Leven in de brouwerij!

We hielden het niet voor mogelijk; maar er is stiekem achter een aantal mensen hun rug een feestcommissie opgericht in ons dorp! Die commissie heeft een aantal weken geleden door laten schemeren dat er een vide grenier moest worden gehouden en de datum werd vastgesteld op 24 juli jl. Voor dorpsbewoners gratis en we mochten voor de deur uitstallen. Dus dat kwam mooi uit, er stond nog wel het e.e.a. op zolder! Zaterdagmiddag al begonnen met het naar beneden sjouwen van de spullen die we daags daarvoor hadden uitgezocht. Zondagochtend de wekker gezet op half zeven en toen eerst twee auto's weggezet omdat zowel Wim als ik allebei nog moesten werken aan het eind van de middag en de straten waren afgezet. Om net zeven uur was alles uitgestald en de echte verzamelaars liepen al vanaf voor zes uur rond: zoekend naar postzegels, ansichtkaarten, militaire spullen, oude munten en dergelijke. Wij verkochten twee oude mobiele telefoons voor een prikkie aan een stel van huis uit gewend zijn aan afdingende Algerijnse mannen. Zij willen alles kopen maar liever nog krijgen! dus doen niet anders dan heen en weer lopen en blijven proberen de laagste prijs eruit te slepen. Onze voorraad kopjes, prulletjes en al dat soort zaken zijn uiteindelijk aardig geslonken en aan het eind van de dag waren we bijna 100 euro rijker en een heleboel minder spul kon terug naar boven. Het was dus de moeite waard geweest. Wim heeft alleen de verleiding niet kunnen weerstaan en een heel groot plaatsnaambord van M gekocht bij de overburen. Onder zijn motto: als ik ooit nog een keer terug ga naar Nederland dan heb ik altijd nog dit bord als herinnering! de grapjas!!!!
In het museum wéér geen bezoekers, ik heb uitgezocht of ik via Magnum le radio niet een vermelding kon doen, maar dat kost eenmalig 20 euro en daar begin ik dus niet aan. Gisteren kwamen W&H en die heb ik kunnen verleiden voor een kort bezoekje en daarna zijn we naar vriendje GH gegaan en hebben zij zijn vakmanschap kunnen bewonderen. Ze hebben een prachtig set antieke dessertmesjes kunnen kopen en zo waren er 3 mensen gelukkig. Het was een hele gezellige dag, ondanks het slechte weer.
Helaas was Floyd zo nu een dan stoorzender in zijn enthousiasme. Wim en ik hebben hard gewerkt op de bovenverdieping, de gang is voorzien van vloerbedekking, de vouwdeur zit erin en morgen maken we de badkamer af door het vinyl op maat te snijden: een moeilijke klus maar we doen ons uiterste best dat het er goed uit ziet.
Marieke is nog niet terug van de kust, ze schijnt het daar erg naar haar zin te hebben.

