Mijn vader ( wat is het toch triest dat hij ons nieuwe leven hier in Frankrijk niet mee kan meemaken, want wat zou hij genoten hebben en trots zijn op zijn dochter) had altijd van die uitspraken en deze van de titel van vandaag is er weer zo een.
Het antwoord was toen ik nog jong was niet echt netjes, het luidde namelijk: "als mijn reet juffrouw"! Maar ja als marineman mocht je dat soort dingen geloof ik wel zeggen, hij had er meer die je een beetje op het hellende vlak zou noemen. Het kwam in me op omdat het al gedurende een wat langere periode heerlijk weer is, vaak wel wat vochtig en benauwd maar het zonnetje heeft de laatste weken flink de overhand. Voor Wim op de "melkweg" niet echt zo aangenaam, maar voor mij echt heel prettig, zeker voor de campinggasten. Mijn haar wordt met de dag blonder maar ik zit niet echt met een badpak aan met de kids te knutselen, dus heb ik net als wielrenners heerlijk bruine armen tot aan het gedeelte waar je t-shirt mouwtjes heeft, daaronder is het vrij wit. Mijn hulpje Marie heeft een zonnenallergie en zit vaak met een hoedje op, we hebben jl vrijdag een beetje woorden gehad, ze distantieert zich iedere keer en helpt alleen de Franse kinderen en laat mij met de overige kinderen zitten, ze heeft dan een makkie want tot nu toe is het leeuwendeel van de knutselaars Nederlands! Zij had er vrijdag 3 en ik 28!!!!! Ze knutselt en frutselt heerlijk aan dingen voor zichzelf en ik heb amper tijd om adem te halen. In de lunchpauze heb ik op een rustige, vriendelijke manier geprobeerd haar ervan te overtuigen dat we het samen moeten doen, maar ze reageerde nogal heftig. Ze vindt dat de Nederlandse kinderen haar niet voor vol aan zien en ze niet naar haar luisteren! Dat was twee jaar geleden volgens haar ook al zo, ze heeft er ook enorm de balen van dat ze haar uren vol moet maken met het schoonhouden van het sanitair en het zwembad. Dat is natuurlijk ook niet echt zo' n prettige klus, maar dat wist ze van te voren. Gevolg was dat ze dus zaterdag als een oorwurm erbij zat en nauwelijks een woord heeft gesproken. Jammer dus! Ik neem af en toe ook een duik in het zwembad in mijn pauze maar het water van het buitenbad is nog vrij koud. Marieke profiteert er enorm van dat ik dit baantje heb. Zij brengt af en toe hele dagen in het zwembad door en als tegenprestatie trekt ze ' s ochtends het pak aan van de mascotte van KAWAN en loopt dan over de camping in een groot blauw oranje pluchen schilpadpak!!! Ze doet hier en daar een dansje en gaat met de kleintjes op de foto. De allereerste keer gingen we met de elektrische clubcar en toen had ze te weinig ruimte voor haar grote kop en het gevolg was danook twee dagen een stijve nek!!!!!!
We hebben een claxon gekocht zodat we aan kunnen kondigen dat de schilpad eraan komt. Diverse kinderen staan zo nu en dan te springen om dit ook te mogen doen. Marieke vindt het leuk om te doen, maar als je ziet hoe ze bezweet uit het pak komt, dan begrijp ik dat het niet altijd een pretje is!!!! Mij krijgen ze er niet in, dat is een ding wat zeker is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten