Eind oktober 2014,

Het is vandaag 26 oktober en de laatste keer op mijn blog begon ik aan een reisverslag van onze geweldige vakantie in Portugal, helaas er niet meer aan toe gekomen om het af te  maken. Geen tijd, zin en gelegenheid gehad. Maar als iemand de foto's wil zien ze staan allemaal op mijn FB pagina!
Dit is de laatste maand van mijn seizoencontract in het museum, nog 3 officiële "recolement dagen" en het seizoen zit erop. M.i.v. 1 november zal ik tot en met januari 2014 elke woensdag van 8-12 en van 14-18 uur werken en de vrijdagochtend van 8-12 in museum en dan vanaf 14 november de vrijdagmiddag op de kleuterschool voor de naschoolse activiteiten. Dat het uiteindelijk de kleuterschool is geworden, viel me wel een beetje tegen, maar we gaan ervoor en ik doe m'n best met iets zinvols op de proppen tekomen  onder het motto " koken zonder pannen"! ik heb een paar leuke ideetjes gevonden op internet en moet een lijstje maken met de benodigdheden.
De eerste sessie kan ik er niet bij zijn, want dan ben ik ( zoals inmiddels ieder jaar) met de mannen mee naar Gembloux! Daarna dus 6 weken op twee verschillende kleuterscholen.
In het museum zijn FM en ik heel veel bezig in de  "reserves", onze "bazin" die niet echt goed kan managen heeft ons voor de derde keer bij dezelfde kasten gezet en dit keer moeten we ieder stuk nameten en het merk omschrijven. Dit is dus de derde keer dat we dezelfde stukken in onze handen hebben. Zoooo zonde en onlogisch, maar wat Wim wel vaker zegt : de meeste Fransen kunnen niet logisch nadenken" maar zij al helemaal niet! We hebben geen van allen enig idee hoever het staat met de nieuwe expositie die het thema "La toilette" zal hebben (Verzorging hè niet de WC!)
Ze heeft niets op papier, geen planning gemaakt (althans naar ons weten, dan) en er moet nog heel veel gedaan worden. Er zou een nieuwe aangepaste balie moeten komen, de hal moet geverfd, de skydome moet gerenoveerd en dan moeten natuurlijk alle vitrines van de " tijdelijke" tentoonstelling leeg, schoongemaakt en opnieuw ingericht worden, maar eerst moet het grafische gedeelte nog worden goedgekeurd.
AM en ik worden een beetje kriegel van al dat geleuter, FM kan er makkelijker mee om gaan maar die werkt niet deze winter dus die heeft gemakkelijk praten!
Wim heeft al tegen me gezegd of het wel verstandig is om deze winter te blijven werken, voor de WW is het geen vooruitgang want ik word natuurlijk gekort, maar ik vind het wel erg fijn om a) onder de mensen te blijven, b) op de hoogte en betrokken te blijven van de nieuwe tentoonstelling c) niet al die weken in een isolement van alleen maar M'celles!
En dan nog zaterdag 29 november, dat komt met grote sprongen steeds dichterbij, iets waar ik wel een beetje onrustig van word. Ik mag net als drie jaar geleden op de slotavond van de verhalenvertellers in Corgirnon de maaltijd verzorgen, men verwacht 100 mensen en het is de bedoeling om in de vorm van een workshop overdag alles voor die avond klaar te maken, We zullen Tapas serveren, drie koude en drie warme hapjes en dan nog een toetjesassortiment. Ik heb de boodschappenwaslijsten al min of meer klaar maar hoor van de organisatie niets en wil natuurlijk ook wel erg graag de keuken eerst gaan bekijken dus ik ga daar van de week achteraan. Ook zal men een deadline moeten stellen voor de inschrijvingen. Ik heb 6€ p.p. te besteden en dit keer zal ik betaald worden voor al het werk! Dat was toen niet zo en kon er zelfs geen bloemetje vanaf. Ik ga z.s.m. kontakt opnemen met de organisatie want de tijd dringt en er moet nog veel duidelijk worden.
 Ik was jl. vrijdagavond naar een voorstelling en heb het erg naar mijn zin gehad. Twee verhalenvertelsters die het verhaal vertelde van een houtbewerker van 30 jaar die in een kamp te werk wordt gesteld en zijn beide armen verliest en terugkeerd in zijn dorp en zijn werk niet meer kan doen en afhankelijk wordt van anderen. Het leven van Firmin werd zo verteld dat ik het zo voor me zag gebeuren! je kon een speld horen vallen, iedereen zat zo in het verhaal! Knap als je dat kunt mensen zo meevoeren zodat je het beleeft alsof je naar een film kijkt.

Een week Portugal.

We zijn inmiddels twee dagen terug, na een formidabele week in Portugal.
Waren een beetje bang voor de staking van Air France waar Transavia deel van uit maakt maar gelukkig hebben wij er helemaal niets van gemerkt. Zondag voor vertrek arriveerden Ellen en Chris royaal op tijd, ze hadden gedacht er veel langer over te doen, maar de reis was erg meegevallen. We konden op die manier elkaar even bijpraten en dingen doornemen over de dieren, de apparaten en alles wat ik op papier had gezet doornemen. We aten gezamenlijk, een hertenbout die in de slow cooker was gegaard en erg op prijs werd gesteld.
De volgende ochtend , maandag om 9 uur vertrokken Wim en ik naar Parijs Orly, hadden een plek voor de auto gereserveerd bij een hotel in een zone industrieel. We hadden een beetje moeite om het hotel te vinden, maar uiteindelijk hebben we het gevonden. We parkeerden de auto en hebben even op de "navette" moeten wachten. Deze werd door een pittige tante bestuurd en die scheurde in het busje richting Orly Sud. We hadden 's zondags via internet al ingecheckt dus dat bleek heel handig, want we hoefden dus niet in de rij te staan. Koffers werden gewogen (samen nog net geen 30 kilo) en wij gingen door de douane waar we zelfs ons plastic waterflesje moesten inleveren!!!
Vliegtuig was keurig op tijd en we boarden en vertrokken keurig op tijd. Een rustige vlucht en een perfecte zachte landing in Faro. Daar hadden we vrij snel onze koffers en zochten we naar de afgifteplaats voor de huurauto. Ook dit ging allemaal vlotjes. Een Seat Ibiza break met airco stond voor ons klaar, koffers ingeladen onze eigen Tomtom ingesteld en op naar onze eerste B&B.
Daar aangekomen werden we begroet door S&B en installeerden we ons in hun zg. "annexe" een keline aanbouw met een woonkamer, slaapkamer, keuken en piepklein badkamertje. Eten konden wij niet bij hen, dus stuurde B ons naar Alfontes naar een klein familierestaurantje waar we voor een luttel bedrag heerlijk hebben gegeten!