Wat voor weer zou het zijn in Den Haag?

Hier is het momenteel 37 graden en op sommige plaatsen zelfs nog hoger. Vandaag waait er een windje, maar gisteren was het windstil; helemaal vreselijk vooral omdat Wim zich de hele week had voorgenomen om zondag het beton te gaan storten voor het terras voor het opblaas zwembad! Was dus lekker uitgekiend! We begonnen om half elf en toen was het al heet, het duurde even voordat we de juiste verhoudingen te pakken hadden maar het was een megaklus!
We hadden zowel bij Gedimat als de Bricomarché laten berekenen hoeveel we van zand/grint en cement nodig hadden, beiden kwamen op andere hoeveelheden en raar maar waar Bricomarché was stukken goedkoper dan Gedimat, zelfs de vervoerskosten waren minder dan van G. (idioot natuurlijk, want G is nog geen 3 km hiervandaan en de Brico 15!) we hadden dus voor de B gekozen. Achteraf blijkt dat we nu 18 zakken cement te veel hebben gekocht en de bon zal wel weer foetsie zijn, dus terugbrengen: ho maar. Niet te hopen dat het zo vochtig blijft zoals het nu is want anders veranderen de zakken spontaan in beton! en dan kunnen we het weggooien. Het ging allemaal redelijk, maar de hitte was een verschrikking. Zelfs met hoedje op, was het oppassen voor een zonnesteek, maar het beton ligt er en droogt terwijl je ernaar kijkt ook niet goed natuurlijk, want dat geeft grote kans op scheuren. Duimen dus voor het juiste resultaat en dat het zwembad nog helemaal intact is als het van de zolder komt; het ligt daar namelijk al een aantal jaren. Steeds mislukte het om het waterpas te kunnen neerzetten. Maar wie weet hebben we dit keer mazzel en kunnen we na gedane arbeid op een hete dag een plonsje wagen. Zou die wezen! In huis is het nog nooit zo vochtig geweest als de afgelopen dagen, de hygrometer staat over de 90! de tegels in de keuken en de woonkamer zijn erg nat en in de slaapkamer is het net een klamme deken, slecht voor de gezondheid en de spullen, vrees ik. Iedereen klaagt, maar het is dan ook nooit goed natuurlijk! In de hapkar is het helemaal lastig om de spullen goed te houden, de koelkasten doen het niet echt optimaal vind ik en er is een enorme luchtvochtigheid, zelfs in de plastic zakken van de kilo's melange kaas zit condens. En dan de groenten: de sla verlept waar je bij staat en de bananen zijn voor het einde van de dag zwart. De baas heeft er niets van. Voor hen gelden slechts de verkoopcijfers en die moeten omhoog!!!!! Klanten werven moet ik, maar dat valt nog steeds om de dooie dood niet mee. Wel heb ik intussen met een aantal Nederlanders kennis gemaakt in de omgeving, leuk hoor! Word overal enthousiast ontvangen.
Vandaag naar Prefecture geweest voor de belastingpapieren, alles is in orde en nu wachten op de Crédits d' Impots van de granule kachel. Hoop dat dat geaccepteerd zal worden, de mevrouw die me hielp was daar niet bang voor!

Een weekend Thiers met la conférie................

