Een addertje, maar niet onder het gras!

Gisteren Marieke's zestiende verjaardag! Ontbijtje op bed gebracht,toen rabarber en appelkruimeltaart gebakken er waren geen kadootjes want ze heeft al een mooi mes gescoord en een zomerset van Quicksilver wat we kochten in Parijs. Van Manon heeft ze een poos geleden een prachtig longboard gekregen dus ze heeft niet te klagen en er komen als het goed is per post nog twee gadgets aan voor haar Nokia. 's Avonds hebben we champagne en taart genuttigd met de overburen. Die verwenden haar met een envelop met inhoud. Ze is dus niet vergeten lijkt me. Vandaag deden onze buuf en haar dochter er nog een schepje bovenop. Een stel koffiebekers met bloemendeco voor haar "uitzet" nou daar was ze me toch blij mee, maar niet heus. Ik ging gisteren voor een apero tegen zes uur naar GH, ff gezellig met wat mensen onder het genot van een goed glas wijn en wat van mijn apero happen. Vanochtend de rommel opgeruimd en naar mijn mail gekeken. Ik heb op de beurs in Tiel iemand ontmoet die leernaaimachines verkoopt via een webwinkel en hij zoekt een vertegenwoordiger in Frankrijk. Ik had hem gezegd eea op papier te zetten zodat ik het in overweging kan nemen. Het zou mij niets kosten, slechts doorsluizen van bestellingen ed. Heb het doorgenomen en wie weet is dat een leuk extraatje. (www.leernaaimachine.nl)
Toen de tuin in gegaan want de uitjes en doperwtjes moesten nu echt de grond in. Alles is een week of wat vroeger dan normaliter dus we konden niet langer wachten.
Wim freesde nog even het stukje moestuin en ik ging binnen in de naaimand van tante Cor een bolletje katoen halen om lijntjes te spannen. Die naaimand staat in onze slaapkamer. Ik deed de mand open en legde er wat spullen uit om bij het bolletje te kunnen en wat zag ik daar.......... je houdt het niet voor mogelijk! Ligt er een slangetje netjes opgerold. Denk ik nog: welke grapjas wil mij laten schrikken. Die is van plastic! Nou niet dus, want ineens kwam ie omhoog! Wehhhhhhhh ik schrok me echt een beroerte. Wim geroepen, die week ook meteen achteruit. Naaimand naar buiten.
Op de picknick tafel neergezet en met een tang stuk voor stuk de spullen eruit gehaald, slangetje was ook van ons geschrokken en kroop zo diep mogelijk onder de spullen weg. Toen we hem te pakken hadden, hebben we hem in een tupperdoos gedaan. Het was volgens het natuurboek van CV een ringslang van ca. 30 cm; een baby dus want volwassen zijn ze tussen de 90 en 120 cm lang. bahhhhhhhhh eng.
Hoe komt ie daar? heb de neiging om straks eerst ons bed onderste boven te kiepen om er zeker van te zijn er niet de rest van zijn familie aan te treffen. Ze zijn niet giftig maar akelig is het wel.Waar bestrijd je zoiets mee???? Ik vind het een heel akelig idee. Komt ie onder de vloer vandaan?, is ie door het raam gekropen?
Ik ben met doos en al de weg naar Levecourt opgelopen en heb hem een heel eind weg losgelaten. Achteraf vraag ik me af of we hem niet beter een koppie kleiner hadden moeten maken, straks komt ie terug!

Dutch Knives Exhibition 2011 TIEL Nederland.

