Een brutaal mens heeft de halve wereld:

Al maanden wachten we op offerte(s) van de diverse aannemers die langs zijn geweest voor de aansluiting van de  afwateringsbuizen op de "collecteur" achter ons huis in de straat.
Ze komen na drie keer bellen eindelijk hun afspraak na en nemen dan alles door en beloven ene offerte uit te brengen en vervolgens hoor je dus nooit meer iets, er achteraan bellen heeft weinig zin! Wat ik nog steeds niet kan begrijpen is , waarom komen ze en laten ze je daarna aan je lot over, als je er geen tijd, zin of gelegenheid voor hebt zeg het dan gewoon maar laat klanten niet in het ongewisse!
Dus wisten we het niet zo goed meer en belde toch weer naar LL met de vraag of hij het anders wilde doen, maar die had het druk met het oogsten van tarwe en graan! Hij zou z.s.m. iets laten weten, inmiddels 6 weken verder nog steeds ook van hem geen nieuws.
Van de week hoorde ik een ongewoon geluid in de straat en toen ik naar buiten ging met Dunkan zag ik 4 heren bezig de straat open te breken en bleek al gauw dat ze werkzaamheden uitvoerden voor de elektriciteit. Ik zei 's avonds tegen Wim, waarom vragen we hen niet of zij die klus kunnen klaren, maar Wim vond het geen goed idee. Vond het ook een beetje gênant. De volgende ochtend donderdag dus, waren ze weer druk aan het werk en stond onze gezellige buurvrouw in kamerjas over haar hekwerk heen te hangen om te kijken wat er gebeurde , net op het moment dat ik ze aan wilde spreken om te vragen wie de "baas" was. Daarom maakte ik rechtsomkeert, ik had geen zin in bemoeienissen van haar kant, ze is nieuwsgierig genoeg. Ik ging na een kwartiertje weer naar buiten
(buuf was terug naar binnen) en met mijn allerliefste glimlach vroeg ik wie het aanspreekpunt was en een gezellig gezet mannetje met en vriendelijke kop vroeg me wat ik wilde. Ik legde hem de situatie uit en liet hem zien wat en hoe er gebeuren moest. Hij gaf aan dat het mogelijk was en dacht even na over wat hij ervoor moest rekenen, hij noemde het bedrag en ik reageerde meteen dat dat prima was
(een héél ander prijskaartje dan de vorige keer toen LL de 17meter in de tuin opende en wij het zelf met de schop moesten dichten) stukken schappelijker in ieder geval. Hij vroeg of het dan goed was dat ze het meteen nog dezelfde avond aan zouden pakken. Geen bezwaar, integendeel. Ik moest wel even de burgemeester ervan op de hoogte stellen, die bleek niet thuis dus antwoordapparaat ingesproken.
Ik belde Wim en vertelde dat hij moest zorgen voor het materiaal zodat we dat dan aansluitend aan zouden kunnen pakken, buizen neerleggen, aansluiten en weer dichtgooien de volgende dag.
Donderdag middag had ik een afspraak met PvS en Mevrouw de Burgemeester van Nogent m.b.t. zijn bouwplannen. Om strategie te bepalen ging ik voor de afspraak bij hen langs op hun landje. Ik deelde onmiddellijk mijn blijdschap over de gevonden oplossing en zei dat Wim om 14.00 uur de materialen zou gaan halen. Toen zei P:" kom even kijken wat er in mijn vrachtwagen ligt", wij erheen en toen hij de deuren van de container opendeed zag ik dat er wel 60 pvc buizen in allerlei  verschillende diameters op elkaar gestapeld lagen. precies wat we nodig hadden.
Wat heb je nodig vroeg hij dan breng ik het straks even bij je!!!! Jij doet zoveel voor mij dat heb ik er graag voor over! Dat was een super geste! Zodoende kwam hij gisterenavond samen met vrouw en zoon, in de vrachtwagen en laadde hij samen met Wim 8 versterkte pvc buizen van 5 meter lang uit en aten we samen en hadden een hele gezellige avond, toen zij huiswaarts gingen hebben Wim en ik 5 buizen in de geul gelegd. en konden we met een gerust hart naar bed. Ik was zo blij ik had dat kleine dikke gezellige mannetje willen zoenen! Vanochtend bijtijds op, geld in een envelop en naar t beste mannetje. Daar stond, hoe kon het ook anders, meneer de burgemeester. Die gaf even aan in duidelijke taal dat het niet zo kon als wij wilden, het moest anders. De galbak.
t Mannetje zei dat dat ook mogelijk was ( denk alleen dat er nog  een prijskaartje aan hangen zal, maar okay dan maar). maar dat zouden ze dan aanstaande maandag aanpakken, Wim kon da alvast beginnen met het aansluiten e.d..
Ik belde net naar huis, Wim was versleten, had in de felle zon geklust en gestopt omdat het regent.
De mannen hebben de geul gedicht, daarna aangetrild en met witte steentjes afgewerkt. Morgen maakt Wim de aansluiting vanuit de tuin en maandag maken zij het gat in de straat en in de collecteur en dan kan het aangesloten en is de klus geklaard! Wat een opluchting, geen gezeik meer van buuf, geen bevroren afvoeren meer in de winter.

