De "stille" week, was allesbehalve een stille week.

Vandaag is het Tweede Paasdag en hebben we er een voor ons doen een onrustig weekend op zitten!
M&M die op de terugweg van de wintersport hier overnachtten, bezoek van R&N H op zaterdagavond terwijl wij nog aan het hoofdgerecht moesten beginnen. Dus dat werd een latertje, maar wel gezellig. Zondagochtend was het de bedoeling om eindelijk na royaal 5 jaar , de as van oma Agnes in de Maas uit te strooien met z'n drietjes. We ontbeten echter laat en intussen werd het als maar later. Nadat we de urn van de kast hadden afgehaald (even puzzelen hoe die open moet) en eigenlijk op wilden stappen kreeg ik een sms van H&D dat ze al onderweg waren. De as uit strooien, hebben dus na onderling overleg wéér uitgesteld. Even vlug en dan ieder zijns weegs , vonden we geen van allen een nette optie. Oma staat dus weer terug op de kast, in afwachting van een volgende gelegenheid als we weer met z'n drietjes zijn! M&M vertrokken naar Schiedam en H& D kwamen voor het invullen van paperassen, hebben hier geluncht en nog even een wandeling gemaakt. Ook goed voor M. wat beweging. In heel korte tijd dus veel volk over de vloer ook A&W waren hier vanochtend even, met een tasje kleding voor mij (leuk, leuk, leuk) en vlokken en hagelslag voor W & M.

M is op 14-03-2016 naar Amiens gegaan, is op de 16de geholpen en mocht tegen alle verwachtingen al vrij snel naar huis. Helaas werd het transport naar huis niet door ziekenfonds vergoed en mochten we M dus zelf ophalen. Gelukkig was de chirurg zo vriendelijk om het verplichte consult op zondagochtend te plannen en konden we zonder al te veel vrachtverkeer flink doorrijden op de tolweg.
We waren tegen half acht thuis, het was een vermoeiende rit. Dik 900 km. op de teller.
Ik heb na overleg met LG mijn tweede werkweek "vrij" gekregen, (moet het natuurlijk! wel inhalen)
zodoende had ik alle tijd voor de verzorging en geregel; w.o. apotheek, huisarts, een wijkverpleegkundige enz... Alles is nu op de rit en voorlopig blijft M hier. Heb wel vorige week dinsdag Spark de kater opgehaald want die had het niet naar zijn zin, in z'n eentje in E.
Dat was een avontuur op zich: Spark was niet echt erg happig om zich te laten "vangen" en hem in het vervoersmandje krijgen was geen makkie. Na vier pogingen en veel gemiauw  had ik het toch voor elkaar, daarna appartement op geruimd en hem in de kofferbak van onze auto gezet. Daarna nog de wasmand gevuld en ook die in de auto geplaatst. Had op de heenweg ook boodschappen gedaan bij de spiksplinternieuwe Lidl in Golbey (groot, ruim en enorm assortiment). Dus kofferbak zat propvol. Wasbak dus uiteindelijk maar op de achterbank.
Ik was nog geen 15 km van E vandaan, Spark was enorm aan het mauwen, toen hoorde ik een hoop geritsel en gedoe en zag ik tot mijn grote verbazing maar vooral schrik, de kop van Spark tussen de hoedenplank omhoog komen!!
Hij had zich dus kennelijk op de een of andere manier uit het mandje weten te verlossen. Ik voelde paniek opkomen bij mezelf en wist even niet wat te doen. Kon op de vluchtstrook stoppen en  besloot om erger te voorkomen, de wasmand op de hoedenplank te leggen, om zo de boel te verzwaren waardoor S niet de auto in zou kunnen komen. Het lukte en weliswaar met bonkend hart en regelmatig in de achteruitkijkspiegel kijkend ben ik thuisgekomen. Had nog wel even naar het thuisfront gebeld om hen te verwittigen dat niemand de kofferbak moest openen want dan zouden we S kwijt zijn. Wim heeft het middelste gedeelte van de achterbank naar beneden geklapt en met allerlei trucjes Spark weten te pakken. Hij zit nu boven op M's kamer en begint te wennen, durven hem niet mee naar beneden te nemen. (Het vervoersmandje had een soort schuifluikje van plexiglas en dat bleek finaal doormidden te zijn gebroken)!  Onze eigen drie en Dunkan zouden dat vast en zeker niet op prijs stellen. Dus nu slaapt hij op bed bij M en dat gaat best goed.

Maart roert zijn staart.

