Afgelopen weekend dus bezoek van Manon met haar beide vriendinnen, vanaf aankomst tot vertrek was het echt supergezellig. Drie meiden van om en nabij de 30, alle drie totaal verschillend maar zó ontzettend leuk met elkaar. Ook voor Marieke was het tof. Jammer vind ik het dat de jeugd van tegenwoordig niet meer lijkt te kunnen leven zonder hun mobieltje!!!! Maar de foto's die daarmee gemaakt zijn, ze staan op facebook, zijn daarentegen wel weer helemaal leuk. Het is zo zeggen zij zelf net de <em>mobiele eenheid</em> , we hebben het heel leuk gehad met elkaar, voor Wim was het duidelijk een vrouweninvasie, jammergenoeg moest hij het weekend werken en is hij wat nachtrust te kort gekomen. Voor hem dus nogmaals het bewijs dat een B&amp;B geen optie is; ons huis is te gehorig! Ondanks de door hem opgestelde regels ( onder zijn dwang door mij uitgetypt en geprint) verliep het niet geruisloos. Maar wat wil je dan???? Zaterdag bezochten we Langres, gehuld in dichte mist. Zondag nog een klein rondje om de kerk en toen vertrok het drietal weer. Ik heb helaas niet echt geprofiteerd van het weerzien met mijn dochter na heel lange tijd en van veel knuffelen is het eigenlijk niet gekomen, jammer dus. Wel hebben we het nog gehad over het camping verhaal, maar ook Manon vindt het erg riskant. Het niet kunnen ophoesten van de reële cijfers is toch het minste denken wij allemaal. En er dan voor gaan vinden we een te grote gok! Dus ik denk dat we dat maar meten vergeten. Ik heb tegelijkertijd toch ook wel het gevoel dat het voor mijn rug ook een te grote belasting zal zijn. Een dagje in de keuken staan hier ter voorbereiding voor de komst van de dametjes was eigenlijk al te veel van het goede!
Ik ga dus weer driftig verder op zoek, maar het zal vast en zeker niet mee vallen.
Gisteren een telefoontje van het arbeidsbureau: ze hadden een interessante vacature aangeboden via Randstad, uitxendbureau. Ik mijn CV en brief meteen per mail verstuurd en nooit meer wat gehoord. Dat geeft je nou niet echt DE motivatie om te sollicteren! Of weer typisch Frans????????
woensdag 30 november 2011
vrijdag 25 november 2011
Willen we dit echt?
Willen we echt ervoor gaan, als we de kans überhaupt zouden krijgen????? Ja daar liggen we wel een beetje van wakker moet ik eerlijk zeggen. We hebben de camping Le Moulin bezocht en zijn er beiden van overtuigd dat er hier en daar een facelift nodig is om e.e.a. weer een beetje toonbaar te maken. De minigolf baan heeft een lik verf nodig en een onkruidbestrijding zou niet overbodig zijn! De sanitairblokken zijn een beetje gedateerd en de keuken van het zg. RESTAURANT is echt niet veel soeps. Hoe men daar moet koken voor 20 personen is ons een raadsel, bestek en serviesgoed nergens te bekennen, geen oven, geen magnetron en nauwelijks de ruimte.
Meneer de burgemeester heeft een prima babbel, een bijzonder bijdehand persoon die zich heel druk voordoet en zich niet aan afspraken houdt.......... dus ja???? Hij heeft toegezegd voor dit alles zorg te gaan dragen. En starten met een contract van slechts een seizoen.
De huurprijs valt best mee, inclusief woonhuis, maar wij denken dat je pas van klandizie kunt spreken na 15 april en de huur moet betaald worden vanaf februari. Wil ik er dan ook een salaris uit halen dan moeten we een flinke omzet draaien en meneer G kan ons geen winst en verliesrekening laten zien van de afgelopen drie jaar. De vorige beheerders hebben er nl. een potje van gemaakt dus daar is geen houvast! en niets op papier. Natte vingerwerk dus.
Een beheerdersechtpaar heeft nauwelijks vrije tijd, samen zouden we het niet redden en hebben we minstens 3 stagiaires nodig om de boel te kunnen bemannen. Als het een twee of driesterrencamping is dan moet er iemand 24 uur aanwezig zijn en moeten we of een nachtportier hebben of zelf daar verblijven en dan staat ons huis hier leeg!!!! Dat laatste vinden wij geen optie! Bleek ook nog dat er nog meerdere kandidaten in het spel zijn en dat ieder een businessplan moet presenteren voor 15 december aanstaande!
Ik verwacht Manon hier straks; denk dat dit HET onderwerp van gesprek zal gaan worden dit weekend. We moeten er heel goed over denken want je doet zo'n stap niet voor de grap. Had dit 5 jaar geleden op ons pad gekomen dan was het anders geweest denk ik.
Meneer de burgemeester heeft een prima babbel, een bijzonder bijdehand persoon die zich heel druk voordoet en zich niet aan afspraken houdt.......... dus ja???? Hij heeft toegezegd voor dit alles zorg te gaan dragen. En starten met een contract van slechts een seizoen.