Diverse malen had ik geopperd met alle confréres naar Nederland te gaan voor de beurs in Tiel, maar ze vonden het te ver weg en kennelijk toch niet aantrekkelijk genoeg en zo werd er besloten dat ik de conférie mocht vertegenwoordigen op kosten van. Dus iedereen gevraagd om aan mij hun kostbaarheden toe te vertrouwen zodat ik op de gehuurde tafel alles uit kon stallen. Vanaf woensdag in de weer geweest om alles te verzamelen inclusief een klein contractje dat ik niet aansprakelijk zou zijn in geval van verlies of diefstal. Bij coutellerie B. kwam het van het ene praatje op het andere en ook over mijn zoeken naar werk, ze gaven me een tip en daar ben ik meteen nog dezelfde middag achteraan gegaan. In een bakkerij een gesprek gehad met de vrouw van de eigenaar, zij zoeken iemand voor de winkel. Bij thuiskomst meteen mijn CV en brief in een envelop gestopt en verstuurd. Ik mag 3 mei een ochtend meedraaien. Het is geen volledige baan, maar als het wat wordt is het altijd beter dan niets en is moeders achter de geraniums vandaan.
De beurs in Tiel, waar ik veel bekenden heb gezien was druk bezocht. Veel stoere kerels die kikken op grote messen en dergelijke; dus mijn borduurschaartjes voor de dames werden wel opgemerkt en gewaardeerd maar niet gekocht! Ik heb niet echt geweldig zaken kunnen doen maar toch wel iets verkocht.o.a. twee erg dure schaartjes "collectors items". Marieke heeft me de hele dag vergezeld, dat was echt heel prettig want zo'n stand in je eentje is eigenlijk té link! Manon en Marieke kwamen vrijdagavond met de trein naar Tiel, we hebben met elkaar gegeten op het terras van een leuke eettent.Wim reed met manon naar Schiedam terug. Marieke en ik sliepen in het hotel van van der Valk, het was er druk en rumoerig. Het ontbijt een grote chaos omdat er twee bussen Deutsche Leuten waren die allemaal om 7 uur wilden ontbijten net als wij! We hadden een taxi besteld om ons naar de zaal te brengen en ontdekten tijdens de rit dat de chauffeuse een ex-collega was van de Eurotax. ( wat is de wereld toch klein!) Ik heb aan het eind van de dag nog even flink reclame gemaakt voor onze beurs in juni en nog een interessant contact gelegd met een meneer die een vertegenwoordiger zoekt in Frankrijk en twee-talig is. Dus wie weet is dat een leuke schnabbel. Ik kan niet anders zeggen dan dat het weer de moeite waard is geweest. Zondag genoten we samen met een doodzieke Tineke van een gezellige brunch in haar tuin. We reden maandagochtend naar Schipluiden en haalden daar de plantjes op genoten van thee met taart in de tuin. Gisteren dus weer terug naar hier zie vorige blog. Wim kreeg van JMR vanmiddag toen we de spullen terug gingen brengen een prachtig mes van Jacques Mongin en ik commissie voor de verkoop. De diesel en het hotel werden betaald dus dat mogen ze gerust weer een keer doen. Pas de problème.

Dik 1500 kilometer op de teller, ondanks verbod van huisarts!

Ja Wim heeft het advies van de huisarts even ter zijde gelegd en toch de rit naar o.a. Tiel en Maassluis, ondanks een ischias, gewoon gereden. Vrijdag heen viel zwaar tegen het was druk en omdat het Goede Vrijdag was werden veel vrachtauto's van de weg afgehaald en daardoor waren er behoorlijk wat opstoppingen. Het was erg warm en we waren blij dat ik woensdag de airco had laten nakijken en laten vullen want anders was het niet te doen geweest. Marieke was al in Schiedam. Nu hebben we van haar in de auto op weg naar of terug van Nederland in al die jaren nooit last gehad. Ze is tijdens al die ritten op de A31 autoroute du soleil van schoolkind een puber geworden! Vaak viel ze na een tijdje in slaap, zeker op de terugweg naar huis in de avonduren, we pakten haar dan thuis op en legden haar zo over in bed en de volgende dag gewoon weer naar school! Nu heeft ze haar mobieltje, muziekje, colaatje, snoepies en broodjes bij de hand en kan wachten op de sanitaire stop bij Luxemburg. Je hebt geen kind aan haar! Vanavond deden we het snel we waren in 5 en een half uur uit en thuis. Geen vrachtverkeer want het is nog tweede paasdag. We zijn weer royaal voorzien van perkgoed van het HC, dus we hebben wat te doen de komende weken. Oppotten! leuke bezigheid en afwachten of alles het gaat doen. Heerlijk weer in de bloemetjes van de zomer.Onze beestenboel heeft onze afwezigheid overleefd nu alleen Floyd morgen nog ophalen. Marieke heeft komende week nog vrij, woensdag haar verjaardag 16! Ze mag beginnen met rijles maar heeft zelf aangegeven eerst haar laatste schooljaar af te maken op college en dan in de zomervakantie te beginnen met de theorielessen. Ze mag dan na de rijlessen met een van ons als begeleider gaan autorijden het zg. conduite accompagnée! Wim ziet hem nog niet met haar aan het stuur in zijn Laguna!!! Hij rijdt het liefst lekker zelluf. (ook al heeft ie rugklachten.)Heeft ook in al die heen en weer ritten nog nooit het stuur aan mij toevertrouwd; stel je voor!

Paasvakantie.

