donderdag 24 februari 2011

Helaas, pindakaas!

De postbode was erg laat, want er ligt sneeuw, jammer genoeg liep ze onze brievenbus voorbij: weer geen post dus! Ik heb meteen de stoute schoenen aangetrokken en heb opgebeld. Kreeg te horen dat ze verbaasd waren dat ik nog geen brief had ontvangen.
De uitslag was bekend en de keus is dus NIET op mij gevallen! Ik ben zwaar teleurgesteld. Had ik mezelf te hoog ingeschat? Ze gaf niet aan wat de doorslag had gegeven en zei dat ze dat ook nooit meedelen. Zwaar k... dus! Ik zag het helemaal zitten ook al was het in principe maar voor een half jaar. Maar het heeft dus niet zo mogen zijn. Niets in deze wereld is toeval, moet ik maar denken. Alles heeft een reden. Alhoewel ik dat nu nog niet zo ervaar!

woensdag 23 februari 2011

Geen bericht, goed bericht....????????

Sinds een dag of twee, helemaal van slag! Had erop gerekend, gehoopt dinsdag al iets te horen van de sollicitatie....maar gisteren niets en vandaag ook weer niets bij de post. Toen we weggingen zelfs het antwoordapparaat aangezet. Maar ook daar niente,noppie nada! Heb ik het verkeerd begrepen; meende dat ze uiterlijk dinsdag iets zouden laten weten. Zou in deze geen bericht, goed bericht betekenen? Ik word er wel een beetje depri van. Heb ik het en mezelf overschat? Wim wil niet dat ik opbel: vind dat zij mij nodig zouden moeten hebben en niet andersom! Zou er morgen iets bij de post zitten??? Ik wil zo dondersgraag weten waar ik aan toe ben, dat snappen jullie natuurlijk ook wel.
Vandaag viert Wim zijn verjaardag, compleet met appelkruimeltaart uit eigen keuken en Mac Donald's. Nog net geen Happy Meal, maar het scheelde niet veel. Zijn kadootjes vielen in de smaak. En alhoew hij slechts 43 is geworden, voelt ie zich 65!
Arme stakker!

zondag 20 februari 2011

Het sollicitatiegesprek,


Vrijdagochtend iets voor negen uur stond ik voor de deur van het stadhuis waar ik DE afspraak had voor het gesprek, iets te vroeg maar dat is altijd beter dan te laat.
Nauwelijks zenuwachtig ( dat was vroeger wel anders!) meldde ik me bij Sylvaine, die ik nog ken van mijn VVV kantoortijd. Ik installeerde me in de hal, zag mevrouw de burgemeester al lopen en werd begroet door haar secondant, ook een bekende uit die tijd. Hij fluisterde me even in dat hij contact had gehad met PG de directeur van het office van Langres, die mij van harte had aanbevolen! We namen plaats in de grote vergaderzaal en er kwam behalve mevrouw de burgemeester nog een juffie bij. Mevrouw de burgemeester legde eerst uit waarom het een seizoenbaan was geworden en vroeg wat ik daarvan vond. Ik legde haar uit dat me dat een beetje was tegen gevallen maar dat ik me niet wilde terugtrekken omdat ik de baan toch nog steeds reuze aantrekkelijk vond. Het betreft een 28 urige werkweek, met 1 x per twee weken het weekend vrij. Het salaris ligt hoger dan het minimumloon omdat het een functie is op cultuurgebied. Het gesprek verliep luchtig en ik kreeg ruimschoots de gelegenheid vragen te stellen. Er werd me gevraagd er nog even tijd voor te nemen om het thuis door te spreken en te bellen om door te geven of ik van de sollicitatie af zou zien of toch door wilde zetten. Thuisgekomen alles met Wim doorgesproken en beiden zijn we ervan overtuigd dat ondanks dat het een seizoenbaan is er misschien wel weer dingen uit voort kunnen vloeien, tenslotte maak je meer kans met het zoeken van een baan als je werkt dan als je thuiszit. En zoals ik al eerder meldde ik heb er weer erg veel zin in onder de mensen te zijn en wat productiever dan nu. Dus opgebeld en mijn positieve antwoord doorgegeven. Het zou me slechts de brandstof voor het woon-werkverkeer kosten, verder blijft het inkomen gelijk want pole emploi betaald het verschil en ik zou in oktober toch in de WW komen als ik geen baan heb, ook als ik in het CTP project zou blijven.
Het is dus nu aftellen, wachten tot dinsdag want dan geven ze uitsluitsel.
Zelf heb ik er een goed gevoel over; maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet.
Ook Maude van het VVV kantoor was nog om informatie gevraagd omdat zij een andere kandidate en mij kent en had mij ook aanbevolen mede vanwege het spreken van 4 talen! Er zijn er hier in de buurt maar héél erg weinig die dat in huis hebben!!!!!!