De huurprijs valt best mee, inclusief woonhuis, maar wij denken dat je pas van klandizie kunt spreken na 15 april en de huur moet betaald worden vanaf februari. Wil ik er dan ook een salaris uit halen dan moeten we een flinke omzet draaien en meneer G kan ons geen winst en verliesrekening laten zien van de afgelopen drie jaar. De vorige beheerders hebben er nl. een potje van gemaakt dus daar is geen houvast! en niets op papier. Natte vingerwerk dus.
Een beheerdersechtpaar heeft nauwelijks vrije tijd, samen zouden we het niet redden en hebben we minstens 3 stagiaires nodig om de boel te kunnen bemannen. Als het een twee of driesterrencamping is dan moet er iemand 24 uur aanwezig zijn en moeten we of een nachtportier hebben of zelf daar verblijven en dan staat ons huis hier leeg!!!! Dat laatste vinden wij geen optie! Bleek ook nog dat er nog meerdere kandidaten in het spel zijn en dat ieder een businessplan moet presenteren voor 15 december aanstaande!
Ik verwacht Manon hier straks; denk dat dit HET onderwerp van gesprek zal gaan worden dit weekend. We moeten er heel goed over denken want je doet zo'n stap niet voor de grap. Had dit 5 jaar geleden op ons pad gekomen dan was het anders geweest denk ik.
dinsdag 15 november 2011
Werkloos: maar zo druk als een klein baasje!
Vorige week was hectisch, een overvolle agenda: Babysitten, ontvangst V voor de boerderij bij Wim's bazin, een sollicitatiegesprek, tolken op de geitenboerderij, verplicht verschijnen op het arbeidsbureau, aquagym en het klaarmaken van een koffertje voor een reisje naar Gembloux.
Al met al heel wat kilometers gereden, uitgebreid gekookt, gastenkamer in orde gemaakt, naar het station om V op te halen en donderdags weer terug te brengen, al met al druk dus. Maar ook wel weer erg leuk. Ik denk dat V een andere keuze zal gaan maken, vooral Wim's bazin had duidelijk erg veel moeite met het feit dat ze absoluut geen Frans spreekt en dat is voor de functie die ze zou moeten gaan vervullen toch wel een vereiste. Zelfde geldt voor de overname van de geitenboerderij/kaasmakerij ook zij spreken niet echt een volzin Frans, dus dat is lastig. Maar ik heb mijn best gedaan, denk ik.
En toen woensdag het sollicitatiegesprek voor een baan als bedrijfsleider van een camping, ik had in mijn telefoongesprek al aangegeven dat ik geen buffer heb voor de pacht van de camping maar ik maakte kennelijk een goede indruk en kreeg een uitnodiging voor een gesprek. Het verliep daar allemaal wat rommelig en na dik een half uur wachten was de burgemeester eindelijk zover. Het werd een uitvoerig "verhoor" hij wilde ook alles weten over de camping an La Liez en noteerde alles. Toen het gesprek weer over het onderwerp pacht ging, bleek dat het enige negatieve punt. Op het arbeidsbureau tijdens het gesprek bleek echter dat er wel degelijk mogelijkheden zouden zijn. Dus dat heb ik dezelfde avond nog aan de burgemeester doorgemaild. Wim en ik gaan aanstaande donderdag de camping en het restaurant wat er bijhoort bekijken. We vinden het jammer dat zo'n mogelijkheid er niet 5 jaar gelden was, maar staan er positief tegenover. We zien het wel.
België, liever gezegd Gembloux was weer helemaal gezellig. Dit was nu de vierde keer voor mij, we hebben het heel gezellig gehad. De mannen hebben heel goed verkocht en dat hebben we uitbundig gevierd en weer ben ik enorm in de watten gelegd.
Vorig jaar heb ik ze allemaal door middel van een kaart bedankt, maar de vertaling van verwennerij werd wat TE letterlijk opgevat dus daar waag ik me niet meer aan. Dat veroorzaakte toen de nodige opschudding en blozende wangen, maar ze weten dat ik het enorm waardeer. We hebben vooral op de terugweg ( in dichte mist) het hele 70-ties repertoire gezongen en enorm gelachen. Ik heb er nu nog pijn van in mijn lachspieren.
Al met al heel wat kilometers gereden, uitgebreid gekookt, gastenkamer in orde gemaakt, naar het station om V op te halen en donderdags weer terug te brengen, al met al druk dus. Maar ook wel weer erg leuk. Ik denk dat V een andere keuze zal gaan maken, vooral Wim's bazin had duidelijk erg veel moeite met het feit dat ze absoluut geen Frans spreekt en dat is voor de functie die ze zou moeten gaan vervullen toch wel een vereiste. Zelfde geldt voor de overname van de geitenboerderij/kaasmakerij ook zij spreken niet echt een volzin Frans, dus dat is lastig. Maar ik heb mijn best gedaan, denk ik.