Het drama van de hottub! een complete desillusie.

Waren we zo blij dat we een vervoerder hadden gevonden en de afspraak gemaakt om het gevaarte op te halen in overleg met de huiseigenaar in de Cher; helaas ging het allemaal een beetje anders dan gedacht!
Datum was besproken, meneer J had alles bij elkaar gezocht ( weliswaar na diverse telefoontjes met V&H, want meneer J wist nog niet de weg in zijn nieuwe onderkomen) en wachtte dus op de vervoerder, die kwam de eerste dag niet opdagen zonder enige kennisgeving en dat was erg vervelend voor meneer J. Hij sms'te verschillende keren, ik hield kontakt met de persoon waarmee ik alles had besproken; die bleek dus NIET de vervoerder te zijn: hij had het uitbesteed. Deze Belg hield zich dus niet aan de afspraak en beloofde de volgende dag tegen middaguur er te zijn. Middaguur verstreek geen Belg , nee het werd 17.00 uur! 17.00 uur jullie begrijpen  het al nog steeds niemand. Ik over de rooie, meneer J. bleef tot mijn opperste verbazing erg rustig.
Uiteindelijk bleek na veel heen en weer gebel dat de Belg een lading had opgehaald die groter bleek te zijn dan afgesproken en was er voor onze tub dus geen plek!
Volgende dag weer in kontakt (telefoonrekening zal er straks niet om liegen!) en daar meneer J pas weer in september terugkeren zal is het allemaal uitgesteld.
Inmiddels heeft een  medelander die hier een stuk grond heeft voorgetseld dat hij m ook kan gaan halen, maar ik zal eerst met meneer J in conclaaf moeten wat en waneer er eventueel iets te regelen valt. Wel verd. jammer dus allemaal. Hadden nu misschien 's avonds al lekker kunnen badderen. We moeten dus geduld hebben.
Meneer J blijft kalm het ding staat hem nog niet in de weg! Gelukkig dus!

Huizenjacht via internet en ter plaatse!

