Stoken in een goed huwelijk........................

Genietend van een schitterende nazomer, ben ik druk met het rapen van de walnoten, het plukken van appels, het op sterke drank zetten van gekregen perziken en het wecken van fruit wat in mijn hapkar ligt te kwijnen. Het vergt veel energie, maar het staat niet in verhouding tot de vulkaanuitbarstingen die hier af en toe in huize Bos plaatsvinden!!!! Marieke zit af en toe verkeerd in haar pubervel, ze heeft erg veel moeite met het zich houden aan gemaakte afspraken en dat geeft frictie! Make-up en haar, het willen hebben van een piercing, het dragen van wat wij "hondenkettingen" noemen,al dit soort items zijn redenen voor strijd met een grote S. Ook bedtijd en eten zijn hot-items, het eten op school vindt ze veelal niet te nassen, als ze thuis komt is ze dus vaak uitgehongerd en dan is alles wat er te eten valt natuurlijk erg aantrekkelijk, helaas vergeet ze maar al te vaak dat we twee uur later avondeten serveren. Dus al met al, is er regelmatig druk op de ketel.
Tot overmaat van ramp ontving ik deze week een brief van de bazin van Disal; daarin staat om precies te zijn het volgende: gezien het te lage omzetcijfer verplichten wij u om m.i.v. heden maandag en vrijdagmiddag van 14.00 uur tot 16.00 uur klanten te gaan werven, daar waar mogelijk zullen wij u hierbij assisteren!!!!! Nu geloof ik niet dat er iemand van het hoofdkantoor twee uur in een auto gaat zitten om mij te komen helpen klantenwerven, lijkt me zwaar stug! Maar de boodschap moge duidelijk zijn.
Intussen is gebleken dat de meeste collegae zo' n brief hebben ontvangen, CP zelfs nog wat minder vriendelijk; haar camion was tijdens haar vakantie overgenomen en niet schoon genoeg aangetroffen dus zij kreeg daarover nog een reprimande!!! Vanaf maandag moet ik dus van deur naar deur!!!! gezellig!!! Ik denk echter niet dat het veel zal opleveren, maar ik zal de laatste zijn die weigert mee te werken. Al doe ik liever wat anders in mijn vrije tijd.
Ik heb met hen ook nog wel een appeltje te schillen want ik heb nog nu intussen 11 maanden later nog steeds een voorlopig contract, die vuillakken!!!!!! Mijn eigen appeltjes schil ik niet in snijd ze in vieren en heb een grote blauwe ton waar ik ze in doe, in de hoop er tzt eau de vie van te kunnen laten stoken samen met de kweeperen die ook beginnen te vallen. Als het meezit en ik doe alles goed, hebben we misschien over een poosje een litertje eau de vie van eigen fruit!
Als er te veel druk op die ketel komt, kan ik gewoon de deksel even open doen!!!!! hahahaha

Koper, zilver en goud.......................

