We voelen het vooral in de winter aan onze huid; we hebben hier "hard" water. Er valt niet tegen aan te smeren. Maar het is vooral een heel groot probleem voor al onze elektrische apparatuur, het nadeel is dat de meeste huishoudelijke apparaten die we hebben ongeveer allemaal rond de zelfde periode zijn aangeschaft en hun levensduur heeft enorm te lijden van de kalkafzetting.
Het gebeurt dan ook om de twee, drie jaar dat een voor een de apparaten het geven onder die kalkafzetting. We hebben intussen in de gaten dat het niet uitmaakt of je duur of goedkoop koopt, het kan er gewoon niet tegen! Een waterkoker kun je ontkalken, de wasmachine daar kun je van die tabletten calgon in doen, maar dat is milieuvervuiling! Wat is wijsheid?
In de keuken hebben we onder de aanrecht inmiddels de derde close-in boiler en we hoorden al een poosje van allerlei rare geluiden en door het overdrukventiel spoot af en toe een flinke straal water.
We zeiden tegen elkaar dat hij er binnenkort wel mee zou stoppen, dus via internet een goedkope nieuwe besteld. Zou deze week geleverd worden. Jl maandag gebruikte ik de mengkraan in de keuken en ineens wilde die niet meer dicht, water spoot overal, keukenvloer een zwembad en dus snel hoofdkraan in de kelder dicht en geprobeerd te traceren waar het fout zat. De keramische schijven compleet naar e maan, overal kalkafzetting dus niet meer te repareren. Jammer genoeg precies op Wim's verjaardag dus zat hij het grootste gedeelte van de dag met zijn hoofd onder de gootsteen.
We aten snel onze middagboterham en reden naar Neufchateau voor het aanschaffen van een betaalbare nieuwe mengkraan. We vonden een redelijk alternatief en snel weer naar huis, helaas lukte het niet "effe" (uitspraak van Wim, die altijd alles effe snel wil doen!) en zat ik totdat hij weer thuis kwam van zijn werk. We hadden niet al het nodige materiaal en het gat in de aanrecht was net iets te klein. Dinsdag moest hij dus de klus afmaken. De boiler was er nog niet, maar Wim demonteerde intussen wel de oude, hij goot hem leeg in een emmer en we wisten niet wat we zagen; heel vies donkerbruin water en onder in de emmer een dikke koek wat meer op zand leek dan wat anders, weer kalk dus!
Vanochtend was er een mail dat het pakket was aangekomen bij een Kiala depot, zo gaat dat vaak hier en is goedkoper vervoer dan de Post.
Dus toen hij thuis kwam daarheen gereden en nu staat de nieuwe close-in boiler op te warmen en hebben we weer warm water in de keuken! Prettig geregeld.
Er bestaat een apparaat dat het water van kalk ontdoet, werkt dmv zout en zo'n ding moet je aansluiten net na de watermeter, die bij ons op een lastige plek zit in de kelder. Tevens weten we dat zo'n apparaat kostbaar is in aanschaf, maar volgens kenners je dit redelijk snel terugverdient.
Iedere twee/drie jaar alle witgoed en boilers vervangen is ook een kostbare zaak. We zullen dus maar een spaarpotje aan moeten gaan leggen en eens hier en daar gaan informeren. We hebben voor alle zekerheid op de close-in boiler een sticker geplakt met de datum van vandaag, dan hebben we enig idee hoe lang deze mee zal gaan!
woensdag 25 februari 2015
maandag 16 februari 2015
Afspraak pole emploi.
Eerst nog even het kostenplaatje van de 6 liter "eau de vie de mirabelle" douane kosten 22 euro en de rekening van het dagje stoken erbij opgeteld komt het op 7.58€ per liter, ik ben dus een stuk voordeliger uit dan kopen via via. De flessen staan nu gedurende een maand niet afgesloten op advies van opa CT. Dan mogen ze dicht en zijn ze voor consumptie geschikt. In mei kan ik dan mijn eigen aperitiefjes brouwen op basis van vlierbessenbloesem of schillen van sinaasappels. Leuk dus.
Ik heb nu ook mijn lidmaatschapskaart en als we volgend jaar weer zoveel fruit hebben kan ik dus weer een dagje gaan stoken, ook peren of kersen zijn een optie!