Het viel vanochtend allemaal niet mee om weer te gaan werken na een weekend Thiers met la confrérie des couteliers de Nogent! We vertrokken vrijdagmiddag rond half drie in een huurbusje met zes personen naar Thiers in de Auvergne. Een rit van een royale 4 uur. Thiers is net als Nogent van origine een stad waar heel veel messen worden gemaakt. Ze hielden daar voor de 19de keer een beurs. Veel internationale exposanten en ik mocht ook dit keer mee met la confrérie vanwege de PR voor onze beurs in juni. Dit keer geen hotel maar een gite voor 6 personen. Geregeld door een bevriende hoefsmid. De reis verliep redelijk vlot, de rit naar de gite wat minder want het bleek een heel eind van de stad en het gebouw te zijn. Ergens hoog in de bergen aan de rand van een ven stonden drie geschakelde gites. De hoefsmid was er al met een stel vrinden en hij had de sleutel van ons hutje. Zijn hut bleek blank te staan want er was een lekkage in het keukentje, zij werden gedwongen om te verhuizen. Onze hut was voorzien van een slaapkamer met een tweepersoonsbed en een vide met twee- eenpersoons en een tweepersoonsbed. Het echtpaar B. nam vanzelfsprekend het slaapkamertje en toen werd het nog even lastig want wie sliep waar? Ik als enige dame in het gezelschap koos tenslotte voor de (on)comfortable bedbank in het woongedeelte. We deden de eerste nacht geen oog dicht, want de hoefsmid besloot in een dolle bui na een flinke hoeveelheid drank nog een vork voor de bbq te smeden. Hij had in zijn bestelbusjes een oventje en een aanbeeld en ging om een uur of twee nog even aan de slag.( letterlijk en figuurlijk want het hameren op het aanbeeld hield ons allezes klaarwakker!) Toen het voor ons tijd was om op te staan gingen zij net naar bed! We vertrokken naar het beursgebouw en installeerden onze stand. Hadden mooie schaartjes bij ons en een aantal kostbare messen en degens. Hebben hele goede zaken gedaan! We zagen vele bekenden en ik heb in de functie van PR vrouw nog mijn uiterste best gedaan mensen te enthousiasmeren om onze beurs in juni te komen opluisteren. Hebben een heel heel gezellig weekend gehad en heel wat gelachen, gegeten en gedronken. Ik heb niet eerder zulke lekker wijntjes gedronken. GH heeft een hele goede neus en weet zijn adresjes,hij schenkt geen "chateau migraine"! Nog een leuke bijkomstigheid is dat mijn Franse vocabulaire weer aardig is aangevuld met heel wat gezegdes en uitdrukkingen. Ik heb gelukkig geen last van slappe sluitspieren; want ik heb echt zo ontzettend veel gelachen, af en toe rilden de tranen over mijn wangen en lagen we met zijn zessen in een deuk! De sfeer is altijd echt perfect. Ze hebben me ook deze keer weer gefêteerd, want de rekening in de restaurants werd beide keren gedeeld door 5 i.p.v. 6! De gite werd betaald door een confrère en de benzine door la confrérie!
Ik heb als souvenir een prachtig van olijfboom hout zelf gemaakt zakmes meegnomen wat ik met heel veel plezier heb geassembleerd, gepolijst en geslepen. Ik vind het een beauty.Het graveren van mijn naam zorgde nog even voor een probleem want die kennen ze natuurlijk niet; ze hebben hem uiteindelijk met behulp van aan elkaar plakken samengesteld uit: ANGEla- aNIta-EdiTH en donnA. Maar hij staat erin! Een waardevol souvenir!

Kilometervreter.................

Sinds een royale week geniet ik dagelijks van de gele koolzaadvelden die ik overal tegenkom, met het raampje van de hapkar open, kan ik de zoetige geur tegelijk ook opsnuiven. Het wintertarwe zie je bijna groeien en ook de kleine maïsplantjes schieten uit de grond. De landereijen zijn prachtig om te zien, vooral als ik af en toe door het heuvelland rijd met de enorme vergezichten. Leuk ook om te zien dat er in die landerijen, banen zijn uitgespaard zodat de grote landbouwmachines er nog steeds door heen kunnen rijden om o.a. te sproeien met hun enorme lange zijarmen. In de bossen zijn alle bomen inmiddels groen en in de bermen groeit akelei, fluitenkruid en salomonszegel. Het liefst zou ik overal stoppen om bloemen te plukken, maar daar heb ik voor het mooi te weinig tijd voor. In onze tuin staat alles er ook erg fleurig bij.
Van de week was het hectisch! Marieke gaat (d.v.) naar de Jura met collège in juni en daar is ook een dag Zwitserland bij. Ze heeft dus een geldig identiteitsbewijs nodig en wat bleek...............
zowel haar kaart als mijn paspoort verlopen op 7 juni!!!! Dus we moesten met spoed achter geldige papieren voor ons beiden aan! Op internet bleek dat dat alleen kon in of Straatsburg of Parijs. Heel veel telefoontjes moeten plegen om er uiteindelijk achter te komen dat het alleen mogelijk was bij de Ambassade van Nederland in Parijs, want in Straatsburg was het consulaat gesloten (de desbetreffende beambte was op vakantie) Ja en toen moest het wel even geregeld worden. Maandagavond was er een vergaderingetje in Le Tholy bij Disal´s hoofdkantoor, stelde weer niets voor, dus al met al weer 2x 2 uur in de auto voor niet veel bijzonders! Toen maar meteen aangekondigd dat we dinsdag naar Parijs moesten voor de paparassen. Wim ook vrij gevraagd en voor Marieke ook toestemming gekregen. Dus dinsdagochtend vroeg op pad.
Helaas viel het flink tegen dat we na een dikke 230 kilometer bijna alleen op de weg, in een enorme file terecht kwamen. Het werd dus wel spannend of we op tijd zouden zijn; want de ambassade is open van 9.30 tot 12.30 uur! We zijn voor de periferique van de weg af gegaan en hebben de auto in een parkeergarage gezet en zijn met de metro verder gegaan! Het schild van
"Je maintiendrai" viel niet echt op, we hadden vlaggen verwacht en zodoende hadden we de Ambassade compleet over het hoofd gezien. Eenmaal binnen moesten alle formulieren aangevuld worden, ook onze lengte werd nog even nagemeten en toen kregen we te horen dat de pasfoto's, die we in MlR hadden laten maken, NIET geschikt waren, (ze hadden het formaat voor een Frans paspoort, niet voor een Nederlands! We wonen toch in Europa???????) Dus toen maar in de in de hal aanwezige automaat, nieuwe laten maken! Betalen en wegwezen. Buiten vroeg Wim of we onze oude reisdocumenten daar achter hadden moeten laten: Ja dus. Het vreemde is dat Marieke nu zonder legitimatiebewijs rondloopt, ikzelf heb mijn rijbewijs nog. Als alles gaat zoals het zou moeten gaan, dan ontvangen we de documenten per aangetekende post. Hopenlijk op tijd, zodat we een midweek kinderloos zullen zijn!
Leuke bijkomstigheid was overigens dat Marieke de kans waarnam om een MSNvriendje in levende lijve te ontmoeten. We liepen met z'n vieren naar de Eiffeltoren en aten een broodje op een terrasje van een bakkerij. We maakten een paar foto's om de meiden van school jaloers te maken en namen afscheid, want N moest weer naar lycée. Marieke was helemaal in de gloria.
We liepen nog een eindje langs de Seine en namen de metro terug naar de parkeergarage. Tegen
achten waren we weer terug in M.
Morgen nog een reisje voor de boeg, want ik ga met de confrérie des couteliers naar Thiers.
Hoe alles daar zal zijn lezen jullie volgende week.

