Vakantie sept. deel 2

In het dorpje waar we onderweg bij toeval doorkwamen en er heel leuk uit zag , ging ik op zoek naar een apotheek, dat had ik in de dagen ervoor al eerder gedaan maar zonder resultaat. Of mijn medicijnen waren ook daar niet op voorraad, of mijn laatste keer dat ik ze had gehaald was nog te kort en wilde men ze niet aan me geven. Maar ik had hier dus echt mazzel de apothersassistente "verkocht" ze aan me, (zo kan ik mijn recept thuis nog weer een keer gebruiken! Ik dolblij want die pilletjes doorknippen is geen doen! en 's avonds dreigde ik het ook nog te vergeten in te nemen.

Ik was even de naam vergeten, maar weet het weer Terrasson-Lavilledieu. We reden door naar Chatel-Guyon en al snel zaten we bijna klem boven in het dorp, smalle straatjes en eenrichtingverkeer, Wim kan daar slecht tegen en werd een beetje kribbig. We waren iedere keer heel dicht in de buurt maar konden er niet komen, via een omweg zagen we ineens een bordje. gevonden dus! Maar wat een desillusie zeg die B&B. Allemaal ouwe meuk, t zag er niet uit en in de badkamer een ligbad zonder gordijn of scherm met een douchekop die je nergens kon hangen. We besloten het douchen maar over te slaan en zochten naar een restaurantje om iets te eten. Dat was in de buurt. Er hingen twee grote platen met zwart-wit fotos van lang geleden, zo leuk het was toen al een kuuroord. We liepen terug en zagen op het bed een deken, behhh die maar ver weggelegd. Er waren 4 kamers wij kregen de nog niet gerenoveerde vrees ik, de fotos hadden er anders uitgezien. Het ontbijt zou om 8 uur zijn, maar de deur naar die ruimte zat nog op slot! Ook een ander stel gasten, wat ouderen mensen gingen maar op de trap zitten. Op de karige ontbijttafel met vier halve sneetjes brioche en opgepiept stokbrood stonden drie potjes jam met een flink aangekoekte opgedroogde rand. De mysterie guest van omroep Max zou het geheel vermoedelijk een 4 hebben gegeven. Ik gaf de chewue en we ging zsm op weg naar Vulcania maar stopten nog benedden in het stadje. Een kuuroord wat vroeger vast en zeker een luxe toestand moet zijn geweest.

Daarna reden we naar Vulcania, in dde hoop wat meer te leren over de vulkanen in de Auvergne, dat viel een beetje tegen, het is een attractiepark met achtbanen ed. Niet echt iets voor ons. We waren onder de indruk van een prachtige "voorstelling" over het sterrenstelsel. We zaten in een zaal met boven ons een 360° koepel waar we uitleg kregen over alle sterren, dat was fantastisch. Onderweg waren we langs de Puy de Dome gekomen en Wim wilde daar wel erg graag naartoe, we kochten daar een kaartje voor een trein naar boven, de Tour de france was er dit afgelopen seizoen ook geweest! We hadden verder kunne klimmen maar hetr was warm en te steil. Het uitzicht was prachtig.

Het zat erop, de" weg naar huis ging redelijk vlot en we stapten tegen 21.00 hier de deur weer binnen. Ook hier was alles prima gegaan. We kijken terug op een fijne vakantie, waarin we veel gezien en gedaan hebben. Wim's been heeft ons niet gehinderd en het rijden ging prima. het bewijs......2600 kilometer op de teller erbij. De rekening van de peage die krijgen we nog! Dat zal wel tegenvallen.

Eindelijk vakantie!

Na de periode van ziekteverzuim van Wim, leek het ons niet gepast om vakantiedagen op te nemen en overlegden we (ik) met zijn bazin. We besloten om die dagen na de schoolvakantie op te nemen en wilden so wie so naar de Vendee om eindelijk onze kleine E weer te zien. We hadden hen sinds februari niet meer gezien en omdat M nou niet echt vaak iets van zich laat horen en al helemaal niet vanvideobellen houdt, waren we erg nieuwsgierig naar hun wel en wee. Ook M en E hadden vakantieplannen en AvD ook een feestje in het vooruitzicht had stelden we de data vast op vertrek 9 september. AvD vertrok donderdagnacht en stond vrijdagochtend om 8 uur voor de deur. De koffer was gepakt, de picknickmand was klaar, maar....... donderdag aan het eind van de dag kreeg ik een whatsapp van neef/oom Ed! Hij schreef dat hij met zijn lieve poes Maudje naar de dierenarts was geweest en dat het niet langer zo verder kon gaan ; ze was al ruim een jaar sukkelend en helemaal op, bijna 20 jaar en de dierenarts had hem gezegd dat euthenasie echt de enige oplossing was. Hij vroeg of hij haar bij ons mocht begraven. Ja, daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen. Hij had vrijdagmiddag om 15.00 uur een afspraak en wilde dan meteen in de auto stappen hierheen. Ik ben verder nergens op in gegaan, wilde zijn plannen niet overhoop gooien. Toen Wim dit hoorde was ook hij "verbaasd" maar we wilden hem dit niet weigeren. Ed liet vrijdagmiddag weten dat hij direct na het overlijden Maudje in een doos had gelegd en op de bijrijdersstoel had gezet, naast hem in een dekentje gerold. Het was natuurlijk (vrijdagmiddag) druk onderweg en hij reed ook nog eens verkeerd en kwam uiteindelijk om iets na middernacht hier aan. We babbelden nog even en iedereen zocht zijn bed op. Vroeg vertrekken zat er voor ons niet in. Na het ontbijt heeft hij haar bij de andere vier (Kruimel, Boef, Spark, Emo) in de put gelegd en was toch wel erg verdrietig. We zeiden hem dat hij gerust nog een paar dagen mocht blijven, maar hij had zich voorgenomen zaterdags terug te rijden en we begrepen van AvD dat hij tegen een uur weer terug naar Vlaardingen was gereden. Wij vertrokken zodoende pas tegen half tien, met de 700 km voor de boeg richting Les Herbiers. Ik had de route voor de vakantie uitgestippeld en de overnachtingen gereserveerd. Eerste twee nachten bij Mme en M Bonneau (inmiddels de vierde keer), daarna twee airbnb's een in Cestas (in de buurt van Bordeaux) en de tweede in Tarnos (bij Bayonne), waar we steeds twee nachtjes zouden verblijven en de laatste B&B in Chatel Guyon bij Clermond Ferrand omdat we graag Vulcania wilden bezoeken. We gingen na inchecken bij de bonneau's meteen naar M&E en die kleine, wat was hij gegroeid en veranderd, maar een pittig kereltje met een "kop" erop. Zondag's gingen we naar een soort kinderboerderij/dierenpark waar je tussen de beesten door kon lopen. Jammer dat het zo verschrikkelijk heet was, achteraf gezien ook stom om geen badkleding mee te hebben genomen want het strand had vast en zeker aangenamer geweest.

