Ben spinnijdig, boos, geïrriteerd en gestrest! Het arbeidsbureau maakt er weer een potje van. Het kostte al een paar weken voordat mijn WW uitkering op de rit stond, moest weer eens herberekend en doordat ik natuurlijk ook nog in de ziektewet zat werd het allemaal vertraagd. Stond het eind december! eindelijk op de rit. Ik blij, maar ik juichte zoals wel vaker weer eens te vroeg. De workshop op de lagere school in Nogent die ik op 10 december organiseerde ging qua betalen dit jaar allemaal een stuk moeilijker, het moest dit keer via de Communauté de Communes met een officieel contract voor die ene dag, maar omdat ik recht had op iets meer dan het minimumloon maakte ze dat in orde door het aantal uren te verdubbelen en zodoende verdiende ik dus toch een wat hoger uurloon. Het contract was eind december nog niet bij ons in de brievenbus. Dus toen ik me voor het arbeidsbureau moest actualiseren had ik geen idee hoeveel het bruto zou zijn dus heb ik ingevuld (dom, blond!) niet te hebben gewerkt. Ik deed het uiteindelijk wel eind januari toen ik én het contract en het salarisstrookje had ontvangen. Nu zit ik dus met de gebakken peren; ik heb in december dus te veel ontvangen en nu moet ik een belachelijk hoog bedrag terug betalen en hebben ze dus meteen ook in de maand januari 2016 ,11 dagen "gewerkt" genoteerd en dat brengt het éteveel ontvangen" bedrag op een som die meer is dan de maand december en januari-uitkering bij elkaar!
Toen ik de mails kreeg, zat ik in tranen achter de compouter, je kunt geen telefoontje plegen, mails worden door een computer beantwoord en er heen rijden op de bonnefooi zonder afspraak is een crime! Er zijn dus al diverse mails heen en weer gegaan, ik heb met behulp van Mevrouw L. een brief geschreven en aangetekend verstuurd. Kreeg ik gisteren op het antwoordapparaat een of ander duister figuur die me tot drie keer toe vertelde dat ik dan maar langs moest komen. Maar dat het allemaal gerechtvaardigd is dat ze dus mij TEVEEL betaald zouden hebben, nou mooi niet dus, en gewerkt heb ik in januari al helemaal niet. Het maand bedrag is so wie so al veel lager dan voorgaande jaren, ik begrijp er echt helemaal niets meer van. Ik wil echter beslagen ten ijs komen als ik erheen ga en ik heb een kennis gebeld die daar heeft gewerkt en nu met pensioen is, in de hoop dat zij me kan helpen, maar vrees dat zij met haar kinderen op vakantie is. Ik doe dus even niets maar heb eerlijk gezegd slapeloze nachten.
Wim is sinds zondag grieperig en voelt zich niet goed, maar wilde toch persé gaan werken ivm de wachtdagen (3) en alle gedoe met ziektekostenverzekering te voorkomen. Maar het gevolg was dat hij maandag (toen ook de hoeven van 45 koeien gedaan moesten worden) en pas tegen 14.00 uur thuis kwam helemaal kapot was en uiteindelijk dinsdag en woensdag toch is thuis gebleven. Steunend en kreunend; alles deed zeer, bankhangen, geen pilletjes willen nemen dus lekker eigenwijs. Maar vanochtend weer is gaan werken en nu toch weer niet lekker is. Ook de likdoorn blijft zeuren.
In Epinal is het ook kommer en kwel, door een foute opgave van de gasmeterstand werd er dik 250€ van de bankrekening gehaald door de Direct Energie, en de studiebeurs wordt iedere maand op een andere datum gestort dus nauwelijks brood op de plank! helaas zijn wij niet in staat om bij te springen.
We wil(den) volgend weekend eigenlijk graag naar nederland want de 15de ga ik weer beginnen in het museum en ben ik slechts een keer in de drie weken een weekend vrij en dan wordt het lastig. Maar of het haalbaar is???????
donderdag 18 februari 2016
zaterdag 6 februari 2016
Krenten in de pap.
