Jaarwisseling,

Vandaag, 31 december 2010, Oudjaarsdag dus ben ik vroeg uit de veren. Floyd mag na het vierde ongelukje op het dekbed niet meer in de slaapkamer. Een dekbed van 240x 200 gaat niet in onze wasmachine en dat betekent dan een ritje naar de wasserette in MlR. Op zich niet echt verschrikkelijk (eigenaresse is een leuk mens)maar er hangt ook een aardig prijskaartje aan. Niet zo zeer het wassen; maar het drogen hakt erin. Laatste keer dacht ik dat ik het langgenoeg had laten draaien, maar toen ik thuiskwam was het dus nog aardig vochtig en waar laat je zo'n ding! Dat was dus meteen het besluit: over en uit niet meer op bed met die hond! ( hoort natuurlijk volgens de wet van Bartje so wie so niet) Het gevolg is echter dat wanneer Wim de deur uitgaat, Floyd in alle staten is en blijft janken en krabben aan de keukendeur, gisteren heb ik het niet gemerkt vanochtend kon ik het na een uur niet meer volhouden en ben maar uit bed gestapt. Ik heb ondanks mijn bezoek aan de tandarts woensdagochtend nog steeds last van mijn ontstoken kies en de smaak van zwaar gerookte haring blijft aanwezig, vreselijk vies! Mag maandagmiddag terug komen en hoop dat ze me dan van de smaak en de zeurderige pijn afhelpt. De weg woensdag was bijna niet te doen, voor de deur van het centre medical was het echt rampzalig! één ijsbaan,levensgevaarlijk! Nu is het aardig aan het dooien geweest en heeft het vannacht niet echt hard gevroren dus de wegen zijn te doen.
Ik ga straks eerst boodschappen doen en dan natuurlijk traditiegetrouw oliebollen bakken. Manon heeft twee pakken mix opgestuurd. Wim en Marieke kijken er al naar uit, vorig jaar waren we ziekies en toen gingen ze voor het grootste gedeelte de vriezer in. Ik vind het ieder jaar weer een rot klus, alles stinkt tot in je poriën en dan heb je al bijna geen trek meer. Wim is er zoals ieder jaar op tegen om de bollen uit te delen aan de buren, hij eet ze natuurlijk het liefst zelf op! En dan vanaf maandag gaan we aan de lijn!
*stoppen met al die kaakjes, toetjes, koekjes, ontbijtkoek, chips, slagroom, mayo, chocolademelk en andere zoete en zoute troep. Het wordt te dol, we puilen uit onze kleren. Wim heeft als excuus dat hij niet drinkt en niet rookt en verder niets heeft dus dat is zijn vrijbriefje, maar ik, ik doe dus mee sinds ik niet meer werk en merk dat het de spuigaten uitloopt.Als erniets in huis is ga ik bakken, want het is zo ongezellig niets bij de thee! Maar wij drinken wel 12 kopjes pp op een dag en dat is dan dus ook minstens 10 koekjes! Wim loopt langs de kast en stopt er 2 of 3 in zijn zak. Als hij zijn spulletjes klaar zet voor 's ochtends neemt ie nog even een grote lik uit de pindakaas pot! Ja dan weet je het dus wel. Vanaf maandag dus alleen maar in het weekend en door de week: fruit! REGIME dus!!!!!
NB: sims3 werkt nu na heel veel gedoe, Marieke dolblij.

