zaterdag 31 juli 2010

Ontmoetingen,

Zaterdag namen we afscheid van onze huis-dier-plantoppasser, die het allemaal dik voor elkaar had. Wat een geweldige oplossing was het voor ons dat hij kon komen.
Deze(voor Wim)tweede vakantieweek, ik houd, doordat ik nog weer 15 dagen verlenging heb gekregen van de huisarts ze dus nog tegoed, staat bol van de ontmoetingen. Leuk, gezellig om zo iedereen weer te ontmoeten of begroeten. Zaterdag jl. kwam de hele familie L, op de terugweg van hun vakantie voor een tussenlanding ze bleven twee nachten en we hadden het weer gezellig, zij namen maandagochtend Marieke mee naar Schiedam voor haar vakantiebaan bij Bram. Dat kwam dus erg goed uit. Maandag ochtend eerst voor de röntgenfoto van mijn nek naar Neufchateau brood gehaald en snel weer terug voor het afscheid van Marieke.
Maandagmiddag naar Aulnoy op bezoek bij de fam. B, spontaan nodigden ze ons uit voor het avondeten na een borrel en een giga omweg door het missen van een afslag. Het was weer heel genoeglijk. Dinsdag een beetje genikst. Woensdag stond de dagtrip naar Parijs op het programma dus vroeg op om de trein van 7 uur in Chaumont niet te missen, we troffen elkaar daar. Het werd een vermoeiende maar erg leuke dag,topper was de 45 minuten durende rit met een TUKTUK ( een Italiaanse Piaggo) die ons door Parijs lootste tussen de files door. Het was een belevenis! Stralend weer en erg veel toeristen; Bezoekersrij bij de Notre Dame van 3 en een 1/2 uur!!!!!!! Donderdag naar de Meuse voor een bezoek aan W&H, we waren er tegen middagetentijd en zijn gastvrij onthaald en schandalig verwend! Ik heb H uitgelegd en voorgedaan hoe je van lavendel een Froufoutje maakt eerst ging het helemaal fout, maar met behulp van internet via hun wifi was het snel duidelijk waar de fout zat. We kwamen vrij laat weer thuis. Vandaag komen C&E langs, ze waren hier al op de heenweg van hun vakantie en ontmoetten toen JS, omdat wij op vakantie waren. En ik had toevallig tegen J gezegd dat ik jammergenoeg niets meer van hen had gehoord. Zo zie je maar: nooit te snel oordelen!

dinsdag 27 juli 2010

Verzadigd en verkwikt en aanmerkelijk aangedikt.




Uitspraak van een vriendin van mama, die we thuis vaak gebruikten en die nu na een weekje Normandië wel gepast is. We hebben het goed gehad, mooi weer, veel gezien, erg veel gelopen, veel kilometers gereden en zijn terug met een lege portemonnee en een paar kilo zwaarder. Vooral Wim die flink geprofiteerd heeft van het buiten de deur eten en dus iedere dag aan de frites zat!!!! Ons B&B onderkomen was netjes, kamer wel wat klein en weinig comfort, harde bedden en een sober ontbijt. Ontvangst meer dan hartelijk, aardige Ieren, maar het leek alsof we in Engeland op vakantie waren, geen Fransman te bekennen en Frans spreken al helemaal niet. Halve camping was Engels en gelukkig voor Marieke een stel Nederlanders met een jongen en meisje van haar leeftijd. Dus dat was ´s avonds leuk voor haar. We zijn alle drie aan onze trekken gekomen, Wim de stranden en herinneringen aan de Tweede Wereld Oorlog, Marieke een pretpark en aanschaf nieuwe spijkerbroeken en ik heb het bezoek aan vrienden in St.Malo erg gewaardeerd. Een weerzien na dik tien jaar en nog steeds even hartelijk. Thuisgekomen had JS alles helemaal onder controle, dus dat was erg fijn, planten stonden er keurig bij, dieren allemaal nog in leven en hijzelf had het zo te horen wel doorstaan. Dus bij deze aan hem nog enorm bedankt dat we in de gelegenheid waren om na 10 jaar klussen nu eens echt vakantie te hebben! We deden de was, namen afscheid van JS zaterdagochtend en maakten alles in orde voor de ontvangst van de Familie L. dit keer voltallig. Marieke pakte haar tas in voor haar verblijf in Schiedam en zondags gingen we met M,F en M naar Neufchateau naar de rommelmarkt. J&M bleven samen achter. ´s avonds via skype een moeizaam gesprek met Manon, dus enigszins opgefokt naar bed, na een schietgebedje dat het goed mag/zal gaan daar tijdens Marieke´s vakantie werk.
Wim is vandaag meteen aan het opruimen gegaan, want de bouwvergunning voor een tweede garage is goedgekeurd! Ik wacht op een telefoontje van de bazin over de voorstellen en de resultaten van haar bezoek aan een advocaat. Morgen met de meiden naar parijs, trein van 7 uur uit Chaumont en hopen dat de voorspelde regen in de ochtend mee zal vallen.

