Limoges+ porselein.

Woensdagochtend 08.00 uur hadden we afgesproken bij oprit/afrit 24 van de A5 richting Orleans.
Het was prachtig weer en D&H stonden me al op te wachten. Tassen overgeheveld H gedag gezegd en op pad. Het was een dikke 600 kilometer en aangezien D niet rijdt, had ik de eer. Airconditioning aan, cruise control aan, Tom Tom die ons de weg wees, wat wil een mens nog meer?
Het was niet druk onderweg dus we konden lekker doortuffen. Namen geregeld even pauze en lunchten in de bloedhitte, waar we met een fles eigengemaakte vlierbloesem champagne een toast uitbrachten op ons tripje. (helaas stond er zoveel druk op de fles dat ik met 2/3de fles op de grond nog een klein slokje over had om te proosten)  Lekker spul zeg!!!
Doordat alles zo vlot verliep kwamen we al om 14.00 uur aan bij Limoges en besloten we maar meteen de stad te bezoeken i.p.v. naar het B&B te gaan. We vonden een plekje om te parkeren onder de stadswallen en maakten kennis met een prachtige stad. Niet erg druk en heel gevarieerd. Van kleine schattige vakwerkhuisjes tot hele imposante gebouwen. Helaas was het erg warm en dat is vermoeiend maar desalniettemin namen we de tijd en hebben we die middag al veel gezien. Om een uur of vijf ging mijn mobieltje, de gastheer van de B&B vroeg wanneer wij van plan waren in te checken. We stonden op dat moment klaar om erheen te rijden. Het lag niet erg ver van de stad vandaan, maar nergens een aanduiding in de vorm van een bordje of een huisnummer te bekennen. Later vertelde meneer ons dat hij dat graag zo liet ;wat men niet weet daar kan men ook niets over zeggen! Ik zette de auto voor zijn garage en hij bracht de tassen naar onze kamer onder het schuine dak, zag er keurig uit. Hij stelde ons voor aan zijn vrouw en we zagen in onze ooghoeken een keurig zwembad! yeah! Ze hadden mijn mail met reservering voor het avondeten niet gekregen en daarom waren we genoodzaakt om met de auto naar een zone commerciale te rijden en daar een eettent op te zoeken. We vonden een limousin vlees restaurant en aten daar een flinke burger. Terug naar B&B gereden en moe naar bed. De volgende ochtend (donderdag) kwamen wij in badkleding naar beneden en hebben voor het ontbijt heerlijk gezwommen. Meneer liep mee naar buiten om de poort open te doen en gaf mij aanwijzingen hoe ik achteruit er uit moest rijden, hij gebaarde zo heftig dat ik helemaal van slag raakte en niet meer wist wat te doen, terwijl ik woensdagavond zonder een centje pijn, zo achteruit was weggereden. Op het programma hadden we le Four des Casseaux, het museum en een porseleinfabriek op ons programma staan. Ook bij le Four vonden we snel een parkeerplek. Het was een indrukwekkende stenen oven met 8 vuurplaatsen en twee verdiepingen. Eerste verdieping kon men tot 900° C verhitten, beneden tot 1400°. Erg interessant. We keken ook even in de winkel, maar de prijzen waren schrikbarend hoog. Van daar door met de auto de stad in om in een parkeergarage de auto te stallen. Poeh dat viel vies tegen, zoo smal en zulke kleine plaatsen, maar met een beetje manoeuvreren lukte het me, weliswaar met zweetdruppeltjes op het voorhoofd! We namen de plattegrond mee en liepen naar het museum, helaas sloot dat tussen de middag. We namen ons voor om eerst een porseleinfabriek te bezoeken en dan onze rondgang in het museum voort te zetten. Zo gezegd , zo gedaan. Onderweg kwamen we een bar-tabac tegen die ons echter niets te eten aan kon bieden maar wel het terras aanbood om te lunchen, we kochten bij Carrefour city een stokbrood, wat fruit en voor beiden een kant en klare lunchsalade. Liepen terug naar het cafeetje en al babbelend aten we onze lunch. Ineens ontdekten we dat we onze tijd aan het vergeten waren, pakten snel alles in, betaalden en stapten flink door naar BERNARDAUX want daar was volgens zeggen om 13.30 uur een rondleiding. We kwamen iets over half twee binnen en vreesden dat de rondleiding al begonnen was...... Nee gelukkig niet dat was om 13.45 uur! mazzel dus.
Een schattig kittig juffie (zomerbaantje) nam ons samen met nog twee bezoekers mee voor een hele indrukwekkende, interessante en educatieve rondleiding. We hebben genoten! Wat een moois, wat een handarbeid, fantastisch. Weer terug naar het museum, helaas niet op alle afdelingen was airco.
We hebben verschrikkelijk veel moois gezien.
Tegen vijven gingen we terug richting auto, D wilde nog graag het stadhuis zien, dus nog even sightseeing-en daar, fotootjes maken en op weg naar Verneuil sur Vienne, daar zou die avond volgens zeggen een "Marché festive"zijn.
Daar aangekomen was men bezig lange tafels neer te zetten, werden de grillen en bbq's net aangestoken en zagen we diverse "hapkarren" van o.a. de slager, de kippenboer, de kaasboer, de bakker en de ijscoman staan.Ook was er een stel dikke dames (OMG een was echt zoo schaamteloos dik en dan ook nog met een split in haar rok en een immens decolleté) frites aan het bakken. We snapten het niet helemaal en zijn dus maar een plekje gaan zoeken aan een van de lange tafels. We hadden een paar gezellige buurmannen die al aan het aperitief zaten. Zij legden ons het gebeuren uit. Het was dus de bedoeling dat je vlees of iets kocht en daarmee naar de grill ging het laten bereiden en dan kon je dat dus aan de tafels opeten. We besloten een spies met eendenvlees te kopen en een bakje frites, haalden drankjes (mojito zonder alcohol) en lieten het bereiden. Terug aan tafel was het inmiddels al erg veel drukker geworden en speelde er een bandje. We hebben het super gezellig gehad en hadden met onze buren een leuke conversatie.
We hoopten dat we bij thuiskomst nog even een duik konden nemen....... nou niet dus alles was donker en op onze kamer was het zooo allemachtig vies heet dat we ons even geen raad wisten. Er stond gelukkig een ventilator en in ons ondergoed hebben we afgewacht tot het met geopende ramen en die ventilator wat aangenamer werd. D schreef in haar dagboekje ik whatsappte even naar huis en toen toch maar geprobeerd te slapen.
Vrijdagochtend zelfde ritueel eerst zwemmen ,dan ontbijten. Mevrouw was een gezellige kletskous en kwam er bij zitten. We poetsten onze tanden, pakten onze tassen en wilden gedag zeggen. Meneer gaf aan dat hij ons uitgeleide zou doen. ( ik had al tegen D gezegd de avond te voren dat als hij dat voor zou stellen, ik beleefd maar dringend zou vragen dat liever maar niet te doen!)
Ik durfde hem daarbij niet aan te kijken, maar heb hem op mijn allerbeleefdst verzocht maar liever binnen te blijven. Hij reageerde uiterst verbaasd en D zei later dat hij keek alsof hij water zag branden! tant pis!
Ik reed in een keer van de oprit af en hij deed de poort achter me dicht met een schraal lachje.

