maandag 26 november 2007

Nog steeds een raadsel!

Ons kippenhok mysterie is nog steeds onopgelost!
De val met of eieren of spek blijft onaangetast staan en toch nog steeds iedere dag een berg aarde en een holletje in de grond wat onder de stenen muur doorgaat. We begrijpen er niets van en beginnen te denken dat het misschien toch eerder een mol is dan een op kippen belust monster. Maar we blijven even doorgaan met het zetten van de val, want je weet tenslotte maar nooit hoe een koe een haas vangt, toch?
Over de kippen gesproken; gisteren gingen Wim en ik naar Langres naar de foire van St. Catherine. Het was mistig en flink fris maar er was veel volk op de been en het viel niet mee een parkeerplekje te vinden, uiteindelijk stonden op het campingterrein dat intussen zijn winterstop heeft.
De foire (lees braderie) was in een groot park en er stonden enorm vel kramen, veel kleding, worst en snoeperijen. Ook veel afgevaardigden van diverse verenigingen en dus ook de regionale pluimveevereniging met duiven, ganzen, kippen, eenden, fazanten, konijnen en natuurlijk kippen. Wat schetste onze verbazing onze kippies ( de ene soort met de veren aan de poten) waren daar ook vertegenwoordigd en zelfs met een naambordje SABELPOOT!!!! Ons andere ras zat als koppel in een mooi groot, heel praktisch hok van stevig gaas, 1 haan en twee hennen en die stonden te koop voor schrik niet 103€!!!!!! Ze noemen ze hier ”ardennais” . We maakten een praatje met de voorzitter van de club en ik vertelde dat wij die ook hier in de HM bezitten. Hij was verbaasd en vroeg naar hun afkomst. Heb hem een kaartje gegeven en misschien neemt hij ooit nog contact op met ons i.v.m importeren van dit soort kippen via school. (wel even vooraf aan HvL vertellen)
Ze hadden schattige dwergkonijntjes maar omdat we er nog geen hok/kooi voor hebben, hebben de aanschaf even uitgesteld.
Marieke vraagt al lang om zo’n beestje en wil hem dan op haar kamer zetten, hierover zijn flinke discussies gaande dus eerst uitvechten en dan bellen we de fokster.
We zijn gezwicht voor twee kwartelhennen, die we in een kartonnen doos mee naar huis hebben genomen. Het voordeel van dit soort hennetjes is dat ze de rommel opruimen op de bodem van de kippenren en als het mee zit hun eitjes voor de gourmet, maar nu eerst hopen dat ze niet het hok uitgevochten worden door onze hanen. Straks eerst de val er weer uit en dan een paar dakpannen neerzetten waar de meisjes zich achter kunnen verschuilen, als het te dol wordt voor ze! Morgen nog een twee ateliers van coutelliers te gaan en dan woensdag echt voor het eerst alleen op het Office!!! Zal mij benieuwen!

donderdag 22 november 2007

Ongewenst bezoek vervolg......

De consternatie van het hebben van ongewenst bezoek in het kippenhok heeft nog een vervolg want in de nacht van maandag op dinsdag jl. werden Wim en ik in onze slaapkamer gewekt door geritsel en geknaag. Helden die we beiden zijn deden we het licht en en de brillen op en gingen liggen luisteren en kijken of we iets op het spoor konden komen.
Er werd driftig ergens aan geknaagd en het geluid kwam onder de linnenkast vandaan. Omdat we in de slaapkamer nog steeds leven op een tijdelijke vloer, gewoon o-s-b platen die op de balken liggen en er aan de zijkanten enorme kieren zitten kon je de boosdoener heel gemakkelijk volgen. En ja hoor toen zagen we het monster lopen! Op het gemakkie van onder de kast vandaan richting badkamer en daar verdween het weer onder de vloer! Het was grijs, groter dan een muis met een normale staart. Dus geen zevenslaper of iets maar ja wat dan wel????? Ik had het toch een beetje benauwd en haalde de hond erbij om me wat veiliger te voelen. Die was stikblij in de slaapkamer te worden uitgenodigd en al kwispelend installeerde hij zich naast mijn kant. Keek even op toen het geritsel weer begon, maar ondernam nietes!
Hem weggestuurd en Kruimel gehaald, die hoorde het meteen en ging op zijn manier op jacht, kon het ook niet te pakken krijgen.
´s Morgens moesten we naar de tandarts met z´n drieën, krijgt nog enorme gevolgen voor de rekening want+ net zoals je van kapper wisselt kraakte ook deze mevrouw de verrichtingen van onze Nederlandse tandartsen af. Wim moet voor een totaal plaatje van zijn gebit naar een radioloog in Neufchateau, Marieke naar een orthodontist en mij adviseerde ze direct twee kronen KASSA PING!
Bij Marieke zat een melkkies overdwars en die wilde ze eruit trekken na een verdovingsprik, Marieke weigerde dit! De tandarts verklaarde haar voor gek, Marieke zette door en dus zonder verdoving ging de kies eruit!
Op de terugweg muizen/rattengif gekocht en Wim heeft dit met handschoenen aan in de kieren neergelegd. Bij een dame van de gymclub kon ik een val komen halen voor het beest in het kippenhok, de heer des huizes legde uit wat te doen, is het een marterachtige dan proberen te vangen met eieren is het een rat of iets dan met een stuk spek, wel de kooi goed afspoelen en niets met blote handen aanpakken want anders ruikt het naar mensen en dan maken ze gerust een ommetje. Straks kijken wat het heeft opgeleverd! Vannacht Kruimel meegenomen naar de slaapkamer als waakhond op bed. Lekker geslapen, niets gehoord!

