Een prachtig voorjaar.

We genieten al een royale week van prachtig weer, temperaturen rond de 20 graden en een strakblauwe hemel, de bomen zie je groen worden, de bloesem van de fruitbomen is te ruiken en als er geen gekke dingen gebeuren dan zal het een fruitig jaar worden! Zelfs ons Gieser Wildeman, stoofpeerboompje heeft voor het eerst meer bloesem dan blad! Zou hij/zij het dit jaar wel gaan doen????? We hebben de plantjes van school in een tunnel gezet van plastic, moeten echter iedere avond veel water geven, want de zon is bijna te fel. Hebben twee broedse kippen maar of we echt kuikentjes zullen krijgen?????? Hebben vanmiddag rond om de moestuin een gaas gespannen; de loslopende kippen eten elk nieuw blaadje of takje van de plantjes en dat is toch wel erg zonde. De kippen zien er wel een stukje beter uit dan vorige zomer. Het scharrelen bevalt hen prima. We hebben regelmatig een overschot aan eitjes, dus dan bakt moeders wel weer ff een cake of pannenkoeken. Af en toe moeten we ze wel van de straat plukken, er is er al een kwijt , doodgereden? opgegeten? de weg kwijt geraakt???? een boze buurman???? Al met al is het dus een prachtig voorjaar, hoe de zomer zal worden? Iedereen voorspelt dat de wind er het hele jaar wel zal zijn. We zullen het wel zien.
In huis is het zonder Marieke aan de computer, die moet terug naar M n.a.v diverse akkefietjes, wat rustiger maar nu gaat om de haverklap de telefoon. De vriendinnen mogen kennelijk onbeperkt naar Frankrijk bellen. Wij hebben af en toe een afgrijselijk hoge telefoonrekening en ik heb nu VOIPbuster geïnstalleerd, loopt nog niet helemaal vlekkeloos zou een stuk voordeliger moeten zijn. Op de hapkar is het volop genieten van de natuur, de koolzaadvelden beginnen voorzichtig geel te worden. De meeste boeren klagen dat het land veel te droog is. We zijn ook nooit tevreden! Hier is het gras nat, van het illegaal lozen van het douchewater, we hebben vandaag iemand hier gehad voor het aanleggen van een officieel goedgekeurd afwateringsysteem. Zoals het nu is kan het niet blijven dat gaat op den duur problemen geven. Toen we het huis als vakantiehuis hadden, was het ff anders. Nu we hier definitief wonen kan het zo absoluut niet blijven. Als buuf's schoonzoon 's morgens bij ons in het grasveld de stoom omhoog ziet komen van het warme water, dan vragen zij zich vast af of we een geiser in de tuin hebben. De buuf is volgens haar dochter ziek geworden van de as van de vulkaanuitbarsting in IJsland! Dus ja, wat zou ze allemaal niet kunnen oplopen van vuil badwater??????

Weekend beslommeringen.......