Ik had het vanaf half januari druk met de twee dagen mand vlechten, het zien van twee (totaal verschillend van genre) bioscoopfilms "Compostelle" een verslag van de pelgrimstocht en "the Danish Girl" een schokkend verhaal van de eerste transgender in Denemarken rond 1930 en ook nog een voorstelling van een Franse conferencier in de salle culturelle van Nogent. Via Facebook had ik twee toegangskaarten gewonnen en had aan MCG gevraagd met me mee te gaan. Toen haar zoon HG het hoorde zei hij meteen enthousiast mee te willen, dus een plaats voor hem gereserveerd. Begin van die week liet MC me weten niet mee te kunnen want dochterlief zou komen met de kinderen en ja, dan kan ze niet weg want CG doet geen ene klap in huis als ze er is en mag oma overal zorg voor dragen! Daar zat ik met mijn tweede kaartje. Wim heeft totaal geen belangstelling voor dat soort activiteiten, omdat hij het a; niet zal verstaan en b; hij ligt liever op de bank bij zijn televisie! Dus rondgevraagd, maar helaas weinig animo. Toevallig wilde M langs komen, zodoende op die manier e.e.a gecombineerd. M ging dus mee, ik moet zeggen dat de reacties van sommige mensen op M's uiterlijk soms best confronterend zijn. We zullen dus een keer om de tafel moeten om af te spreken hoe we moeten reageren. We hebben een super leuke avond gehad, lekker gelachen om droge humor en diverse typetjes. De terugweg naar huis was slopend, je zag geen hand voor ogen zo'n vreselijke mist. We zijn gelukkig veilig thuisgekomen.
Verder aan het eind van de maand niet veel bijzonders totdat ik een telefoontje kreeg van confrére AV.
Die had op marktplaats.nl. een draaibank gezien die ergens in Noord Nederland stond. Of ik eens met die handelaar wilde bellen. Hij een lijstje met vragen gemaakt en ik opgebeld. Machine stond in Balk (Friesland). Aardige man aan de telefoon, maar het technische gedeelte was lastig, dus AV gevraagd hierheen te komen en via de tekeningen op internet naar de details kunnen vragen. AV vond de prijs erg gunstig, het is een Zwitserse machine merk Schaublin, die hier als hij überhaupt al te koop zou zijn, minstens twee keer zo duur zou zijn. Dus de moeite waard.
Transporteren hierheen zou veel te duur worden, dus was de vraag of ik met hem mee wilde om het geval op te halen en voor hem te tolken. Ik dacht in eerste instantie te kunnen slapen in het huis van Manon die op vakantie was, maar Wim verklaarde me voor gek. Zo'n stuk omrijden en zei dat als AV geld had voor die machine hij ook wel een hotelletje zou kunnen betalen. Ik weer met AV in overleg, die positief reageerde:"maar natuurlijk je hebt helemaal gelijk! Regel jij maar iets." Dus via internet een pensionnetje gevonden in Balk zelf, tegen een nette prijs inclusief ontbijt. Kon ik meteen mijn boodschapjes doen. Afspraak voor het bekijken en indien alles in orde zou zijn meteen inladen a het ontbijt de volgende ochtend.
We vertrokken maandag 1 februari om 8.30 uur. Het weer was niet echt geweldig en de TomTom wilde niet mee werken, gevolg was een omweggetje door Duitsland! We arriveerden in B tegen half vijf. Pensionnetje opgezocht, spullen neergezet en naar Lidl en Plus gereden, boodschappen gedaan en op aanraden van onze gastvrouw naar een Hotel gereden voor het avondeten. We kwamen in een soort donkerbruin café, namen plaats aan de bar voor een apéro. A een Belgisch biertje en ik een droge sherry. het viel goed in de smaak dus namen we tijdens het bekijken van de menukaart er allebei nog een. We kozen beiden ons hoofdgerecht uit. AV een entrecote en ikzelf zeewolf met een sausje.
We namen plaats in het restaurant gedeelte, zag er heel gezellig uit, ik was meteen weg van de decoratie: kratjes met lege bierflesjes van Westvleteren met in ieder flesje een bloem!!! (wil ik ook!)
Het eten werd opgediend, zag er fantastisch uit het garnituur was heel erg uitgebreid. We hebben, ik met een glas witte wijn en A met weer een ander biertje echt super lekker gegeten. Achter ons zat een vriendelijke meneer die ons in een beetje gebrekkig maar begrijpelijk Frans aansprak. Erg leuk. Na het eten wilden we een kop koffie of thee, namen weer plaats aan de bar maar zijn aan koffie of thee niet meer toegekomen. We veranderen van gedachten en namen een Belgisch bier voor A en een Baileys voor mij. We lieten ons glas nog 3 keer vullen en namen om iets van kwart over twaalf de rekening in ontvangst, helaas werd A's creditcard niet geaccepteerd dus moest hij via de pinautomaat de correcte rekening betalen. Viel reuze mee. We reden terug naar ons pensionnetje en hebben weliswaar kort maar redelijk goed geslapen, ik schrok om kwart voor zeven wakker, douchte snel pakte alles in en na een uitgebreid ontbijt, met suikerbrood, krentenbrood een eitje gingen wa naar het Industrie-terrein waar we meneer B. aantroffen in zijn grote loods vol machineriën.
