Een klein wondertje....

Helaas ging onze planning de mist in. Wim was snotverkouden en weet dit aan het diner met de messenvriendjes van jl zondag de 7de november. RD was erg ziek geweest en hoestte nog flink. Wim denkt/dacht dat hij het daar heeft opgelopen. Desalniettemin was hij er beroerd aan toe; hoesten, heel veel snotteren en zijn methode van het ophalen van z'n neus is echt ongepast. We vonden het veel te riskant om dan naar de Vendee te rijden , stel je voor dat we de kleine E aan zouden steken. Dus werd ons tripje uitgesteld. Coco was al naar pension en B&B Chevrion deed niet moeilijk, we konden op ieder moment terecht. Het toeristenseizoen is toch aan het eind. Zodoende vertrokken we uiteindelijk woensdag. Het is dezelfde afstand als naar Nederland maar het lijkt stukken verder. Met name de rondweg onder Parijs is iedere keer weer een hele toestand. Vooral door de weeks met al het vrachtverkeer. Maar goed, we kwamen eind van de middag aan in Chevrion, het zijn zulke vriendelijke lui. Dit keer een kamer in het woonhuis, het aparte huisje daar werd niet gestookt. Maar ook deze kamer met perfecte badkamer is prima. Goed bed en lekker rustig. We zetten onze spullen neer en vertrokken naar M&E en zagen we dus voor het eerst in levende lijve ons kleine mannetje........ Onze kleinzoon E. wat een heerlijkheid! Hij is echt heel mooi, gaaf gezichtje, grote ogen en al een beetje haar. (Ik respecteer de wens van de jongelui en plaats geen fotos). We waren allebei op slag verliefd! Hij is zo rustig, huilt alleen bij het verschonen, maar heeft zo nu en dan last van krampjes, dat is zielig. M&E zijn m.i. een beetje overbezorgd. Bang dat hij niet genoeg voeding krijgt en bang voor gewichtverlies. We hebben ons zo min mogelijk met hun manieren bemoeid, moeilijk, maar voor alle partijen beter. De beide honden vinden het allemaal prima en hebben nauwelijks aandacht voor het kindje. Donderdagmiddag maakten we een mooie wandeling, Wim duwde de wandelwagen op af en toe steile paadjes, heerlijk weer en een prachtig park. We pasten helaas niet met z'n allen in een auto. Voor ons geen probleem, maar straks met het bezoek van de ouders van E, gaat dat wel lastig zijn. Zij komen met het vliegtuig, slapen in het appartement (!) en hebben dus geen auto tot hun beschikking. Ook vrijdag maakten we een wandeling met z'n vijven. Dit keer een rondje om het meer van la Tricerie, net zoals van de zomer. E vindt het allemaal prima en slaapt lekker door. Het was prachtig weer, wel frisjes. We aten s'avonds afhaal van de chinees, was erg lekker. Zaterdagochtend zijn we na het ontbijt en een kletspraatje met meneer en mevrouw B, nog even langs gegan om de kids en de kleine gedag te zeggen en reden we via het kleine dorpje Clisson, met Toscaanse invloeden, terug naar huis. We gaan die kleine missen, moeten niet te lang wegblijven ze groeien zo hard. Hopelijk kunnen we in het nieuwe jaar wederom die kant op.

Lang gewacht en stil gezwegen, nooit gedacht en toch verkregen.....

Als er een spreekwoord/gezegde is wat alles zeggend is voor ons, is dit het wel. Wie had gedacht dat wij, Wim en ik, ooit opa en oma zouden worden????? Wij in ieder geval niet. Jullie kunnen je dus misschien wel voorstellen dat wij beiden een beetje van ons stuk zijn. Jl. maandag hoorden we dat E in het ziekenhuis moest blijven en dat de bevalling zou worden opgewekt. De zwangerschapsdiabetes zorgde toch wel voor wat probleempjes en zodoende leek het de diabetes arts en de verloskundige beter voor moeder en baby om de boel te versnellen. We sliepen met de deur open en een lichtje aan, om zo snel mogelijk en zonder klerscheuren bij de telefoon te kunnen zijn als M zou bellen. Er werd echter niet gebeld en werd het een spannende dinsdagochtend. Kreeg wel een kort berichtje dat E verdoving had gekregen want ze had wel wat pijn. Om 13.00 uur kwam Elio op de wereld, een prachtig mannetje, glad gezichtje en 3260 gram. Met moeder en kind gaat het goed. We hebben al best veel fotos en het is zo ontroerend om dit mee te mogen maken. Aanstaande maandag gaan we erheen, kunnen we Elio in het echt bewonderen. Kan niet w8en!