donderdag 17 februari 2011

Op je bekkie gevallen zijn,

Ja, dat ben ik afgelopen dinsdag! Ik zou boodschappen gaan doen in MlR en moest ook naar de post en de apotheek dus parkeerde ik de auto op het grote plein en wilde naar de ptt gaan lopen. Hoe het is gebeurd kan ik niet na vertellen, maar ik lag ineens op straat; echt op mijn gezicht gevallen, bril niet kapot, maar linkerhand flink geschaafd, leren jas vies en vuil, gezicht erg pijnlijk en een enorme bult op mijn jukbeen. Twee voorbijgangers boden onmiddellijk hun hulp aan en hielpen me overeind. In de kapsalon mocht ik even bijkomen van de schrik en ik ben toen toch naar de post gegaan. Daar trof ik Anita van de wasserette, die me adviseerde om even langs de dokter te gaan. Helaas de dokter was aan het eten in het restaurant en vertelde aan de telefoon dat het nog wel een half uurtje duurde voordat hij klaar zou zijn, intussen was de apotheek weer open en daar hebben ze me verbonden en een arnica stoot gegeven. Ik ben toen terug gereden naar huis zonder verder nog boodschappen te doen. Met en paracetamolletje op de bank gekropen en omdat kauwen erg zeer deed alleen een kop soep en naar bed. Gisteren de hele dag zeurderige pijn in mijn hoofd, eten geen aangename bezigheid en een oogkas die steeds lelijker er uit gaat zien. Vandaag toch maar naar de huisarts, daar kreeg ik een tetanusprik
en een verwijsbrief voor een röntgenfoto (morgenmiddag in Neufchateau)
Morgenochtend heb ik het sollicitatiegesprek op het stadhuis, ze zullen wel denken!
(huiselijk geweld???) Ik ben zwaar teleurgesteld want het blijkt een seizoensbaan te zijn; dat is niet wat ik zoek! Ik ga toch en wil graag weten of ik er wel of niet wijzer van zou worden, of dat ik mijn voordeel moet halen en pakken uit het CTP gebeuren. De offerte voor het businessplan is goedgekeurd, afspraak volgende week woensdag.

zaterdag 12 februari 2011

Busy doing..........


Gisteren was het al een beetje lente de sneeuwklokjes in de tuin staan in de bloei en we hebben er even van geprofiteerd om het konijnenhok een grote schoonmaakbeurt te geven.Dat was heel erg hard nodig De kippen zijn weer aan de leg en sinds van de week weer iedere dag een eitje of twee. Ons kuikentje blijkt een haantje te zijn, daar zitten we eigenlijk een beetje mee in onze maag want we hebben al drie hanen. Misschien ergens omruilen???? Vandaag een druk programma want ik had een bestelling voor amuses voor 12 personen voor de dochter van Wim's baas. Ook dit keer weer een diner waar de "prefect" aanwezig is dus visitekaartjes erbij doen. Woensdag met Marieke alle boodschappen gedaan en meteen haar inkopen gedaan voor haar busreis naar Rome. Ze vertrekt morgen in de middag en zal maandagochtend als alles meezit daar aankomen.
Jl maandag was er een voorlichtingsavond en het heeft me verbaasd hoe men de leerlingen op het hart drukten geen namaak-artikelen te kopen, niet in een fontein te springen, uit te kijken voor zakkenrollers, geen waardevolle dingen mee te nemen enz. Wat waren wij op het HC toch een stel watjes/softies!!!!!!
Laten we maar hopen en bidden dat ze veilig weer thuiskomen met z'n allen.
De bereiding van alle amuses nam dik 4 uur in beslag alles zag er weer tiptop uit. De katten en de hond bezorgden me een hoop stress, ben altijd bang voor haren en Kruimel kan zo enorm zeuren en als hij de kans krijgt springt hij overal in en op. Marieke en Wim hadden fikse discussies over de oude mobiele telefoon die Wim nog steeds niet kan bedienen ondanks vele minuten uitleg van zijn liefhebbende dochter. Dus als je me vraagt of ik relaxed heb kunnen werken: Nou Nee! Kreeg tot overmaat van ramp ook rugpijn van het staan en twijfelde meteen of een eigen tokootje iets te zwaar zou zijn voor mijn rug? Onze "gezellige", zeer onsympathieke postbode bracht vanochtend de lang verwachte brief van mevrouw de burgemeester van Nogent, ik heb aanstaande vrijdagochtend het sollicitatiegesprek. Stel je eens voor................
Om half twee stapten we in de auto en brachten wede amuses weg en bezochten de open deuren dag van het Lycee waar Marieke graag haar vervolgopleiding zou willen doen.
De sfeer voelt goed daar, de kamers van het internaat zijn voor 3 personen, bedden zien er een beetje oncomfortabel uit. De richting die ze wil kiezen verbaasd mij enorm maar we wachten het allemaal maar af Eerste jaar is algemeen daarna volgen de keuzes. Maar eerst haar brevet!

