Reserve, Sinterklaas, Multi-culti

Op het programma van de CCAS stond voor december Portugal gepland, maar helaas een van de dames niet in orde en dus wilde dame nummer twee liever uitstel. Ik stond als reserve en kreeg het verzoek de lege plek in te vullen. Ik moest wel even flink nadenken want een echte Nederlandse specialiteit die had ik niet een , twee, drie voorhanden. De eerste bijeenkomst was op de 6de december St Nicolaas! Ik koos daarom voor "gevuld speculaas met warme chocolade melk met slagroom en voor de liefhebbers een glaasje advocaat".
Omdat het deeg een dag of wat moet rusten om de smaken van het kruidenmengsel goed in te laten trekken, maakte ik het deeg al twee dagen van te voren. Ik was trouwens de hele week al iedere dag druk met het maken van zoete versnaperingen voor de borrel van DM die met pensioen gaat de 20ste december. (de vriezer zit al aardig vol met Florentines, biscotti, vanillekipferli, maids of honour en diverse mousses)
De advocaat maakte ik met het recept van Cees Holtkamp, daar had ik 14 eigelen voor nodig, hield dus 14 eiwitten over. Ik gebruikte mijn eigengestookte eau de vie de pomme, daardoor werd het wel iets heftiger dan met wodka, maar de smaak was perfect in combinatie met een flinke toef slagroom.
Ik nam de 6de de speculaasplanken mee en vertelde over onze Sint-tradities. Het was een aangename middag.  Vrijdag de 13de was dus het echte maken van de gevulde speculaas aan de orde. De twee Spaanse dametjes, de leuke vrouw ui Kameroen,  CvO ging mee als tweede Nederlandse, en er waren drie dames uit Nogent die ingeschreven staan bij de voedselbank. Samen met SH en V van Initiale was het een leuke groep. Achterin zoals altijd het groepje tekenaars o.l.v. Herve de Graet. (een bekende artiest/tekenaar uit Nogent). Herve gaf mij voordat ik begon een pakje en zei dat ik het pas later open mocht maken.
Ik maakte het deeg om te laten zien wat er allemaal in gaat, maar gebruikte mijn thuisgeknede deeg voor de gevulde speculaas, ik maakte het amandelspijs en garneerde de taart met halve amandelen.
Toen de taart in de oven stond presenteerde ik mijn advocaat.............. haha sommigen vonden het heerlijk (okay wel sterk) anderen hadden meer zoiets van  HUH wat is dit?????
De taart kwam prachtig uit de oven, aansnijden als het nog warm is is minder maar iedereen kon proeven. Men vond het heerlijk en het overtrof de verwachtingen van velen. Ook DM uit Luxemburg kwam nog even buurten evenals Mme C. die was weer enorm hartelijk en bedankte me voor mijn 100% inzet tijdens dit project. HdG vond het tijd dat ik het pakje open moest maken.
Dat deed ik en totaal onverwacht wat een enorme verrassing stond ik oog in oog met een prachtig getekend portret van mezelf! Hij had dit nagetekend  naar de foto uit de MAG!
Ik stond echt perplex, wat een enorm sympathiek gebaar. Stond met mijn mond vol tanden.

Volgens Wim ben ik het niet (helemaal) maar de reacties van velen zijn erg positief! Ik vind het knap gemaakt en moet nu gaan verzinnen waar we dit op zullen hangen.

Chateau de Courban.