Musée la Tour,

Vorig jaar had ik al een poging gedaan, maar door valse voorlichting greep ik er toen naast. Dit jaar had ik meer geluk ( ik weet nu eigenlijk niet of ik het geluk kan noemen) en ben ik uitverkoren om iedere zondag middag van 15.00 uur tot 18.00 uur aanwezig te zijn in musée la Tour. Musée la Tour is een klein museum over de geschiedenis van Biesles en zijn bewoners. Het is ontstaan toen de heer en mevrouw de B uit Parijs, wiens voorvaderen geboren en getogen waren in B. hoorden dat de restanten van het Chateau van B. te koop waren en zij samen met een aantal vrijwilligers aan de renovatie en restauratie van de enig overgebleven toren van het voormalig chateau zijn begonnen; het was toen ca. 1980. Vooral mevrouw hield zich bezig met het verzamelen van allerlei materiaal wat betrekking had op het leven van de bewoners en hun leven. (vitrines waarin werk, kerk ,huishouden en het dagelijks leven wordt getoond) Ze heeft erg veel hulp gekregen en ik denk dat het merendeel van de verzameling voorkomt uit schenkingen. De gemeente B, eigenlijk de toenmalig burgemeester was niet echt gecharmeerd van het idee. De door mevrouw en meneer opgerichte vereniging tot behoud van La Tour heeft het leeuwendeel gefinancierd. De huidige burgemeester ziet het nut van dit museumpje in de dop wel in en heeft een aantal glazen vitrines geschonken voor het uitstallen van de diverse dingen.
De toenmalige bewoners van Biesles waren vooral, klompenmakers, messenmakers en er was een groot aantal van de dames die zich in hun woonhuis bezig hielden met het vervaardigen van handschoenen. Hun gereedschappen zijn uitgestald. De vrije tijdsbesteding van de bevolking w.o. de Harmonie heeft ook een voorname plek. Verder zijn religie, kledij en huisraad te zien. Het is onvoorstelbaar met hoeveel passie mevrouw de B. kan vertellen, maar als ze eenmaal begint is het moeilijk om er een speld tussen te krijgen. Het echtpaar is echter op een leeftijd dat zij het niet meer kunnen behappen en daarom werd er gezocht naar een medewerker tijdens de openingstijden en werd ik ingehuurd. Compleet met een officieel contract en alle bureaucratie die daarbij hoort ben ik dus nu de klos. Van begin juli tot eind september alle zondagen. Ik vind het op zich niet erg, maar zou het leuk vinden als er bezoekers kwamen de afgelopen drie zondagen niemand gezien. Ik heb een aantal vellen gekregen met daarop alles wat men heeft kunnen achterhalen van en over het chateau. De restanten zijn zichtbaar en buiten kan men zich een beeld vormen van hoe het vroeger geweest moet zijn. Het complex is net voor de revolutie verkocht en men heeft de bovenverdieping eraf gehaald en de benedenverdieping zijn woonhuizen geworden. Meneer heeft een compilatie gemaakt op de computer hoe het er vroeger uit heeft gezien. (best indrukwekkend!) Het is de bedoeling dat ik bezoekers het een en ander vertel over de geschiedenis van het kasteel en dergelijke, ik ken helaas de grote vellen tekst niet uit mijn hoofd, het is tè veel. Maar vooralsnog is het dus nog niet nodig geweest om tekst en uitleg te geven. Gisteren kwam GH even langs met een stuk noga om de tijd te doden, hij kon me heel veel vertellen over de Harmonie en de grote vaandels die boven hangen. Was even een leuke afwisseling/ tijdverdrijf.
En ach het is even wat anders dan achter de geraniums in M.

Workshop Le Nogentais, 2 juli 2011.

Het begon tijdens de jaarlijkse bbq van de confrérie in eerste instantie als grap, later naarmate de champagne rijker vloeide en de tongen losser kwamen, werd het serieuzer; de dames werden genodigd voor een dagje "messenmaken"; bij GH. Datum, tijd, plaats en dergelijke werden vastgelegd en dus ging ik zaterdagochtend 2 juli al vroeg op stap. Ik had beloofd voor een dessert te zorgen en met een hele grote schaal met trifle op z'n angenietha's ging ik naar Biesles. In het totaal verwachtte GH 6 dames en hij had zijn workshop goed voorbereid. Alles lag klaar voor het assembleren en the finishing touch van Le Nogentais. Ik koos boulot madré en coco boulot uit als houtsoort en we gingen aan de slag. G had al een aantal bewerkingen gedaan, omdat het of tè gevaarlijk zou zijn of tè veel precisie werk. Maar we hebben een heel groot gedeelte toch zelf kunnen doen. Tussen de middag kwamen er een aantal mannen bij en aten we gezamenlijk voor de deur van het atelier en genoten van een bbq en natuurlijk zoals altijd perfecte wijn en mijn trifle die erg op prijs werd gesteld. Het was moeilijk om daarna de draad weer op te pakken maar we hadden geen keus en wilden maar al te graag met een echte Nogentais naar huis. Dus aan de slag!
Iedereen wilde haar mes zo mooi mogelijk en schuurde en polijste er op los! Het laatste gedeelte was echt heel secuur werk en G had het er maar druk mee! Maar het resultaat mag er zijn. 6 messen ( helaas niet genummerd, maar met een klein specifiek kenteken) vonden hun weg naar hun trotse eigenaressen! Onze mannen mogen tzt ook aan de bak. Wim is volgens ons jaloers want toen ik het mes zondag op tafel had gelegd heeft hij het wel tig keer in zijn handen genomen en bekeken, volgens hem is het een beetje scheef maar ik vind het goed. Ik ga alleen nog een keer terug om het te laten slijpen want ik vind het vrij bot. Ik denk dat door alle hectic G daar helemaal niet meer aan heeft gedacht. Vandaag kreeg ik van PB een hele serie foto's via de mail een complete reportage van ons vrouwen als messenmakers, leuk om te zien.
http://partage.mescontenus.orange.fr/n/664-2/share/LNKQ6qX66JG4KfknXz3lpA1yTzDa/ kijken jullie zelf maar.