Een witte tweede Kerstdag,

Ja een tweede kerstdag zoals we kennen in Nederland, dat bestaat hier niet! Het is dus een doodgewone zondag, die ook doodgewoon begon. Wim om half zes eruit en rende Floyd meteen de slaapkamer in en kroop op bed en slaap ik normaliter nog even verder: maar dit keer dus niet....... want er knaagt weer een beest(je) onder het laminaat!!! ik keek net nog op de blog van vorig jaar december en toen was er ook een muis die ons bezig hield. Nu dus weer, heel fijn en aangezien er overal plinten op zitten is er geen gaatje om gif te strooien, dus ben ik bang dat we voorlopig niet van het beest af zijn.Vannacht heeft het enorm gevroren, volgens de meteo min 17het is dus gevaarlijk op straat, Floyd heeft me gisteren in zijn enthousiasme van het rennen door de sneeuw al omvergetrokken, niet expres natuurlijk maar mijn schoenen hebben weinig profiel en het is spekglad. Zou van die ijzertjes onder moeten binden, maar waar koop je die hier???????
Inmiddels wordt de lucht strakblauw en zie ik een zonnetje schijnen op het dak van het huis van de overburen! Het wordt vast een prachtige, maar ijskoude gure dag.
Gisteren was het grauw en ongezellig, zo ook de stemming hier in huis. De kerstkadootjes vielen bij ons allemaal in de smaak; helaas voor Marieke was het Sims3
spel niet te spelen, zelfs niet nadat we speciaal een videokaart in de pc hadden laten zetten, dus dat was echt balen voor haar. Ze is samen met ondersteuning via de pc bijna de hele middag bezig geweest zonder resultaat en dat maakte de sfeer er niet beter op. Toen ook de chocolade in de chocoladefontein niet goed gesmolten was maar ging korrelen, sloegen ongeveer de stoppen!!!!! Dus van een vredige kerstsfeer was nauwelijks meer sprake.
Wim heeft sinds een paar weken zijn zinnen gezet op het herbouwen van een modelspoor baan en zijn kerstkadootjes vielen erg in de smaak, ik had via ebay nl. een paar huisjes gekocht en een wagon. We kunnen dus lekker gaan knutselen om de huisjes in elkaar te zetten. Ik heb me van de week al geamuseerd met het kerkje, maar Wim is niet tevreden; volgens hem staat de kerktoren scheef!!!!Hij wil het eigenlijk gewoon liever zelf doen en vertrouwd het niemand anders toe. Dat kan dus nog wat worden als Marieke er ook aan mee zou willen helpen.

Zo moeder, zo dochter.

Het is Kerstvakantie en Marieke heeft haar stage afgerond; weliswaar een aantal uren minder dan de bedoeling was. Oorzaak de weersomstandigheden. Ze wilde erg graag naar Dijon. Met z'n drietjes niet mogelijk vanwege Floyd en zodoende gingen we vandaag samen op pad. De sneeuw is door de enorme hoeveelheid regen vrijwel van de wegen afgespoeld in combinatie met het strooizout. Langs de berm liggen echter nog hele bergen. We waagden het er op en het viel allemaal niet tegen!Intussen weten we (maar vooral Marieke) al aardig de weg naar de parkeergarage in het centrum. Maar het was flink druk. We reden stapvoets steeds dieper de kelder in en vonden een plekje; doordat er steeds pilaren staan is het allemaal onhandig en krap. Het kostte het nodige manoeuvreerwerk en een helpend handje van Marieke om de auto netjes neer te zetten. Maar het lukte! Marieke echter danig geïrriteerd omdat ik niet deed wat ze aangaf. eerste aanvaring moeder/dochter. We liepen naar H&M en ze zocht een vest en een trui uit, zelf keek ik ook nog rond maar ik zag niet echt iets wat me aansprak, dus naar de kassa: tweede aanvaring! Zo jammer dat zelfs op zo'n uitje het af en toe zo knettert, ik weet dat ikzelf op die leeftijd me ook zo kon ergeren, maar ik krijg blikken die er niet om liegen als ik meezing met een liedje in het bijzijn van een vriendin, als ik iets te uitbundig doe of commentaar geef op iets. Ik kon mijn vader vroeger wat aandoen als hij met een kussen door de kamer danste en deed alsof dat kussen zijn "liefje" was,waar hij cheek to cheek mee door de danszaal walste! Wat kon ik me opwinden als mijn moeder ongevraagd commentaar gaf aan een wildvreemde! Dus ergens kan ik het me voostellen, maar oh wat raakt dat mijn ziel! Ze kocht zelf een paar Vans, die flink waren afgeprijsd en was daar heel happy mee. Ik overweeg om kleedgeld te gaan geven, misschien is ze dan wat kritischer en bewuster over wat ze aan wil schaffen(?). We aten een broodje, reden vanuit centrum naar IKEA, deden de boodschappen bij leclerc, kochten bij KFC een bucket voor de avondmaaltijd thuis en namen de peage terug naar huis. Het was flink gaan regenen en er hingen hier en daar dikke mistwolken. Marieke viel al snel ( zoals wel vaker in de auto) in diepe slaap en werd bij de tolpoortjes weer wakker. Om net na vijf uur stapten we weer heelhuids binnen.