En toen woensdag het sollicitatiegesprek voor een baan als bedrijfsleider van een camping, ik had in mijn telefoongesprek al aangegeven dat ik geen buffer heb voor de pacht van de camping maar ik maakte kennelijk een goede indruk en kreeg een uitnodiging voor een gesprek. Het verliep daar allemaal wat rommelig en na dik een half uur wachten was de burgemeester eindelijk zover. Het werd een uitvoerig "verhoor" hij wilde ook alles weten over de camping an La Liez en noteerde alles. Toen het gesprek weer over het onderwerp pacht ging, bleek dat het enige negatieve punt. Op het arbeidsbureau tijdens het gesprek bleek echter dat er wel degelijk mogelijkheden zouden zijn. Dus dat heb ik dezelfde avond nog aan de burgemeester doorgemaild. Wim en ik gaan aanstaande donderdag de camping en het restaurant wat er bijhoort bekijken. We vinden het jammer dat zo'n mogelijkheid er niet 5 jaar gelden was, maar staan er positief tegenover. We zien het wel.
België, liever gezegd Gembloux was weer helemaal gezellig. Dit was nu de vierde keer voor mij, we hebben het heel gezellig gehad. De mannen hebben heel goed verkocht en dat hebben we uitbundig gevierd en weer ben ik enorm in de watten gelegd.
Vorig jaar heb ik ze allemaal door middel van een kaart bedankt, maar de vertaling van verwennerij werd wat TE letterlijk opgevat dus daar waag ik me niet meer aan. Dat veroorzaakte toen de nodige opschudding en blozende wangen, maar ze weten dat ik het enorm waardeer. We hebben vooral op de terugweg ( in dichte mist) het hele 70-ties repertoire gezongen en enorm gelachen. Ik heb er nu nog pijn van in mijn lachspieren.
woensdag 2 november 2011
Boerin zoekt man ( of vrouw of echtpaar)
Vorige week kreeg ik van de bazin van Wim het verzoek even langs te komen. Ze had ineens bedacht dat wij misschien konden helpen bij haar zoektocht naar een opvolger want haar pensioengerechtigde leeftijd komt in zicht. Ze hebben al de nodige advertenties geplaatst in allerlei vakbladen; maar vooralsnog geen reacties gekregen. Het was ineens door haar hoofd geschoten dat er misschien in Nederland belangstelling zou zijn voor zo'n functie en dus aan mij om een advertentie te plaatsen. We stelden de tekst op en thuisgekomen klom ik achter de pc. Zowel op FF als op Marktplaats zette ik de oproep. Ik wilde ook kijken naar de mogelijkheden van een advertentie op oproep in een vakblad en mailde daar mijn vraag naar toe.
Volgende ochtend was er al een reactie: een vrouw die via verschillende kanten te horen had gekregen dat er iemand gezocht wordt met liefde en passie voor het vak enz enz. Zij vond het allemaal wel aantrekkelijk klinken en dus spraken we uitvoerig per telefoon. Uiteindelijk heeft ze nu haar treinkaartje gekocht en komt ze volgende week hierheen voor kennismaking en meer uitleg over wat de functie inhoudt e.d. Ik hoop voor alle partijen dat dit iets gaat worden. We hebben nl. al eens eerder iemand gezocht voor onze geitenkaas kennissen en dat is op niets uitgedraaid, helaas voor hen. Zij zijn nu weer overnieuw aan het zoeken en dat valt dus niet mee. Zondag kwamen we na de treinenbeurs in C. langs en we stopten om even gedag te zeggen, werden meteen uitgenodigd te blijven eten. Die lui zijn toch zo gastvrij en ze hebben zulke waanzinnig lekkere kazen! Dit keer hadden ze ook yoghurt van geitenmelk en die was me toch lekker!!!! een super simpel toetje maar echt een feestje, en nergens een geitenkaas luchtje of smaakje, nee romig, luchtig en smeuïg!
De modelbouwbeurs was erg leuk, veel inspiratie opgedaan met hele simpele dingen we kunnen dus van de winter weer knutselen. Kwamen bekenden tegen en er is ook een club waar je dingen kan leren en je kennis kunt delen. Maar of Wim dat ziet zitten???
Maandag gingen we naar de cardioloog voor Wim. Het onderzoek duurde langer dan twee jaar gelden en ik zag op de monitor zijn hartklep en vroeg wat ik daarnaast zag. Het is dus zo dat hij slechts twee van de drie klepjes heeft ( of dat aangeboren is weet men niet) en die zijn ook nog eens lek dus er stroomt bloed terug naar zijn linkerkamer. Die is hierdoor uitgerekt en dat is geen goed teken! Als hij klachtenvrij blijft dan komen we over een jaar weer terug, anders moet hij meteen een afspraak maken. Uitkijken voor infecties en misschien tzt een nieuwe hartklep. Of dat over 2 jaar of 20 jaar zal zijn, daar valt geen zinnig woord over te zeggen!
Onderweg naar huis kreeg ik een sms van Manon dat GD met hartklachten in Purmerend in het ziekenhuis was opgenomen. Gisteren is hij gekatheteriseerd en zal binnenkort gedotterd worden. Dus dat was even schrikken voor iedereen.
Abonneren op:
Posts (Atom)