dinsdag 20 november 2007

Ongewenst bezoek....

´s Ochtends na het uitvoeren van diverse vastomlijnde handelingen zoals katten eten geven, de aanwaaihond ( inmiddels al ruim twee weken niet meer van onze zijden geweken!) aaien en voeren, Marieke op tijd de deur uit helpen, voordat de schoolbus voor haar neus wegrijdt, ontbijten en afruimen, wassen, aankleden, gaan we op weg naar onze kippies. Sinds jl. vrijdag hebben we echter een of meerdere indringers aangetroffen. In de kippenren zit iedere ochtend een gegraven gat met een bergje ernaast dat onder het muurtje van de garage ruïne doorloopt. We hadden tot voor kort geen idee wat voor beest dit veroorzaakt. Stenen erop gelegd maar de volgende dag zat het gat er gewoon weer dit keer daar waar de stenen ophouden; een slim beestje dus.Gelukkig sluiten we het nachthok iedere avond af met twee dakpannen zodat de kippies veilig van hun nachtrust kunnen genieten, maar toch…… Gisterenochtend heb ik M de buurman erbij gehaald en die zei meteen toen hij dat zag: dat is een”putois” oftewel een bunzing.
Dat is een marterachtige die Heel veel schade in je kippen toom kan aanrichten. Nou dat willen we natuurlijk niet aantreffen een hoopje veren en verder geen kippies meer dus daar moeten we iets aan gaan doen! Alleen WAT????????
Stenen neerleggen op de bodem gaat niet want dan hebben de kippies niets meer te scharrelen. Kippengaas op de bodem is de enige logische optie, maar dat moet dan ook diep genoeg gegraven worden om te voorkomen dat ze met hun tenen erin blijven hangen. Of een val! Maar waar haal je die vandaan en we willen tegelijkertijd ook niet het beestje vermoorden, ze zijn ook nog eens beschermd! Dus zoeken we naarstig naar een goede. Afdoende oplossing.
Hopende dat er iemand is die met ons mee kan denkenen vandaag even informeren bij diverse buren wie weet heeft iemand een idee.
Morgen een afspraak met de tandarts voor ons alledrie, dus dat wordt gezellig!
Gisteren na 4 weken niets gedaan te hebben weer naar de gym geweest, de juf had ons dit keer goed te grazen genomen zeg ik heb nu al twee hele pijnlijke spieren in de beentjes! Morgen zal het helemaal erg zijn. Vast een opwarmertje voor de all-in-neem je (schoon)moeder-mee op wintersport vakantie, daarover later meer!