Zaterdag:
Nadat Wim eerst de koeien had gemolken, ze staan weer in de wei en dus eerst halen met de quad, thuis snel verkleden en op naar Parijs om Marieke op te halen, die met de Thalys vanuit Rotterdam naar Gare du Nord zou komen. Een andere voorstad in de TomTom geprogrammeerd en met proviand op pad. De voorspelde reistijd van 3 uur haalden we krap, het laatste stuk was door de voorstadjes en na iedere kleine kilometer een stoplicht en dat schoot niet echt op! Halverwege het laatste stuk kregen we een SMSje van Marieke:" de locomotief van de Thalys was kapot en ze moesten terug naar Antwerpen!" Fijn, denk je dat je het dik voor elkaar hebt om haar met de Thalys zonder overstappen, rechtsreeks, naar Parijs kan laten reizen, nee niet dus!!!! Moeders volop in de stress, wat is dat toch rampzalig, meteen zie ik dan allemaal beren. Manon was inmiddels ook op de hoogte en hield de boel vanuit Nederland in de gaten. Ze moest in Antwerpen overstappen op een trein naar Brussel daar zou een andere Thalys klaar staan. Geplande aankomsttijd werd met royaal 2 en een half uur uitgesteld! Wij parkeerden in een keurige parkeergarage en gingen op pad. Kwamen in een prachtig winkelcentrum terecht, veel winkels en zelfs ja echt de HEMA! (iets om te onthouden) We keken rond en namen vervolgens de metro naar de binnenstad. Het was prachtig weer en zelfs voor het mooi een beetje TE warm. Er kwamen veel SMSjs, dus de telefoonrekening zal er niet om liegen denk ik! Tegen vier uur gingen we naar Gare du Nord, daar was het een kompleet gekkenhuis. Vanwege de vulkaanuitbarsting in IJsland en geen vliegverkeer was het op het station één grote chaos. Je struikelde over mensen en koffers. Marieke kwam ons op het perron tegemoet; moe maar ze had het gered! Een dame die met haar reisde had zich over haar ontfermd en zij gaf nog even aan dat ze haar erg zelfstandig had gevonden! (dat was toch wel een verrassing voor ons, vaak doet ze zich zo niet voor , tenminste NIET als wij erbij zijn) Ze kan het dus blijkbaar wel.
Marieke had alleen maar honger en dorst en wilde verder niet veel, we stapten nog wat door Parijs en gingen richting winkelcentrum en auto om net na de banlieue in Buffalo Grill een hapje te eten. Voldaan na het lekkere eten gingen we naar huis, hadden nog drie uur voor de boeg en Wim was eigenlijk versleten, we zijn veilig thuisgekomen maar het was toen al half een. Naar bed, helaas géén ontbijt op bed, want Marieke sliep royaal uit. Mijn verjaardagskadoos kreeg ik tegen twaalf uur. Een appeltaart gebakken en omdat het zulk mooi weer was alles voorbereid voor ontvangst in de tuin. Het werd een gezellige theevisite half Nederlands en een beetje Engels. Wim om 5 uur weer naar zijn werk : Kan naar ons niet kijken, zegt ie dan.
Visite de deur uit, lekker gegeten en bijtijds naar bed.
Een jaar ouder, ouder worden valt mee, oud zijn daarentegen helemaal niet, zeker niet met een puberdochter in de buurt.

Weerzien, familie, vrienden, Bas van der Heijden.

Ja, een hele waslijst van activiteiten die we in één weekend Nederland hebben gedaan.
De reis verliep redelijk vlot, konden om half twee vanuit M. vertrekken. Perusse stribbelde behoorlijk tegen toen we hem op de boerderij achterlieten, maar het was niet anders. Dus na nog een aai gingen we op weg. Slechts een kleine opstopping net voor Luxemburg, verder geen oponthoud dus om net zeven uur kwamen we bij Manon aan en lieten Marieke daar achter. (zij blijft deze week in o.a. Haarlem). We doken Bas van der Heijden in en redden het om net voor sluitingstijd met een kar vol heimweevoer bij de kassa te betalen en het pand te kunnen verlaten! Op naar Maassluis naar ons vaste logeeradres, bijgepraat met een tompouce en een kopje thee en redelijk laat naar bed. Zaterdagochtend T ontbijtje op bed bezorgd en naar de Kijkshop, Hema, Koningshoek om bloemetje te kopen voor mama en weer in de auto naar Rotterdam Zuid. Mama was blij met bezoek, maar of ze ons herkende??????? geen idee, ze was suffig, maar ook de overige bewoners van haar afdeling leken onder de dope te zitten. Ik voerde haar haar bloemkool, slavink aardappel prak maar ze had weinig trek, het mokkatoetje beviel haar stukken beter! We namen afscheid en gingen onderweg naar Vlissingen voor de reünie van de familie Bernouw, het was heerlijk weer en bijna alle neven en nichten en aanhang waren present, ook papa´s broer oom Jan en zijn vrouw, en mijn tante Mien waren aanwezig. Het terras van neef Leo bood plaats aan allemaal en iedereen had wel een of andere lekkernij meegenomen. Het was een hele geslaagde middag, waar we allemaal met heel veel plezier aan
terug kunnen denken. Het was in eerste instantie niet onze bedoeling om te blijven eten, maar hebben geen spijt dat we de plannen terplekke hebben veranderd. De Chinese maaltijd was uitstekend en de stemming prima. Na het toetje zeiden we gedag en gingen op weg naar Schipluiden. Bij H&E stonden (dankzij DM) een heleboel stapelbare kistjes met eenjarige planten voor ons klaar! Wat een verrassing we zullen er vast en zeker heel veel bakken mee kunnen gaan vullen. Echt super blij mee. DM krijgt een hele dikke zoen, maar dat moet ER maar doen die zit dichterbij. Met de auto propvol terug naar M en na een afzakkertje naar ons logeerbed. Zondagochtend gezamenlijk gegeten en naar Wim´s vader, daar stonden allerlei pakketten van bestelde tijdschriften via marktplaats voor ons, de auto was bijna te klein om alles mee te nemen maar het is weer gelukt.
Na een vlotte reis, maar heel wat koeler dan de dag ervoor, kwamen we naar vijf uur en een kwartier weer voor de deur aan. Alles uitgeladen een kommetje Unox tomatensoep en een pizza, NCSI gekeken en naar bed. Zo´n weekend is altijd heel gezellig maar flink vermoeiend, vooral voor Wim die in de drie dagen er weer dik 1500 kilometer op heeft zitten, dankzij onze betrouwbare BMW! En vandaag.......................... gewoon weer aan het werk.
Mijn neven, met schaal tig, BAPO, ABP en meer van dat soort luxe, doen het geloof ik toch ietsjes beter (?) Een oppas voor een paar dagen in de laatste twee weken van juli, hebben we helaas niet kunnen strikken!!!!!

