maandag 28 juli 2008

Badmeester ben ik al bruin??????

Mijn vader ( wat is het toch triest dat hij ons nieuwe leven hier in Frankrijk niet mee kan meemaken, want wat zou hij genoten hebben en trots zijn op zijn dochter) had altijd van die uitspraken en deze van de titel van vandaag is er weer zo een.
Het antwoord was toen ik nog jong was niet echt netjes, het luidde namelijk: "als mijn reet juffrouw"! Maar ja als marineman mocht je dat soort dingen geloof ik wel zeggen, hij had er meer die je een beetje op het hellende vlak zou noemen. Het kwam in me op omdat het al gedurende een wat langere periode heerlijk weer is, vaak wel wat vochtig en benauwd maar het zonnetje heeft de laatste weken flink de overhand. Voor Wim op de "melkweg" niet echt zo aangenaam, maar voor mij echt heel prettig, zeker voor de campinggasten. Mijn haar wordt met de dag blonder maar ik zit niet echt met een badpak aan met de kids te knutselen, dus heb ik net als wielrenners heerlijk bruine armen tot aan het gedeelte waar je t-shirt mouwtjes heeft, daaronder is het vrij wit. Mijn hulpje Marie heeft een zonnenallergie en zit vaak met een hoedje op, we hebben jl vrijdag een beetje woorden gehad, ze distantieert zich iedere keer en helpt alleen de Franse kinderen en laat mij met de overige kinderen zitten, ze heeft dan een makkie want tot nu toe is het leeuwendeel van de knutselaars Nederlands! Zij had er vrijdag 3 en ik 28!!!!! Ze knutselt en frutselt heerlijk aan dingen voor zichzelf en ik heb amper tijd om adem te halen. In de lunchpauze heb ik op een rustige, vriendelijke manier geprobeerd haar ervan te overtuigen dat we het samen moeten doen, maar ze reageerde nogal heftig. Ze vindt dat de Nederlandse kinderen haar niet voor vol aan zien en ze niet naar haar luisteren! Dat was twee jaar geleden volgens haar ook al zo, ze heeft er ook enorm de balen van dat ze haar uren vol moet maken met het schoonhouden van het sanitair en het zwembad. Dat is natuurlijk ook niet echt zo' n prettige klus, maar dat wist ze van te voren. Gevolg was dat ze dus zaterdag als een oorwurm erbij zat en nauwelijks een woord heeft gesproken. Jammer dus! Ik neem af en toe ook een duik in het zwembad in mijn pauze maar het water van het buitenbad is nog vrij koud. Marieke profiteert er enorm van dat ik dit baantje heb. Zij brengt af en toe hele dagen in het zwembad door en als tegenprestatie trekt ze ' s ochtends het pak aan van de mascotte van KAWAN en loopt dan over de camping in een groot blauw oranje pluchen schilpadpak!!! Ze doet hier en daar een dansje en gaat met de kleintjes op de foto. De allereerste keer gingen we met de elektrische clubcar en toen had ze te weinig ruimte voor haar grote kop en het gevolg was danook twee dagen een stijve nek!!!!!!
We hebben een claxon gekocht zodat we aan kunnen kondigen dat de schilpad eraan komt. Diverse kinderen staan zo nu en dan te springen om dit ook te mogen doen. Marieke vindt het leuk om te doen, maar als je ziet hoe ze bezweet uit het pak komt, dan begrijp ik dat het niet altijd een pretje is!!!! Mij krijgen ze er niet in, dat is een ding wat zeker is!

maandag 21 juli 2008

Verschil moet er wezen...........................

