"Creatrice culinaire" Het interview.

In het Magazine van de Journal de la Haute Marne staat 1 x per maand een recept en een interview met iemand die graag bakt en kookt. Je kunt je via mail opgeven en Mme. L. attendeerde mij daarop.
Dus ik schreef een mail en ik kreeg vrij snel een uiterst positieve reactie. Afspraak gemaakt en samen met een fotograaf kwam de redactrice op een woensdagmiddag. Ik had bij ET alle benodigde groenten besteld en afgehaald. Ik had samen met de redactrice het recept gekozen van Lasagne met butternut.
Alle ingrediënten lagen klaar, het was lekker weer en de fotograaf stelde voor om de foto's voor de reportage buiten te maken.
De vriendelijke dame vroeg mij intussen het hemd van mijn lijf en noteerde alles in haar schrijfblok.
Intussen begon ik met de voorbereidingen voor het gerecht, sneed de groenten en maakte de tomatensaus. Bijna vergat ik het gehakt! Het zag er heerlijk uit, de fotograaf deed intussen nog even een ander klusje buitenshuis in een naburig dorp en kwam terug toen de schotel in de oven stond.

de prachtige kersverse ingredienten bij Eric vandaan.

 Hij kwam terug en nam voordat de schotel echt klaar was en maakte toen toch maar alvast de foto.
Ik heb de aardige dame een klein schaaltje met het eindproduct meegegeven om te proeven, vond ze erg aardig.  En ik vroeg of ze haar interview naar me toe wilde sturen om het te lezen voordat het gepubliceerd zou worden, dat was okay. We namen afscheid met de afspraak elkaar een keer te treffen. Wie weet komt dat er nog een keer van.

Toen ik het in mijn mailbox vond was ik aangenaam verrast. Wat had ze het mooi verwoord. prima niets aan toe te voegen of te schrappen. Nu afwachten tot het daadwerkelijk zou verschijnen.
En dat deed het, een week later dan ik had gedacht, GvB had zaterdag van het diner in Marnay mij al een exemplaar in de handen gedrukt. Geen idee hoe zij daar voortijds aan had kunnen komen.
Totaal 4 pagina's inclusief foto's en recept. Gaaf, ik ben trots.
Heb bij de krantenbezorgster een aantal kunnen scoren (kosteloos) en die naar een aantal mensen opgestuurd die geen FB of Whats'app hebben en mijn goede kennissen in Rouen en in St. Malo.
Om 8 uur zondagochtend kreeg ik het eerste sms-je van ET, die in het artikel genoemd werd als een van mijn vaste leveranciers! (gratis reclame voor hem dus).

Soiree de Cloture du 29eme Festival.

Zaterdag ochtend om 9 uur stond ik voor de deur van de feestzaal in Marnay met de Berlingot vol boodschappen voor het diner voor 71 man. Er stonden een aantal mensen klaar om te helpen koken een team van vrijwilligers waarvan er een aantal echt super op elkaar waren ingespeeld. Ze hebben diverse attributen ter beschikking en dat kwam goed van pas. O.a. een driepoot met een immense paellapan, daarin pasten zeker 25 stukken ossobucco van kalkoen tegelijkertijd in om aan te braden, dat ging vlot en was indrukwekkend. Een stel dametjes hielden zich bezig met het super lekkere dessert. Ik had iets te royaal ingekocht bleek, maar was toch nog onder het budget gebleven. Om een uur aten we gezamenlijk met de vrijwilligers en de actrice, een Belgische, leuk mens. Alles wat gedaan moest worden was klaar en ik besloot naar huis te rijden om daar even in alle rust te ontspannen alvorens 's avonds weer volop te pieken. Heerlijk is dat even er tussenuit, beentjes omhoog bakkie thee. Ik keerde om iets over vijf terug en we namen even met elkaar alles door. Om 19.00 uur stroomden de eerste gasten al binnen. De zal was in eerste instantie ingericht voor het spektakel wat ging over de prostitutie in Brussel. Na afloop zou de zaal omgebouwd worden voor het diner. ook toen was het team heel efficiënt en ook dat verliep op rolletjes. Er waren vele bekenden in de zaal dus iedereen even gedag gezegd, (GvB had voor mij al de MAG van de krant kunnen bemachtigen dus keek ik daar even in, 4 pagina's super mooie foto)!!!!! We zetten de jkaraffen met gearomatisseerd water op tafel.  Serveerden de venkelsoep met een scheutje Pernod, die bijzonder goed in de viel .
Daarna was het even hectisch omdat in de oven de boontjes in een rolletje ontbijtspek nog niet echt goed waren gegaard. Dus even een pas op de plaats, de soepkommen werden intussen afgewassen, Wat een tempo!!!! het hoofgerecht kon opgediend:
Ossobucco van kalkoen met een garnituur van witte rijst, gepofte tomaatjes, een fagot (de boontjes) en een schepje "gremolata". Er werd goed gegeten en men was erg enthousiast over het lekkere gare vlees. Daarna als dessert de Foret noir, revisite, (ik vind dat zo'n mooi woord, revisite!) Het zag er prachtig uit en zelfs ik die niet echt van mousse au chocolat houd heb het opgegeten.
De complimenten waren niet van de lucht. Om half twaalf ben ik met een cheque in mijn portemonnee, voldaan en tevreden naar huis gereden.
Er stond dinsdag ook een leuk verslag in de krant.     