Jan l.. de behanger in aktie,

1 Mei, in Frankrijk een feestdag (jour de travail) hebben we benut voor een klus, waar we nog geen ervaring mee hadden; het plakken van glasvezelbehang. We hadden al lang geleden een rol gekocht en een emmer speciale lijm in een aanbieding. Wim heeft in de kamer in de stal (want daar zijn we bezig) de gipsplaten niet helemaal netjes aan elkaar kunnen passen dus er zitten wat oneffenheden, nou vind ik dat niet echt vreselijk want het is tenslotte geen appartement waar we in wonen, volgens zeggen kan je met dat glasvezelbehang veel wegwerken; dus vandaar de keuze voor dit materiaal. Het ging allemaal best wel gemakkelijk, het feit dat je de wand insmeert en niet het materiaal is al een stuk eenvoudiger. We hebben met die ene rol een wand kunnen doen, ziet er heel netjes uit, alleen of de oneffenheden echt minder zichtbaar zullen zijn, daar twijfelen we nog aan. Nu moeten we tzt een kleurtje kiezen om te sauzen en dat zal gezien onze smaakverschillen niet eenvoudig zijn! Ik had mijn tournees van de week in elkaar geschoven zodat ook ik een lang weekend heb, hetzelfde voor de komende week want ook 8 mei is een nationale feestdag! Verder zijn we nog in de moestuin bezig geweest en heb ik dankzij een "troc des plantes" nog wat leuke planten kunnen bemachtigen. In Graffigny wordt jaarlijks een plantenruilmiddag georganiseerd door een vereniging van liefhebbers en ook al heb je niets te ruilen, de plantjes kunnen tegen een kleine donatie meegenomen worden. Ik was , achteraf gezien, tè bescheiden, maar zo' n eerste keer ga je ook niet overdrijven dus heb ik voor 5 euro toch leuk zaken kunnen doen! Op de terugweg nog even bij onze conpatriotten gestopt in D. Bleek dat zij nog wat lijm en vezelbehang op zolder hadden liggen, wat vermoedelijk niet meer gebruikt gaat worden, en dat mocht ik meenemen. Mooi meegenomen dus. Ze vroegen tevens of Marieke misschien tzt eens kan komen oppassen, zodat ze samen een hapje kunnen gaan eten: lijkt me een prima plan, leuk en goed voor Marieke. Afspraak gemaakt, dat ze in een volgende vakantie eens langs zullen komen om kennis te maken en taart te eten.
Ik heb via de chauffeuse van Disal te horen gekregen dat ik de laatste twee weken van juli vakantie heb/krijg. Dus dat is mooi! Kreeg tevens een aantal papperassen waarop ik voortaan wekelijks bij moet houden, wie-wat-waar ik ben langs geweest om te werven (klanten), flauwekul natuurlijk want als iets niet gemakkelijk is is het wel het vinden van nieuwe klanten! Degene die niet meer van onze diensten gebruik willen maken omdat ze niet tevreden waren, krijg je so wie so niet terug en in verschillende dorpen ben ik echt niet de enige die langskomt.
Ik probeer af en toe, her en der aan te bellen, maar het valt om de dooie dood niet mee.
Het zou gemakkelijker zijn als je via via mensen krijgt. Mijn omzet in maart was duidelijk beter dan die van februari, maar ik zag gisteren mijn salaris gestort op de bankrekening en daar was niets te zien van de beloofde premie! Maandag dus aan de bel trekken, want ik ben niet van plan om mijn best te doen en zij zetten er niets tegenover. Ze flikten me van de week zelfs bij de levering, twee kazen erbij te doen die ik 's avonds de 28ste kreeg en die ten minste houdbaar waren tot de 29ste!!!!!!!!!!!!! En dan factureren voor de volle mep! Stelletje viespeuken! Ze denken zeker dat ze met Jan l. de behanger te maken hebben; Nou Eggg nie!