En cas ou.........

Noël 2010,
L’année 2010 a filé avec des hauts et des bas.
Les problèmes de dos début de l’année ne m’ont pas
apportés de bonheur. Le travail que j’aimais autant
devenait trop dur et j’étais en arrêt maladie pour presque deux mois.
Mon tournée était partagé entre mes collègues et car
le chiffre d’affaires était insuffisant pour la patronne et elle a mis
tout en route pour un licenciement économique avant ma reprise.
Le décès de ma mère au mois de juin a fait une
vide, il me reste de son coté que de la famille en Amérique et Canada.
En septembre le licenciement est devenu réalité et depuis je suis
dans un trajet suivi par le pole emploi pour essayer de trouver
du travail. Vu mon age ça sera pas facile !
Mais il ne faut pas perdre l’espoir.
Mes chères clients me manque énormement, le contact avec eux
restera toujours un beau souvenir.
Marieke a bien travaillé en PB pendant 4 semaines en été et au collège elle
a des bonnes notes, le brevet est prévu pour 2011. Nous sommes fier d’elle !
Enfin, je vous souhaite de très joyeuses fêtes et une excellente année
2011. Surtout le principal : la santé

Voor het geval dat,

Ik ook maar iemand zo vergeten:
Kerstmis 2010 !
2010 was een jaar van ups en downs voor ons. Rugklachten waardoorik in de ziektewet terechtkwam en het verliezen van mijn baan, terwijl ik het zo naar mijn zin had. Het overlijden van mijn moeder. Voor het eerstin tien jaar weer heerlijk op vakantie met z’n drietjes dankzij de huis en dier oppasser. De ontvangst van een aantal (oude)bekenden die nu riant konden overnachten in onze nieuwe gastenkamer en een tweede badkamer in de maak.Ons huis, dat dankzij veel kluswerk, steeds comfortabelerwordt. Het afscheid van onze trouwe viervoeter, die een flinke tumor bleek te hebben,
viel vooral Wim erg zwaar. Marieke die in Schiedam vier weken langeen vakantiebaan had en het super heeft gedaan was wel een van dehoogtepunten. Zij doet in juni 2011 eindexamen en staat er kwa cijfers goedvoor ! De aanschaf van een pup die ons veel werk bezorgd maar ook veel plezierHet zoeken naar en nieuwe baan, maar dat zal gezien mijn leeftjd nietgemakkelijk zal.worden. Misschien toch iets voor mezelf beginnen ?We hopen dat 2011 voor allen die ons lief zijn geluk, maar bovenal
gezondheid zal brengen. Rest ons jullie hele gezellige kerstdagen en jaarwisseling te wensen,
Wim, Angenietha en Marieke.

Je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.

