De klant is koning (?)

Of dit gezegde ook voor Fransen geldt is me tot nu toe ook bij Le Clerc niet helemaal duidelijk, soms lijkt de klant wel keizer maar ook af en toe niet veel meer dan een
vervelend persoon die erg veel nare opmerkingen kan maken.
Van de week zo´n meneer al op leeftijd met naar mijn idee alle tijd van de wereld die tijdens de lunchpauze, terwijl ik druk bezig was achter de ticketnet computer, me lastig kwam vallen
omdat hij meteen geholpen wenste te worden. Hij maakte een paar hele onvriendelijke opmerkingen over het personeel van LeClerc en had geen goed woord over voor de service.
Dat mensen op etenstijd vrij zijn vond hij meer dan belachelijk, ik vroeg hem even geduld te hebben maar dat geduld kon hij echter niet opbrengen en zwaar beledigd liep hij weg!
Het zijn over het algemeen vooral de wat ouderen die erg lastig kunnen zijn.
Ze staan ´s morgens royaal voor openingstijd al met hun “ caddy” gereed voor de ingang, te wachten tot de deuren opengaan en dan willen ze ook allemaal tegelijkertijd door die deuren naar binnen!! Proppen dus!
Ze hebben volgens mij de gehele dag de tijd maar willen het eerste binnen zijn, voor sommigen is het een uitje denk ik, voor anderen de ontmoetingsplek in de stad.
Er staan in de hal een paar banken daar zitten steevast een aantal oudere mannetjes hun krantje te lezen.
Op de een of ander manier zijn buitenlanders ( Nederlanders zeker) er zo uit te pikken.
Of het de kleding is of het gedrag ik weet het niet maar je herkent ze.
Als ze dan zoals zaterdag in heel gebroken Frans krampachtig aan het proberen zijn je uit te leggen wat ze willen en ik ze vriendelijk zeg “ u mag het ook in het Nederlands zeggen” zijn ze toch vaak wel wat verbouwereerd!
Een mevrouw zei heel aardig van de week: “ nou dan spreekt u zeker wel vloeiend Frans, dat ze U hier aangenomen hebben!” ik beschouw dat maar als compliment.
Fransen zeggen vaak dat ze wel horen dat ik een accent heb, maar tegelijkertijd vinden ze het wel bijzonder dat je zowel Frans, Engels, Duits en Nederlands spreekt. Zij hebben soms wel 8 jaar Engels gehad op school maar durven niet of zijn alles al lang vergeten.
En ja de Franse televisie en in de bioscoop zijn alle soaps en films nagesynchroniseerd.
Op die manier vergeet je een taal natuurlijk ook veel sneller, je kunt het dan niet bijhouden op die manier. Ik merk aan Marieke hoe snel je dan dingen oppakt. Ze kent High School Musical uit haar hoofd qua tekst.
Ik heb ook nog niet begrepen waarom een concern als Le Clerc niet een keer per jaar voor een aantal werknemers een turbocursus Engels organiseert. Ik ga het meneer de la Marre wel voorstellen.
Ook het opnemen van een aantal Nederlandse en Engelse tijdschriften en kranten zou volgens mij rendabel kunnen zijn, er wonen inmiddels al aardig wat medelanders in onze omgeving.
Niet alleen als tweede huis bezitter maar ook permanent.
Er is achter in de winkel nog een ruimte en er is sprake van een kleine store in store op
dat gebied. Wie weet iets voor mij om te runnen. Trouwens van de week kwam er een zwangere mevrouw die even met S. stond te praten en ik ving een en ander op en begreep dat ze werkte bij het VVV kantoor in Nogent, ze gaat vervroegd met zwangerschapsverlof omdat de reis van en naar huis te zwaar wordt voor haar. Officieel zou ze pas in december stoppen, daarna neemt ze ouderschapsverlof en denkt er hard over dan niet meer terug te keren. Zij is de enige van het team die Engels spreekt en ze zei me dat ik een brief moest schrijven om te
solliciteren, heel aardig heeft ze het adres achter gelaten dus heb ik direct ’s avonds mijn CV
en een brief geschreven en gepost. DUIMEN DUS, scheelt een flink aantal kilometers en
vermoedelijk ook wat meer regelmaat in de werktijden.