Alle drie hebben/hadden deze afgelopen week bepaald!
De eerste koper staat voor onze trouwdag; vandaag 12 en een half jaar getrouwd! Wim bracht een bosje bloemen mee (ik heb hem wel de hele week eraan herinnerd, want ik had graag uit eten gewild, maar hij had daar niet echt veel behoefte aan!) zelf heb ik geen kadootje gekocht en hoop dat het etentje nog komt! Op naar zilver dus; en dan misschien een feestje?????
Zilver en goud daar was ik van de week twee keer mee op pad.
Er kwam een foldertje, dat er in een hotel in de buurt een taxateur/opkoper aanwezig zou zijn en aangezien ik veel spulletjes had van mijn tantetje wilde ik wel eens weten wat echt en niet echt zou zijn. Dus ik erheen, compleet met koektrommel en inhoud! Ik had een meneer in de rij wachtenden voor me, meneer had zijn plaats afgestaan aan een mevrouw die dacht niet veel tijd nodig te hebben; nou dat viel dus achteraf flink tegen. We zaten op een stoel op de binnenplaats van het hotel in de volle zon en het was flink warm, (stom van die hoteleigenaar dat hij niet had gezorgd voor een plekje op zijn terras, had ie nog iets kunnen verdienen aan ons!) Al wachtende kwam er een mevrouw, die al snel geirriteerd raakte vanwege de lange wachttijd! Zij was eerder naar zoiets geweest en toen werd er alleen gekeken en gewogen en eventueel uitbetaald als je wilde verkopen en dat had toen niet zo lang geduurd. Maar toen ik eindelijk na dik drie kwartier naar binnen kon, begreep ik al gauw waarom het zolang duurde: sommige dingen hadden geen merkteken meer en die werden met behulp van een chemisch zuur getest. Meneer kraste met het zilver of goud op een speciaal steentje, smeerde het zuur erover en afhankelijk van de reactie kon hij meteen zien wat wel of niet zilver of goud was en zelfs hoeveel karaat! Dit nam dus vrij veel tijd in beslag, maar daardoor wist ik wel meteen dat veel sieraden neppie waren: Jammer dus! Ik had me intussen al rijk gewaand! De ringen van waarde van mama zijn helaas spoorloos verdwenen dus ook daarover hoef ik me geen illusies te maken.
Zaterdag stopten we de BMW vol met spullen voor de rommelmarkt waar ik me voor had ingeschreven, veel kleine dingen van zowel mama als tantetje. Serviesgoed, dekens, linnengoed ed. Van GvB een hele keurige speciaal daarvoor bestemde vrijmarkttafel geleend die kwam heel goed van pas. Om half zes uit bed en op naar C. daar had ik 5 m1 gereserveerd. Alles uitgeladen en uitgestald. Het was best kil die ochtend dus mijn polarvest aan en een thermos met heet water voor een kopje thee. Marieke wilde niet mee en dus had ik geen hulpje en dat is blijkt achteraf helemaal niet handig! Je kunt niet eens naar het toilet! En het werd nog duidelijker toen er een echtpaar aan mijn tafel stond en zij een 8 karaat gouden ring wilde passen, die ik ter verkoop aanbood. ('s nachts was ik op het lumineuze idee gekomen om een rubberhandschoen op te blazen en daar de ringen aan te schuiven!, zag er goed uit!) Meneer vroeg iets over een schilderijtje achtermij en terwijl ik me omdraaide was, maar dat zag ik achteraf pas, is vermoedelijk de ring in haar jaszak verdwenen! Ik bemerkte dit te laat! echt superlullig dus!
Ik heb toch nog lekker verkocht, het werd 's middags flink druk, maar doordat de zon was weggedraaid en ik op een plek met veel wind stond kreeg ik het best koud en verlangde ik naar huis en een warme douche. Ik heb om half vijf de auto weer ingepakt en ging huiswaarts. Wim had de dag besteed aan het verven van de balken in de tweede woonkamer en was even bij me langs geweest, zodat ik snel even naar de w.c. kon. Alle overgebleven dingen staan nuweer terug op de zolder voor een volgende keer misschien. Omdat het hier niet duur is om een plek te reserveren, is en blijft het altijd wel de moeite waard, maar het is vermoeiend want het zijn erge lange dagen. Maar het is wel een leuke ervaring, ik heb veel bekenden gezien en stond toevallig ook bij klanten voor de deur. Vandaag werd ik er verschillende keren aan herinnerd en een klant vertelde dat hij tijdens een diner ergens hier in de buurt had gehoord hoe men over ons had gesproken: men vindt het hier onvoorstelbaar dat je je vaderland verlaat en elders je leven weer op een totaal andere wijze oppakt. Ze hebben veel bewondering vooral voor Wim. Altijd op tijd, doet zijn werk, werk dat hij nog nooit van zijn leven had gedaan en hier niet veel buiten-staanders, die niet op de boerderij zijn opgegroeid willen doen. De klant zei:"petje af hoor!"
Dat zijn wel even " gouden" momenten.

Mijn klantenkring, deel 2

Al eerder heb ik een tipje opgelicht van de sluier over een aantal bijzondere klanten tijdens mijn toernées maar ik ben er intussen wel achter dat ik aan de meeste klanten een hoofdstuk apart kan wijden of is het weiden? (eerlijk gezegd even helemaal geen idee)
Een van de meest praatgrage klanten is mevrouw Y.R uit TlesM. Haar kleine poedeltje is al aan het blaffen als ik nog bij de klant ervoor, voor de deur sta. Tresor ( schat) is een enorm keffertje die heel graag een stukje worst krijgt en dus overduidelijk laat horen dat hij de claxon heeft opgemerkt. Ik deel per dag eigenlijk een beetje te veel stukjes worst uit, soms zijn de huisdieren eerder bij de hapkar dan hun baasjes!!!!!!!!!!!!!!!Ze weten het intussen en staan al likkebaardend voor de kar. De poezen hier en daar komen uit alle hoekjes en gaatjes te voorschijn en starten een miauwconcert nog voor dat ik de klep open heb!
Mevr. Y.R is een ex-vriendin van onze buuf, maar volgens zeggen heeft ze het met onze buuf helemaal gehad, dus heeft ze haar uit haar vriendenboekje geschrapt. Mevr. Y. begint al in de hal van haar huis te praten en stopt nooit meer, ze praat veel en vlug en vergeet daardoor vaak de helft van haar boodschappen. Maar omdat ze bijna wekelijks dezelfde artikelen koopt help ik haar daarna met het opsommen van de dingen die zij heeft vergeten. Ze heeft een hele konijnenflat in haar achtertuin en iedere keer begint ze er weer over dat ik ons vrouwtjeskonijn moet brengen zodat ze gedekt kan worden, maar Wim en ik twijfelen of dit wel verstandig is. Kijk, hier heeft men konijnen voor de slacht; wij voor de lol! En aangezien, behalve ikzelf, niemand een konijnenboutje op z' n bord wil, zouden we dus al snel met een overschot zitten. Dus hebben we nog steeds geen besluit genomen. Intussen hoor ik Youp zijn "Flappie" liedje in mijn hoofd. haha
Mevr. Y heeft ook een grote moestuin en van de week had ze weer een grote zak flageolets voor me klaarstaan, vandaag en zak met pruimen (die liggen nog in de hapkar realiseer ik me nu!) genoeg voor een taart.
Het is een best mens, maar ze klept vijf kwartier in een uur en beschouwt mij intussen als een vriendin. Vorige week zaten we om kwart voor 10 al samen aan de eigengemaakte kersenlikeur!
en ging ik met een volle fles haar voordeur uit. Ze kent de halve wereld, maar ik geloof dat je met haar beter kan eten, dan vechten! Ze vroeg om hulp voor het omheinen van haar moestuin en ik suggereerde dat Wim wellicht kon helpen, hij ging met grove tegenzin vrijdagmiddag naar haar toe, maar een of andere domme neef was al begonnen met het graven van gaten voor de palen, hij deed dat echter met een cementtroffel en dat schoot natuurlijk voor geen meter op. Dus Wim had het snel bekeken. Vandaag moest ik tekst en uitleg geven dat hij wel wat anders te doen heeft. (liever gezegd: er niet heen wil) en dat ik iets te snel voor hem een beslissing had genomen zonder hem daarvan op de hoogte te stellen! Gelukkig had ze begrip voor de situatie en ik was erg blij te horen dat ze intussen een ander slachtoffer had gevonden; want "Ja", zo zegt ze altijd:" een oude vrouw alleen is heel erg afhankelijk van anderen!" Maar laat haar maar schuiven, ze is zo gek nog niet! Ze heeft haar op haar tanden!!!!!