A nam het beest onder de loupe, werd met de minuut opgewondener en zei de deal te willen sluiten. Er moesten een paar dingen gedemonteerd want het geval was net iets te hoog voor de Vito. Meneer B was een prima vorkheftruck chauffeur en met kennis van zaken stond het geval binnen een half uur, pico- bello in de auto. Meneer B vertrouwde er op dat de centjes over gemaakt zullen worden en A kreeg het ook nog voor elkaar de "kop" om te ruilen voor een iets geavanceerder ding!!! Iedereen gelukkig.
Op weg naar Frankrijk dus, Tom Tom deed weer niet wat ik wilde, maar net voor de nederlands-Belgische grens tankte A nog wat liters diesel,om dan de tank in Luxemburg vol te gooien. (goedkoper)
Het was echt hondenweer, veel wind, hevige regen, veel vrachtverkeer en dan ook nog eens dat geval van dik 700 kilo. Het verbruik van de Vito bleek dus minder zuinig dan verwacht. Gevolg:............. 2 km voor het Aral station in Luxemburg plop plop plop...........geen diesel meer!!! A was bloedlink, wat een ellende. We stonden bij SOS paal 619, maar hij wilde er eerst zeker van zijn of zijn verzekering dit zou vergoeden. Daarna dus de SOS knop ingedrukt, vier keer moest ik herhalen waar we stonden. Ik kon achterom kijkend nog net het grote reclamebord van IKEA zien. Paal 619 zegt dus kennelijk niets over waar je staat??????? bizar. Er zou iemand komen, maar of ik wel een telefoonnummer door wilde geven. Wij weer terug de auto in (mag off. niet) na 11 minuten een telefoontje, "waar staat u?" weer uitgelegd, ze zouden er binnen 20 minuten zijn. En ja hoor...........Achter ons doemde er een soort wegenwacht op. Met 5 liter diesel in de tank, weer geprobeerd te starten, niet dus geen spat!
Meneer de "depanneur" had een spuitbus startquick bij zich, een paar keer starten en spuiten en gelukkig de Vito raakte weer al puffend en zuchtend aan de praat. Uiteindelijk dus een dik uur later dan gepland, waren we hier in M. AV ontzettend dankbaar voor mijn hulp. Hij heeft me een bijzonder aandenken beloofd als dank. Ik ben benieuwd, kan niet wachten.
We hebben dus ook weer pindakaas, hagelslag en mayo in voorraad, maar Wim wil erg graag eind van de maand naar Maassluis. Het is inmiddels al weer een hele poos geleden, maar of bruin het kan trekken? Het arbeidsbureau doet weer enorm moeilijk en M heeft een leuke naheffing gekregen van teveel ontvangen huurtoeslag en een hoge energierekening, dus ??????????
Verder aan het eind van de maand niet veel bijzonders totdat ik een telefoontje kreeg van confrére AV.
Die had op marktplaats.nl. een draaibank gezien die ergens in Noord Nederland stond. Of ik eens met die handelaar wilde bellen. Hij een lijstje met vragen gemaakt en ik opgebeld. Machine stond in Balk (Friesland). Aardige man aan de telefoon, maar het technische gedeelte was lastig, dus AV gevraagd hierheen te komen en via de tekeningen op internet naar de details kunnen vragen. AV vond de prijs erg gunstig, het is een Zwitserse machine merk Schaublin, die hier als hij überhaupt al te koop zou zijn, minstens twee keer zo duur zou zijn. Dus de moeite waard.
Transporteren hierheen zou veel te duur worden, dus was de vraag of ik met hem mee wilde om het geval op te halen en voor hem te tolken. Ik dacht in eerste instantie te kunnen slapen in het huis van Manon die op vakantie was, maar Wim verklaarde me voor gek. Zo'n stuk omrijden en zei dat als AV geld had voor die machine hij ook wel een hotelletje zou kunnen betalen. Ik weer met AV in overleg, die positief reageerde:"maar natuurlijk je hebt helemaal gelijk! Regel jij maar iets." Dus via internet een pensionnetje gevonden in Balk zelf, tegen een nette prijs inclusief ontbijt. Kon ik meteen mijn boodschapjes doen. Afspraak voor het bekijken en indien alles in orde zou zijn meteen inladen a het ontbijt de volgende ochtend.