Omdat het steeds ongezonder wordt in het stulpje van de dames was iedereen het erover eens om een andere huisvesting te zoeken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik keek dagelijks op "Leboncoin", Marieke beloofde haar best te doen om te zoeken, maar haar eindexamen had toch echt prioriteit zodoende werd het even op de lange baan geschoven.
Er is een enorm aanbod in Lille, maar omdat dit jaar een groot gedeelte van de lyceumleerlingen is geslaagd (waaronder dus ook Marieke, yeahhhhh) is de vraag behoorlijk groter dan het aanbod. Het valt dus niet mee en de prijzen zijn af en toe echt exorbitant! Veel addertjes onder het gras, bijvoorbeeld geen opgave energiekosten of verwarming niet inbegrepen. We keken iedere dag overlegden en soms had ik iets over het hoofd gezien wat Marieke en Anne-Laure wel was opgevallen en konden we ook door die advertentie een streep zetten.Vanaf maandag een  royale week geleden begon Marieke een beetje hopeloos te worden en toen ze eindelijk iets gevonden had naar haar zin en een afspraak had gemaakt besloten Wim en ik hen op te zoeken en mee te gaan op bezoek in Ronchin (buitenwijk van Lille). We konden haar dan meteen echt feliciteren en ik bakte de avond daarvoor nog een lekkere appelkruimeltaart. Dunkan door Wim vrijdag naar pension gebracht en zaterdagochtend vroeg op pad. Het blijft een rot eind weg hoor op een dag heen en weer is toch bijna 950 kilometer, grootste gedeelte mag je 130 km/uur maar toch het is een hele zit en het was ook nog eens bar slecht weer. We kwamen om iets voor half twaalf aan, de afspraak was om 14.00 uur dus hadden we de tijd. Vader van AL kwam met zijn nieuwe vriendin om samen te gaan kijken.
het voorstadje Ronchin is leuk, kleinschalig, groen en rustig. Het appartement van alle gemakken voorzien en de huiseigenaresse een pittige tante die het allemaal graag in de hand houdt! (kan geen kwaad). jammer genoeg bleek dat zij nog meerdere bezoekers verwachtte en ze  ons die dag geen uitsluitsel wilde geven, dat viel Wim en mij flink tegen. Waren we eigenlijk een beetje voor Jan Doedel gekomen, maar omdat wij  al sinds december onze dochter niet meer hadden gezien ; was het tevens een goede reden om in Lille te zijn. We aten met z'n zessen bij Flunch en brachten de meisjes weer terug naar hun smoezelige appartement. (ze kunnen nauwelijks de ramen open zetten en als ze douchen kan de condens geen kant op!) Wij vertrokken  naar huis om op een redelijk tijdstip terug te zijn, Wim moest de volgende ochtend gewoon werken!
In de loop van de zondag kwam er geen nieuws, we hadden opgemerkt dat de mededeling dat de meisjes 3 poezen hebben, niet erg werd gewaardeerd hadden we zo onze vermoedens. Die werden echter pas maandagavond bevestigd: mevrouw had voor andere huurders gekozen!
Overnieuw op zoek dan maar weer!!!!
Wij porden Marieke dat ze toch echt haar best moest gaan doen, niet uitslapen en pas einde van de dag iets ondernemen , nee op alles wat ook maar haalbaar leek reageren liefst per telefoon. Ik zat iedere vrije minuut achter de pc en stuitte op een advertentie van particulier voor particulier en vatte de koe bij de horens en belde op. De meneer aan de telefoon was vriendelijk en stelde voor dat de meisjes zelf zouden bellen voor een afspraak, katten waren geen bezwaar!!!!!!
Gisterenavond om 17.00 uur zijn ze erheen geweest. Om half zes belde Marieke op helemaal in de gloria. Het is fris, ruim, en volgens haar perfect. En ze kunnen het huren vanaf eind augustus. Ik zal een brief schrijven naar de huidige eigenaar, we hebben intussen de huur al opgezegd met in acht nemen van 3 maanden opzegtermijn ( off. is het 1 maand, maar ja we hebben daarvoor voor accoord getekend!) ik ga met behulp van twee verklaringen van  de huisartsen van M & AL proberen eerder te kunnen vertrekken zonder kosten en met het terug eisen van de borgsom! hij speelt een vies spelletje en doet niets aan de klachten van de afgelopen tijd, als hij het hard speelt kan ik dat ook!
De meisjes krijgen, jammergenoeg een beetje ver van de faculteit een perfecte huisvesting! maar met bus en metro is het 45 minuten.

Onze "kanjer" is nu Bachelière !!! ofterwel ze is GESLAAGD!!!!!

Marieke heeft me om 11 uur vanochtend gebeld!
Ze is geslaagd voor haar eindexamen Lycee en heeft dus nu haar BAC!!!! cijfers weet ik nog niet maar dat is ook niet echt zo heel erg belangrijk, belangrijker is dat ze het heeft gehaald.
Wij ouders van, vinden het echt klasse. Je zult maar op je 12de verplicht mee verhuizen naar Frankrijk, daar op het middelbaar onderwijs terecht komen en klas voor klas doorlopen, zonder te blijven zitten. Dan besluiten op jezelf te gaan wonen en je laatste studiejaar lycée op een nieuwe school, in een nieuwe "grote" stad te volgen en vervolgens ook nog slagen!
Het is echt een geweldige prestatie!
Nu op naar de faculteit!
Morgen gaan wij, Wim en ik, naar Lille op zoek naar nieuwe huisvesting voor de meiden en ik ga vanavond een appelkruimeltaart bakken, zodat die meekan en vieren we morgen met z'n vieren een klein feestje!!!!!