Ongelofelijk dat ik in de afgelopen jaren (sinds 2007) 500 blogs heb geschreven. Het zou een flink boek kunnen zijn. Ik heb een keer de moeite genomen om een klein boekje uit te geven, maar het was zo'n gedoe met lettertypes en downloaden dat het bij een boekje is gebleven.
Wat is er een hoop gebeurd in die afgelopen 13 jaar. Leuke dingen, vervelende dingen, problemen met de bureaucratie, problemen met financieen, toestanden met onze dieren, het krijgen van nieuwe kennissen, het verliezen van contact, oude bekenden weerzien, via Facebook klasgenootjes terugvinden. enz. enz. enz.
Zoals laatst iemand tegen me zei:" jullie leven is verre van saai!", dat kan ik beamen. Dat is het zeker niet. Ik geniet nog elke dag van het prachtige landschap in de Bassigny. Vooral als de mist hangt boven de Maas, dan stap ik graag even uit de auto. De collines van de Haute Marne zijn prachtig, n'importe welk seizoen. Ik houd van dit land, ik geniet van het natuurschoon en alles wat de natuur ons biedt; het fruit uit de tuin, de asperges de bois in april, de noten, een kwart varken dat ik koop bij een stel mensen die ik nog ken van mijn carriere in de hapkar. Ik vind het heerlijk om jam te maken, fruit te wecken, paté te maken, een vers stuk zalm te roken in de prachtige rookoven, elke week ons volkoren brood te bakken. Te experimenteren met van alles in de keuken, de vele keukenapparatuur te gebruiken. Mevrouw Littmann te verrassen met een maaltijd zeker in deze vervelende Coronatijd.
Helaas liggen alle aktiviteiten buitenshuis met zowel de Messenvriendenklub als de Academie op z'n gat. Ook het geweldige project met de voedselbank ligt stil. Mijn "bedrijfje" ligt ook stil.
Ik help zo nu en dan nog wat landgenoten met paparassen en dergelijke, maar begin er een beetje tabak van te krijgen dat er een aantal zijn die het hemd van je lijf vragen en het dan toch achter je rug om zelf uitzoeken, anders doen, beter weten. Of het is compleet eenrichtingverkeer en daar pas ik voor. Een maand of wat geleden kreeg ik 4 verschillende zaken op mijn bord, voelde me een soort van adviesbureau. Liefdewerk oud papier is prima, maar het moet van twee kanten komen. Hier zegt men:"donnant, donnant"
En dan zijn er nog onze buren: Mme G. en dochter J. spreken niet meer met ons. Dat is niet van vandaag maar al een poos. Ik zit nu in de gemeenteraad en heb regelmatig contact met PC (de burgemeester) en zijn vrouw J. Zij koopt tegenwoordig eieren bij ons. Het gevolg daarvan is dat haar zus MCG van de overkant ons niet meer gedag zegt of eieren komt halen en geen oud brood meer geeft. Ook haar "gezellige nieuwe vriend" die eerst PopieJopie tegen ons deed en nu ook zijn nek omdraait. Jammer dan. Het is wel bijzonder bijzonder dat je in een dorp van net iets meer als 50 bewoners met sommigen dus niet meer door een deur kunt.
En dan nog de kinderen. MvD komt helaas deze kant niet op, het lag in de bedoeling om hierheen te komen voor een paar dagen, maar Nederland is in lockdown en het is dus onverstandig. En dan M.; schreef ik in augustus dat er een sollicitatie liep in de Vendee, inmiddels zitten ze daar nu alweer dik twee maanden. De baan is inclusief een appartement in het hotel, de honden konden mee de katten daar hebben ze helaas afscheid van moeten nemen. Het is allemaal bijzonder snel gegaan, ze hadden snel een koper voor hun huis en zijn stante pede vertrokken. Een groot gedeelte van de inboedel staat nu hiernaast, want het appartement is gemeubileerd. E. had ook vrij snel een baan bij Leclerc, al is die jammer genoeg voor een vervanging van een zwangerschapsverlof. Hopelijk kan ze blijven, er schijnt daar veel werkgelegenheid te zijn. het is niet naast de deur en we zijn nog niet in de gelegenheid geweest om hen te bezoeken.
Wat betreft mijn operatie.... die staat voorlopig nog niet gepland, aldus de secretaresse van de neurochirurg. Ik wacht dus af, maar zou het heel prettig vinden als er een datum bekend zou zijn.
Kerstmis wordt een stille boel dit jaar zonder de kinderen. Ik heb her en der wat kerstdecoratie aangebracht. En ben supertrots op mijn kerstengel, die ik in navolging van FP op de knutselklub het gemaakt. Weliswaar niet zo precies en secuur genaaid als zij, maar ik vind haar erg leuk geworden.