Verder hebben we vrijdag eindelijk het eind november bestelde paneel binnengekregen, niet te tillen door het dubbele glas. Om nou te zeggen dat het mooi is; "nee dus!" maar wel afdoende om een hoop tocht tegen te houden en dat was het doel. Samen hebben we het voor elkaar gekregen het geval te versjouwen en Wim heeft het zaterdag voor de keukendeur geplaatst, afgedicht met pur en nu is er van die kant vandaan heel wat minder tocht. Nog wel 4 nieuwe ruitjes bestellen en erin zetten en dan als het weer het toelaat de oude deur verven. Volgende actiepunt is de duiventil.Ook daar komt erg veel tocht vandaan.
Vrijdag reed ik voor mevrouw L naar de bank, de apotheek en de glasbak (!) ze vroeg of ik een strijkklus voor haar wilde doen en vanochtend met haar naar de huisarts. Nu is strijken niet echt mijn hobby, maar ach "geld verzoent de arbeid" toch???Er zaten een paar grote ouderwetse lakens bij dus even strijken, was het niet maar het is gebeurd en zo kon ik het vanochtend weer aan haar teruggeven. Ze was content en ik ook.
Ik heb ook de planning gekregen van het seizoen in het museum. Wat ik nog steeds maar niet kan begrijpen is dat LG totaal geen rekening houdt met wensen. Waarom gaat ze niet met ons om de tafel en bespreekt of er nog weekenden zijn die je vrij zou willen i.v.m festiviteiten of zoiets en alvast een beetje proberen in te plannen wie, wanneer een aantal dagen achter elkaar vrij kan zijn voor een weekje vakantie??????
Tot overmaat van ramp zit er een briefje bij dat ruilen en veranderingen alleen met mate zijn toegestaan, NOU JA ZEG!!!!! Ze krijgt het steeds hoger in haar bol lijkt het wel.
Zoals het er nu naar uit ziet kan ik eind september (net als vorig jaar) een royale week aan een sluitend vrij zijn. Dan is het een kwestie van 3 dagen ruilen met FM. Wel heb ik dit seizoen de woensdagen en vrijdagen vrij. Gevolg daarvan is nu wel dat ik als ik het weekend werk ik er de maandag en dinsdag achteraan heb!!! Maar ben allang blij dat ik weer terug mag op mijn plekkie.
Officieel moet/mag ik nog tot februari 2018. Als het op deze manier kan en ik ben er nog toe in staat dan zou ik dus nog 3 seizoenen moeten werken. Maar in de winter neem ik dus niets meer aan, want de pole emploi heeft er namelijk erg veel moeite mee om het aan te vullen. Men heeft geprobeerd het hoe, wie, wat en waarom aan me uiteen te leggen. Tot drie keer toe heb ik gevraagd het aan de telefoon te herhalen, maar ik snap het nog steeds niet. Heb een consult aangevraagd en dat gaat morgen middag plaatsvinden; ben benieuwd. Op deze manier is in de winter werken er voor mij dus niet meer bij. Het heeft me alleen geld gekost i.p.v. opgeleverd.
Ik heb nu ook mijn lidmaatschapskaart en als we volgend jaar weer zoveel fruit hebben kan ik dus weer een dagje gaan stoken, ook peren of kersen zijn een optie!
Verder hebben we vrijdag eindelijk het eind november bestelde paneel binnengekregen, niet te tillen door het dubbele glas. Om nou te zeggen dat het mooi is; "nee dus!" maar wel afdoende om een hoop tocht tegen te houden en dat was het doel. Samen hebben we het voor elkaar gekregen het geval te versjouwen en Wim heeft het zaterdag voor de keukendeur geplaatst, afgedicht met pur en nu is er van die kant vandaan heel wat minder tocht. Nog wel 4 nieuwe ruitjes bestellen en erin zetten en dan als het weer het toelaat de oude deur verven. Volgende actiepunt is de duiventil.Ook daar komt erg veel tocht vandaan.
