Een logé en een vis....................................

We hadden deze afgelopen week dus twee logees,  "oom" EB en "tante" IB. Ze zijn zaterdag een week geleden 's avonds aangekomen met de trein vanuit respectievelijk Vlaardingen en Schiedam en waren keurig op tijd op station Chaumont. Waar wij op hen stonden te wachten. Wim en ik hadden deze dagen vrij van ons werk, dus alle tijd om eerst het huis met bezemen te keren! en dat was hard nodig.
We hebben de hele week enorm geboft met het weer en bijna dagelijks buiten kunnen eten, zowel 's middags als 's avonds. Helaas was ik niet op de hoogte van de eetgewoonten van IB dus kwam ik voor een aantal verrassingen te staan, maar we hebben het allemaal goed weten op te lossen. Erg veel ondernomen, qua uitstapjes, was er niet bij wel zijn we (jammer genoeg zonder Wim) woensdagavond naar Marault geweest voor een voorstelling "son et lumière" van les Amis de Buxières. Een prachtige locatie voor het decor waar een kleine 200 personen aan meededen; Paarden, ruiters, koetsen, vuurwerk, het kon niet op. Ik vond het de moeite waard, het was af en toe niet allemaal qua tekst te volgen, maar de rode draad door het verhaal was de "Metallurgie" Het werd later en later en we reden  pas tegen iets over 24.00 uur daar weg, Helaas doet onze TomTom soms erg bizar en reed ik in het donker terug via een totaal andere route dan de heenweg! Allemaal D-weggetjes, Wel reeën gezien maar gelukkig  niet geraakt!
Wel zijn we er nu toch echt van overtuigd dat dat geloop boven ons hoofd en de sanibroyeur een regelrechte inbreuk is op onze nachtrust. Mijn B&B droom, (Wim heeft me daar al vaker op gewezen) is dus absoluut onuitvoerbaar. We zouden daar echt een dependance voor moeten hebben en niet boven ons hoofd. De houten vloer kraakt en onze logeerkater maakte er ook een potje van. EB vond het zo zielig dat hij hem af en toe op M's kamer toeliet, niet echt prettig dus! Gisterenmiddag zijn we naar langres gegaan, eerst ons "landje" getoond en darana via de stadswallen en de binnenstad en een drankje naar Le Corsaire een restaurant aan het meer La Liez om daar te dineren, het eten was niet echt een culinaire hoogstand, maar het was gezellig en zodoende ontliepen we  ook de enorme drukte in de binnestad en de restaurants. (het festival des hallebardiers begint om 21.00 uur maar men moet de kaartjes om 19.00 uur aanschaffen en daarna gaan de meesten naar een restaurant en hebben daar dan voorrang!) We waren ook i.v.m. Dunkan op een redelijke tijd weer thuis, nog een afzakkertje en toen naar bed. Maar goed het is nu zaterdag en terwijl ik werk zitten zij inmiddels in de trein voor hun terugreis. Ze hebben beiden de rust, de stilte, en onze gastvrijheid erg op prijs gesteld. Sinds vandaag zitten mijn vrije dagen erop, Wim begint morgen weer.

Canal Digitaal en dierenleed

Sinds de veranderingen van de televisie ontvangst in HD hadden we met de keer minder zenders die we konden ontvangen. Aangezien Wim de Nederlandse televisie niet wil en kan missen moesten we dus om te beginnen een "dubbel kop". Die konden we via internet bestellen en werd netjes afgeleverd, maar ja wie gaat er het dak op? We hadden intussen al gevraagd wie er eventueel kon komen, maar de weersomstandigheden lieten het niet toe en Pozzi kwam niet opdagen! Wim trok toch de stoute schoenen aan en installeerde de dubbele kop op de schotelantenne............................helaas geen Astra 3! Dus weer gebeld met een ander en omdat er ook een thermokoppel van het gasfornuis kapot was, kon hij beiden in een keer doen. De thermokoppel was geen punt, zo gebeurd. Maar hij bleef ongeveer dik en uur aan het prutsen op het dak, gevolg was helemaal geen beeld meer! Wim kwaad en hem gezegd het dan maar weer terug te zetten, dan maar geen Astra 3.
Uiteindelijk het mannetje uit B.l.B gebeld, die was in het verleden ook al een keer geweest en die heeft meer Nederlandse klanten. Het duurde even maar vorige week (dik 4 weken nadat we hadden gebeld) stond hij voor de deur met allerlei apparatuur. Hij vertelde meteen dat we so wie so de schotel moesten veranderen , die was te klein! Toen is hij aan het meten gegaan, aan het regelen en gedoe en na dik anderhalf uur mopperen en zweten had hij het toch voor elkaar. Ik denk (weet het eigenlijk wel zeker) dat we de enige Nederlanders zijn die zoveel geld neer hebben moeten tellen om Nederlandse televisie te kunnen kijken! Echt belachelijk.
Sinds jl.donderdag zou ik een 13tal dagen "vrij" zijn. helaas is FM nog steeds ziek en kon de plaatsvervangster  bij nader inzien niet langer waarnemen en vroeg LG mij poeslief of ik dan toch ajb maar zondag wilde werken, kon er bijna niet onderuit dus heb het maar geaccepteerd. prompt belde ze maandagmiddag op om te zeggen dat FM haar werk dinsdag (vandaag) zou hervatten maar als het niet zou gaan of ik dan in kon springen. Ze belde (slim als ze is) met haar mobiele nummer anders had ik de telefoon niet opgenomen. Ik ben de rest van de week toch echt niet van plan om te gaan werken. Aanstaande zaterdagavond komen E. en I. Bos per trein aan in Chaumont en die blijven een week. En dan hebben we ook nog heel wat te stellen met Dunkan, die kan sinds een aantal dagen niet meer op zijn achterpoten staan, zakt erdoor heen en valt dan op zijn buik op de grond. Uitlaten is heel moeilijk en hij ligt de hele dag voor pampus op de grond. Gaat ook niet meer via het trapje van twee treden naar de keuken! We zijn vanochtend naar de dierenarts geweest, volgens haar is het geen artrose , zoals in zijn voorpoot maar iets wat veroorzaakt wordt door zijn zenuwstelsel (?) dus heeft hij twee injecties gekregen en beginnen we morgen aan de prednison en andere medicijnen. We hebben een nieuwe afspraak voor over 10 dagen, maar zoals het er nu uit ziet, vrees ik dat we al eerder terug zullen moeten want hij wil nu helemaal niet meer opstaan! Het is in en in zielig. Zo rot want het is zo'n lieve lieverd, dit is echt zo triest, het huilen staat me nader dan het lachen. Wim heeft hem net voordat hij naar zijn werk ging naar buiten getild voor een plas.
 Ons buffertje dat we opzij hadden gezet voor het voegen van de muur aan de voorkant van ons huis (afspraak is gemaakt, offerte getekend) is volledig opgepeuzeld door tv perikelen en de dierenarts. Dat wordt dus een moeilijk verhaal.