Maandag 2 november eindelijk de afspraak met de reumatoloog, voor die tijd snel langs het ziekenhuis voor de uitslagen van de MRI scan. Die waren gelukkig op tijd klaar. De vriendelijke arts die me ontving voor en na de ( afschuwelijke ervaring in die tunnel, met al dat verschrikkelijk lawaai) had me al voorbereid; een nekhernia en artrose in de hele wervelkolom, van nek tot lage rug! dus daar ben je dan niet echt vrolijk van!
Mijn huisarts had me al voorspeld dat de reumatoloog een hele kundige, maar stugge arts zou zijn!
het tegendeel was waar, hij was uitermate vriendelijk en zeer "competent", resoluut en heeft de resultaten van de scan eigenlijk niet eens bekeken, de röntgenfoto's waren voor hem al overduidelijk.
Ik kreeg een kraag voorgeschreven, ter ondersteuning (heel vervelend maar wel effectief), zware pijnstillers (ik was diezelfde avond en de volgende morgen helemaal van de wereld na een pil, dus die heb ik ver weg geborgen!) en hij gaf me een inspuiting met cortisone. Moet deze komende vrijdag naar hem terug. Wel kreeg ik meteen te horen dat autorijden met deze medicijnen niet kan/mag/moet (niveau2) en lange afstanden in een auto absoluut moest vermijden!
Die opmerking kwam hard aan, het was nl. de bedoeling die vrijdagmiddag, zoals ieder jaar, naar de salon in Gembloux België mee te gaan. Op kosten van de confrérie: NIET DUS! het mocht niet en hij raadde het ten strengste af.
Niet mee..............................dat heerlijke feestje missen, nee dat was niet echt leuk. Ik begreep het wel en heb me erbij neergelegd. De mannen hebben me via sms en foto's een beetje over hun schouders mee laten kijken, maar jammer was het zeker. ( had ook nog stiekem een beetje gehoopt Manon daar nog te ontmoeten)
Inmiddels gaat het met mijn nek en schouder, arm en hand een heel stuk beter! De fysiotherapeut doet zijn best, ik slik geen medicijnen alleen soms om wat beter te slapen en doe eigenlijk wel weer alles. Doe af en toe kraag af want ik vind het zwaar irritant. Officieel ben ik tot de 13de november in de ziektewet, nu afwachten hoe het arbeidsbureau hier mee om zal gaan, zal wel weer een heleboel gedoe zijn voor mijn uitkering op de rit zal staan, er mist altijd wel weer een of ander formulier of ze hebben weer iets extra's nodig, ieder jaar weer het zelfde gezeur! Zal dit jaar echt niet anders worden.
Wim heeft nog dik 28 dagen vakantie staan van 2014/2015, hebben gevraagd er een stuk of 12 uit te betalen, want opnemen zit er niet in en wat heeft hij eraan als we toch niet weg kunnen???? Hij heeft al dik 6 dagen verloren door mijn nekklachten en het eerder dan was gepland naar huis terug te keren!
maar helaas de boekhouder is het, samen met de vakbond er niet mee eens! het mag niet! We zoeken dus samen naar een oplossing, Het geld zou besteed kunnen worden als aanbetaling voor het laten voegen van de voorgevel, die is heel erg hard aan een opknapbeurt toe, Wim heeft de voegen al een jaar geleden leeggekrabt, maar voegen zelf doen ziet hij absoluut niet zitten en zo mooi zijn de stenen nou ook weer niet. We hebben al een keer een offerte laten maken en zijn daar flink van geschrokken, het is niet echt een groot oppervlak maar er zijn diverse stenen al een beetje "dood"! Dus een flinke, zware klus en tegelijkertijd ook nog eens op hellend vlak! Er moet dus so wie so een steiger worden opgebouwd! Al was het alleen maar ter isolatie van het huis, daarvoor is het eigenlijk al broodnodig!
Een maand niet gaan werken is voor zijn baas ook geen optie! betalen ze het niet uit dan heb ik tegen hem gezegd dat hij dan m.i.v. januari een vaste dag in de week NIET gaat werken, en als mijn planning van museum dan komt we die dag samen bepalen, dan hebben we samen vrij en kunnen we op zo'n dag samen iets doen! dat lijkt me dan beter! Officieel zijn ze per 31-05-2016 verloren als je ze niet opneemt, nou dat zal toch niet gaan gebeuren. Tegen mij is zijn bazin altijd uiterst vriendelijk, maar volgens Wim zijn het ratten! (???)