Afgelopen week was het weer niet echt om over naar huis te schrijven, maar we hebben het redelijk droog gehouden. De camping gonst van leven, helaas toch opvallend veel passanten, maar het is en blijft een luxe om onder dit soort omstandigheden te kunnen/mogen "werken".
Ik kan doen en laten wat ik wil, met of zonder Marieke, me druk maken is nergens voor nodig.
Ik geniet het meest van de donderdag- en de vrijdagmiddagen als er proeverijtjes zijn, heerlijk om de mensen uit te nodigen iets te komen proeven. Ik ratel Frans, Duits, Engels, Nederlands door elkaar, geniet af en toe stiekem ook van een slokje (de Saint Véran van Pierre Janny is goddelijk!) en het lekkere geitenkaasje en vind het echt super leuk om de mensen over te halen iets mee te nemen naar tent, mobile home, caravan of chalet. Dus ja als je onder dat soort omstandigheden ook nog betaald wordt is het toch helemaal héérlijk, niet dan????? Zaterdagavond waren we uitgenodigd door de confrérie van coutelliers en hadden in Poulangny een bbq. Onderweg goot het bakken uit de hemel, het voetbalveld was vrij snel gevonden en we troffen daar een aantal bekenden. Het was heel erg gezellig, lekker gegeten, lekkere wijn en als dessert een geweldige mooie en lekkere taart in de vorm van een zakmes. Heel mooi gemaakt en ook weer superlekker! Marieke bleef thuis met MC. Het werd toch later dan gedacht. Het grootste compliment ooit kreeg ik van PH die verbijsterd was toen ik mijn leeftijd aan hem onthulde, hij wilde het NIET geloven en wilde het bewijs, dus rijbewijs gepakt en toen moestie wel! Kunnen jullie je wel voorstellen hoe zoiets voelt??????????? We kwamen dus later thuis dan was voorzien, Wim moest dat weekend werken i.v.m. een trouwerij in L. dus die was weer vroeg de klos. Zelf stond ik toch bijtijds op want het was de enige zondag in het jaar dat er een mis was in onze kerk. Ja dan moet je eigenlijk wel acte de présence geven! De mis was slecht bezocht, de schorre kikkerkeeltjes van het mini koortje zijn nog steeds niet om aan te horen. Tot overmaat van ramp vroegen ze mij of ik niet wilde toetreden, nou echt niet!!!!!
Vanmiddag na mijn werk nog even bij Wim op de werkvloer geweest. Heel anders dan bij de D. familie het is heel modern, alles computergestuurd en Wim liep heel relaxed daar tussen de koeien met zijn stokje. Ik vond het wel wat om hem daar zo bezig te zien. Heel anders dan bij de BusinessTax in zijn uniform, nu in zijn overall en laarzen onder de koeienstront!!!!! Hij is lekker bruin en ziet er ook zo nog aantrekkelijk uit hoor! Mevrouw C zei dat zijn contract is aangekomen hij krijgt het vanavond mee, ze zijn super tevreden, dus dat is heel prettig om te horen. Zijn werktijden zijn ook niet verkeerd, dus deze keer kan ik alleen maar melden dat we het momenteel qua baan hebben getroffen.

woensdag 16 juli 2008

18 juli 2007/18 juli 2008.........................................

Ja nog twee dagen en dan is het de 18de juli 2008!
Precies een jaar geleden op 18 juli 2007 namen we dus die enorme sprong in het diepe! Gisterenavond voor het slapen gaan hadden we het er samen, Wim en ik , nog even uitgebreid over; Van spijt is geen sprake, maar de conclusie dat het niet helemaal zonder kleerscheuren is verlopen daar waren we het beiden over eens. We hadden veel moeite met het vinden van werk, hadden geen recht op wat voor uitkering dan ook, onze reserves zijn erdoorheen gevlogen, hadden veel pech met auto' s en met lijf en leden (Marieke twee keer in het gips, ik een slopende toestand met mijn pols: eerst gips en toen nog van alles door de pijn die bleef) al met al dus een jaar van pieken en dalen en zeker qua financiën géén vetpot! Maar we zijn er steeds vanuit gegaan dat wanneer je zo' n stap neemt je jezelf toch minstens een jaar of drie moet geven voordat je alles een beetje voor elkaar hebt. Dus blijven we optimistisch, houden we stug vol, getuigen we van doorzettingsvermogen en moed en gaan dus gewoon door met het vinden van een vaste baan en het opbouwen van een leven à la campagne. De rust, de natuur, de tuin, de beestenboel en alles doen ons beseffen dat we een juiste keuze hebben gemaakt en ondanks alle tegenslagen het hoofd boven water hebben kunnen houden!