foret noire revisite

Osso Bucco

creatrice culinaire!!

Bijschrift toevoegen

Mijn kook skills,

Laatste weken weer flink in de weer met van alles op keuken/kookgebied. Voorbereidingen voor de slotavond van het festival Diseurs d'histoires in Marnay sur Marne een diner voor 90 personen met helaas maar 3 gangen. Het verhaal neemt veel plek in beslag die avond en het diner is dus na afloop van het verhaal. Dus entree, hoofdgerecht en dessert. Ik krijg 8 vrijwilligers ter beschikking dus dat moet gaan lukken. De keuken is niet echt geweldig maar dat komt wel goed. met de academie stonden we vorige week zondagmiddag in Cohons op de foire de fruits et légumes, was een geslaagde middag. het is een interessante groep met leuke mensen. De sfeer is prima en een stukje teamwork om trots op te zijn. We hadden twee weken geleden een vergadering in Rizaucourt bij het champagnehuis van Daubanton, met zijn allen vergaderd en daarna aan de maaltijd. Ik reed mee want het is toch een flink eind in m'n eentje, maar dat is me die keer slecht bevallen. Of het was iets met het eten? maar goed ik kwam erg misselijk en met maagpijn terug bij mijn C2tje na de rit op de achterbank van een Mercedes coupe opgepropt met z'n drietjes en ben nog geen 100 meter verder buiten de bebouwde kom meteen gestopt om eerst even mijn maag een handje te helpen!!! De maandag daarna was ik nog steeds beroerd.
Ik heb inmiddels ook een bezoekje gebracht aan de anesthesiste in het ziekenhuis met het oog op mijn gastro- en coloscopie van 29 oktober. Kijk er nou niet echt naar uit, alhoewel het onder algehele narcose zal zijn ben ik nog steeds huiverig. Wim heeft die dag vrij om me te brengen en te halen.
Manon had met mij gesproken over de Magimix Cook  Expert en de Thermomix en zodoende had ik een demonstratrice hier in huis met de nieuwste Thermomix TM6. Kan niet anders zeggen dan een prachtig apparaat, maar bij nader inzien niets voor mij. Ik zou al mijn keukenapparatuur toch niet willen ruilen voor die Thermomix. De receptuur volgen digitaal en dergelijke is toch niet echt mijn ding, ik ben impulsief en creatief genoeg om zelf te kokkerellen en natuurlijk heb je dan maar een apparaat nodig die klopt, hakt, kneed, mixt en weegt; maar nee, ten eerste erg kostbaar en ten tweede niets voor mij. Ik houd het bij mijn Magimix en Bamix.
Jl. vrijdag was ik voor een Tapas atelier bij de tantetjes van de familles rurales in Langres. Het zijn vooral dames op leeftijd, niet allemaal even handig, maar het is toch gelukt om alle uitgekozen recepten klaar te maken. Helaas is de oven niet optimaal dus er bleef voor de dames een leuke schoonmaakklus achter door het flink aanbranden van de kippenpoten. De aanwezigen hebben lekker gegeten en ik kreeg een compliment voor het dirigeren van dit piep en kraakorkestje. Onderweg naar Nogent voor het multiculturele project ontdekte ik dat ik mijn jas en sjaal had vergeten mee te nemen, ik had geen telefoonnummers dus moest terug. Heb me snel even afgemeld in de mediatheek en ben terug gereden, ze zaten aan het dessert dus daar heb ik nog maar even (mis)bruik van gemaakt.
In Nogent de voorbereidingen voor het koken met de Spaanse dames. Het wordt Tortilla en Empanada met tonijn aanstaande vrijdag.
Vandaag de afspraak met de redactrice van het zondagmagazine van de JHM. Er stond een oproep voor hobbykoks om een recept te delen. Mevrouw L. maakte mij daarop attent. Ik mailde dat ik dat wel zag zitten en had een paar minuten later de desbetreffende dame al aan de telefoon, helemaal enthousiast.
Ik had besloten om het lasagnerecept van Sharon Miranda van Binnenste Buiten te maken, zij vond dat een prima idee, de groenten van Eric vandaan, zo krijgt hij ook een beetje extra aandacht.
Ze kwam samen met de fotograaf, het klikte meteen, leuk mens en de fotograaf een leuke gozer. Hij maakte wat foto's van de ingredienten en wilde mij laten poseren in de tuin bij de vijgenboom. Het werd een hele reportage. Daarna gaan kokkerellen en de schotel gemaakt. (Ik had de bench  van Coco vanochtend uit de keuken gehaald. ivm de hygiene).  Het artikel over mij en het recept zullen de derde zondag van november in het magazine staan. Ben heel benieuwd, het recept is volgens mij erg geslaagd, we eten het straks.