Vrijdag reed ik voor mevrouw L naar de bank, de apotheek en de glasbak (!) ze vroeg of ik een strijkklus voor haar wilde doen en vanochtend met haar naar de huisarts. Nu is strijken niet echt mijn hobby, maar ach "geld verzoent de arbeid" toch???Er zaten een paar grote ouderwetse lakens bij dus even strijken, was het niet maar het is gebeurd en zo kon ik het vanochtend weer aan haar teruggeven. Ze was content en ik ook.
Ik heb ook de planning gekregen van het seizoen in het museum. Wat ik nog steeds maar niet kan begrijpen is dat LG totaal geen rekening houdt met wensen. Waarom gaat ze niet met ons om de tafel en bespreekt of er nog weekenden zijn die je vrij zou willen i.v.m festiviteiten of zoiets en alvast een beetje proberen in te plannen wie, wanneer een aantal dagen achter elkaar vrij kan zijn voor een weekje vakantie??????
Tot overmaat van ramp zit er een briefje bij dat ruilen en veranderingen alleen met mate zijn toegestaan, NOU JA ZEG!!!!! Ze krijgt het steeds hoger in haar bol lijkt het wel.
Zoals het er nu naar uit ziet kan ik eind september (net als vorig jaar) een royale week aan een sluitend vrij zijn. Dan is het een kwestie van 3 dagen ruilen met FM. Wel heb ik dit seizoen de woensdagen en vrijdagen vrij. Gevolg daarvan is nu wel dat ik als ik het weekend werk ik er de maandag en dinsdag achteraan heb!!! Maar ben allang blij dat ik weer terug mag op mijn plekkie.
Officieel moet/mag ik nog tot februari 2018. Als het op deze manier kan en ik ben er nog toe in staat dan zou ik dus nog 3 seizoenen moeten werken. Maar in de winter neem ik dus niets meer aan, want de pole emploi heeft er namelijk erg veel moeite mee om het aan te vullen. Men heeft geprobeerd het hoe, wie, wat en waarom aan me uiteen te leggen. Tot drie keer toe heb ik gevraagd het aan de telefoon te herhalen, maar ik snap het nog steeds niet. Heb een consult aangevraagd en dat gaat morgen middag plaatsvinden; ben benieuwd. Op deze manier is in de winter werken er voor mij dus niet meer bij. Het heeft me alleen geld gekost i.p.v. opgeleverd.
maandag 2 februari 2015
6 liter " zelfgestookte" Ketel één!
We hadden afgelopen zomer 2014 enorm veel fruit, zoveel dat ik er geen gat in zag jam, sap of gelei te maken en dus brachten we de appels naar de perserij en leverde dat 92 flessen bio appelsap op.
Mirabellen ook plenty en er zat zelf nog een flink aantal kilo's in de vriezer. In de kelder staan nog weckpotten die dateren van 2008!!! Dus mirabellentaart kon altijd nog. Ik vroeg aan de buurman hoe je een "tonneau" voorbereidt en volgde zijn adviezen op. Alle mirabellen en pruimen deed ik in de ton en roerde iedere dag totdat het spullie begon te gisten. Nog een keer gevraagd wat ik moest doen en weer op zijn advies daar een aantal kilo's suiker bijgedaan. Steeds sloot ik de ton met de daarvoor bestemde beugel. Het gistte flink en af en toe hoorde je het een soort van "sissen". De ton stond in de stal en de laatste twee maanden keek ik er eigenlijk niet meer naar om, totdat PV uit Donnemarie op een dag in het museum was en vertelde dat hij met stoken was begonnen en ik ineens dacht:"Oh jee, dat is waar ook!" Ik moest uit zien te vinden bij wie, hoe en wanneer ik dat kon (laten) stoken.
Bij Delcorse in Millières betaal je daar een lieve duit voor en de hoeveelheid was eigenlijk niet echt zoo groot om het uit te besteden. MB zei vraag het aan CT die zit in het bestuur van de "brouilleurs de crus" in Audeloncourt. Zo gezegd, zo gedaan. Ik liet Dunkan uit en zag hem rijden, gaf hem een stopteken en legde het aan hem voor. Wat wil het geval, hij had zelf zijn tonnen al gestookt, maar zou kijken wat er nog kon.Hij zou me op de hoogte houden.
