Ik zag een muis................. waar?

Tijdens de extreem koude dagen van de afgelopen week is er al een aardig voorraadje hout verstookt, het blijft vervelend om de balkjes voor de kachel aan te slepen vanuit de stal. We hebben nog geen passende oplossing daarvoor gevonden, behalve een boodschappentas vullen, zodat je wat minder vaak hoeft te lopen. Iedere keer als ik in de stal kwam, hoorde ik geritsel en wat bleek een klein muisje deed zich tegoed aan de reeds gekraakte noten van vorig jaar die daar in een zak op de grond stonden. Maar ach, zolang hij in de stal zat vonden we het wel prima! De katten houden we toch al angstvallig weg, want anders gebruiken ze de stal als kattenbak
en dat is nou niet echt zo fris.
Wim maakte de zolderkamer in orde voor de komst van Manon en Gino, we kochten op koopzondag een bed bij Ikea en ik heb met wat meubeltjes en decoratie de kamer provisorisch ingericht. De wandbekleding en vloerbedekking is van later zorg.
De zibro neergezet voor wat verwarming; het leek wel een gastenkamer in een B&B!!!!!! (zie foto's) Een verrassing voor hen want ze waren van dit alles niet op de hoogte. Leuk dus.
Het weer bleef slecht en na mijn bijna fatale glijpartij bleef ik ook woensdag na een poging weer thuis, het was niet te doen, dus jammer dan. Wat een topweek had moeten worden werd een regelrechte ramp. Intussen profiteerde ik van mijn vrije tijd en maakte ik het huis met bezem en dweil spik en span. Ineens kwam het muisje in de nieuwe huiskamer boven de vloer en dat was niet de bedoeling. 's Avonds presteerde hij het ook nog om in de huiskamer te komen snuffelen. Kruimel had hem in de gaten maar kreeg hem niet te pakken!
Donderdag kon ik gelukkig gewoon mijn rit doen en deed de boodschappen voor de kerst bij Carrefour in Vittel. Manon had aangegeven het liefst draadjesvlees te eten (niet echt een kerstmaal, maar met een recept van Koken met Herman den Blijker werd het toch een lekker stoofpotje) Thuisgekomen meteen aan het kokkerellen gegaan in afwachting van M&G.
We hebben een heel gezellig lang weekend met elkaar gehad. Zaterdag gingen we naar Dijon en trakteerden ze ons op een lekker etentje in een heel gezellig restaurantje, een stek om in gedachten te houden. Ook brachten we een bezoek aan een collega tatoeerder in D. Daar probeerde G. wat platen te verkopen en tegelijk aan ons te laten zien hoe dat werkt, misschien kunnen we tzt daar nog een kleine bijverdienste uit slepen!!!!
Zaterdagmiddag kreeg ik een telefoontje van een klant, haar zoon zocht een chauffeur voor een rit naar het vliegveld in Metz-Nancy. Een leuke schnabbel voor Wim voor de zondagmiddag! 's Avonds besloten we op tijd naar bed te gaan. tegen enen werd ik wakker, ik hoorde geritsel, geknaag en gekraak...
en wat bleek....
zat die muis op het hoofdeind van ons bed aan het suikerhart te knagen wat ik voor Wim had gekocht met Sinterklaas!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ik was verbijsterd.
Muis schrok ook van mij en rende naar de woonkamer, slaapkamer deur dicht gedaan en weer in slaap gesukkeld. Om twee uur stormde Marieke de slaapkamer binnen met haar telefoontje in de hand, ze had een foto gemaakt van haar prullenbak want muis was er in gevallen en daar was ze wakker van geworden.
Bang was ze niet, nee sterker nog of we geen kooitje hadden om hem in te doen. Nou mooi niet!. Volgende dag op zoek naar gif, want ik vond het wel welletjes, toen hoorde ik geritsel en geknaag in de zakken van het gescheiden afval en dus hebben Wim en ik de zakken maar buiten voor de deur neergezet.
Nala de kater van de buren had al vrij snel in de gaten dat er wat te halen viel en die ging meteen op jacht. Of hij hem ook echt te pakken heeft gekregen weet ik niet, ik ben maar weggegaan en heb niet verder gekeken, als muis het heeft overleefd is ie vast en zeker weer ergens naar binnen gekropen kieren genoeg. Dus wie weet komen we hem binnenkort weer tegen!

Een (bijna fatale) glijpartij.................................