aan het ontbijt

zomaar een straatje in Limoges

de ongebakken porseleinen voorwerpen, klaar om gedecoreerd te worden.

Op weg naar Oradour sur Glane.
Daar aangekomen was de parkeerplaats al behoorlijk vol, het opent om 10 uur en dat was het net geweest. We gingen door het herdenkingscentrum, D kocht een plattegrond en we gingen op pad.
In de allee richting het dorp hangen portretfoto's van de mensen die omgekomen zijn 642 in het totaal, de stichting zoekt nog naar foto's want men is er nog niet in geslaagd die van iedereen te hebben gevonden. Door die foto's krijgen de slachtoffers van dit verschrikkelijke drama een "gezicht" en word je vanzelf steeds stiller. We voelden beiden hetzelfde en hadden geen behoefte om foto's te maken van de verwoestingen, de restanten van huizen e.d.. Als je dit ziet, staat het voor altijd in je geheugen gegrift en heb je die beelden al zelf in je hoofd opgeslagen.
We begrepen ook geen van twee, dat sommige bezoekers echt alles fotograferen en naar ons gevoel zich zelfs oneerbiedig gedragen.
Het is goed om het gezien te hebben. Als je met je eigen ogen dit ziet, doet je dat des te meer beseffen dat zoiets nooit meer mag gebeuren.
"Ceux qui oublient le passé, se condamnent à le revivre" Georges Santanyana

Vakantie, althans ,

Zo voelt het een beetje nu ik hele dagen thuis ben en mijn ei niet kwijt kan. E heeft mij niet meer nodig, zijn dochter wilde ook graag een zakcentje verdienen. Ik draai dus een beetje verloren in het rond. Genoeg te doen in huis hier hoor, daar niet van, maar nu de temperatuur zo stijgt heb ik daar niet echt zin in. Wim wilde perse de witte regen snoeien want die groeit zo dat het meer lijkt op verwildering dan op gevelversiering, dus dat deed hij even tussendoor, maar toen bleek de muur eronder wel erg lelijk dus meteen volgende dag tussen zijn toch al erg zware werk door geplamuurd en de afgelopen twee dagen is hij aan het verven, ziet er stukken beter uit. Ook hij heeft het zwaar op de boerderij, hij maakt lange dagen en heeft weinig fut tussen de twee melkbeurten door. De maandagen is hij vrij en een keer per twee weken het weekend, maar dan kan hij moeilijk stilzitten.
De moestuin ziet er goed uit, in het kastje groeien de augurken, komkommer en tomaten planten prima, ik pluk bijna iedere dag 5 of 6 augurkjes, die borstel ik (haartjes eraf) dan zet ik ze 24 uur in het zout en dan afspoelen en in het zoetzuur in de weckpot, al een pot is vol, twee maanden geduld en ze kunne gegeten worden. De kerstomaatjes heb ik gedroogd en daarna in de olijfolie gezet. Courgettes groeien ook en van de week nieuwe sla en andijvieplantjes gekocht en neergezet. Iedere avond moeten alle planten water want er staat/stond veel wind en dat maakt de aarde erg droog. Dat is een flinke klus van dik een half uur. Maar de planten staan er prachtig bij.
De kippen en konijnen hebben het ook warm, dus veel water en extraatjes.
Helaas hebben wij nog maar twee katten; ongelukkigerwijze is Spark de kat van M&E bij mij onder de auto terechtgekomen en vermoedelijk aan een hartstilstand een minuut of wat later overleden. Een drama dus en "Hoe vertel ik het aan hen???" Maar gelukkig namen ze het beiden sportief op. Een groot schuldgevoel minder voor mij.
Wel hebben we er af en toe een kostganger bij die we gemakshalve maar BOB hebben genoemd, een bruine  cyperse kater, niet gecastreerd, heel aanhankelijk en geen vriendjes met Emo!!
Hij komt nu een week of 6 af en toe buurten maar is flink afgevallen en miauwt voortdurend , wij denken dat hij is afgedankt en dat hij loopt te zoeken naar zijn baasje. Lief beest hoor, dat wel.

