Het derde confinément

Vandaag is het in Nederland Koningsdag en vieren wij (weliswaar op afstand) de verjaardag van M. Heb gisteren toch een taart gebakken, vond dat dat er toch wel bij hoort. Een lekkere lemon/meringue. Inmiddels dus 26 jaar jong. Onvoorstelbaar. Het gaat goed daar in de Vendee. Ze hebben het naar hun zin. Nog een royale maand en dan kunnen we alles in het echt bewonderen. Hoop toch zo dat dat door zal kunnen gaan! Ik ben inmiddels vorige week ingeent met Pfizer. De tweede zou officieel de 4de juni plaats vinden maar an zijn we op terugtocht vanuit de Vendee dus kon ik gelukkig via Doctolib een tweede injectie reserveren in Neufchateau. Ik heb voor Wim bij de huisarts een bewijsje gekregen dat hij ook met voorrang ingeent kan worden vanwege zijn hart. Verder zitten we nog steeds met de restricties van slechts 10 km zonder en anders met attestation de deur uit. Moet eerlijk zeggen dat ik tot op vandaag nog (gelukkig) niet ben aangehouden. Gisteren gingen we samen naar Leclerc in Neufchateau om nog 15 zakken granules te halen voorde kachels, het is redelijk mooi weer maar in huis nog erg fris en de voorraad was nagenoeg op bij ons. We kunnen er dus weer even mee vooruit. Van M + E hadden wij een "prieel" geerfd wat niet mee kon naar de Vendee, een overkapping voor in de tuin. Zondag zijn we aan het puzzelen gegaan met het buizenstelsel, was wel even lastig en kostte tijd, maar we kregen het voor elkaar. Wim wilde persé de poten vastzetten met schroeven in het beton. Zodoende kwam hij met al het gereedschap van boven maar zijn kleine boormachine kwam niet door het cement. Volgens mij lag er nog ergens een grote boormachine maar hij was daar niet zo zeker van. Zoekend in de rommel (Debbie en ik hadden een jaar of wat geleden het keurig op orde maar het is nu weer een grote kl.... zooi!) vonden we een soort hilti die je ook op boorstand kunt zetten. Helaas zijn de Franse schroeven van slechte kwaliteit maar het geval staat vast. Misschien overleeft het ding een noorderwind vlaag niet, maar dat zien wel dan wel weer. Vooralsnog is het een gezellig plekje. We hadden op internet gekeken naar een nieuw tuinset, maar schrokken van de prijzen. De oude steigerhouten tafel zag er niet meer uit en was ook aardig gammel aan het worden. Tijdens het naar het toilet gaan bij leclerc zag ik in het afgeloten restaurant de tuinmeubelen staan achter een rood wit lint, alleen 'click and collect' ik kroop er onderdoor en zag een set staan in donkergrijs een mooie tafel en 6 stoelen voor een hele antrekkelijke prijs. Wim uit de auto gehaald en ook hij vond het er prima uitzien. Naar de centrale kassa en daar een aankoopbon aan laten maken. Zijn uiteindelijk toch 's-middags teruggegaan op het set op te halen. Door het confinément zijn dat soort artikelen niet in de winkel te koop, een administratieve rompslomp van jewelste maar het is er nu en het staat echt heel gezellig. Vanochtend toen ik uit Nogent terugkwam had Wim de steigerhouten tafel al helemaal gesloopt!!! bleek helemaal vermolmd. Wim houdt van aanpakken.

April, doet wat hij wil....

Je houdt het niet voor mogelijk, maar ik heb het vooral druk met....... niets! Ik sta toch echt iedere ochtend bijtijds op, soms omdat Coco aanslaat van het een of ander of soms ook gewoon omdat ik uitgeslapen ben. De thuiszorg voor de dagelijkse douchebeurt liep tot en met 31 maart jl. Wat ben ik die juffen dankbaar, niet alleen voor de hulp bij het afdrogen het aankleden, mijn verplichte steunkousen, maar ook vanweg de praatjes-pot tijdens de 10 minuutjes koffietijd. Zonder hen had ik het een stuk moeilijker gehad en was mijn herstel denk ik niet zo voorspoedig gegaan. Ik heb dan ook een leuke bedankkaart naar de ADMR gestuurd, vond dat het minste wat ik kon doen. Ieder persoonlijk bedanken deed ik iedere dag al, soms met een doosje eitjes van onze kippies, soms met een potje paté uit eigen keuken. Ze waren allemaal verschillend van pluimage, die juffen. Ieder met haar eigen maniertjes, maar ze waren er iedere dag! "Chapeau" Het gaat dus goed met mij, mijn rug veroorzaakt geen pijn; er zijn nog wat kleine ongemakjes en ik zal voorzichtig moeten zijn. Niet bukken of mijn romp draaien, niet zwaar tillen. En veel lopen en buikspieroefeningen doen (behhhh niet echt mijn favoriete aktiviteit!). Advies van de fysiotherapeut, veel lopen, fietsen, zwemmen en oefeningen. Helaas door Corona is veel niet (nog niet) mogelijk. De 90 potten zijn de deur uit en een bestelling van 50 staat klaar om afgehaald te worden. Meneer PL heeft grootse plannen, we gaan het meemaken. Ik had hem gevraagd of ik alvast wat kon gaan doen, want ik had het opeens wel heel erg gehad met niksen. Als ik niets hoef of moet dan ben ik geneigd om te lanterfanten en weinig te doen. Terwijl ik zo donders graag bezig ben. Lezen staat mijn hoofd niet naar, televisie ook niet altijd dus was ik dolblij met wat experimenteren met de weckpotten. Wim is druk met de tweede Renault 4, af en toe is hij uit het veld geslagen en komt even naar binnen om te mopperen. Hij kreeg de motor maar niet aan de praat en dat ontmoedigd hem meteen. Hij wil geen hulp en duikt weer in het handboek of zoekt op YouTube naar oplossingen. Heeft via internet wat kleine dingen besteld en nu met nieuwe bougies, nieuwe kabels en dergelijke start hij uiteindelijk wel. Loopt nog niet mooi stationair en hij zal iemand nodig hebben om de contactpuntjes af te stellen. Helaas door Covid zit een bezoekje van G en J er waarschijnlijk niet in. Dat had zo mooi geweest want G weet er raad mee. Of H & D. B hiernaar toe kunnen komen half mei????????? Ohhh ik hoop het zo voor hen ze zijn al dik anderhalf jaar niet in "de schuur" geweest. Zo sneu. Maar dat geldt voor veel 2de huis bezitters. De pindakaas is op, arme Wim en nog een paar andere HeimWeeVoer dingen. Het is niet anders; er zijn ergere dingen. Het vaccineren is ook hier een heel gedoe, vanaf de 16de april is mijn leeftijdscategorie aan de beurt maar een plekje is niet te krijgen!!!! En dan zondag...... mijn geboortedag, ik moet er maar niet te veel bij stil staan poehh he. 69! (verschrikkelijk!) Ik hoop en reken erop, dat als het kan, we volgend jaar mijn verjaardag groots vieren. Maar of het daadwerkelijk gaat lukken? DV