Wat hebben wij geboft zeg, het weekend dat we uit hadden gekozen om naar Maassluis te gaan was het gelukkig prima weer. We hadden al dagen van te voren naar de weersverwachting gekeken, want weg gaan met sneeuw en vorst KAN niet met het oog op de kippen en de konijnen buiten! maar gelukkig hebben zij en wij het gertoffen. De reis verliep vlot, vrijdagmiddag tegen 16.00 uur aangekomen in Tilburg, gezellig bijgekletst, lekker gegeten en meteen de airfryer die MvdB voor me had gescoord bij Blokker mee kunnen nemen. Daarna doorgereden naar ons vaste logeeradres bij TvW. Zij was nog klaarwakker dus ook daar onder het genot van een glaasje "vin de sureau" weer alle wel en wee uit kunnen wisselen. Wim las even in de Schakel en zag tot zijn verbazing een rouwadvertentie van de dochter van de buurvrouw uit de Keucheniusstraat. De volgende ochtend haar een ontbijtje op bed gebracht, zelf ontbeten en met de auto naar de Centrummarkt van Rotterdam gegaan. heerlijk, altijd weer leuk, gezellig en zoveel lekkers en leuks te zien. Volop kaas gekocht, mooie bloemen en kruiden. Wim heeft mij toen naar de Mathernesserstraat gebracht waar ik met Manon zou lunchen bij Stroop, een leuke bijzondere tent  die ik herkende van ene uitzending van Binnenste-buiten, Alain Caron had daar een van de opnames gemaakt. Het meergranenbroodje rucola/geitenkaas en een potje rooibosthee smaakten voortreffelijk, maar we wilden natuurlijk allebei nog wel heel erg graag zo'n bijzondere stroopwafel proeven. Nou dat was echt zo onwijs lekker ik had er een met VOC kruiden en Manon een met anijs en muisjes. Manon nam nog twee zakken kruimels mee, rekende af en bracht mij met de ruim 17 jaar oude saxo naar Schiedam. Zij zette mij af op de Lange Haven bij het huisadres van IB. Ik belde aan en wachtte tot zij op de knop zou drukken om de deur te openen, bleek dat de eerste deur gewoon openstaat., maar de tweede deur dus dicht. Ik belde opnieuw en zag iemand met een fiets door de voordeur komen........ bleek dit EB te zijn onze verloren "oom" die vroeger hier ieder jaar wel minstens een weekje kwam helpen klussen. van het een op het andere jaar was EB van de aardbodem verdwenen en hebben wij tot op de begrafenis van zijn moeder, Wim's oma, hem niet meer gezien. Wim bleek al boven te zijn, we hebben een gezellige middag gehad en zijn toen naar Maassluis gereden. Wim wilde bij de buurvrouw gaan condoleren, jammer genoeg was de officiële tijd voor het condoleren al lang verstreken, maar toen we zagen dat er iemand uit het huis kwam en de buurvrouw haar uitliet, sprak Wim haar toch even aan en liet zij ons blij verrast binnen. Er zaten nog twee andere dames. We raakten druk in gesprek. Een van de twee dames vroeg aan Wim of hij Wim Bos was?, ja dus, waarna bleek dat zij de moeder was van het allereerste echte vriendinnetje van hem. Toen deze mevrouw vertelde dat haar dochter op 37 jarige leeftijd was overleden, zag ik Wim helemaal wit wegtrekken, hij was heel erg aangedaan van dit bericht. Begreep en begrijpt nu nog niet waarom niemand hem dit nooit heeft verteld. Ze bleek dus in december 2005 te zijn overleden aan borstkanker met uitzaaingen. We maakten ons gesprek af en zeiden iedereen gedag, verlieten het huis en gingen naar opa C. Daar bestelden we Chinees en hebben lekker gegeten. TvW zou het weekend bij haar W zijn en dus kwamen we in een leeg huis terug. Voor heimweevoer boodschappen was geen tijd meer en alle winkels in Maasluis en omstreken zijn op zondag pas na 12 uur open. Ik keek op internet en zag dat er in Bergen op Zoom een Lidl open zou zijn om 10 uur, zodoende besloten we de zondagochtend op tijd te vertrekken en hebben dus daar onze boodschappen gedaan. Thuisgekomen was M hier want die had dinsdags een afspraak met de anesthesist in Amiens.Wij hadden een 20 liter jerrycan volgetankt met diesel voor de Saxo in Luxemburg, dat scheelt een hoop geld en zo kon Wim de Saxo volgooien. We hebben een lekkere kop tomatensoep gegeten, keken  Moorvrouw en Divorce en gingen naar bed. M vertrok om iets voor zeven richting Lille, waar hij zou slapen bij een kennis. Dinsdag ochtend reed hij naar A. Ook die reis verliep voorspoedig en het bezoek verliep naar voller tevredenheid. Het was dus ook voor M een vermoeiende trip, vv 1200 kilometer. Jammergenoeg vergoed het ziekenfonds een reis voor een consult niet, voor het overige gedeelte van zijn parcours is gelukkig wel een mooie regeling.
Wim ging maandagochtend ook weer aan het werk. Ik heb inmidels mijn aanzegging gekregen en mag de 14de maart beginnen, jammergenoeg heeft LG hetzelfde schema gehanteerd als vorig jaar en dat betelent dat als ik het weekend werk ik er stelselmatig ook de maandag en dinsdag aan vast heb! Waarom ze het niet met FM heeft geruild ??????? geen idee. Aan de andere kant heb ik dus de weekenden dat ik niet werk een lang weekend van do. avond tot en met zo. avond! Vaste vrije dagen zijn de woensdag en de vrijdag. Contract loopt tot 31 oktober, 25 uur in de week. Blij dat ik dan van al het gedoe met arbeidsbureau af zal zijn.