maandag 29 augustus 2022

Kuren in de Thermen van Bourbonne les Bains

Morgen alweer de laatste dag van mijn thermenkuur in Bourbonne. 18 ochtenden om half zeven uit bed en om zeven uur in mijn autootje opweg naar B. Een dik half uur in de opkomende zon. Ik bezocht de dag voordat mijn kuur begon eerst de arts, dat bleek een plaatsvervangster, geen onaardige vrouw en zij heeft het programma bepaald. Hete kleipakkingen, rug, nek, schouders, knieen, daarna hydromassage in een bubbelbad, dan aquagymnastique en als laatste in een zgn etuve. Nu ken ik danzij AM, mijn collegaatje van het museum, een etuve als een apparaat die je op temperatuur in kunt stellen en waar je dan bereid eten in kan bewaren zonder dat het verder gaart. Dit bleek eveneens op stoom te werken en je doet er en je handen en onderin je voeten in een paar gaten en dan wordt er constant stoom aangevoerd. Het zou goed zijn voor je spieren en voor de benen dus minder heet ingesteld ivm spataderen. Dat viel dus even tegen want de aardige Sylvie, met mondkapje, had toch moeite de temperatuur constant te houden in het apparaat en af en toe, nou beter gezegd meestal was het mij, maar ook mijn buurvrouwtjes veel te heet. (rond de 4°!). 10 minuten was lang, te heet en saai. Ik had natuurlijk een tussentijdse afspraak kunen maken met de arts, maar ach ik had een eind afspraak staan op 26 augustus en heb het tot die tijd maar zo gelaten. Ik had drie keer een afspraak om na mijn kuur een bakkie te doen, een keer met GvB, twee keer met E&G. Alledrie de keren was het gezellig. Van rusten thuis (op voorschrift) kwam deze keer iets meer omdat we al weken erg warm weer hebben, hittengolfwaardig. Dat vermoeit enorm en dat bemerkte ik zo rond de klok van half drie. Zakte zo nu en dan spontaan weg in mijn stoel. Met de CPAM lig ik flink in de clinch ivm de reiskosten, zij willen bewijs van inkomsten. Ik dacht dat een aangiftebiljet voldoende zou zijn maar niets is minder waar, ze willen overzicht van inkomsten. Dus ik wacht op antwoord. Vrijdag na de behandelingen ging ik op consult bij de aardige Roemeen en vertelde dat ik met die etuve behandeling niet zo blij was en vroeg of ik nog kon ruilen voor de laatste drie keer: "geen probleem, wat had u gedacht?" Ik vertelde dat ik zo graag in de "douche pénétrante" wilde geen punt hij veranderde het meteen. Ook vond hij mijn benen niet zo fraai, adviseerde stunkousen, maar zei tegelijkertijd te begrijpen dat dat met dit weer niet te doen is. Hij verwees me voor een doppler, ik heb as. woensdag een afspraak bij mijn huisarts en hij heeft me een compte rendue meegevegeven waar hij dat erbij heeft geschreven; ben benieuwd. Zaterdagochtend aan de balie, was het even een complete verrassing voor de medewerkster dit had ze nog niet eerder meegemaakt, maar ze ging het regelen. Ik werd opgevangen door een aardig juffie. Of ik maar wilde gaan liggen op mijn buik op een soort luchtbed in een badkuip, bril af, hoofd in een steun. De douchekoppen gaan van tenen naar kruin en weer terug, heerlijk . Dit onthouden we voor volgend jaar. Morgen dus de laatste keer. Vorige week zondagavond was de finissage van de leuke expositie bij H&A in Montigny. Ik was aanwezig op de vernissage in de week dat G&J hier waren, J ging mee had mij overdag geholpen met bereiden van de zoete en hartige lekkernijen (ideaal zo'n hulpie). We kochten beiden een reproduktie ik natuurlijk van Nogent en J van een 2 CV. De slotavond werd ook uitbundig gevierd en ik mocht weer komen, was erg gezellig, veel bekende mensen ook. Het boekje over een fietstocht door de hte Marne met de illustraties van ene Boris Beluche werden terplekke gesigneerd. Ik werd opeens aan mijn arm meegesleurd naar buiten met mijn schaal en al, door een of andere drukte maker. Hij wilde alles van me weten,maakte meteen een paar foto's en vroeg of ik het leuk zou vinden om in de HEBDO (zondagbijlage van de regiokrant) te staan met een geschreven portret. Ik was even overdonderd, maar de daar aanwezige journaliste van de JHM, die ik redelijk goed ken, adviseerde me te zeggen. We wisselden visitekaartjes uit en de volgende dag lag zijn verzoek al in de mailbox. Ik heb er tzee dagen aangewerkt van 18/4/52 tot heden op papier te zetten. Dook in de fotos en zocht er een paar op. Verstuurde het e.e.a. en wacht nu op zijn resumé. NM de journaliste is ook al zo aardig mij iedere keer in zo'n artikel te noemen. Nu dus afwachten wat hij schrijft, wanneer het erin zal staan. Die zondagoplage wordt 22.000 keer gedrukt! Beetje bijzonder, toch?