https://chateaudecourban.com/nl/gastronomisch-restaurant.html

Ik raad jullie aan eerst op deze link te klikken.
De Academie Nationale de Cuisine 52 nodigde ons uit voor een avond in hogere sferen in het Chateau de Courban, jl. zondagavond 1 december 2019.
Ik probeerde her en der of er nog een plekje was om met iemand mee te rijden, helaas zonder resultaat. Wim had ook een uitnodiging gekregen om mee te kunnen, maar
1) lang tafelen is niet zijn ding
2) er hing een behoorlijk prijskaartje aan
3) hij is niet van dat soort uitjes,
zodoende koos hij ervoor om liever thuis te blijven.
Ik moest dus alleen op pad.
Chateau de Courban ligt in de Cote d'Or en dat is niet echt bijzonder ver het ligt op 1.15 uur rijden van ons vandaan naar het westen.
Helaas ken9de) ik het laatste stuk van de route niet dus ik vertrok bijtijds en kwam meteen al bij Clefmont in hevige mistbanken terecht. Ik moedigde mezelf aan dit hele speciale diner niet aan mijn neus voorbij te willen laten gaan en reed voorzichtig door. ter hoogte van Chaumont werd het gelukkig helderder en miezerde het lichtjes. De Tom Tom hielp mij met het laatste stuk en in Courban was het even zoeken maar gelukkig zag ik bekenden en kon mijn autootje naast die van hen parkeren. Gezamenlijk liepen we de cour op en werden door de gerant keurig met een hand begroet. We volgden hem naar de ontvangstruimte. Een groot gedeelte van de leden was al aanwezig. Toen nagenoeg iedereen binnen was gedruppeld, werden de champagne glazen gevuld en liepen er een aantal serveerders/sters rond met prachtig uitziende amuses. Ik stond met een aantal dames heerlijk voor het open haard vuur en had overzicht over de gehele hal die al in Kerstsfeer was gedecoreerd.  De heren uit ons gezelschap werden uitgenodigd in de keuken van chefkok Thakashi Kinoshita (mehh, had ik ook wel even willen zien), toen ze uit de keuken kwamen kwam de chef zelf mee en schudde iedereen de hand. De amuses waren voortreffelijk en de champagne natuurlijk prima. We keuvelden wat onderling en net voordat we aan tafel werden uitgenodigd nam OB het woord en verzocht iedereen zijn/haar medaille om te doen. Hij had een brief in zijn hand en riep mij naar voren (verbaasd stapte ik in zijn richting). Hij had alle voorletters van mijn naam gebruikt voor zijn "petit discours" en feliciteerde mij , hing de medaille om mijn nek, gaf me twee zoenen en heette mij welkom als lid van de ANC ( binnenkort verandert die naam in ADC52). Wat een surprise, ik had daar totaal niet op gerekend en was even perplex. Iedereen hief het glas en proostte op mijn nieuwe status!
Lid van de ANC......................... jemig wat een eer.

En toen aan tafel; er waren in een aparte zaal 3 ronde tafels gedekt met plaats voor 7 personen, ik naam plaats naast  Pierre Pelletier (ooit lang geleden die vervelende baas van Wim in de wijngaard!, met wie ik het altijd wel " een soort van ). Prachtig gedekt en een mooie speciale menu kaart, waarop helaas mijn achternaam verkeerd was gespeld. Bros i.p.v. BOS. (kan ik mee leven).
De witte wijn werd ingeschonken, met een aangenaam praatje erover waar PP natuurlijk nog het een en ander aan toevoegde en ons wat tips gaf. Een vin nature die in eerste instantie op je tong prikkelde en wat azijntonen achterliet, eenmaal gedecanteerd was die wijn zoo lekker!
Het voorgerecht kwam op tafel, uitgebreid aangekondigd door de serveerster.

Het was werkelijk Franse Haute Cuisine met een vleugje Aziatique erover. Zo verschrikkelijk lekker. We hadden leuke conversatie aan tafel, dronken (natuurlijk met mate, i.v.m. de terugweg) heerlijke wijnen en genoten en bespraken tot in de details de heerlijke gerechten. Het was echt zoo waanzinnig lekker, ik probeerde van iedere "gang" een foto te maken, helaas was ik al halverwege de filet mignon de veau (sous-vide gegaard met een korstje van zwart en wit sesamzaad) toen ik bedacht dat ik die was vergeten te fotograferen, sorry.
Na het diner was er thee of koffie met mignardises. Het was volmaakt.
Iedereen was het er over eens dit was subliem, De chef kwam bij OB aan tafel zitten en er werd nog even uitvoerig over nagepraat. Het was toen inmiddels al ruim kwart voor twaalf. Samen met mij stapten ook anderen op. Iedereen gedag gezegd OB hartelijk bedankt, medaille, brief, menukaart in mijn tas en met mijn autootje weer naar huis gereden. Laatste stukje in de Bassigny toch weer mistig, maar om kwart over een stapte ik moe maar zoo voldaan binnen. Wat een belevenis.