8 JULI 2011! UITSLAG EXAMEN!

MARIEKE HEEFT ZOJUIST VIA INTERNET DE UITSLAG VAN HAAR BREVET OPGEHAALD EN ZE IS.............................................GESLAAGD!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Onze dochter als fotomodel.

Marieke heeft inmiddels twee keer model gestaan voor MM de fotografe en ik moet zeggen dat ze er "feeling"; voor heeft. Er zijn in het totaal meer dan 700 shoots gemaakt en het merendeel is echt heel erg fraai. De eerste sessie was allemaal nog een beetje onwennig en dat is op sommige foto's te zien, de tweede keer ( in geleende kleding; style gothic) is duidelijk al meer ervaren. Ze is gestyled door de dochter van MM en haar make-up maakt haar stukken volwassener. Sommige foto's zijn echt de moeite waard, zonder ook maar enige vorm van foto-shop of manipulatie, echt echt!
Marieke vond het tof om te doen en is in de clan van de modellen al helemaal opgenomen, we moeten oppassen dat ze niet ieder weekend met hen op pad gaat want het merendeel van de modellen is al een stukje ouder. Maar ze heeft het er erg naar haar zin en dat is fijn, ze had dat wel een beetje nodig.
We wachten met spanning op de uitslag van haar eindexamen en kunnen aanstaande vrijdag via internet de uitslag zien. Op collège doen ze er niets mee/aan, geen eindfeest, afronding van 4 jaar of iets dergelijks. Ik vind dat wel bizar, maar ja dat vind IK! Ik zou Marieke graag een klein feestje gunnen, maar geloof dat zij dat niet zo ziet zitten. We zullen kijken wat ze wil.
Jl. maandag was de officiële inschrijving op het lyceum, haar ontdekkingsvakken heeft ze op het allerlaatst nog kunnen ruilen. Het was druk, warm en vaak niet te verstaan wat er werd gezegd. De leerlingen mogen zonder toestemming van ouders NIET van het terrein af en moeten bij ieder appèl aanwezig zijn, anders is er een probleem. Dus het klinkt vrij strak, maar dat kan geen kwaad denken wij als ouders.
Licht op het internaat gaat om 22.00 uur uit,studie-uren zijn verplicht en zonder briefje of telefoontje van ouders mag je niets verzuimen. La rentrée is op 5 september. Helaas heeft BL geen werk voor haar deze zomer, dus is het nog maar de vraag of ze naar Nederland zal gaan. Wij verwachten rond 12 augustus mijn achterneef met zijn gezin uit Canada en ik hoop dat zijn dochter het kan vinden met Marieke, dat biedt perspectief voor een reisje naar Montreal (?) Ik heb nu dus verplicht vakantie, het is lekker weer dus ik probeer er wat van te maken. De supercinq is door de keuring, het kentekenbewijs op naam en Marieke's inschrijving op de auto-rijschool is een feit, nu dus nog de rij en theorielessen en we kunnen met haar achter het stuur op pad! Gaan we dat "durven"????????? Ik houd mijn hart vast.