vrijdag 16 juli 2010

Een moeilijke beslissing,


Sinds zaterdag ging het met Perusse niet lekker. Hij had erg veel last van de warmte, at en dronk slecht en was bijna niet er toe aan te zetten om mee te gaan voor zijn wandelingetje. Hij vermagerde zienderogen en de twee bollen onder zijn buik werden steeds harder en groter. Wim had het al op de boerderij gezegd dat wij ons zorgen maakte. Tijdens ons weekend in Nederland voor mama´s afscheid, was hij thuisgekomen op de boerderij na een nachtje op pad te zijn geweest met een snee in zijn oor en een tand die los zat, onder het bloed en verzwakt. Wim heeft hem toen geborsteld en hij knapte toch weer op. We zagen dat hij niet goed in zijn vel zat en hij volgde ons en was onrustig. Gisterenochtend in overleg met de baas hem meegenomen naar de boerderij waar de veearts was voor de koeien. Wij zijn geen fan van deze man, want hij heeft duidelijk geen affiniteit met gezelschapdieren, is meer een vee- dan een dierenarts. Toen mevrouw C. Perusse zag, was ze aangedaan, hij was zo sterk vermagerd in de afgelopen dagen en had een doffe huid en keek met waterige ogen. Meneer S. dacht in eerste instantie aan de gevolgen van een teek, maar toen wij de symptomen opnoemde van o.a. de kleur van zijn urine, die meer leek op cola dan op urine en hem wezen op de twee enorme bulten onder zijn buik, veranderde meneer S toen van mening. Wim´s baas wilde echter voordat we iets zouden besluiten liever nog een second opinion in de kliniek van Neufchateau. Zij maakten een afspraak en na telefonisch overleg gaf mevrouw C. aan dat ze wilde dat wij een beslissing zouden nemen, alsof het onze hond was, wetende dat wij erg aan het dier gehecht zijn! Dus dat was toch wel super. We zijn met Perusse naar N. gereden. De arts daar keek meteen al bedenkelijk toen ze hem binnen zag komen. Ze heeft hem goed onderzocht en constateerde een of meerdere tumoren in/bij de maag. Ze had 3 opties:
1) mee terugnemen naar huis en hem een natuurlijke dood gunnen
2) daar laten en hem morgen tijdens een operatie bekijken, die hij waarschijnlijk niet zou overleven
3) laten inslapen
Wij en zijzelf konden niet bepalen in hoeverre hij pijn leed, maar gezien zijn hele houding, zijn slechte conditie ed. vonden we het eerste absoluut geen optie.
De arts gaf aan dat een operatie, mogelijk was maar een hond van 12 jaar oud in deze staat zou nooit meer kunnen herstellen, daarvoor was hij te veel verzwakt.
Ze gaf ons tien minuten de tijd om samen te overleggen. Het was enorm moeilijk vooral voor Wim, maar we hebben samen besloten om hem te laten inslapen. Ik schiet terplekke weer vol, want we hielden zo van dat trouwe beest, die ONS had uitgekozen als zijn thuis!
De dierenarts vond het de juiste beslissing en heeft hem de nodige spuitjes gegeven, het ging allemaal vrij snel. We hebben samen met haar P in de kofferbak gelegd en volgens afspraak bij de boerderij gebracht waar hij waarschijnlijk vandaag een plekje krijgt in de tuin!. Ook zij waren aangedaan, maar tegelijkertijd ervan overtuigd dat hij een mooi leven heeft gehad. Nooit aangelijnd geweest, altijd lekker kunnen struinen met de andere honden en de laatste 4 jaar bij ons in huis.
Waarom hij er ooit voor heeft gekozen ons te adopteren; geen idee. Als we hem naar de boerderij brachten, omdat we naar Nederland gingen, was hij een half uur later alweer opweg naar M en zat dan voor de deur op de stoep te wachten tot we weer thuiskwamen. Een trouwer, aanhankelijker hond als hij voor ons was, zullen we nooit meer vinden. Perusse, lieverd we gaan je enorm missen!

