De restanten van een uitbundig leven.................

Genietend van de restantjes van een sfeervol diner met een paar confrères, dat hier aan onze keukentafel plaatsvond, zit ik nu achter de computer met een glaasje Saint Veran, mijn favoriete droge witte wijn en een paar chippies! Vorig weekend was de beurs in Nogent, een succes maar super vermoeiend. Dat was ook de reden dat ik van de week geen fut had om een blogje eruit te stampen. Moest ook nog even langs de dokter, want mijn voeten hebben erg te lijden gehad tijdens die twee dagen staan. Gevolg is dat ik in september er weer aan zal moeten geloven en mijn spataderen zal moeten laten behandelen. Helaas was het aantal bezoekers iets minder dan vorig jaar, maar dat was misschien te wijten aan het prachtige weer??? Aan reclame maken had het niet ontbroken; ik heb de hele week rondgereden met een emmertje behangstijfsel en een kwast en overal waar maar een aanplakbord stond de affiches geplakt! De anderen zijn in diverse grote plaatsen in de omgeving langs de diverse winkels gegaan en daar de flyers afgegeven; dus we hadden genoeg inzet getoond. Het diner op zaterdagavond met alle exposanten en sympathisanten was gezellig. Kreeg per mail de eerste foto's te zien en die zijn echt super! Heb voorgesteld die af te drukken op posterformaat om daar volgend jaar de zaal mee aan te kleden; daar ontbrak het nl wel aan, het was vrij kaal in het gebouw. Heb met BV afgesproken om van de winter bij hem in zijn atelier te komen smeden!!!!! Ik lijk aangestoken door het virus. Lijkt me super gaaf. Het idee voor een etentje bij ons had ik geopperd tijdens ons reisje naar Thiers om iets terug te doen n.a.v. alle verwennerij van hun kant. Helaas kon GH niet aanwezig zijn, maar het was geslaagd. Mijn kookkunsten werden op prijs gesteld ( ik had me dan ook wel een beetje uitgesloofd en een Tappas buffet klaargemaakt) PH bracht een hele lekkere fles rode wijn mee en de heer en mevrouw B een fles champagne en een prachtige Kurkuma plant, echt tè gek! Moest toen wel even flutes gaan lenen bij de buuf, want die hebben wij helaas niet. Marieke wilde niet met ons aan tafel dus die at apart.
Vanavond eten we de restjes. Ik zit met pikzwarte vingernagels van het ontpitten van een kilootje of vijf zwarte kersen, gekregen van een klant voor het maken van jam. Zo aardig toch die klanten allemaal. Ze staan nu in de suiker te weken en morgenochtend dus jam koken. Helaas begaf van de week onze wasmachine het, echt balen.............. We hebben het ding ooit tweedehands gekocht en hij heeft al die jaren keurig gewassen, maar hij is nu niet meer te repareren. Via internet een nieuwe besteld, maar de papieren om in termijnen renteloos te betalen zijn maandag op de post gegaan maar nog steeds hier niet binnen! rararara.....
Misschien omdat we ons nieuwe huisadres gebruiken terwijl de straat naam borden nog steeds niet zijn geplaatst. De nieuwe burgemeester maakt er een soort van 10 maanden plan van. Wij denken dat hij met heel veel bleddiehoera de hoofdstraat gaat inaugureren met zijn voltallige staf, daar is het echt een tiep voor!!!!!!!