Na twee " verplichte" vrije dagen, vanwege de enorm slechte weersomstandigheden, ging ik vanochtend vol goede moed een uur later dan gebruikelijk op pad. Wim waarschuwde dat ik goed moest uitkijken, de routes nationales waren redelijk schoon , maar de kleine zijweggetjes hier en daar nog flink glad. Dus de stoute schoenen aan en gaan met die banaan! Het eerste stuk van mijn dinsdagrit is de route nationale dus dat ging goed. De eerste klanten verblijd met mijn presentje, dat erg op prijs werd gesteld. Moet zeggen het ziet er ook leuk uit en de tekst ( dankzij FF) netjes uitgeprint en geplastificeerd, is ook nog op rijm. Na mijn eerste klanten ging ik verder via een binnenweg die betrouwbaar leek. Helaas na een 150 meter veranderde die weg door het bos in een smeltende sneeuwmassa en opeens begon de hapkar te glijden! Onder die natte sneeuwtroep bleek een enorme ijzellaag te liggen!!!! Ik schrok me echt het apezuur! De weg stijgt, is smal en nergens was een levend wezen te bekennen! Ik probeerde door te rijden, maar de hapkar bleef schuiven, precies de verkeerde kant op natuurlijk. Als ik links stuurde ging de kar naar rechts, aan beide kanten is een greppel en aan de rechterkant het dal, dus al met al hoogst onaangenaam om daar te blijven steken. Ik keek uit mijn geopende deur naar mijn wielen en zette de versnelling in zijn achteruit. Ik weet dat je hem zeker niet in zijn vrij moet zetten want dan ben je verloren. Stapvoets heb ik geprobeerd om in z' n achteruit weer beneden te komen. Het heeft me echt enorme zweetdruppels bezorgd, ik had knikkende knieën van de spanning. Nu moest ik ook nog zien dat ik ergens kon keren want na die 150 meter gaat het weer stijl omhoog. Het is me gelukt, ik heb een plek gevonden om te keren en kon toen weer terug naar af!. Er kwam een tegenligger, die me zag tobben en hij vroeg me door het geopende raam wat er was: toen kwamen de tranen!!!!! Ik was helemaal over de rooie van de spanning. Had alleen maar aan die k... kar gedacht en niet aan mezelf! Te zot voor woorden dus! Ik wees hem op de ijzel en raadde hem af om door te rijden. Wat hij gedaan heeft weet ik niet, dat is me ontgaan. Bij de eerste de beste klant, kwamen weer de tranen, het arme mensje wist niet wat haar overkwam. Bij de fam. B. kon ik gelukkig met een glas thee op adem komen en ben ik gestopt en huiswaarts gekeerd. Jammer dan, ik had het helemaal gehad. Meer dan 75% van mijn goederen is nog bevroren, want het weekend was het min 23 graden. Ik heb heel veel moeten weggooien wat het niet overleefd. Wat een topweek had moeten worden is dus een regelrechte ramp!

Afscheid van een trouwe klant,

Ergens in een blog over mijn klantenkring heb ik jullie uitgebreid kennis laten maken met de heer en mevrouw P.G van mijn donderdag toernee. De laatste weken was meneer G. niet in topvorm, was al een keer opgenomen geweest in het ziekenhuis en had wat ademhalingproblemen en weinig tot geen eetlust. Ik zag hem met de week grauwer worden in zijn gezicht en uit zijn ogen waren de pretlichtjes aan het verdwijnen. Hij deed ook af en toe geagiteerd als iets anders ging dan hij wilde. Ik mocht gewoon mijn thee komen drinken, dat wel. Vorige week donderdag bij mijn eerste klant in Derbamont, hoorde ik dat hij was overleden en diezelfde middag begraven zou worden. Ik was aangeslagen en had het er toch best moeilijk mee.
Toen ik voor hun huis stond, twijfelde ik wat ik kon en moest doen. Toch de stoute schoenen aangetrokken en naar binnen gegaan; ik trof mevrouw Susanne aan, leunend op haar wandelstok en de schouder van haar kleindochter. Ik omarmde haar en condoleerde haar met dit grote verlies. Na 63 jaar samen! was ze nu alleen, ze vond het geen manier haar zo achter te laten en ze wist niet hoe ze nu verder moet. Ze was diepongelukkig, zei ze!. Ik vertelde haar dat ik alles op alles wilde zetten om die middag naar de kerk te komen om de laatste eer te komen bewijzen. Ze was ontroerd vond mij "Madame" toch wel heel erg vriendelijk. Maar ik vond het het minste wat ik kon doen. Dus heb ik mijn toernee in sneltreinvaart gedaan, iedereen vol begrip. Niet wetend dat ik die middag in de kerk meer dan de helft van mijn klanten weer terug zou zien. De mis was indrukwekkend, de begrafenis een beetje kil! Het werd enorm gewaardeerd dat ik aanwezig was.
Ik zal meneer Pierre G. missen, zijn grapjes.... zijn speciale manier van boodschappen doen....... zijn lijstje (iedere week voor 99% dezelfde artikelen) zijn herkenning omdat hij zelf ook ambulant was met zijn camion en zijn handelswaar. De pastoor haalde het nog aan in zijn preek: meneer G. was een schakel in het leven met de buitenwereld voor velen. Iets wat ik maar al te vaak herken!!!!! Ook ik zal hem missen.