zaterdag 10 juli 2010

Missie geslaagd!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Zoëven met Manon geskyped, Marieke heeft vanochtend proef mogen draaien bij Bram Ladage van 9 tot 12 uur. N.a.v. het sollicitatiegesprek van gisteren stelde N voor om vandaag zaterdag een paar uurtjes mee te lopen, zodat Marieke alvast een beetje sfeer kon proeven en kon zien wat er zoal gebeuren moet op een werkdag bij Bram. Het schijnt dat alles okay is, ze had Manon ge-smst dat ze goed heeft gewerkt, alleen een klein snijwondje. Ik heb haar een smsje gestuurd en gefeliciteerd. Ze antwoordde dat ze mag komen werken in augustus! Dus dat is heel fijn! het sollictatiegesprek bij B v.d.H was minder geslaagd. De dame die het gesprek aanging zat niet op hetzelfde niveau als Marieke; ze stelde een aantal, voor Marieke, moeilijke vragen. Ik begreep uit Manon' s verhaal dat dat vragen zijn die je niet verwacht voor een 15-jarige die een vakantiebaantje zoekt, eerder aan een 18-jarige die solliciteert naar een vaste baan. Maar goed, Marieke was so wie so al meer gecharmeerd van een baantje bij Bram dan bij Bas dus dat komt mooi uit! Samen met B en het gezinnetje D. gaan ze vandaag naar een muziekfestival in het park. Hoop dat ze een fijne dag hebben.

Hier vanochtend al heel vroeg wakker vanwege het gekraak van de vloer boven ons hoofd. De Fam. R kwam laat aan gisterenavond, lekker gezellig buiten gegeten, bijgekletst en toen heeft E het lint dat ik aan de trap had gebonden losgemaakt en namen zij hun intrek in de chambre d' amis. Ze waren onder de indruk! Helaas is de vloer dus gehorig, maar misschien dat vloerbedekking erop al zal schelen. Wim maakte meteen al de opmerking van: en dit wil jij dan iedere week boven je hoofd als je echt een B&B opent????? Ach, hij moet ook vroeg op en ik ben van de week meerdere keren gelijk met hem opgestaan, vooral vanwege de warmte. Dus zou het echt zo vreselijk zijn????? Ik ben nou eenmaal een "mensenmens" hij stukken minder! We zien het wel. De badkamer in spé is wel erg warm i.v.m. het schuine dak, t.z.t. toch een Velux???? douchecabine gereserveerd via marktplaats in Fr. kunnen we begin augustus ophalen. Nu is er wel een wastafel met warm en koud stromend water; dat is al heel wat.