Je ziet er geen barst meer van..............

De gerenoveerde hapkar staat weer naast ons huis! Alsof er niets gebeurd is! Alleen moeten we nog een keertje terug naar ClB voor de belettering. Er zit een biep op de handrem, die vreselijk tekeer gaat als de klep openstaat en je weg wilt nadat je hem van de rem hebt afgehaald. Een afgrijselijk irritant geluid, dus dat zal hopelijk helpen verder ongelukken te voorkomen. Ik heb mijn portie wel gehad. Gisteren samen met Marieke alle handel weer opgehaald in D en toen de kar weer ingeruimd en ook nog even op verzoek van Snor de kwartaal balans opgemaakt; ik vind dat toch ieder kwartaal weer een k...klus. Maar het is gebeurd, de kar staat startklaar dus ook al is het morgen Paasmaandag ik ga erop uit, zodat we vrijdag bijtijds naar Nederland kunnen vertrekken. Jl. maandag op de vergadering in lT heb ik het telefoonnummer gevraagd van de persoon die de ondernemingsraad vertegenwoordigt, ik heb hem halverwege de week gebeld. Ik wilde hem nl. een aantal dingen vragen en op het kantoor was daar geen gelegenheid voor en teveel meeluisterende collegae. Hij adviseerde me om toch de kilometers van het privé vervoer van en naar overal en nergens gewoon te declareren; dus dat heb ik gedaan totaal meer dan 700 km. die Wim als privéchauffeur heeft gereden. Dus dat is kassa!!!!! Ook vroeg hij me naar mijn maandsalaris, hij is ervan overtuigd dat ik word onderbetaald, hij gaat het uitzoeken, ook al vond ik dat na het maken van schade niet het gepaste moment. Hij had daar geen boodschap aan, zo zei hij me. Dus duimen dat hij gelijk heeft!!!!!
Mijn afspraak met naamgenoot mevrouw Bos zal ik niet snel vergeten. Een warme ontvangst,
een sfeervolle ruimte, een aangenaam matras en een massage die me goed heeft gedaan. Ze had me gewaarschuwd voor een complete ontlading in de vorm van huilen, lachen of schreeuwen. Ik stond er vrij sceptisch tegenover en had zoiets van: ik laat het wel over me heen komen.
Nek en rug waren het gevoeligst, maar het ontspande enorm. Op een gegeven moment op een drukpunt net boven mijn navel hield ik het niet meer vol en heb tranen met tuiten gehuild. Mevrouw B. was daar heel enthousiast over en vertaalde het als alle negatieve spanning en emoties die er uit kwamen. Het zal wel, zij heeft er ervaring mee. Het kostte erg veel moeite om weer met beide benen op de grond te staan, had het liefst meteen een dutje gedaan ter plekke. Maar het was het waard. Samen met de pillen van de huisarts die overal knopen had gevoeld vooral in mijn hoge rug en nek (die ik nog wel pijnlijk vind), ben ik wel wat meer ontspannen.
Het is dat ik mijn klantjes mis, anders had ik graag een weekje vrijgevraagd. Helaas heb ik pas de 19de juli vakantie en dat zijn in het totaal slechts 10 werkdagen van de 24 waar ik recht op heb!