Natuur(lijk) onbespoten,

Toen wij tegen die en gene vertelden dat wij voornemens waren definitief naar Frankrijk te verkassen, hadden sommige mensen duidelijk hun bedenkingen en zagen het kennelijk las een vlaag van verstandsverbijstering, maar wij wisten wel beter! De verschillen tussen hartje Schiedam en het Franse platteland leken met de keer groter te worden. Iedere keer bij thuiskomst in Schiedam zeker op zondagavonden werden we weer verrast door de herrie van de cafés, de verkeerd geparkeerde auto´s voor de deur, de rotzooi van etenstroep voor je deur en meer van dat soort ongein. De rust, de stilte het je dichter bij de natuur voelen en het lekker rommelen in je tuin was vooral voor Wim, die na de aankoop van ons huis hier in M. zijn volkstuin niet meer kon behappen, een groot gemis. ( ik zelf heb de volkstuin nooit echt zo geweldig gevonden wel het buiten zijn ed. maar de volkstuinmensen is toch vind ik nog steeds een volkje apart)De vrijheid van het buitenleven en een beetje terug naar de basisdingen was wat ons zo aanspreekt hier in de campagne. Telen van wat fruit en groenten, het wecken van oa. mirabellen en bonen en maken van appelmoes en appeltaarten is een van mijn liefhebberijen en niets geeft mij meer genoegen dan het resultaat van het inmaken in van die mooie decoratieve weckglazen.Jammergenoeg staat er in onze gewelfde kelder nog geen rek en staan alle weckpotten nu nog door elkaar, maar daar gaan we snel iets aan doen.Dit seizoen hebben we jammergenoeg te maken met heel erg veel, ook nog erge grote, naaktslakken die veel van onze teelt nuttigen zelfs de aardbeien gaan eraan.Toch is het weer een erg vruchtbaar jaar en hebben we veel fruit. Ook onze oude appelboom zit vol en de notenbomen hangen echt propvol walnoten. We hebben eikenbladsla, peterselie, tijm, bietjes, bramen, frambozen en aalbessen neergezet en alles is erg goed aangeslagen.Toevallig vond ik een erg leuk recept om walnoten in te maken maar dat moet wachten tot volgend jaar juni als ze nog niet rijp zijn dan kan je ze verwerken. Nu moeten we afwachten tot we ze kunnen rapen en dit keer proberen ze te persen met het persje. Anders proberen om ze te verkopen want zoveel kilo alleen voor ons is te veel en weggeven kan altijd nog. Gisteren de sperziebonen op een andere manier ingemaakt, dit keer in het zuur, te gebruiken als voorgerecht!We hebben doperwtjes, sperzie- en snijbonen geplukt en de vriezer zit vol.De aardappeloogst was niet verpletterend maar ze zijn wel erg lekker.Eind van de week zullen de mirabellen rijp zijn en dan is dat een flinke klus, leuk om te doen maar erg arbeidsintensief.Tegelijkertijd hebben we dan weer een voorraadje voor het winterseizoen. Ik wil er dit keer ook jam van maken. Zag in een van de boeken over conserveren een leuk recept en dat heb ik stiekem gefotokopieerd. In mijn pauzes struin ik wat door de winkel en kom zo nu en dan iets tegen zoals oa dit leuke boek, wat ik niet ga kopen maar een kopieetje van e.e.a. is nooit weg.Vandaag van een collega 2 bloemkolen gekregen dus we hebben in ieder geval te eten.Nu is het wachten of de kippetjes eitjes gaan leggen en we zijn al voor een gedeelte zelfvoorzienend!

gelukkig alles is weer terug!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Vandaag keek ik toevallig op myblog.com en ik kan weer gerust slapen, alles is weer terug en de site was dus echt in onderhoud en alle pennenvruchten zijn weer op te hoesten ik heb ze dus direct uitgeprint en opgeslagen om ze voor het nageslacht te bewaren en wie weet ooit nog eens uit te geven in boekvorm.

Omdat Manon op vakantie is kan ik verder zelf even niets maar zij zal het wel voor ons regelen zodat het allemaal weer te zien is voor de trouwe lezer-kijker.
Ben je inmiddels nieuwsgierig geworden dan is er een mogelijkheid om eea te lezen ga dan naar
entrebasethaute-MyBlog.com volgens mij kunnen jullie dan ook alles weer lezen voorlopig blijft deze blog even in de lucht tot terugkomst van mijn webmaster!