Leuker kunnen wij het niet maken deel 2

Een royale twee weken verder zijn we nu, dank zij wat hulp komen we er wel door, lastig is het echter wel. We waren net over de eerste schrik heen maar,
Vandaag kwam per mail nog een heel aangenaam bericht binnen van Arbeidsbureau, ze hebben in maart en in april 2013 een foutje gemaakt en zij vorderen dus nog met terugwerkende kracht een half maand salaris. Kon er nog net bij, ik wil in ieder geval bezwaar aantekenen maar helaas is printerinkt op dus zal ik even moeten wachten, wil eigenlijk proberen of ze het niet in termijnen van de uitkering af kunnen houden, dat zou misschien minder zeer doen???? Marieke is ook niet happy, zij kampt ook nog steeds met diverse perikelen in verband met het dossier huurtoeslag, nu kwam er weer een medewerkster aan de telefoon die vroeg om een "verblijfsvergunning" ze zijn wat dat betreft ook echt nog een ontwikkelingsland hoor! Iemand ooit gehoord van het Schengencontract????? stelletje dombo's zijn het echt, je zou er nog zenuwziek van worden. Voor haar is het allemaal heel beroerd ze is intussen al 4 keer naar het bureau geweest, Het is een traagwerkende motor en niemand weet wat de ander doet, althans daar lijkt het op. Hoop zo dat ze het toch gaat krijgen en dan ook nog eens met terugwerkende kracht want zonder dat extraatje is het voor haar echt heel moeilijk om het allemaal te bekostigen. Die bureaucratie is echt een grote doffe ellende, zag op Facebook een Frans kennisje die kampt ook zo met al dat gedoe, we zijn echt niet de enigen.

Heb naast al dit slechte nieuws nog wel een leuk nieuwtje, want sinds een ruime week zijn we in het gelukkige bezit van een hele lieve, blonde Labrador Retriever, een echte rashond compleet met stamboom. Hij is 5 jaar oud heet DUNCAN en Wim kwam hem op leboncoin tegen. Zijn baasje zocht een nieuw adres voor hem i.v.m allergie van hun dochtertje. Na een mailtje over en weer zijn wij gaan kijken en omdat ze al veel vervelende telefoontjes hadden gehad en de boel niet meer zo vertrouwden vonden ze het fijn dat wij eerst wilden kennis maken. Zodoende afspraak gemaakt; bleek niet eens zo ver weg te zijn. Wij erheen en daar maakten we kennis, hij zat achter een hekje opgesloten, nauwelijks ruimte en was helemaal door het dolle dat hij aandacht kreeg. Mevrouw zag vrij snel dat wij het goed met hem voorhadden en heeft de papieren in orde gemaakt, we namen hem mee achter in de auto compleet met een 13 kilogram hondenvoer. Hij is echt superlief, blijft keurig achter een klein schraaghekje indien nodig en is heel erg aanhankelijk en rustig. Heel wat anders dan die gekke, hyperactieve Floyd, van wie wij nooit meer iets hebben vernomen!
Vooral Wim is er echt heel blij mee, hij miste echt het gezelschap van een hond. Maar ik moet zeggen dat ik het ook erg fijn vind.

Leuker kunnen we het niet maken.

Ja die leus kwam meteen in me op toen ik gisteren het arbeidsbureau in Chaumont verliet! GVD wat baalde ik van het gesprek met de baliemedewerker. Ik was erheen gegaan om de salarisstroken en de twee verklaringen van de beide werkgevers aan hem liet zien en vroeg of ze overnieuw wilden berekenen op hoeveel uitkering ik recht zal hebben vanaf 1 november. Eerst een paar diepe zuchten, toen nog eens in het scherm kijken naar de stand van zaken, moeilijk kijken en het verlossende antwoord:" Ach mevrouw ik weet niet of herberekenen zin zal hebben, u heeft nog 130 dagen staan"
Na verdere uitleg bleek dat dat gaat tot 1 maart 2014 en misschien begin ik pas weer te werken vanaf de 15de maart dat zou dan dus veertien dagen geen uitkering zijn. Leek mij geen optie, dus nieuwe formulieren werden aan me overhandigd en hij sloot de conversatie met:" vrees echter dat er deze novembermaand weinig uitkering te verwachten zal zijn, want wij houden het reeds uitgekeerde vakantiegeld in op uw uitkering en u heeft ook nog eens 7 wachtdagen!" Dit betekent dus, deze maand geen inkomsten te verwachten. Heel fijn om te horen! Maar niet heus. Vrees dat wij terecht komen in een aflevering: "Geen cent te makken", want zou niet weten hoe we het  moeten redden deze maand, alle vaste lasten gaan gewoon door. Reservepotjes zijn er niet, twee auto's met problemen en dan dit er boven op.
Waar is in hemelsnaam die God in Frankrijk?????
Wij hebben zo langzamerhand het idee dat wij in een privécrisis zitten. Ik heb weliswaar volgende week twee kookworkshops in het vooruitzicht, maar vorig jaar duurde het ontvangen van de cheque ook redelijk lang, dus dat zal de zaak niet oplossen. Maar alle beetjes helpen. Een baantje zoeken is geen optie, wordt meteen gekort. Alleen zwart werk zou iets zijn , maar waar vind je zoiets?????We zullen van de honger niet omkomen, maar de rekeningen betalen zal niet gaan lukken, rood staan kost een forse boete en de automatische incasso's die geweigerd worden, zijn nog eens extra belast!
We weten het even niet meer, maken er cynische grapjes over, maar liggen er wel van wakker.