zaterdag 5 februari 2011

Voor onze broodnodig ontspanning,

had ik vorig jaar april twee kaartjes gekocht voor het concert van Elton John in Dijon,dat plaats zou vinden op 17 december jl. Een paar dagen voor het concert kregen we via Ticketnet een mail dat het concert niet doorging en werd verplaatst na 4 februari 2011, gisteren dus. Wim had vrij gevraagd voor de avondshift, Marieke een vriendin gevraagd haar gezelschap te houden en na een snelle hap pizza om 5 uur vertrokken we naar Dijon. Concert zou om 20.00 uur beginnen en we wilden royaal de tijd hebben voor het vinden van de Zenith, een parkeerplaats en onze zitplaatsen. Reis verliep voorspoedig TomTom stuurde ons de laatste 17 kilometer binnendoor en we stonden om kwart voor zeven voor de evenementenhal. Keurig op tijd dus. We vonden het vreemd dat het er zo stil was, maar het was nog erg vroeg dus, spullen gepakt en op naar de ingang. We werden dooreen man aangesproken;Jullie komen voor het concert van Elton John?, wij antwoordden: Ja!. Toen zei deze man; Komen jullie van ver?, want het concert is uitgesteld tot 27 mei aanstaande!!!!!!!!balen dus, we hadden dus royaal 225 kilometer voor niets gereden en konden weer terug naar huis. Sir Elton John had dus de guts om voor de tweede keer zijn concert te annuleren, okay kaartjes blijven geldig maar wat is dit voor mentaliteit???? We smsden naar Marieke,die baalde natuurlijk ook. Thuisgekomen bleek er om 16.55 uur een mail te zijn ontvangen van Ticketnet met de vermelding van de annulering, maar ja daar reken je toch niet op en wij hebben daar niet meer naar gekeken voor vertrek. Goede les voor de avond van 27 mei! of is drie maal scheepsrecht???????

donderdag 3 februari 2011

Het is intussen wéér donderdag!

Wat gisteren leek, is intussen al een week geleden, onvoorstelbaar wat je allemaal in een week tijd mee kan maken. Het lijkt of het drama zich gisteren afspeelde en wat gaan Fransen toch anders om met dood en rouw dan wij gewend zijn. Vanaf vrijdag is er aan de overkant en komen en gaan geweest van mensen en dat is doorgegaan tot en met maandagochtend.In de rouw aankondiging stonden geen tijden van condoleancebezoek en dus ging het door van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Zelfs maandagochtend toen de kist gesloten moest worden liepen er nog steeds mensen in en uit! Wij waren verzocht om tegen half twee klaar te zijn zodat we met de stoet mee konden lopen naar de kerk en zeker te zijn van een zitplaats. Het was waterkoud en het wachten duurde erg lang. Hughues stond ook buiten en niemand bekommerde zich om hem. We zijn met de stoet naar de kerk gelopen, kregen een plek op de eerste rij, een krappe bedoening. Er was slechts een verwarming aan dmv een gasfles.De mis was sober en emotioneel. De kerk was overvol en er stonden zelfs mensen buiten zij konden de is volgen via een luidspreker. Wat was het koud, we waren verkleumd. Na het laten zakken van de kist, gedaan door de vrienden,verliet iedereen de begraafplaats en ging richting de salle de fetes voor een kop koffie en een koekje. Wij kenden weinig mensen en hadden nauwelijks aanspraak en zijn toen maar naar huis gegaan. Marieke is dinsdagochtend met Hughues een lichtje gaan neerzetten op het graf. De steen is er nog niet en alle bloemen en bloemstukken zitten nog in het cellofaan en liggen op de aarde. Ben gisteren naar de overkant geweest voor een praatje pot, maar er was weinig gespreksstof. Vanochtend gaf mevr. S ook aan mij en krant,ze vertelde dat de dankbetuiging erin stond. Marieke en ik worden apart genoemd!
Het leven hier gaat voor iedereen gewoon verder, tijd voor verwerken is er nauwelijks. Zelfs de naaste familie moet de volgende dag alweer gewoon aan het werk, nazorg..... homaar; dat kent men niet, een uitvaartleider is hier een vak wat je uitoefent naast je dagelijkse werk als timmerman,tegelzetter, dakdekker enz.
Matrice zou hier een leuke boterham kunnen verdienen, maar ja of er ook behoefte aan zou zijn?????