zaterdag 10 november 2007

Op zoek naar werk

Maandag naar het Arbeidsbureau geweest om me in te laten schrijven als werkzoekende, met name in verband met de maanden januari/februari als het Office gesloten is.
Ik mis natuurlijk weer van alles aan paparassen dus moet ik weer overal achteraan gaan bellen. Mijn doktersbezoek ( ook vanwege een formulier dat ik mijn werk hervat) resulteerde in een verbaasde dokter die me vroeg of ik zeker wist dat ik wel weer kon gaan werken, want met zo´n fractuur moet je hier in F dus kennelijk minstens een half jaar rekening houden. Ze heeft uiteindelijk een formulier ingevuld onder vermelding van hervatting werk maar wel met behandeling van fysiotherapeut! Anders kreeg ik geen papiertje!
Dinsdag:
Mijn eerste werk (mid)dag zit er op, het was best even wennen!
M. degene die ik ga vervangen tijdens haar zwangerschap- en mogelijk ouderschapsverlof is een hoogzwangere, hyperactieve, dinsdag vooral supergestreste duizendpoot! Mense-me-lieve wat is ze rap van tong, ze struikelt soms zelfs over haar eigen woorden omdat ze wel vijf kwartier in een uur praat. Eigenlijk wil ze me alles tegelijk aanleren maar intussen ook zelf nog van alles doen. Het was dus maar een geluk dat er om vier uur een vergadering gepland stond, op het stadhuis over de Audio Guide. Met een aantal burgemeesters en belangrijke mensen van de stad Nogent. Ik werd dit keer netjes door de burgemeester aan allemaal voorgesteld als de mevrouw die vier talen spreekt! Ja, dat maakt wel degelijk indruk, hier zijn ze al blij als ze hun zeer slecht uitgesproken school Engels zo nu en nu kunnen ophoesten!
De vergadering ging vooral over de bewegwijzering van de Audio Guide wandeling, daar moet dus nog wel een keer of wat over vergaderd worden want iedereen heeft zo zijn/haar voorkeur. Daarna terug naar het kantoor voor wat laatste dingetjes, al met al een half uur later naar huis dan sluitingstijd. Intussen natuurlijk pikkedonker en dan moet ik toch steeds weer even wennen. Mijn mobieltje werkt meer niet dan wel onderweg, dus daar moeten we wel even achteraan, want stel je voor dat je daar op zo´n weggetje pech krijgt! Moet er niet aan denken! Werd onderweg aangehouden door een politie auto, ze gingen naast me staan de agent opende zijn raampje en bazelde iets over mijn knipperlicht, ik begreep hem niet en vroeg in (expres) gebroken Frans wat hij bedoelde, hij zei dat ik mijn knipperlicht aan moest zetten voordat ik ging stoppen. Ik keek verbaasd, vroeg nogmaals hoezo en toen haalde hij zijn schouders op en reden ze verder! Ik denk dat hij gewoon even wilde checken of ik mijn gordel droeg of zo ik weet tot nu toe nog steeds niet waar het nou over ging.
Ik was dus later thuis dan gedacht.
Gisteren woensdag was M gelukkig een stuk rustiger, maar wel ellende want de printer heeft het begeven en dat is daar erg lastig, want er gaat nogal wat post en dergelijke de deur uit, dus moesten we alles met de hand schrijven. Heb er wel een paar mailtjes uit laten gaan, maar het toetsenbord is nog erg wennen. Blijven oefenen ook met het schrijven van correcte zinnen! zonder spelling- of grammaticafouten Documentatie de deur uit met begeleidend schrijven ed. Alle bezoekers worden geregistreerd, die weer verwerken in een statistiek enz. enz. Zij vond het dus een ramp! Er moet dus met spoed een nieuwe komen. Daar moet dan wel toestemming voor komen van het bestuur. Nu maar kijken hoe lang dat zal gaan duren.
De president doet niet zo moeilijk maar mag dat natuurlijk niet alleen beslissen. Nu dus afwachten of ook at soort dingen afhankelijk zijn van de bureaucratie!

