Het wel en wee van een Nederlands gezin dat in 2007 definitief is geemigreerd en probeert twee- wekelijks verslag te doet van hun nieuwe leven in Noord Frankrijk.
maandag 16 november 2020
Een lugubere en smerige vondst,
maandag 2 november 2020
Weinig nieuws uit Maisoncelles
Helaas zitten we weer in een lockdown, wat ondermeer inhoudt dat mijn operatie vermoedelijk nog wel eens een poosje op zich zal laten wachten. De ziekenhuizen liggen vol en er is te weinig personeel ook voor de Ok's. Dat is dus flink afzien. Ik heb de meeste last gedurende de nacht, soms weet ik niet hoe ik moet omdraaien en lijken mijn benen in een grote kramp te zijn gevangen. Overdag houd ik me redelijk rustig, doe wel wat in de keuken maar volg ook met heel veel plezier een mooie serie op Netflix die ik als het aan mij zou liggen het liefst achter elkaar zou willen kijken. Maar er is meer te doen. Ik heb samen met Wim veel kweeperen geraapt. Die moeten verwerkt, het was zoveel dat ik wat kilo's aan mensen heb gegeven via Marktplaats FR. Ik maakte gelei en deed daar de door Manon opgestuurde Tonkabonen door, (zo lekker zeg) ik raspte deze en de geur is zo heerlijk. Een aanrader. (iemand schreef op FB dat het schadelijk zou zijn, moet ik toch nog eens nalezen). Ik maakt ook een badge moes voor pate de fruits = membrillo, die lukt dit keer waanzinnig goed. Het kostte wel veel tijd maar yammie wat is dat een verschrikkelijk lekker snoepgoed. Ik schreef er enthousiast over op een paar groepen op FB en kreeg meer als 125 reacties! Een ervan was van een oud-collegaatje van het HC uit Maasland. Of ik er niet 20 stukjes van kon opsturen. Ze wilde met een "tikkie" betalen.
Vond dat zo lief, van haar dat ik een doosje inpakte en keek naar de portokosten. Nee! werkelijk niet te doen het woog 300 gram en zou 12.65€ moeten kosten.
Bizar dus, overgedaan in een andere verpakking zodat het in principe door de brievenbus past. Dat scheelde de helft.
Dus KvD-vdZ. het is onderweg.