Zaterdagochtend toen Wim terug was van het melken, zijn we op stap gegaan naar Chaumont. Marieke en ik namen de trein naar Parijs waar we Manon zouden ontmoeten, die Marieke mee terug zou nemen naar Rotterdam. Manon was met het team van haar werk een aantal dagen in Parijs en reisden met de Thalys. Kon een ticket voor Marieke kopen in dezelfde wagon en na heel wat geregelneef kan Marieke een weekje met haar "grote" zus doorbrengen. Al was het alleen al om even in een andere omgeving te zijn. Hoop dat het haar goed zal doen.
Het was ook in Parijs prachtig weer en overal erg druk. Uiteindelijk had ik weinig tijd samen met mijn beide dochters, jammer maar misschien komt er ooit nog eens een andere gelegenheid. Zaterdagavond nog na thuiskomst, zonder Wim, een glas champagne gedronken met de buren voor alle jarigen van april! Cindy, Matteo en ik.
Zondag ben ik samen met CD naar Landaville in de Vogezen gereden,gingen hier om kwart voor een weg, daar organiseerde de wandelclub weer een tocht. Er was 's ochtends een lezing over fossielen en 's middags na een picknick de tocht. Wij vonden het een beetje te veel van het goede om aan beide activiteiten mee te doen, dus zijn wij pas na de picknick aangehaakt. Het is een totaal ander landschap dan hier en het was weer mooi weer dus op pad. Met een groep van 35 man ( er hadden zich ook dorpsbewoners aangemeld) door de bossen. Het was een steile klim die we maakten naar een hoogte van 455m boven de zeespiegel waar we, als je dat wilde, een grot konden bezichtigen. Het laatste steile stuk naar de grot was er geen pad en het was flink glibberig onder het bladerdek. Zowel C als ik hadden natuurlijk weer de wandelstok vergeten!!!! slim dus. Ik heb hem nu bij mijn wandelschoenen neergelegd, dan vergeet ik hem volgende keer hoop ik niet. Ik had niet de moed om in de grot te kruipen, een gedeelte moest op de buik, het was er aardedonker en er was sprake van vleermuizen. Dat alles was voor mij genoeg om lekker buiten op een steen de verhalen van de anderen aan te horen. De grot is in de revolutie gebruikt geweest als "kerk" een priester is daar heen gevlucht en heeft er mensen gedoopt en de communie uitgereikt. ( geen fabeltje maar daar zijn bewijzen van in het archief) Na de afdaling kwamen we gelukkig weer op een gewoon wandelpad met af en toe wel weer erge steile stukken. Mooie vergezichten en het dorp waar de auto stond leek steeds verder weg. We kwamen uiteindelijk in een steengroeve en daar gingen velen op zoek naar fossielen. Men nam hier uitgebreid de tijd voor maar het was intussen al dik half zes! C en ik wilden eigenlijk liever richting auto, dus zijn voortijdig met een paar dames van Landaville de groep vooruit gegaan.
Het laatste stuk, steil naar de auto een klim van een dikke 400 meter hebben we gesjoemeld; een dame heeft ons met de auto gebracht naar de parkeerplaats. Daar stond de burgemeester klaar met bier en limonade, hij had ons de hele tocht met zijn auto vergezeld. We dronken een g;aasje jus en zijn op weg naar huis gegaan. Dat verliep niet zoals we dachten, we raakten een beetje verdwaald en waren daardoor pas weer om half acht in Maisoncelles. Een flinke trip dus al met al.
Maandag jarig, nu dus 59 en zonder werk! balen! hahaha. 's middags theevisite van CD en GvB van wie ik een prachtige ketting heb gekregen waar ik erg blij mee ben. Met man en dochters doen we het van het Paasweekend nog even dunnetjes over.