donderdag 8 november 2007

Dagje stappen

Het stond al een tijdje op het programma, maar steeds kwam er weer iets tussen.
Gisteren woensdag dus was het er toch van gekomen……………….
Een dagje stappen met G. We hadden Vesoul en Ronchamp op ons verlanglijstje.
Afgesproken om 9 uur op de parkeerplaats van de Aldi in Bourbonne en van daar uit met G. wagen en Norma haar Jack Russell naar Vesoul.
Jammer genoeg was het wel droog maar erg grijs. De afstanden vallen altijd weer mee al doe je soms over 25 kilometer op N wegen net zo lang als 50 op de tol, maar al kletsend waren we er toch vrij snel.
Eerst op zoek naar een kopje koffie en thee, bleek niet zo moeilijk een mooie patisserie met een hoekje als salon de thé en gebakjes nee te mooi om op te eten, maar er toch allebei een uitgezocht en met enorm veel genoegen opgegeten, echt verrukkelijk!De mevrouw was chocolade aan het verpakken voor een beurs in Straatsburg en de taartjes en bonbons die daarvoor gemaakt werden waren een lust voor het oog, G vertelde dat ze familie heeft in Nederland met een bekende/beroemde patisserie/chocolaterie en toen hebben we een prachtige gids gekregen van beroemde chocoladekunstenaars met een paar verrukkelijke recepten! Zo aardig. Toen de stad verkennend nog even langs bij het Syndicat d´Initiative, even spieken hoe zij het doen! De mevrouw aan de balie legde uit waar de winkelstraten zich bevonden en tot mijn verbazing hield zij de plattegrond voor haarzelf ondersteboven zodat ik
het kon lezen en zij wees alles aan. Nooit bij stilgestaan dat je dat dus zo doet!! Nog een hoop te leren dus!!!! Er was een grote verscheidenheid aan prospectussen maar sommige evenementen of attracties verschrikkelijk ver weg, belachelijk om daar reclame voor te maken lijkt mij.
Wij gingen op weg naar de winkels, een leuke mooie stad Vesoul met veel prachtige doorkijkjes en aardige vriendelijke winkeliers. Het toeristenseizoen is voorbij dus het was rustig op straat.We besloten om de lunch nog even uit te stellen, de gebakjes waren best machtig dus konden we er nog even op teren. Auto weer opgezocht, route bekeken en met veel pijn en moeite op weg naar Ronchamp, Frankrijk staat bekend om het enorm slecht aangeven van wegen of steden en Vesoul is daar zo´n voorbeeld van. Soms zie je ineens een verkeersbord met een stadsaanduiding en twee rotondes verder kom je nergens die stad mee op borden tegen, het werd even zoekn dus, maar toch heelhuids de stad weer uit gekomen en op weg naar de kerk van Corbusier.
Onderweg in een restaurant een voortreffelijke lunch met een glaasje wit en toen doorgereden.
Wat een indrukwekkende plek en wat een prachtig bouwwerk!
Jammer dat het al een beetje aan het verpauperen is, maar het is een particulier initiatief en de
kosten zullen waarschijnlijk uit de pan rijzen om dit in perfecte staat te houden.
Omdat ik wist dat T hier na een bezoekje bij ons ook was geweest en dit zo heeft gewaardeerd en wetend dat ze ziek is heb ik voor haar een kaars aangestoken met de vurige wens dat ze beter mag worden. Dat het gebed maar verhoord moge worden!!!!!
De terugweg via een wat snellere weg verliep vlot, bij de Aldi nog boodschappen gehaald en toen elkaar gedag gezegd met de afspraak dit vaker te doen zo samen, was echt voor herhaling vatbaar. G. bedankt.

woensdag 7 november 2007

Beter een goede buur dan een verre vriend!

M. en A. hebben de knoop doorgehakt, na de huizenjacht afgelopen weekend hebben zij gisteren een voorlopige koopovereenkomst toegestuurd gekregen ( lullig genoeg geen Nederlandse vertaling erbij dus heb ik mijn best gedaan om wat kanttekeningen te maken) voor de woning in Levécourt, dat is van ons vandaan een paar kilometer. We worden dus een soort van buren. Jammer genoeg zit er een flinke berg tussen anders konden we er zo naar toe fietsen of lopen, helaas is de weg bergopwaarts voor mij met de fiets niet te doen, dus zal het t.z.t wel de auto worden! Het ligt in hun bedoeling om ook het huis te verhuren, zodat we misschien ook voor hen sleutelbewaarder kunnen worden.
Ik kan me hun vreugde voorstellen, herinner me nog levendig hoe wij het toen allemaal beleefden. Het lijkt alsof je in een stroomversnelling belandt!
We gaan het dit keer allemaal op afstand mee beleven en zullen indien nodig hand en spandiensten kunnen verlenen.
Vandaag is het als het goed is Wim´s laatste dag helpen verhuizen bij een chique dame. Ze heeft alleen maar vreselijk zware eikenhouten meubels en een giga biljart en piano dus de mannen hebben zich een bult gesjouwd, maar daar staat een leuk uurloon tegenover en dat kunnen we goed gebruiken voor de rekening van de Peugeot.
Ik ben dus nog even zonder vervoermiddel en dat is niet handig.Kon dus ook niet naar de fysio, mag maandag weer. Gisteren had Marieke op school een cross en ik kon dus niet gaan kijken, best jammer voor haar. Ze is uiteindelijk van de 40, 26ste geworden!
Haar vakantie is vandaag begonnen, ik had gedacht dat ze wel naar Les Canailles wilde maar ze WIL niet! Dus moeten wij haar amuseren en dat valt niet altijd mee. Zij heeft ook nog Nigoland in haar hoofd en heeft haar mond alweer voorbijgepraat tegen B. en haar uitgenodigd om mee te gaan, terwijl we dat ook al aan H. hebben beloofd. Hoe gaan we dat weer oplossen???? Bij de overburen is het een beetje feest:
C. heeft gisterenochtend vroeg haar baby gekregen, een jongetje van 2800 gram, bleek dat het kindje de laatste twee weken geen voeding meer had binnen gekregen omdat er iets niet in orde was met de navelstreng. Gelukkig greep de natuur zelf in en kwam het kindje 3 weken vroeger dan uitgerekend. Met moeder en kindje gaat het goed. MC en S zijn dus nu opa en oma en nu afwachten hoe ze het verder oplossen, want het is een beetje vreemde situatie.
( maar dat gaat ons verder niet aan)
Nu het in Frankrijk vakantie is zullen de gezellige overburen ook wel weer deze kant op komen, hij gaat nog wel maar zij is een onsympathieke tante. Als zij over 10 jaar definitief hier naar toe komen kan het nog leuk worden!
Over buren gesproken ik was uitgenodigd op een heuse Tupperwareparty, een vreselijke muts van een demonstratrice (blijven steken in de 70ties) qua kleding ed. met een enorme babbel.
Mijn klachten werden van de tafel geveegd, producten waren meer dan 20 jaar oud volgens haar, volgens mij niet, en dus niet meer leverbaar, ze zou kijken wat ze nog voor me kon doen.
Er waren niet veel dorpsgenoten aanwezig, maar het is ook wel goed voor de samenhorigheid denk ik om op dat soort middagen aanwezig te zijn. Ik heb geen overdreven aankopen gedaan en een heerlijk stuk taart gegeten! Gastvrouw had haar best gedaan.
En wat die verre vrienden betreft:
We horen of lezen nauwelijks iets vanuit Nederland op een paar trouwe volgelingen na.
Zijn ze ons daar nu al vergeten??????????????????????????????????????????????