14 Crea-bea's op een zaterdagmiddag..................

Jl. zaterdag, 5 december vierden we geen pakjesavond, jammergenoeg want ik heb wel wat met tradities. Maar Marieke hoort niet meer bij de "gelovigen" en dus hebben we het afgeschaft en wachten nu dus op de Kerstman. Op de agenda stond voor die zaterdag een workshop" Déco Noël" met /voor /van de semelles de vent. Ik was al dagen in mijn hoofd bezig met het hoe, wat en waarmee en had via een Internet shop leuke ijzeren frames besteld, rendiermos en decoratiemateriaal. Het was al en met een dure grap, vooral vanwege de portokosten. Maar het zag er allemaal goed en verzorgd uit toen het aankwam. Ik was uitgegaan van maximaal 18 deelnemers. Er was een oproepje in de krant gepubliceerd en dus kon ik niet veel anders doen dan afwachten! Tijdens mijn ritjes in de hapkar, zocht ik intussen naar bruikbaar materiaal en had ik bij een van mijn klanten gebietst om hulst met bessen. Toen ik dinsdag met de snoeischaar aankwam, had mevrouw P. het werk al gedaan en stond er een sinaasappelkistje vol geknipte, prachtige hulst voor me klaar. Wat benne ze toch lief allemaal! Ik had zaterdags daarvoor tijdens de drumles van Marieke gezien dat er op de promenade de Cona in B. heel veel mos op de muurtjes lag en er in dat bos veel verschillende naaldbomen stonden dus daar reed ik vrijdag middag met mijn AH tas en de snoeischaar heen en knipte van alles wat. Met een slagersmes sneed ik de mos van de muurtjes en legde dat zorgvuldig in een kartonnen doos.
Zaterdag ochtend eerst nog even mijn Engelse leerling. ( Hij heeft erg veel verzuim; zijn dochtertje van vier blijkt sinds een aantal weken diabetes te hebben en dus ligt het hele huishouden op zijn gat. Zo sneu allemaal, hebben ze een prachtig huis en overkomt hen dit. Het valt niet mee zo bleek zaterdag, ze krijgen haar bloedsuikerspiegel niet stabiel en dus zijn ze dag en nacht met haar in touw. Zijn hoofd staat nauwelijks naar Engelse les, maar de cursus is al twee keer verlengd en we gaan het niet redden die 40 lessen van 1 uur voor de maand februari!!!!! jammer want het is een leuk zakcentje!)
Daarna snel naar huis even een snelle boterham en alles ingeladen, het was een flinke hoeveelheid materiaal. Het aantal deelnemers was me doorgegeven; 11 personen en geen geld in kas om me de rest van de onkosten te vergoeden!!! balen dus. Maar ja.......
Uiteindelijk waren er 14 personen en een aantal hadden ook natuurlijk materiaal meegenomen, daaraan dus geen gebrek. Ik had er bewust voor gekozen géén voorbeeld te maken; anders zouden er waarschijnlijk 14 identieke klokken aan het eind van de middag hebben gestaan en dat is niet mijn stijl! Dus iedereen is lekker crea-bea bezig geweest na mijn tekst en uitleg. Het was heel geanimeerd en de resultaten echt heel erg leuk. Iedereen dik tevreden, met het eindresultaat op de foto voor le journal de la Haute Marne. Meestal duurt het wel een kleine week voordat het daadwerkelijk in de krant staat. Het is me dus nu al een paar keer overkomen dat ik door mijn klanten erop wordt geattendeerd, dat ze me hebben herkend. Ik ga nog beroemd worden als ik niet uitkijk. Zodra ik de foto ter beschikking heb zal ik hem in het album laten plaatsen door Manon. Ik heb genoeg materiaal over voor de decoraties in ons eigen huis, maar we vragen ons af of het wel verstandig is de kerstboom op te tuigen; grote kans dat ie 5 minuten later is afgetuigd door die kleine Emo, want slopen kan ie als de beste!!!! Voorlopig maar even uitstellen en houd ik me bezig met de 3 klokken die over zijn. Ben ook op zoek naar lampjes op 12 volt voor in mijn hapkar, waar zou ik die kunnen kopen???? Truckers....... als jullie iets weten dan graag! Ik wil de boel een beetje opleuken in de kar en ga me ook nog uitsloven voor een kleine attentie voor mijn klanten. Vorig jaar was dat echt een succes.