Ik ben de tel kwijt.

Dit afgelopen weekend was het de twintigste keer dat de Belgium Knife Society ASBL in Gembloux (België) hun beurs organiseerden. Ik durf niet met precisie te zeggen de hoeveelste keer het was dat ik mee mocht. Ik zou dat in mijn blogs terug moeten kunnen vinden. Mijn messenvrienden spreken nauwelijks een andere taal behalve Frans en aangezien het merendeel van de bezoekers van deze beurs anderstalig, zijn mag ik mee als "tolk". Alle onkosten van de reis, de hotelovernachtingen en het eten en drinken wordt voor mij betaald door hun. Ze waarderen mijn aanwezigheid en ik vind het ieder jaar weer een klein feestje.
Dit keer waren we in het totaal met 9 personen, waaronder drie echtparen. We verzamelden in Montigny bij de oprit van de peage. Wim bracht mij daar vrijdag om twee uur heen. Ik had tegelijkertijd een afspraak gemaakt met MF om de vanillepeulen die ik goedkoop had kunnen bemachtigen aan haar af te leveren (twee vliegen in een klap!). De messenvriendjes hadden geloof ik even de indruk dat ik daar op die parkeerplaats aan het 'dealen" was!😁😁
We vertrokken redelijk op tijd , stopten traditiegetrouw in Luxemburg voor een sanitaire stop en een bekertje wijn , stukjes worst en kaas en proostten op een goede verkoop.
Om iets over zeven uur aankomst bij Ibis in Fleurus. Ik had via telefoon de kamers gereserveerd. Ieder jaar is er wel ergens iets wat misloopt. ook dit keer was er weer wat consternatie want de receptionist kon de reservering niet vinden. Bij mij stijgt de adrenaline dan meteen tot in mijn kruin.
gelukkig bleek het toch in orde. Iedereen installeerde zich en daarna gingen we te voet naar het Italiaanse restaurant om daar een hapje te eten. Helaas was het daar de laatste avond voor de jaarlijkse sluiting dus weinig keus, maar het was gezellig en toch lekker gegeten. In het hotel nog een afzakkertje en naar bed. Wekker gezet op kwart over zeven. Het ontbijtbuffet kost 15€, dat is toch wel een beetje overdreven dus kozen de meesten van ons voor de simpele formule van 4€, wat bestaat uit een croissant en een glas thee. Daarna alles ingeladen en naar centrum Gembloux. Helaas waren onze tafels dit keer op een heel andere plek dar alle voorgaande jaren, dit tot ergernis van sommigen!
Weerzien met heel veel bekenden uit diverse landen van de wereld, altijd weer erg leuk.

een  Pogetti!