Thuisgekomen gingen ze met z'n drietjes lekker in het zwembad. Ze hadden hun spa ingepakt want dat is niets met die kleine. Nu had ik al een tijd geleden gezegd dat mij dat wel heel lekker leek en zodoende kwamen we overeen de spa in de auto te stoppen, weliswaar zaten we er dan de hele vakantieperiode mee in de auto maar goed, er was plek genoeg. Maandagochtend na het ontbijt reden we naar de kust, stopten in la Rochelle

en zakten langzaam maar zeker af richting Bordeaux. We waren erg verbaasd om op een gegeven moment door een duingebied te rijden en daar alleen maar verbrande naaldbomen te zien staan en hier en daar karkassen van wat ooit strandtenten en campings moeten zijn geweest. We spraken toen we uitstapten een echtpaar die ons vertelden van de enorme bosbranden in 2021! Het schijnt vreselijk te zijn geweest. Kilometers duingebied en de naaldbomen zijn toen verwoest en nu is men nog steeds aan het puinruimen. Cestras was niet moeilijk te vinden en mme Valerie uiterst vriendelijk, de kamer zag er netjes uit en ze had zelfs ene klein koelkastje met wat sapjes en een mandje met madeleines en pain au chocolat klaarstaan voor ons ontbijt. Enige minpunt... het was in de ruimte heel erg benauwd, helaas ivm de "tijgermugjes" moest alles dicht blijven! wat een rotbeestjes zijn dat, steken zoo venijnig en zijn vrij klein dus om ze op te sporen een ramp. De luiken zaten dicht en ventileren was niet mogelijk. (waarom plaatsen ze geen horren???) Het was dus behoorlijk warm gedurendde de nacht. V had ons uitgelegd hoe we gebruik konden maken van het OV en met een dagkaart op de parkeerplaats gratis konden parkeren, dat was ideaal. Naar het centrum van Bordeaux ging zodoende vlot en geen gedoe om een geschikte parkeerplek te vinden. We verwachtten mooi weer en namen dus niets uit de auto mee, dat bleek niet handig want het begon verschrikkelijk te regenen. Voor 2 euro een parapluutje gekocht, dat kwam goed van pas. Bordeaux is best een mooie stad , maar wat is het daar druk!!! Heel heel heel veel jongelui, fietsers, steps en trams en bussen!

s'Avonds aten we in ons kamertje een maaltijd uit de weckbokaal die ik had meegenomen, handig dus en een gekocht toetje. Woensdagochtend reden we verder langs de kust richting Tarnos, daar vlak in de buurt zag Wim een verkeersbord staan met de afstanden naar o.a. San Sebastiaan in Spanje , dat bleek slechts 100 km te zijn en dat sprak hem wel aan. In de airbnb ( weer heel warm en weer die k muggies, overlegden we en besloten dat de volgende dag gewoonte gaan doen. Donderdag reden we dus naar S.S. wat een stad Fantastisch, echt zoo de moeite waard. We namen de Hop on-Hop off bus, en zagen zo een groot gedeelte van de stad, namen ook een tandradbaan naar boven en hadden een fantastisch uitzicht over de kustlijn.

Leuke straatjes, overal barretjes met pinchos, dat zag er zo aantrekkelijk uit. We stopten bij een van die tentjes en konden moeilijk kiezen, wat zag het er smakelijk uit. Ik nam er een glas witte wijn bij, Wim een colaatje. Geen spijt zeg. 5 begreep van Manon dat je eigenlijk van barretje naar barretje gaat en zo je buikje vol kan eten, wij hielden het er maar bij een tentje maar het was verrukkelijk.

Op de terugweg stopten we nog in La Bastide de Clairence een prachtig baskisch dorp met hele schattige huizen met rodde luiken. Vrijdag reden we eerst naar Bayonne en toen door naar de Auvergne.