maandag 7 juli 2008

Driemaal is scheepsrecht,

Nou daar kunnen we dus van meepraten, voor de derde keer waren we op de gipskamer in het ziekenhuis in Neufchateau, Mariekes pols moest toch maar liever voor 3 weken gefixeerd! Dus ging ze afgelopen vrijdag tot aan de elleboog in het gips! (vandaag liet ze tussen neus en lippen door even weten dat ze de gipsarm gewoon uit kan doen, het is net een soort handschoen; handig voor het onder de douche gaan maar zeker niet de bedoeling) Moeten dus misschien nog wel weer terug om het over te laten doen. Gelukkig voor haar is het weer omgeslagen, het is kil, bewolkt en af en toe enorme windvlagen en regen! Op de camping is dat voor alle gasten natuurlijk erg triest, de knutselspullen waaiden vanochtend van de tafels! Er zijn intussen veel Nederlandse families aangekomen voor Marie dus een beetje moeilijk, maar ze valt goed bij hen in de smaak. De baas wil enorm graag meer activiteiten in de middag maar ik blijf het moeilijk vinden om met een programma op de proppen te komen, vraag me ook af of er wel behoefte bestaat aan volleybal en dergelijke, maar heb beloofd iets te organiseren. Als het morgen weer zulk weer is als vandaag ga ik denk ik maar een kinderbingo doe, met wat kleine prijsjes. Ik heb van internet een spel uitgeprint en geplastificeerd dus dat is klaar.
Tijdens mijn rit van huis naar de camping kom ik door een dorp waar een geitenkaasmakerij is, ik ben daar op eigen initiatief vorige week gestopt en aan de boerin gevraagd of ik niet iets met haar kon regelen en haar verteld van de wijn en kaas proeverijtjes op de donderdag en vrijdagmiddag, ze was meteen enorm enthousiast en stelde voor om een schaal met voorgesneden stukjes kaas gratis te komen halen in ruil voor een aantal kaasjes voor in de verkoop. Ik vond dit een erg leuk plan en stelde het aan de bazin voor, zij reageerde een beetje terughoudend en wilde eerst zelf proeven. Oei ff pijnlijk dus want ik had al afspraken gemaakt voor het ophalen en zo. Dus een beetje tactisch het vervelende telefoontje gepleegd en aan de bazin een beetje laten proeven van het kaasje dat IK had gekregen, gelukkig was ze meteen overtuigd dat dit een bijzonder lekker en eerlijk product is en het wel in het winkeltje wilde. Na het succes van de proeverij waren er van de 18 kaasjes 13 verkocht!!!!!! Kassa ping dus!!!! Suc6je geboekt!!!!! Ik had de kaas op een schaal gelegd met abrikozen en mijn intussen fameuze walnoten in een suikerjasje! Veel complimenten gekregen. Heb vandaag een nieuw voorraadje mogen bestellen en die kan ik aanstaande woensdag op de kaasmakerij afhalen. Mevrouw en meneer hebben 150 geiten waarvan er ca. 75 worden gemolken. (een iets kleiner formaat melkmachine, een geit heeft slechts twee tepels, maar alle dametjes zijn erg tevreden!) so wie so leuk om even om het hoekje te kijken daar.
Wim heeft vandaag ook zijn eerste loon gekregen, geen vetpot maar we zijn erg blij , want toen we afgelopen zaterdag bij mevrouw en meneer C waren uitgenodigd werd ons verteld dat ze tevreden zijn en Wim een contract zouden aanbieden. Door de consternatie alleen vergeten om te vragen of het voor bepaalde of onbepaalde tijd is. Het is een enorme luxe dat het zo lekker dichtbij is en dat hij er eventueel op de fiets of met de mobilette naar toe kan. Geen reiskosten!
Het etentje was gezellig, hebben kennis gemaakt met mevrouw, meneer hun zoon, dochter kakkerige schoonzoon en de 2 kleinkinderen. De dochter blijkt de bazin van "onze" hond te zijn, ze deed bezorgd en liet blijken dat ze het fijn vindt dat Perusse het goed heeft bij ons, maar als er iets is we hen daarvan graag in kennis van moeten stellen. Gaf ook nog een pipet mee tegen vlooien!!!! Mochten we weer eens een weekend weg gaan dan kunnen we hem zonder tekst en uitleg bij hen brengen.
Voor de komende weken staan er nog twee afspraken op de agenda, allereerst het jaarlijkse diner in ons dorp voor de 14de juli, dit keer op zondag de 13de gevierd en de 19de een diner bij de confrérie des coutelliers in Poulagny i.v.m. het succes van de salon, wij zijn genodigd omdat ik ook een kleine bijdrage geleverd heb aan het slagen van de salon! Waar zijn die veren voor in mijn................................................? ik ga bijna naast mijn schoenen lopen van al dat succes! mijn bril is beslagen (of alleen maar vuil/vet????)

woensdag 2 juli 2008

Wat een luxe mevrouw Bos..................................