dinsdag 6 juli 2010

Hittegolf, vrije tijd, vakantie,


Het is bijna niet te geloven, maar het is nu al meer dan 10 dagen erg heet weer. Soms zelfs TE! Maar we moeten niet moeilijk doen, het is ook nooit goed; maar we gebruiken ondertussen wel erg veel water vooral om alle planten van het HC, die het zo goed doen,nat te houden. Iedere avond weer een flinke klus, maar als je dan die bloemen ziet dan is het wel de moeite meer dan waard! Er wordt nog niet over een hittegolf gesproken, maar volgens mij scheelt het weinig. In huis is en blijft het koel, alhoewel Wim die boven in de tweede badkamer aan het klussen is, het af en toe flink moet bezuren. De tweede sanibroyeur staat en doet het, het licht is aangesloten en we zijn nu bezig met de tweedehands wastafel van de overburen, alleen bleek die vanochtend te lekken, het is nu gekit en dan maar hopen dat het droog blijft. Eind van de week hebben we gasten dus dan kan alles in gebruik genomen worden, rest ons nog een douchecabine en een beter begaanbare trap naar boven, zodat niet iedereen door Marieke's kamer moet. Maar eerst weer even sparen, omdat ik nog in de ziektewet ben komt er geen salaris binnen en dat is een flinke tegenvaller. Kreeg weliswaar een telefoontje dat de SECU zich heeft vergist en dat het bedrag wordt opgetrokken, maar dit moet niet te lang gaan duren want dan wordt het een zware dobber. Wel heb ik weer twee leuke schnabbels op de rit staan en heb ik me voorgenomen om met het kinderkookconcept na de schoolvakantie de boer op te gaan, misschien dat ik op een of meerdere scholen weer zo' n middag kan organiseren. Intussen kijk ik op de site van het arbeidbureau maar dat heeft op het moment erg weinig te bieden. Maandag het gesprek, zal mij benieuwen. Vandaag weer een aantal trouwe klanten langs geweest om zelf even te melden hoe het allemaal zit, sommigen zijn zwaar teleurgesteld: mevrouw T te M. stelde zelfs voor een petitie op te stellen. Lief hè!
Marieke heeft nu zomervakantie, dus die hangt of voor de teevee of achter de computer of aan de telefoon en verder weinig, ze gaat aanstaande donderdag met GvB naar Nederland voor twee sollicitatiegesprekken, een bij Bas de supermarkt en een bij Bram Ladage, duimen dat het wat wordt. De eigenaar van B. Ladage, die ik ken van de winkeleliersvereniging, was aan de telefoon erg enthousiast. Nu is het aan Marieke om een goede indruk te maken, gemotiveerd te zijn. Ze komt dan als het allemaal goed gaat maandag weer terug en dan kan ze de maand augustus een zakcentje verdienen en bij M&G in de kost! In afwachting van een mail of telefoontje van onze oppasser en dan kunnen wijzelf er ook een paar dagen op uit. Reis gepland naar de kust van Normandië voor een dag of 4. Even eruit en van gedachten veranderen, zou geen kwaad kunnen.

zondag 4 juli 2010

Reception A Fayl-Billot 13ème chapitre de la Confrérie des Façonneurs du Noble Osier



Je maakt wat mee zo nu en dan.
Gisteren, terwijl het tenminste 35 graden was, hebben we met een 6-tal leden van de Confrérie een bijeenkomst bezocht in Fayl-Billot. We waren uitgenodigd om hun Grand Chapitre bij te wonen en PB werd als erelid geïnaugureerd. Wat een belevenis! Er waren tenminste een twintigtal andere confréries aanwezig, iedereen ging zich eerst verkleden. De meeste confréries hebben echt hele gewaden, met veel toeters en bellen! Wij zijn nog lang niet zover en zijn aan het wikken en wegen hoe we in de toekomst gekleed zullen gaan. Nu hebben we alleen maar een zwarte polo met het logo en afspraak was een zwarte pantalon. Er stond een open wagen klaar, helemaal versierd met heel veel gevlochten manden van rotan en wilgentenen, daarop nam de plaatselijke harmonie plaats. Wij als nieuwelingen waren de eersten in de lange stoet, achter de harmonie die er vrolijk op los toeterde! De lange stoet van heel, heel veel mensen volgende door heel Fayl Billot, we stopten bij de enige echte school voor Vannerie, een imposant gebouw voor een foto, die denk ik nog wel in de krant zal staan in de loop van de week. Daarna kregen we een drankje aangeboden van Monsieur le Maire en daar waren we echt heel erg aan toe. Ik geloof dat ik het nog nooit in mijn leven ZO warm heb gehad, het was echt bijna niet te doen, de rode hoofden op de eerste foto spreken boekdelen! We namen lekker in en vervolgeden in de stoet naar het auditorium van de school voor een ceremonie van het aannemen van de nieuwelingen,en liepen als eersten door de erehaag van de confrères van les façonneurs du Noble Osier, zij zijn heel mooi uitgedost in rode cape met een hoed van rotan en de dames hebben een beeldig tasje van riet en de heren een baton. Binnen werden we verwelkomd door de ceremoniemeester een ware conferencier.Bij iedereen had hij een toepasselijk gedicht met erg veel humor. Wij hadden ons niet ingeschreven voor het diner en dat was uiteindelijk maar goed ook want tegen half tien werd de ceremonie pas afgesloten en begon het aperitief! We dronken weer een paar welkome drankjes en gingen terug naar Nogent. Onderweg filosofeerden wij nog over een outfit en de vraag of alle confrères zich voor 100% willen inzetten dit alles verder te ontwikkelen, want het heeft wel iets zo´n bijeenkomst. Hebben al drie uitnodigingen voor volgende bijeenkomsten. Ik vind het echt enorm leuk, de ontmoetingen met bijzondere mensen. Zeker nu ik mijn klanten zo mis.