de drie R´en................................

Rust, Regelmaat en Ritme een uitspraak in Nederland die vooral te maken heeft met baby´s maar die voor mij hier in Frankrijk opgaat nu de scholen weer zijn begonnen en Marieke sinds gisteren naar klas 4 van het voortgezet gaat! 10 weken vakantie is errug lang! Zeker als je een puber hebt die de computer, MSN en dergelijke belangrijker vindt dan lekker genieten van het zonnetje of zich amuseert in een zwembad ,wat we na 3 jaar eindelijk hebben kunnen neerzetten en waar veel geld, tijd en energie in gestoken zijn om het uiteindelijk toch, voordat het mooi weer werd functioneel te laten zijn!!!!!!!!!!!!!
Maar goed ze heeft zich volgens eigen zeggen toch nog aardig geamuseerd. Vooral haar week Nederland was super! Dus we gaan niet moeilijk doen, maar het was voor ons niet altijd even gemakkelijk. Vooral bedtijden liepen regelmatig uit de hand en daarvan hopen we dus nu dat die drie R´en weer gehanteerd zullen worden.
Gisteren onderweg in de Vogezen ontdekte ik iets wonderlijks in het weiland waar ik langs reed. Ik zag tussen het gras een soort lila/rose crocusjes, bij ons bekent als Herfststijlloos, zomaar in het wild. Ik raak van dat soort natuur verschijnseltjes altijd helemaal opgewonden had spijt geen fototoestel bij me te hebben en heb een bosje geplukt hier heten ze "colchique" en er is, blijkt, zelfs een liedje over. Voor de dieren in de wei zijn ze giftig maar het was/is een schitterend gezicht ze zo te zien staan tussen het groene gras!!!! Van dat soort dingen geniet ik volop. Wim zei me eergisteren voor het slapen gaan dat ik maar bof........................ rondrijdend in een soort camper, koffie en thee leuten, kletspraatjes houden, snoepen van de dingen die ik verkoop en werken ho maar!!!!!!!!!! Hij vindt dat zijn baan wel 100x zwaarder is en dat op zijn leeftijd het allemaal niet meevalt, hij heeft het angstige gevoel dat hij hier twee keer sneller oud wordt dan in Nederland achter het stuur van de dikke Mercedes van zijn baas! Ja daaaaaaaaaaaag jammer dan toch?????? Nee het leven is zo slecht nog niet. Heb ook op de camping in Clefmont hele leuke kontakten met landgenoten. uitwisseling libelles ed. dus dat is ook leuk. Vandaag was het wat minder mooi weer, de dagen worden al flink korter en het is om kwart over negen al aardig donker. Die bloemen zijn een teken van herfst zegt de buuf!!! dat is dus niet zo mooi. Maar je merkt dat de herfst er heel langzaam aan zit te komen. 's Ochtends af en toe dikke mist boven de Maas, Avondrood en dauw op de weilanden in de ochtend. Het stookseizoen begon vorig jaar al in september. Laten we hopen dat we het nog even uit kunnen zingen. De stal ligt vol met droog stookhout: ongeveer 10 m3. Zou het dit jaar voldoende zijn???????