Daar ging (zoals met veel dingen in Frankrijk) de nodige tijd overheen, ik hoorde of zag niet van hem. Maar anderhalve week geleden , het goot pijpenstelen, reed er een auto tot voor de deur en werd er geklopt: opa CT stond met wat papieren voor de deur en met de vraag of ik nog steeds wilde distilleren. Nou dat wilde ik wel, afspraak gemaakt, papieren ingevuld en datum bepaald. Gisteren om 14.00 uur brachten Wim en ik de ton, hout en de bonbonne naar het atelier public.
Vanochtend om 11 uur reed ik er weer heen en wachtte in de kou op opaatje T. Toen hij een kwartiertje later verscheen moest eerst het hele apparaat in elkaar gezet, de bain marie onder de ketel vol met water, de watermeterstand opgenomen en genoteerd en het vuur onder de ketel aangestoken.
Toen kon de inhoud van mijn tonnetje erin en was het wachten op het koken van het water in de bain marie en het verdampen van de alcohol. Het pruttelde en siste van jewelste! Ik geloof dat CT wel minstens 12 keer heeft gezegd dat het zo jammer was dat we maar een tonnetje hadden, ja hijzelf stookt er denk ik wel vijf. Maar Wim drinkt niet en zo puur drink ik het ook niet, voor mij is het de lol van het stoken en het straks maken van vlierbessenbloesem wijn. Dus alles wat het oplevert is al meegenomen, toch?
Het vuur brandde perfect en na een dik uur begon het geestrijke vocht te druppelen. C. zette de alcoholmeter in de afvoerpijp en kon zien dat de alcohol zo rond de 70° lag ( in het begin) naar mate de tijd vorderde, zakte het percentage en bij 15° haalde hij de brandende houtblokken uit de kachel, legde die buiten neer , zo kon het water afkoelen en konden we ( intussen was Wim ook gearriveerd) de ketel losmaken en het residu er uit laten lopen. We schonken de 10 liter opgevangen alcohol terug in de ketel en stookten de kachel weer flink op. Wim nam het overgebleven hout, de lege ton terug mee naar huis en mij restte het wachten op de tweede distillatie! Het percentage begon zo tegen de net geen 60° en bij 15° stopten we weer, we lieten de bain marie leeglopen, ook het vat met het koude water ( waar het spiraal in zit) mocht leeg en toen kwam de meest vervelende klus van het hele stookproces!
Het schoonmaken van de koperen ketel, wat een rot klus is dat, de achtergebleven drap zat vastgekookt aan de ketel. Met behulp van een staalwol spons heb ik met man en macht staan schuren, totdat ik pijn kreeg in de schouders. Maar het werd redelijk schoon, we vilden de douanepapieren in.
De totale opbrengst is 6 liter van 52°, ik declareer er morgen slechts 5. Die bonbonne mocht ik om 19.00 vanavond ophalen en morgen moet ik dus naar de douane voor de rest van de administratieve rompslomp. En dan komt natuurlijk nog wel de rekening van het "huren" van het atelier, de 2 m3 water die we hebben gebruikt en de contributie. Ben benieuwd hoe het kostenplaatje eruit zal zien. Als ik een liter koop bij meneer M dan betaal ik 14€ voor een liter! Natuurlijk reken ik de inschrijfkosten van het lidmaatschap er niet bij want dat geldt voor de rest van mijn leven. hahaha
Mirabellen ook plenty en er zat zelf nog een flink aantal kilo's in de vriezer. In de kelder staan nog weckpotten die dateren van 2008!!! Dus mirabellentaart kon altijd nog. Ik vroeg aan de buurman hoe je een "tonneau" voorbereidt en volgde zijn adviezen op. Alle mirabellen en pruimen deed ik in de ton en roerde iedere dag totdat het spullie begon te gisten. Nog een keer gevraagd wat ik moest doen en weer op zijn advies daar een aantal kilo's suiker bijgedaan. Steeds sloot ik de ton met de daarvoor bestemde beugel. Het gistte flink en af en toe hoorde je het een soort van "sissen". De ton stond in de stal en de laatste twee maanden keek ik er eigenlijk niet meer naar om, totdat PV uit Donnemarie op een dag in het museum was en vertelde dat hij met stoken was begonnen en ik ineens dacht:"Oh jee, dat is waar ook!" Ik moest uit zien te vinden bij wie, hoe en wanneer ik dat kon (laten) stoken.