Om tien uur gingen de deuren open en stroomden de bezoekers binnen, sommigen meteen richting bepaalde messenmakers w.o. Guy Pogetti, die begint de beurs met een tiental messen op zijn tafel en om twaalf uur is alles verkocht. (we hebben het hier niet over  mesjes maar stukken vanaf 450€) Robert heeft het daar altijd moeilijk mee.
Onze tafels 4 in het totaal lagen vol met het werk van Robert, Philippe, Bernard, Didier en Pascal.
Pascal heeft natuurlijk altijd zijn vaste klanten die bestellingen op komen halen, hij is een goede prater. De onderwerpen zijn auto's motoren BMW daar houdt hij de mensen mee aan de praat.
Zodra er een geïnteresseerde komt die een andere taal spreekt dan Frans dan word ik geroepen. Ik spreek dan of Duits of Nederlands of Engels en vertaal de vragen in het Frans zodat de mannen kunnen communiceren, wat soms leidt tot verkoop. Helaas waren we dag een niet echt fortuinlijk. Didier verkocht met mijn bemiddeling een mes. Bernard en Yvette hebben een kleine collectie messen.
B.maakt van alle restjes miniatuurmesjes voor hele kleine prijsjes, Yvette maakt van vilt een klein etuitje en deze miniatuurtjes zijn erg in trek bij kinderen. Zij hebben hiermee goede zaken kunnen doen.
Dag een sloten we af met een stuk pizza dat ons gratis werd aangeboden en zijn we daarna naar hotel teruggereden en aten we bij "Saveur du Monde" een restaurant met een enorme variëteit aan gerechten uit alle delen van de wereld er is werkelijk een mega keuze.
Helaas was de ontvangst een beetje verwarrend en niet iedereen begreep de juf achter de balie. Maar het kwam allemaal goed en we hebben allemaal heerlijk kunnen genieten van o.a. carpaccio, oesters (behh ik niet!) sushi, garnalen, krab, zalm enz..enz.. Op de teppanyaki een heerlijke entrecote laten grillen. Daarna het dessertbuffet ook niet vergeten, heerlijke verse ananas ijs in verschillende smaken. Dus met een volle maag terug en ook toen nog een afzakkertje en petit comité.  Hadden we een leuke conversatie met de receptionist een mooie jongen uit Belgisch Congo. Naar bed, wekker op half acht. Na kleine ontbijtje in de auto naar Gembloux gestopt bij de Carrefour en daar een broodje voor tussen de middag gekocht en de anderen het beroemde bier van Gembloux ingeslagen. Veel bezoekers die dag en gelukkig voor Robert twee keer met mijn hulp een mes verkocht en ook Didier nog een aan een Duitse meneer. P en A verkochten helaas niets (tot grote ontevredenheid van beiden!). Omdat B erbij was, was het dit keer geen enkele moeite  P te manen om z.s.m. in te pakken en zodoende vrij snel na sluiting te kunnen vertrekken.!! We tankten in Luxemburg kochten een sandwich en reden verder, onder het genot van diverse mopjes en veel lachen. Wim stond in M op mij te wachten. Waren voor het eerst op een christelijke tijd thuis.

De week voor dit weekend hadden Wim en ik een flinke klus aan het inpakken van de asbestplaten van ons keukendak, die de dakdekker niet af wilde voeren. Via de reinigingsdienst had ik een afspraak gemaakt wanneer we die konden af leveren en onder welke voorwaarden dat moest gebeuren. Een compleet protocol. Helaas was dat alleen mogelijk op zaterdag 9 november, een zaterdag waarop Wim moest werken. We wisten niet goed hoe we dat moesten organiseren totdat tot onze opperste verbazing meneer de burgemeester voor de deur stond met het protocol en ik hem vertelde dat ik het allemaal had geregeld maar niet wist hoe we het aan moesten pakken. Toen bood deze aan om het voor ons te doen met zijn pick-up!!! Wist niet wat ik meemaakte. Toen ik dat 's avonds aan Wim vertelde was hij net zo verbaasd als ik. Ik ben toen een paar dagen bij hem langs gegaan met de vraag of zijn aanbod nog geldig was, want je weet maar nooit, toch? Maar echt ik had het goed begrepen hij wilde het doen. Met zijn zwager de afspraak gemaakt dat wij de platen op pallets zouden leggen en dat hij het met zijn manitou ik de pick-up zou leggen.
Vrijdagmiddag voordat Wim mij wegbracht was er nog niemand geweest. Toen hij thuis kwam was alles WEG! Zouist een envelopje klaar gemaakt met een bedankje en een briefje van 20€. en een fles bier uit Gembloux voor zijn zwager. Kan niemand zeggen dat we profiteerders zijn.

39 asbestplaten, geseald en klaar voor transport naar dechetterie.