Kijkend door het keukenraam zie ik een enorm berg sneeuw, het is vannacht flink tekeer gegaan en er ligt zeker een dikke 12 centimeter. Wim was met z'n Renaultje naar het werk, dat beestje komt overal doorheen met z'n terreinbanden! Maar het holletje op voor de deur bij thuiskomst ging net niet. Gelukkig was de loco burgemeester in de buurt met zijn John Deere en die heeft op mijn verzoek een baantje gemaakt en dus kon de auto toch tot aan de garage. Marieke die deze week stage loopt op het Office de Tourisme van Nogent moest ook weggebracht want ze wilde er toch naar toe ondanks de weersomstandigheden, Wim was de klos. Ik had gisterenavond enorme last van maagklachten en lag al om 8 uur in bed met een kruik en ging heel wat keren heen en weer naar het toilet tot mijn maag helemaal leeg was. Vanochtend nauwelijks iets gegeten, voel me een beetje slappies. Of het kou is of iets verkeerds gegeten; geen idee! Marieke werkt officieel tot zes uur, gisteren heb ik haar echter al om vier uur opgehaald toen de eerste sneeuwvlokken vielen. Het was te doen, maar daar was alles mee gezegd. Hoe het vanavond moet weet ik dus niet. Hoop dat Wim het kan en wil doen. Toen ik nog in de camion reed was ik heldhaftiger dan nu........... geen idee waarom!
Jl. maandag naar de testmiep, gelukkig kon het en hoefde het niet per telefoon, helaas was alles wat we hadden besproken niet op haar PC opgeslagen en dus had ik weer een berg huiswerk te doen. Mijn hele arbeidsverleden uitschrijven , van handeling tot handeling van een dag werk. Een gigaklus dus! De resultaten tot nu toe zijn niet echt verrassend........... Receptioniste, of Gastvrouw, of iets met eten of iets met decoratie. Haar idee om een eigen bedrijfje te starten staat bovenaan het lijstje. Wil het geval dat er in Neufchateau een overdekte markthal gebouwd gaat worden en daar zijn 14 units te huur voor geïnteresseerden: het moet iets met FOOD te maken hebben. De huurprijzen zijn in onze begrippen vrij laag. De units varieeren van 9 tot 13 m2. Inschrijving en inleveren van een stapel paparassen sluit op 31 januari dus dat is kort dag. Ik wil toch onderzoeken in hoeverre er uit zoiets een slaris te halen valt. Er is financiele hulp op alle fronten mogelijk, mede omdat ik in dit CTP project zit zijn er legio voordelen. Ik heb mijn persoonlijk begeleider gebeld hem alles uitgelegd en een afspraak gemaakt met een bureau dat voor mij en met mij een bedrijfsplan kan opstellen. Je weet maar nooit. Het vinden van een baan op mijn leeftijd zal zeker gezien de werkeloosheid in de Haute Marne niet gemakkelijk zijn. Ik denk aan een sandwicherie/traiteur winkeltje. Veel mensen zeggen al jaren waarom begin je niet een tentje voor jezelf; zou dit De gelegenheid zijn?????????

Winterse ongemakken,

Ik zit in de keuken achter de laptop want in de computerkamer in de voormalige stal is het zonder kachel niet warmer dan 3 graden en dat is nauwelijks vol te houden. Dankzij allerlei snoeren kunnen we nu aan de keukentafel internetten, Marieke heeft haar PC weer boven staan (terug van weggeweest) en nu is de laptop vrij voor gebruik, komt prima uit IH bedankt! Het heeft vorige week heel veel gesneeuwd en er kwam een flinke nachtvorst die opliep tot min 14 en dus zaten we zoals ieder jaar weer met bevroren leidingen, dit keer de afvoer van de douche boven en hadden we het genoegen Marieke 's ochtends om 6 uur te horen poedelen in onze douche beneden. Ze zou gemakkelijk later kunnen opstaan, maar ze houdt ervan alles lekker uitgebreid en op het gemakkie te doen. ( aardje naar haar mamaatje) Gevolg is dat ik ook vroeg uit de veren ben, maar dan heb je ook wat aan je dag,toch????
De sneeuw is vanaf zondag, toen het verschrikkelijk begon te regenen, enorm aan het smelten, het is een vreselijke baggerzooi.Door de enorme hoeveelheid sneeuw is o.a. het dak boven de zwijnenstal van de buren aan de overkant compleet ingestort, het was al slecht maar het ziet er nu niet uit!!!!! lijkt wel een slooppand! De Maas is 3 x zo breed als normaal en de putten kunnen het vele smeltwater niet verwerken. Als je er niet uit hoeft is er niets aan de hand,maar voor Wim is het niet echt geweldig om naar beneden te rijden met zijn Renaultje. Mijn afspraken met de testmiep zijn al twee maandagen niet doorgegaan, we hebben het de eerste maandag in alle rust per telefoon kunnen doen. Afgelopen maandag was het echter nauwelijks mogelijk geconcentreerd te blijven, om mij heen was het een en al hectiek. Het schooltransport was geannuleerd en was ze thuis. Ze zou wel even met Floyd naar buiten, maar liet hem los en kwam hij never nooit meer terug, ik zat aan de telefoon en zag hem op het plein van de Mairie rennen en kreeg de zenuwen. Ik heb uiteindelijk de testmiep te kennen gegeven dat ik er niet met mijn hoofd bij was en om die reden liever het gesprek beëindigde, gelukkig had ze er begrip voor. Ik heb een berg huiswerk voor aanstaande maandag, hoop dat het me lukt om het allemaal te doen. Discipline ........