Morgen ga ik samen met DBV naar Limoges met de auto, niet echt super dat het nu zoo warm is, maar het is gepland, chambre d'hote gereserveerd en wij verheugen ons erop. We zien het wel, maken ervan wat we ervan maken kunnen. Een flink eind rijden, iets wat Wim en ik de afgelopen tijd al vaker hebben gedaan, op zoek naar een autootje voor mij, i.p.v. de Calibra. Die staat te staan en er wordt nauwelijks gebruik van gemaakt, duur in gebruik en ik rijd daar niet in. het was natuurlijk een beetje decadent om te gaan werken 7 kilometer hiervandaan met als vervoermiddel de Cadillac. Menig commentaar opgekregen o.a. van E zelf die tegen klanten zei dat zijn werkneemster het beter had dan hij met zijn Nemo!!!! Het is een heerlijke auto, rijdt als een zonnetje, maar om even een boodschap mee te doen, natuurlijk wel een beetje overdreven. (toen we de Scenic in wilden ruilen, wilde ik al een klein autootje, kun je nagaan!! toen werd het deze luxe Cadillac BLS)
Tot nu toe echter steeds van de koude kermis thuisgekomen want er zit iedere keer wel ergens iets wat ons niet aanstaat en niet in de advertentie was vermeld, balen dus. Maar we hebben nu waarschijnlijk wel iets gevonden, zaterdag gaan we daar op af, niet naast de deur helaas!!!!!

Auto entrepreneur/zzp-er.

Ik wilde het al langer maar het kwam er niet van, kleine zelfstandige worden om zo moeilijkheden met workshops en vertalingen te voorkomen. PG van het Office de Tourisme du Pays de Langres was een van de velen die me hadden gevraagd of ik er niet voor kon zorgen een inschrijvingsnummer te hebben bij de Kamer van Koophandel. Dat zou minder gedoe geven bij het betalen van diverse activiteiten en voor o.a. het Office gemakkelijker om van mijn diensten gebruik te kunne maken.
half april jl. ben ik er achteraan gegaan. het kostte zoals gebruikelijk weer erg veel paperassen en uitzoekerij maar het is gelukt. Mijn status was echter voor de kamer van Beroepen en kunstenaars lastig om onder een titel te vangen, maar ze hebben er gemakshalve " multi-services" van gemaakt en per 1 mei ben ik dus officieel zzp-er.
Sindsdien krijg ik erg veel reclamepost en aanbiedingen van Jan Rap en zijn maat, maar dat verdwijnt al  snel in de prullenbak.
Gelukkig kan ik voor diverse vragen ook bij mijn messenvriendjes terecht, zij hebben dit parcours ook afgelegd.
Ik kan en mag dus nu al mijn activiteiten uitoefenen maar moet dat natuurlijk declareren en daar hangt een prijskaartje aan. (af en toe zwart iets doen kan dus voordelig zijn!!!!)

Met het oog op die activiteiten heb ik twee weken geleden een shafing-dish aangeschaft met de bijbehorende gastro norm bak. Leek mij erg handig.
En dat kwam heel goed van pas afgelopen weekend.
Eric vertelde mij dat zijn familie een "cousinnade" organiseerde op zaterdag 7 juli (neven en nichtendag) en zij zochten iemand voor het hoofdgerecht, hij had aan zijn neef voorgesteld met mij contact op te nemen.
Diverse keren per dag worden wij echter lastig gevallen per telefoon door onbekende figuren die bellen met de meest vreemde nummers veelal uit het buitenland voor allerlei en nog wat onzin, dus wij hebben eigenlijk steevast het antwoordapparaat aanstaan. We hebben ook nummervermelding en als het een nummer is wat ons niet bekend voorkomt nemen we niet op.
Ook op de mobiele telefoon begint dit fenomeen sinds een poosje. Was ik vorige week bij M in hun nieuwe huisje ging de telefoon, ik zag een voor mij onbekend nummer en weigerde. Tien minuten later belde dit nummer weer. Ik weigerde nog een keer, toen het echter voor de derde keer verscheen nam ik toch maar op.................. was het meneer T, de neef van Eric!
Hij legde uit wat hij wilde, een hoofdgerecht voor 30 personen en vroeg mijn voorwaarden en wat ik kon voorschotelen. Ik had al in mijn gedachten een lijstje gemaakt en stelde hem diverse gerechten voor. nu zijn Fransen niet echt van zoet/zout combi's en nog niet echt erg gecharmeerd van exotische gerechten dus Thaise curry, nee dat was te riskant, iets met cocosmelk, Oei??? Hij wilde toch liever eerst met zijn vrouw overleggen en zou me z.s.m. terugbellen. Ik moet me inderdaad beter indekken en een schriftelijke bevestiging vragen bij een opdracht en een voorschot, dat zijn dingen waar ik nog niet zakelijk genoeg in ben!!
Halverwege de week belde neef op het moest Moussaka worden!