Foutje in de regie,

Mijn sollicitatie bij Zeeman is door mijn eigen schuld een misser geworden; althans dat is de uitleg van mijn persoonlijk begeleider van het arbeidsbureau. Ik had namelijk een motivatiebrief erbij moeten overhandigen waarin ik mezelf had kunnen "verkopen" en dat heb ik dus niet gedaan. Ik was in de veronderstelling dat ik in de winkel de gelegenheid zou krijgen om mijn motivatie en enthousiasme uit te leggen en die tijd cq. gelegenheid is er dus helemaal niet geboden. Op de site van Zeeman waar je een open sollicitatie kunt doen heb ik het 3 keer geprobeerd maar versturen van mijn mail mislukte steeds. Monsieur M. kon mij niet uitleggen waarom dit niet gaat, hij begreep het ook niet. Op dit moment staat er nauwelijks iets interessants op de banen site. Ik doe dus braaf mijn opdrachten voor mevrouw L. maar kan niet alles vinden en naar sommige offertes moet ik blijven vragen en weer telefoneren. Men heeft geen haast kennelijk!
Het is de afgelopen dagen echt stralend weer geweest en zondag ben ik in de luie stoel in de tuin in de volle zon in slaap gevallen, dus flink verbrand hoofd en ook mijn haar is flink lichter geworden!!!! Vandaag is het weer aan het veranderen en heb ik koude rillingen. Bij de buren is men al dagen in de weer om de oude treinwagon te demonteren. Ze zijn begonnen met het hout weg te slaan, toen met een slijptol, maar het ijzer is zo dik dat dat niet wilde lukken, nu zijn ze met snijbranders in de weer gevolg dat er al tot twee keer toe een klein brandje is ontstaan. Hoe ze die wagon hier ooit hebben gekregen, volgens de buuf op een trailer dik 45 jaar geleden. Zij heeft hem altijd gebruikt als hok voor haar gevogelte: kippen, parelhoenders, fazanten enz. Nu het dak van de stallen is ingestort tijdens de laatste vreselijke storm moeten ze wel alles weg halen, gelukkig hebben ze eindelijk een ijzerboer gestrikt die demonteert op zijn gemakkie en neemt al het ijzer mee. Het levert hem genoeg op maar de buren krijgen er geen geld voor ze moeten blij zijn dat hij het wil doen!!!!! Er ligt verder heel veel puin en de varkensstallen moeten leeg. Ook het kachelhout van de overburen ligt daar en dat moet dus ook weg, maar onze buurman heeft er waarschijnlijk niet veel zin in hij heeft geen haast. Ook de enorme stapel hout die al meer dan twee jaar tegen de muur van het stadhuis ligt moet gekloofd en gezaagd, normaal deed Arnaud dat, nu moet buurman dat zelf gaan doen en hij heeft een broertje dood aan werken en is een kei in het uitstellen. Tijdens de "opzomerdag" op 2 april jl.georganiseerd door onze burgemeester heeft S. wel hard meegewerkt maar ja toen was er een maaltijd aan verbonden met de nodige alcohol; ja dan ben je misschien gemotiveerder??? Wij hadden een goed excuus: we hadden logees, maar als we die niet hadden gehad waren we ook niet gegaan. Die galbak van een burgemeester is zo corrupt als de piete en daar hebben wij absoluut geen respect voor.

Gouwe ouwe,

Er ging een mail en een telefoontje aan vooraf n.a.v wat vragen over verse vleeswaren (met het oog op een eventueel eigen tokootje). Voor hen was het aanleiding om alvorens hun stek in de Lot op te zoeken een flinke omweg langs ons te maken met een grote thermodoos vol met de fijnste vleeswaren! Pure verwennerij dus. De ontmoeting vooral met HvL was er een vol herinneringen van mijn tijd in de slagerij. Eerst bij zijn vader en later in hun eerste eigen eigen zaak op het Vlak in Barendrecht. 's Middags als hulpje in de winkel, 's avonds vaak als babysit voor hun dochter. Het was altijd heel gezellig en ik was dolgelukkig met mijn zakcentje in die tijd. Het weer hielp vrijdagmiddag een handje mee, we konden buiten zitten, hebben gezellig met elkaar gegeten, alleen de honden hadden het wat moeilijker. Floyd was in alle staten van opgewondenheid en ook Beaudie was erg onder de indruk. We hebben uiteindelijk Floyd moeten opsluiten in de bench want het was niet te houden. (ondanks de hormonenprik van een week of wat geleden, heeft achterafgezien dus niet echt veel geholpen!) Gingen vrij laat naar bed en na een ontbijtje zijn zij weer vertrokken. Ons achterlatend met diverse soorten grillworst, gebraden gehakt, varkensgebraad, hausmacher, bbq worstjes, saus voor filet américain en saus voor het maken van likkepot. Nu moeten we gaan aftasten of het ook door Fransen gewaardeerd gaat worden. Ik heb volgende week een vergadering van de confrérie dus kan ik beginnen met daar te laten keuren. Misschien dan nog op het koor????? Gisteren hebben de overburen ook vers gebakken plakjes grillworst geproefd, zij vonden het vrij pittig!
Vanavond staat het varkensgebraad op het menu. Grappig dat je soms door een bepaalde geur ook herinneringen boven haalt.
Donderdagochtend hebben we de auto weggebracht voor wat kleine dingen en ik ben intussen een CV gaan brengen bij: jullie raden het nooit "Zeeman textielsupers" in Neufchateau ze hebben daar twee vacatures. Als je binnen komt is het net of je in Zeeman Rotterdam rondloopt alles precies hetzelfde. Grappig toch? ze hebben inmiddels al 135 filialen in Frankrijk! Ik ga maar niet vragen om te duimen, want ik verwacht hier niet veel van, ik was de eerste die om 2 uur een CV kwam brengen en na een heel kort praatje met de bedrijfsleidster bleken er al twee dames in de wacht te staan met ook hun brief en CV. Ze krijgen vast en zeker erg veel respons en ja je blijft toch buitenlander en al bijna 59!