In de tijd dat ik met de "hapkar" reed had ik een aantal speciale/bijzondere klanten.
Af en toe kom ik (als we via via le Journal de la Haute Marne krijgen) een rouwadvertentie tegen van zo'n persoon en komen de herinneringen weer naar boven.
In blogjes van die tijd staan er een aantal beschreven, ook die zijn in tussen allemaal aan gener zijde.
Maar mevrouw MJLM die is ondanks haar gezegende leeftijd nog in redelijk goede gezondheid en met haar heb ik nog regelmatig contact. In de periode na mijn ontslag bij DISAL nam ze contact met me op en sindsdien bewijs ik haar zo af en toe ene kleine dienst. Ze heeft nog steeds haar auto, die helaas meer in bruikleen is van een aantal "profiteurs" dan dat ze er zelf gebruikt van maakt. Maar ze wil het wagentje niet wegdoen! Was het maar waar,want gezien de leeftijd en het geringe aantal kilometers op de teller is het zo'n "reclame autootje van een oud vrouwtje" goed onderhouden,
alleen aan de buitenkant meestal erg vies omdat het wagentje altijd buiten staat.
Als ze me nodig heeft dat belt ze ruim van te voren, overlegt dan wat mijn mogelijkheden zijn i.v.m. mijn werk en dan maakt ze aan de hand daarvan haar medische afspraken. Ik rijd dan in haar auto met haar naar huisarts, rheumatoloog of oogarts. Maar de laatste tijd ook heel vaak naar de glasbak, de Bank en de apotheek.
Ze is vroeger juriste geweest, heeft op de universiteit gewerkt en is erg goed onderlegd. Spreekt echt het mooiste "bourgeois" Frans en vindt het heerlijk even een moment samen te babbelen. Ik heb soms het idee dat ze me eerder vraagt om haar even gezelschap te houden, maar dat is mij om het even. Ik vind het altijd leuk om een praatje te maken over van alles en geniet van haar perfecte vocabulaire en haar uitspraak.
De laatste tijd doe ik ook de strijk voor haar, niet echt mijn hobby maar ach.
Ik rijd dus met de lege flessen (een heleboel, soms denk ik als het statiegeld flessen zouden zijn, dan had ik al een leuk extraatje gehad!!!) niet te zuinig soms wel 40 stuks in 5 weken dat ik niet ben geweest, maar ik maak me er maar niet druk om, vroeger zei ze dat het voor het bereiden van haar verse visje was (???) het zijn ook veelal geen château migraine wijntjes!
En ik zie het allemaal als een soort van burenhulp, waar we allebei wijzer van worden.