Ik werkte de laatste week in de kassen, we spraken er samen nog over en E. zei me, toen ik zei dat ik niet echt commercieel was bezig geweest met de onderhandeling, dat hij garant zou staan (de schat). Zaterdag de 30 ste werkte ik dus officieel voor het laatst, het was een bijzonder moment toen ik klaar stond om in de autio te stappen. opa C en oma N waren best emotioneel en bedankte mij voor mijn werk en mijn amicalitiet. Eric sprak ook nog wat lovende woorden, mijn goede humeur, altijd optijd, mijn contact met de klanten enz. Hartstikke lief allemaal. Ik heb ze gezegd hen binnekort uit te nodigen om met bij ons te komen eten. maar ik denk dat E mij in de loop van de maand nog wel met regelmaat op zal bellen voor een dagje oppotten, zaaien en watergeven!!!!

De gastronorm bakken waren dus bijtijds besteld (een jammer genoeg veel te diep, maar terugsturen kost mee aan kosten dus die houden we maar). Snel regelde ik een tweede bak bij de Mairie van Biesles. Donderdagochtend deed ik de boodschappen. En vrijdagochtend ben ik met de stopwatch op de tafel begonnen met snijden van 12 aubergines, in het zout zetten van de plakjes, daarna afspoelen en bakken in de olijfolie, 3 kilo aardappels schillen en koken en in plakjes snijden, de kaassaus maken met 2,5 liter melk. Een flinke klus dus.
Zaterdagochtend vroeg op en begonnen met de vleessaus maken, daarna beetje voor beetje de bakken opgebouwd. Het was al snel en vroeg warm, dus was ik bezorgd over het bakken en warm houden van de bakken. Besloot om ze naar de feestzaal te brengen en ze daar af te maken.............. Jammerdan, daar was slechts een heel klein oventje, dat kon dus niet. Bij E. thuis..... ook te klein de bakken pasten er niet in. Stress...........
Mee terug naar huis genomen, nagedacht, tijdsplanning gemaakt en ze toen maar een voor een in onze oven gezet. Een oud dekbed opgezocht, naar E. gesms-t dat ze de bain marie klaar moesten zetten en aansteken en dan kwam ik met een bak eraan. Het diner was geplanned om 13.30 uur het hoofdgerecht. De eerste bak was er om 12.30uur, terwijl de tweede in onze oven stond! In de bain-marie gezet en terug naar huis, een boterhammetje gegeten en de twee dabk naar hen gebracht, ze waren juist aan het opdienen en de eerste bak was leeg! Wat een timing!!!
Ze wilden persé dat ik mijn gezicht liet zien, hadden al zoveel over die Hollandse gehoord!!
Dus ik maar mee naar binnen, alle ogen gericht op Kwatta.
Ik zag in mijn ooghoek meneer J.M  T. zitten, hem kende ik nog van mijn hapkar tijd, een hele aandoenelijke lieve man die niet meer kon praten slecht klanken en altijd naar mij voor het raam stond uit te kijken en dan lachttte en zwaaide. Ik voeg aan zijn dochter of ik even naar hem toe mocht, hij lachtte naar me gaf me zijn hand! zooo lief. Ik kustte ook opa C en oma N en ben snel vertrokken.
Was toch wel spannend; zouden ze het eten lekker vinden? was het niet te vet van de olijfolie, was het genoeg? De hele dag spookte die vragen door mijn hoofd, ik had het liefst willen bellen maar dat doe je toch niet?
Om 20.00 uur kwam het verlossende sms-je van E.
Men had zoo lekker gegeten het was voortreffelijk en ik was een hele aardige Hollandse vnden de nichten! Ik was zo opgelucht.

de bakken met als laatste de kaassaus en de mozarella klaar om in de oven te gaan.

de twee bakken gevuld met laagje aubergine, vleessaus, aardappel, aubergine.

de aubergines in plakjes 1