Ik heb er nu een ruime week opzitten, mijn werk op de camping is voor het eerst van mijn leven een baan zonder stress en dat is me toch lekker!!!!!!! Ik ben gisteren begonnen met de kinderclub en kwam tot de ontdekking dat twee uur knutselen veel te lang is, dus ter plekke bedacht dat het fijner is om eerst een uurtje te knutselen dan wat limonade en een koekje en dan iets te doen van sport en spel. Dus dat heb ik gisteren meteen ingevoerd. Ook heb ik assistentie gekregen van een meisje van 18 die in de buurt woont, dochter van een boer, een zo op het eerste gezicht vrolijke tante en leuk met kinderen, jammergenoeg spreekt ze een heel klein beetje Engels en verder niets. Ik had maandag 5 Nederlandse kinderen variërend van 6 tot 12 jaar, een mannetje met flink ADHD dus dat is af en toe best even pittig. Gisteren breidde het aantal zich uit met nog twee Nederlandse jongens en 5 Deense meisjes die we helaas niet konden verstaan maar met een beetje handen en voeten hen toch uit kunnen leggen dat het de bedoeling was een boekenlegger te knutselen! Het weer was tot nu toe echt helemaal super, maar er zit verandering in de lucht; onweer rommelt al in de verte en de lucht wordt aardig grauw!
In de middag heb ik gefröbeld aan een collage met een foto van alle medewerkers van de camping zodat de klant kan zien wie wie is en wat hij/zij doet! Moet zeggen dat het erg leuk is geworden. Compliment gekregen van de baas! Een van de gasten vond het jammer dat we geen krant verkochten en toen ik daarover navraag deed, bleek dat men dat al diverse keren had geprobeerd maar nooit daarin was geslaagd. Ik ben naar MleR gereden en bij de presse/tabac hierover een babbel gemaakt en......................................... Ja hoor ik mag iedere ochtend een aantal Nederlandse en Engelse kranten op komen halen, neem ze mee in consignatie en kan ze de onverkochte de volgende dag teruggeven en de rest afrekenen!!!!! De gasten zijn erg content en de baas dik tevreden. B de winkelier op de camping snapt er niet veel van en had eraan willen verdienen maar dan gaat zo' n Telegraaf ongeveer 4 euro kosten en dat kan niet. Dus ik heb een gedeelte van de tekst in mijn CV (dynamiek, makkelijk in het maken van contact) al aardig in praktijk kunnen brengen. Op donderdag en vrijdag is er eind van de middag een proeverij van producten uit de regio, kaas, bier en wijn. Ik heb beide keren vorige week geassisteerd en het was een groot succes. Het antemeren om hier en daar een bezoekje af te leggen of een activiteit te gaan doen, loopt nog niet zeker als het mooi weer is hebben de gasten weinig behoeften, lekker naar het meer of in het zwembad is dan voor hen het summum, dus dan maar lekker zo laten. Een klein minpuntje is één betweterige collega, ik kan daar niet goed mee om gaan: zijn kritiek en opmerkingen steken! Maar daar staan tegelijkertijd wel twintig gezellige gesprekjes tegenover dus zal ik moeten proberen me daar niets van aan te trekken, wordt lastig voor me.
Marieke heeft weer eens pech, gevallen bij de waterplaats en een scheurtje in een botje bij haar pols dit keer Niet de scafoide maar wel dik in het verband en mitella. vrijdag terug naar ziekenhuis voor een nieuwe foto en hopelijk dit keer geen gips. Zij is voor twee nachtjes naar MC dus lekker rustig voor Wim en mijzelf.