La Foire des Tantaloches,

Het verzoek kwam van Snorrewiets, ik kende het fenomeen maar had er nog niet eerder aan deelgenomen en dacht:" Ach kan nooit kwaad dus waarom niet gewoon maar doen dan?"
Dus gisteren alles voorbereid, brood besteld bij de bakker, schoolbord van Marieke volgekrabbeld, tomaten, komkommer en sla klaargemaakt voor op de stokbroden, crackertjes gekocht en de blikjes limonade koud gezet. Ik kon dus vanochtend vroeg uit bed om om 7 uur bij de bakker mijn stokbroden op te halen en door te rijden naar la foire in Illoud.
Het weer zag er goed uit en ik had er wel zin in. Het hele fenomeen Tantaloches werd me duidelijk toen ik na aankomst en geparkeerd en wel op de door mij gereserveerde plaats was geïnstalleerd. Ik kreeg nl. een boekje met tekst en uitleg. Les Tantaloches was een gezelschap van 3 personen, 2 zussen en 1 broer die leefden in Illoud om en nabij het jaar 1850. Ze werden geboren in La Fortelle, daar heb ik twee zussen als klant, kom daar iedere dinsdag. Het was een arm stel mensen, zonder ouders die door een Tante zijn grootgebracht van daar het woord Tantaloches................... Ze waren erg arm en werden door een pastoor die tevens fotograaf was veelvuldig gefotografeerd. Het boekje staat vol foto's van dit legendarisch drietal.
Ik maakte mijn kar klaar en was klaar voor het grote publiek....................., nou jammer dan, daarvan was geen sprake. Helaas was er vandaag in vele gehuchten in de omgeving iets aan de hand, of het was te heet, geen idee maar het grote publiek bleef weg! Helaas. Ik heb wel wat stokbrood verkocht en blikjes limonade en door het laten proeven van stukjes kaas en worst nog een grote Vosgienworst verkocht, maar het was vrij stil. Alle medestandhouders klaagden.
Zag wel veel bekenden en ook het tweetal simpele zielen uit N. waren natuurlijk aanwezig. Zij sjezen op hun scooter door het platteland en vinden mij schijnbaar erg aardig want ze doen heel amicaal. Beiden doof en vinden alles lekker, dus kopen af en toe iets te veel van het goede en dat laat hun budget niet echt toe, dus Jan Krediet is hun grootste vriend. Stop ze af en toe een over de datum toetje of kaasje toe en ze zijn dan intens gelukkig. Laatst stonden ze me in het bos op weg naar N. op te wachten want ze gingen op visite en wilden nog iets voor 4 uur, dus kocht hij drie pakken dure koekjes!!!!! Vandaag kreeg ik zelfs twee dikke zoenen van haar! Ze vroegen me of ik iemand wist voor een oud houten buffet, ze willen dat graag verkopen maat hebben geen krant of iets en zijn volgens mij ook beiden analfabeet. Dus heb ik een foto gemaakt en het op Leboncoin gezet, een soort Marktplaats. Hopelijk komt er een koper.
Marieke wilde eerst met me mee, maar sinds ze terug is uit de Jura met school is ze niet te genieten, dus kwam ze met Wim wel even buurten, maar is weer naar huis teruggegaan. Het zwembad staat keurig op het beton, het water is rond de 22 graden. IK vind het veel te koud, Wim en Marieke hebben er al een paar keer in gesparteld. Ik wacht tot het wat aangenamer wordt, heb een enorme hekel aan koud water!!!!!!!!!!!!! Vergeet ik nog het vervelendste van de hele dag te melden; ik kreeg om een uur of drie ineens in de gaten dat de verlichting steeds maar zwakker werd, moest voor een voorbijganger de klep dichtdoen omdat hij er anders niet langs kon Noppes niente nada dus........................ Accu was compleet leeg. Heel fijn, motor gaf geen spat meer, klep ging niet meer dicht enz. Gelukkig heeft de overbuurman van de schiettent met een dikke Nissan 4x4 met startkabels de boel weer aan de praat gekregen. Kon ik op een redelijk tijdstip vertrekken. Omzet is te verwaarlozen: maar IK heb mijn best gedaan!

Een midweek zonder onze Puberdochter,

Ja, we zijn al bijna op de helft van het jaar en het is nog steeds herfst, althans zo voelt het! Er staat vrijwel dagelijks een Noorderwind en die is en blijft kil! De planten buiten smeken hierdoor om water, want die wind droogt alles uit. Maar Onze Lieve Heer gaf vandaag verhoor aan alle gebeden van de boeren en zorgt voor een flinke bui. ´s Avonds zou je bijna de kachel weer aansteken, ware het niet dat de granules op zijn en dus zetten we zo nu en dan toch het Zibro kacheltje maar weer aan. Balen dus. Buiten staat op het betonnen terras het zwembad, geheel gevuld en aangesloten klaar voor de eerste duik; maar de temperatuur van het water is 17 graden en IK ga daar voorlopig dus nog niet in!!!!!!! Marieke is vanochtend vertrokken voor haar midweek naar de Jura met haar klas. Het wordt dus een weekje zonder puberdochter en dat is voor ons wel even prettig. Ze had pech want de orthodontist heeft zaterdag een strakkere draad in haar beugelbekkie gezet en ze heeft aan de linkerkant (van ons uit gezien) een elastiekje die de kaak strak trekt, had dus flink last van pijn en gevoelige tanden en at alleen vloeibaar. Vanochtend ging het gelukkig een stukje beter, hopen dat ze er niet al te veel last van zal hebben. Ze flikte me nog even een leuke stunt. Ze had van G een hele toffe zonnebril gekregen, op de brocante. Wat doet die Dombo! leent ze hem vrijdag uit aan een vriend op school. Zondag tegen vijven ging ze nog even fietsen(?). Kweam thuis met een gezicht als een oorwurm! Ze riep mij boven en vertelde het verhaal. De vriend had haar beloofd dat hij zondag om half zes bij het bushokje in M. zou zijn om haar de bril terug te geven. Nou mooi niet dus!!!!!!! Nu had ze geen bril voor haar schoolreis en die stond bij de verplichte spullen op de waslijst. Ja....................wat doe je dan????? Gelukkig ken ik dat vriendje en weet waar hij stage loopt. Heerlijk hè als je zoveel wisselende contacten hebt! Dus meteen na het eten, met een smoes voor Wim ,( ze was bang voor een uitbrander) met de auto nog even snel naar C. bij de gebroeders C. langs en die wezen waar vriendjelief woont! Hij was gelukkig thuis en Marieke kreeg met een welgemeend excuus haar eigendom terug. (thuis bleek hij echter een beetje scheef te zijn gebogen, dus met behulp van stoom en een handige moeder kregen we hem weer recht) Ze kon dus compleet met bril en Benetton koffer , waar ze zich eigenlijk een soort van voor schaamt, vanwege de veelkleurigheid, weg en kon ik haar vanochtend uitzwaaien. En dan nu schietgebedjes dat die ongeluksvogel niet met tanden uit haar mond, gebroken of gekneusde ledematen, identiteitsbewijs kwijt of meer van dat soort ellendigheden een hele fijne, gezellige week zal hebben. (en wij hier saampjes natuurlijk ook)

