Na de bad hairday van vorige week is het er niet veel beter opgeworden!
Mijn laatste werkdag zondag was rustig en eindigde een uur eerder dan gepland, de penningmeester kwam om 6 uur nog even mijn paycheque brengen en gaat zorgen voor een bevestiging dat ik tot 4 maart even geen werk heb, Wim en Marieke kwamen me ophalen en we keken met z´n allen naar een heel mooi licht/geluid spektakel met veel fonteinen van water en hele geweldige kleuren, er waren veel mensen op de place de l´hotel de ville.
Nog een aantal mensen de handen geschud en kwamen ook de familie L nog tegen.
Maandag met Marieke naar het ziekenhuis gegaan, er was echter geen chirurg op de eerste hulp dus moesten we na de scan het doen met een tijdelijk drukverband .Moesten zsm terug komen voor waarschijnlijk GIPS!!!! Je houdt het niet voor mogelijk maar ook zij heeft een scheurtje in de scafoide. Die blijkt iedereen te hebben twee in de polsgewrichten en twee in de enkelgewrichten!!!! Hoop dat zij er beter af komt dan ik , want bij mij is het nog dagelijks flink gevoelig. Misschien in het begin met de spalk toch te veel appels geschild!!!!
Kerstavond alleen naar een overvolle kerk geweest, het was er vreselijk koud en het afgrijselijke schorre kikkerkeeltjeskoor van de dametjes uit de omgeving met hun begeleidster op keyboard die af en toe even mis greep.( echt vreselijk om aan te horen) zetten diverse bekende melodieën in, zo had ik toch een beetje meer kerstgevoel. Van alle tradities is inmiddels niet veel meer overgebleven. Kerstmis was koud en grauw, ´s avonds met z´n drietjes gegourmet.
Tweede kerstdag kent men niet in Frankrijk dus verliep die dag net als alle anderen.
Wel een afspraak kunnen maken met de chirurg voor donderdag 9.45 uur.
Vanochtend na een valpartij voor onze voordeur vanwege de ijzel, naar het ziekenhuis, dezelfde arts als van mijn akkefietje en ja wel hoor GIPS!!!! Voorlopig voor 3 weken, balen dus voor haar vooral. Ga toch werk maken van dit vervelende voorval, school zal toch de jongeman aan moeten pakken, dit is te gek! Het kan toch niet dat hij er zonder kleerscheuren er zo maar vanaf komt!!!
We zullen haar als straks de school weer begint na de kerstvakantie, met de auto naar school moeten brengen want met de bus is geen doen, zeker niet met die enorm zware rugzak iedere dag.
donderdag 27 december 2007
dinsdag 11 december 2007
Column,
Ja, gisteren kwam het er niet van, het begint intussen een beetje op een wekelijkse column te lijken, maar ik wil wel graag de regelmaat erin houden voordat het versloft.
Misschien krijg ik anders van de trouwe lezers een reprimande en dat is het laatste wat ik zou willen ! Zondag zou ik met Marieke en G naar het Lac du Der de Chantecoq om naar de kraanvogels te gaan kijken , er stond een persberichtje in de krant en daarop had ik ons drie inschreven, helaas ging ‘s- ochtends om kwart voor zeven de telefoon G had tijdens een etentje tbv de Téléton kennelijk iets gegeten wat niet goed was gevallen, ze was flink beroerd en ging niet mee, Wim voelt zich al een paar dagen belabberd dus die bleef ook liever in bed, dus samen op pad. Het is een flinke afstand en het was nou niet echt prettig uitgaansweer dus namen we de « grote » weg en dik anderhalf uur later waren we op de plaats van bestemming. Het gezelschap bestond uit 23 personen, allen Frans, een sympathieke gids en na tekst en uitleg gingen we op pad, in eerste instantie met auto’s , wij mochten met een echtpaar mee rijden.
Wat ik niet wist is dat dit meer heel bewust is gegraven voor aan en afvoer van water uit de Marne naar de Seine. 3 dorpen hebben ze hiervoor moeten opofferen, in1973 was het allemaal klaar. Nu dus intussen ruim 30 jaar later is het een groot natuurgebied geworden met een hele bijzondere vegetatie en een nog bijzonderdere populatie. Kraanvogels( we hebben ze goed kunnen zien!) stoppen hier tijdens hun trek van en naar Afrika of Spanje en kieviten overwinteren op die plek net als duizenden ganzen uit Zweden. Het weer viel behalve een flinke koude wind toch nog mee, geen regen gehad, wel prachtige luchten ( dan vind ik het altijd weer enorm spijtig dat ik niet kan schilderen!) Tussen de middag een lekker apiritiefje en een copieuze maaltijd met gezellige conversatie en daarna bezoek aan het museum waar men een van de drie kerken uit de desbetreffende verloren dorpen terug heeft opgebouwd. De hele omgeving daar doet Duits aan vanwege de zg vakwerkhuizen. We zijn voortijdig afgehaakt, nadat ik de gids een visitekaartje had gegeven want hij zocht een vertaler voor alle propaganda materiaal! Kwamen moe en erg volgegeten bijtijds thuis.