Bliksembezoek

Omdat de berichten over mijn moeder nou niet echt zo rooskleurig zijn hebben we besloten even een bliksembezoekje aan haar te brengen, ik heb nu nog de zaterdagen vrij maar na de 13de moet ik voortaan ook de zaterdagen werken en is er niet echt een weekend om heen en weer te gaan. Marieke mocht bij de fam. D blijven en dus vertrokken we jl. vrijdagmiddag nadat we de Engelsman, toen hij klaar was met tegelen, op weg hadden gestuurd naar France Turbo voor het halen van een houtkachel. Hij was dermate onder de indruk van onze keukenkachel dat hij zelf ook zoiets wilde aanschaffen, via internet lukte het niet en dus na een telefoontje van mij kon hij er in de Vogezen zo een halen die nog op voorraad was ook. Vanochtend belde hij op om te zeggen how happy he was! Vrijdag verliep de reis vlot, 's avonds direct ons heimweevoer bij Bas ingeslagen en in Vlaardingen heerlijk Grieks gegeten. Heel Polen lijkt naar Nederland te zijn verhuisd! Vreselijk!
Omdat Manon het best druk heeft had ik in het Ibis hotel in Vlaardingen een kamer gereserveerd, nou dat bleek geen aanrader! De ontvangst is keurig netjes, de kamer ook, maar het bed was knoerthard en de wanden erg gehorig; we konden het liefdesleven van de buren meemaken en dat is niet geslaagd! Het ontbijtbuffet een aanrader. We gingen vroeg naar oma, die bleek net een hele slechte start te hebben gehad die ochtend, zodat de verzorging haar terug in bed had gestopt. Toen we haar kamer binnen kwamen lag ze met openmond en draaiende ogen te slapen. Ze zag erg bleek. Heb haar wakker gemaakt, ze herkende ons wel maar sprak wartaal over de golven op zee en dergelijke. Ze is uitgeput, haar longen en haar hart zijn aan het verslechteren en ze is erg apathisch. Regelmatig geprobeerd haar aandacht te wekken maar het was voor haar veel te vermoeiend om te praten en ze viel steeds weer in slaap. Jammer dus voor beide partijen!
' s Middags snel naar de markt in Rotterdam en bij Wim' s vader langs nog even wat spullen opgehaald en toen weer terug naar huis. De terugweg verliep ook weer geweldig vlot in vijf en een half uur uit en thuis. Wel een
vermoeiende aangelegenheid hoor een dag heen en de volgende dag terug!
Marieke had voor de kippen gezorgd en alles was goed gegaan hier. Vanochtend lekker uit kunnen slapen en vandaag een dagje zonder erg veel actie. Morgen weer een nieuwe dag en nieuwe kansen!