We vertrokken maandag 1 februari om 8.30 uur. Het weer was niet echt geweldig en de TomTom wilde niet mee werken, gevolg was een omweggetje door Duitsland! We arriveerden in B tegen half vijf. Pensionnetje opgezocht, spullen neergezet en naar Lidl en Plus gereden, boodschappen gedaan en op aanraden van onze gastvrouw naar een Hotel gereden voor het avondeten. We kwamen in een soort donkerbruin café, namen plaats aan de bar voor een apéro. A een Belgisch biertje en ik een droge sherry. het viel goed in de smaak dus namen we tijdens het bekijken van de menukaart er allebei nog een. We kozen beiden ons hoofdgerecht uit. AV een entrecote en ikzelf zeewolf met een sausje.
We namen plaats in het restaurant gedeelte, zag er heel gezellig uit, ik was meteen weg van de decoratie: kratjes met lege bierflesjes van Westvleteren met in ieder flesje een bloem!!! (wil ik ook!)
Het eten werd opgediend, zag er fantastisch uit het garnituur was heel erg uitgebreid. We hebben, ik met een glas witte wijn en A met weer een ander biertje echt super lekker gegeten. Achter ons zat een vriendelijke meneer die ons in een beetje gebrekkig maar begrijpelijk Frans aansprak. Erg leuk. Na het eten wilden we een kop koffie of thee, namen weer plaats aan de bar maar zijn aan koffie of thee niet meer toegekomen. We veranderen van gedachten en namen een Belgisch bier voor A en een Baileys voor mij. We lieten ons glas nog 3 keer vullen en namen om iets van kwart over twaalf de rekening in ontvangst, helaas werd A's creditcard niet geaccepteerd dus moest hij via de pinautomaat de correcte rekening betalen. Viel reuze mee. We reden terug naar ons pensionnetje en hebben weliswaar kort maar redelijk goed geslapen, ik schrok om kwart voor zeven wakker, douchte snel pakte alles in en na een uitgebreid ontbijt, met suikerbrood, krentenbrood een eitje gingen wa naar het Industrie-terrein waar we meneer B. aantroffen in zijn grote loods vol machineriën.
A nam het beest onder de loupe, werd met de minuut opgewondener en zei de deal te willen sluiten. Er moesten een paar dingen gedemonteerd want het geval was net iets te hoog voor de Vito. Meneer B was een prima vorkheftruck chauffeur en met kennis van zaken stond het geval binnen een half uur, pico- bello in de auto. Meneer B vertrouwde er op dat de centjes over gemaakt zullen worden en A kreeg het ook nog voor elkaar de "kop" om te ruilen voor een iets geavanceerder ding!!! Iedereen gelukkig.
Op weg naar Frankrijk dus, Tom Tom deed weer niet wat ik wilde, maar net voor de nederlands-Belgische grens tankte A nog wat liters diesel,om dan de tank in Luxemburg vol te gooien. (goedkoper)
Het was echt hondenweer, veel wind, hevige regen, veel vrachtverkeer en dan ook nog eens dat geval van dik 700 kilo. Het verbruik van de Vito bleek dus minder zuinig dan verwacht. Gevolg:............. 2 km voor het Aral station in Luxemburg plop plop plop...........geen diesel meer!!! A was bloedlink, wat een ellende. We stonden bij SOS paal 619, maar hij wilde er eerst zeker van zijn of zijn verzekering dit zou vergoeden. Daarna dus de SOS knop ingedrukt, vier keer moest ik herhalen waar we stonden. Ik kon achterom kijkend nog net het grote reclamebord van IKEA zien. Paal 619 zegt dus kennelijk niets over waar je staat??????? bizar. Er zou iemand komen, maar of ik wel een telefoonnummer door wilde geven. Wij weer terug de auto in (mag off. niet) na 11 minuten een telefoontje, "waar staat u?" weer uitgelegd, ze zouden er binnen 20 minuten zijn. En ja hoor...........Achter ons doemde er een soort wegenwacht op. Met 5 liter diesel in de tank, weer geprobeerd te starten, niet dus geen spat!
Meneer de "depanneur" had een spuitbus startquick bij zich, een paar keer starten en spuiten en gelukkig de Vito raakte weer al puffend en zuchtend aan de praat. Uiteindelijk dus een dik uur later dan gepland, waren we hier in M. AV ontzettend dankbaar voor mijn hulp. Hij heeft me een bijzonder aandenken beloofd als dank. Ik ben benieuwd, kan niet wachten.
Abonneren op:
Posts (Atom)