Gisteren een drukke vrije dag, je hebt de neiging om op zo’ n vrije dag alle afspraken te proppen en da’ s eigenlijk niet goed, zo heb je er dus uiteindelijk bijna een werkdag bij !!!
‘sOchtends eerst naar Chaumont, afspraak om negen uur bij het kantoor voor het aanvragen van RMI voor Wim. Een en al paparassen en erg veel fotokopiën van oa trouwboekje paspoort, salarisstroken en noem maar op. Als er een uitspraak komt zullen we beiden naar de Conseil Général van de Haute Marne moeten, nu mocht ik Wim’s handtekening zetten, anders had ik heen en terug gemoeten om hem zelf te laten tekenen. Dossier staat dus op de rit : geduld uitoefenen en wachten ! Snel een boterhammetje eten en toen met Wim voor fotos van zijn gebit naar Neufchateau en aansluitend naar het ziekenhuis voor een laatste contrôle foto van mijn pols en een consult bij de chirurg. Foto leek in orde, dokter vroeg me om hem stevig in zijn hand te knijpen en vond dat dat mij best goed af ging, toen ik zei dat ik het spijtig vond dat de fysiobehandelingen afgelopen waren omdat het af en toe toch nog best gevoelig is, pakte hij een recept en schreef nog een keer 10 behandelingen voor, de werkgever draait op voor de kosten doen we doen niet moeilijk !!!!!!!! Mag vrijdagochtend dus weer gezelli naar meneer Pol.
Misschien krijg ik anders van de trouwe lezers een reprimande en dat is het laatste wat ik zou willen ! Zondag zou ik met Marieke en G naar het Lac du Der de Chantecoq om naar de kraanvogels te gaan kijken , er stond een persberichtje in de krant en daarop had ik ons drie inschreven, helaas ging ‘s- ochtends om kwart voor zeven de telefoon G had tijdens een etentje tbv de Téléton kennelijk iets gegeten wat niet goed was gevallen, ze was flink beroerd en ging niet mee, Wim voelt zich al een paar dagen belabberd dus die bleef ook liever in bed, dus samen op pad. Het is een flinke afstand en het was nou niet echt prettig uitgaansweer dus namen we de « grote » weg en dik anderhalf uur later waren we op de plaats van bestemming. Het gezelschap bestond uit 23 personen, allen Frans, een sympathieke gids en na tekst en uitleg gingen we op pad, in eerste instantie met auto’s , wij mochten met een echtpaar mee rijden.
Wat ik niet wist is dat dit meer heel bewust is gegraven voor aan en afvoer van water uit de Marne naar de Seine. 3 dorpen hebben ze hiervoor moeten opofferen, in1973 was het allemaal klaar. Nu dus intussen ruim 30 jaar later is het een groot natuurgebied geworden met een hele bijzondere vegetatie en een nog bijzonderdere populatie. Kraanvogels( we hebben ze goed kunnen zien!) stoppen hier tijdens hun trek van en naar Afrika of Spanje en kieviten overwinteren op die plek net als duizenden ganzen uit Zweden. Het weer viel behalve een flinke koude wind toch nog mee, geen regen gehad, wel prachtige luchten ( dan vind ik het altijd weer enorm spijtig dat ik niet kan schilderen!) Tussen de middag een lekker apiritiefje en een copieuze maaltijd met gezellige conversatie en daarna bezoek aan het museum waar men een van de drie kerken uit de desbetreffende verloren dorpen terug heeft opgebouwd. De hele omgeving daar doet Duits aan vanwege de zg vakwerkhuizen. We zijn voortijdig afgehaakt, nadat ik de gids een visitekaartje had gegeven want hij zocht een vertaler voor alle propaganda materiaal! Kwamen moe en erg volgegeten bijtijds thuis.
Gisteren een drukke vrije dag, je hebt de neiging om op zo’ n vrije dag alle afspraken te proppen en da’ s eigenlijk niet goed, zo heb je er dus uiteindelijk bijna een werkdag bij !!!
‘sOchtends eerst naar Chaumont, afspraak om negen uur bij het kantoor voor het aanvragen van RMI voor Wim. Een en al paparassen en erg veel fotokopiën van oa trouwboekje paspoort, salarisstroken en noem maar op. Als er een uitspraak komt zullen we beiden naar de Conseil Général van de Haute Marne moeten, nu mocht ik Wim’s handtekening zetten, anders had ik heen en terug gemoeten om hem zelf te laten tekenen. Dossier staat dus op de rit : geduld uitoefenen en wachten ! Snel een boterhammetje eten en toen met Wim voor fotos van zijn gebit naar Neufchateau en aansluitend naar het ziekenhuis voor een laatste contrôle foto van mijn pols en een consult bij de chirurg. Foto leek in orde, dokter vroeg me om hem stevig in zijn hand te knijpen en vond dat dat mij best goed af ging, toen ik zei dat ik het spijtig vond dat de fysiobehandelingen afgelopen waren omdat het af en toe toch nog best gevoelig is, pakte hij een recept en schreef nog een keer 10 behandelingen voor, de werkgever draait op voor de kosten doen we doen niet moeilijk !!!!!!!! Mag vrijdagochtend dus weer gezelli naar meneer Pol.
Abonneren op:
Posts (Atom)