Ze zeggen ``Madame`` tegen me!

Onze moestuin ligt er netjes bij, helaas willen de bonen niet ontkiemen, dus een nieuwe poging gewaagd in een paar bakjes. We hebben al heel wat aardbeien kunnen plukken en genieten ervan op vele manieren, met of zonder suiker, het liefst met heel veel slagroom en in de yoghurt of de vla. Heerlijk ze zijn vrij groot en door het droge weer mooi schoon. We hebben tot nu toe bijna iedere dag wel een schaal vol. Geen idee voor hoelang maar we genieten er maar van!
De sla van Mevr. B is aan het uitschieten dus die is voor de kippen. Onze rode sla groeit ook goed. De aardappels doen het boven de grond prima. Nu maar geduld en kijken wat het allemaal gaat opleveren. De eerste kersen worden al rood. Deze tweede Pinksterdag hebben we niet echt nuttig besteed, ik heb me vanochtend vooral bezig gehouden met de inventaris in de hapkar! vreselijke klus vind ik dat nog steeds! Mijn maandomzet van de meimaand was niet echt schokkend te noemen, jammer dus! Volgende maand beter. Gisteren kregen we theevisite van de Fam N. uit D. compleet met een tas heimweevoer. Marieke maakte zo kennis met de 3 kindjes en hoopt op een oppasbaantje om haar telefoonabonnement terug te betalen!!!!!!
Ik had van de week weer een paar leuke ontmoetingen tijdens mijn tournée´s , o.a. met een Amerikaan, die een huisje gaat renoveren in D. een vriendelijke kerel. Ik vind dat dus echt het allerleukste van die baan! Al die diversiteit onder de clientèle!!!! Die kletspraatjes zijn echt superleuk! De buren van de Amerikaan, hadden me al een keer zachtjes ingefluisterd dat een Amerikaan een huisje had gekocht, zij vonden het heel interessant ( verstaan natuurlijk geen bal van die beste man; maar toch een heuse Amerikaan tsjonge jonge!!!!!!) Nu zag ik hem dus in levende lijve ( een fastfoodbuik en gympies) Nice meeting you! Wel even anders dan die kromme oude vrouwtjes met bloemetjes jasschort, kniekousen en hun tandenloze mondjes op hun pantoffels. Bij de heer en mevrouw G in V. waar ik op donderdag naar het(hummelepumpelige) toilet mag en een kopje thee (mijn eigen theezakje) drink is het ook zo grappig +gezellig! Zijn geïnteresseerd in mijn wel en wee en ik moet altijd vreselijk gniffelen over hun manier van boodschappen doen bij mij. Het is een vast stramien. Het boodschappenlijstje bestaat vast en zeker al een jaar of wat: de manier van het doorgeven aan mij idem!
* 2 beurre
* fromage pour Pierre
* fromage pour Susanne
* 4 yaourts aux fruits ( pas de fraise, S. ne supporte pas)
* 2 chipolatas
* des bananes
* 1 salade
En dan komt het:
Meneer begint dan overnieuw, en vraagt achtereenvolgens
*le beurre, c` est fait???
le fromage pour moi, c` est fait???
fromage Susanne, c` est fait????
enzovoort enzovoort en dan vraagt hij of ik uit stap voor thee en wc. Hij neemt de tas aan en de kassabon en loopt alvast vooruit. Mevrouw is al terug naar binnen en heeft een kopje klaargezet.
Mag nooit bedanken, want dat is toch vanzelfsprekend. Hij zat zelf ook lang geleden in een rijdende winkel dus kent de klappen van de zweep! Ze zijn allerhartelijkst maar blijven Madame tegen me zeggen. Angenietha is hen een beetje tè moeilijk!