Bij Delcorse in Millières betaal je daar een lieve duit voor en de hoeveelheid was eigenlijk niet echt zoo groot om het uit te besteden. MB zei vraag het aan CT die zit in het bestuur van de "brouilleurs de crus" in Audeloncourt. Zo gezegd, zo gedaan. Ik liet Dunkan uit en zag hem rijden, gaf hem een stopteken en legde het aan hem voor. Wat wil het geval, hij had zelf zijn tonnen al gestookt, maar zou kijken wat er nog kon.Hij zou me op de hoogte houden.
Daar ging (zoals met veel dingen in Frankrijk) de nodige tijd overheen, ik hoorde of zag niet van hem. Maar anderhalve week geleden , het goot pijpenstelen, reed er een auto tot voor de deur en werd er geklopt: opa CT stond met wat papieren voor de deur en met de vraag of ik nog steeds wilde distilleren. Nou dat wilde ik wel, afspraak gemaakt, papieren ingevuld en datum bepaald. Gisteren om 14.00 uur brachten Wim en ik de ton, hout en de bonbonne naar het atelier public.
Vanochtend om 11 uur reed ik er weer heen en wachtte in de kou op opaatje T. Toen hij een kwartiertje later verscheen moest eerst het hele apparaat in elkaar gezet, de bain marie onder de ketel vol met water, de watermeterstand opgenomen en genoteerd en het vuur onder de ketel aangestoken.
Toen kon de inhoud van mijn tonnetje erin en was het wachten op het koken van het water in de bain marie en het verdampen van de alcohol. Het pruttelde en siste van jewelste! Ik geloof dat CT wel minstens 12 keer heeft gezegd dat het zo jammer was dat we maar een tonnetje hadden, ja hijzelf stookt er denk ik wel vijf. Maar Wim drinkt niet en zo puur drink ik het ook niet, voor mij is het de lol van het stoken en het straks maken van vlierbessenbloesem wijn. Dus alles wat het oplevert is al meegenomen, toch?
Het vuur brandde perfect en na een dik uur begon het geestrijke vocht te druppelen. C. zette de alcoholmeter in de afvoerpijp en kon zien dat de alcohol zo rond de 70° lag ( in het begin) naar mate de tijd vorderde, zakte het percentage en bij 15° haalde hij de brandende houtblokken uit de kachel, legde die buiten neer , zo kon het water afkoelen en konden we ( intussen was Wim ook gearriveerd) de ketel losmaken en het residu er uit laten lopen. We schonken de 10 liter opgevangen alcohol terug in de ketel en stookten de kachel weer flink op. Wim nam het overgebleven hout, de lege ton terug mee naar huis en mij restte het wachten op de tweede distillatie! Het percentage begon zo tegen de net geen 60° en bij 15° stopten we weer, we lieten de bain marie leeglopen, ook het vat met het koude water ( waar het spiraal in zit) mocht leeg en toen kwam de meest vervelende klus van het hele stookproces!
Het schoonmaken van de koperen ketel, wat een rot klus is dat, de achtergebleven drap zat vastgekookt aan de ketel. Met behulp van een staalwol spons heb ik met man en macht staan schuren, totdat ik pijn kreeg in de schouders. Maar het werd redelijk schoon, we vilden de douanepapieren in.
De totale opbrengst is 6 liter van 52°, ik declareer er morgen slechts 5. Die bonbonne mocht ik om 19.00 vanavond ophalen en morgen moet ik dus naar de douane voor de rest van de administratieve rompslomp. En dan komt natuurlijk nog wel de rekening van het "huren" van het atelier, de 2 m3 water die we hebben gebruikt en de contributie. Ben benieuwd hoe het kostenplaatje eruit zal zien. Als ik een liter koop bij meneer M dan betaal ik 14€ voor een liter! Natuurlijk reken ik de inschrijfkosten van het lidmaatschap er niet bij want dat geldt voor de rest van mijn leven. hahaha
Abonneren op:
Posts (Atom)