Baby-kater ontdekt Maisoncelles.....................

De impulsieve adoptie van het katertje heeft zo z´n voors en z´n tegens! Er staat een konijnenkooi in de kamer, waar hij huist als wij even geen tijd, zin en gelegenheid hebben om op te letten, of uithuizig zijn. Als hij uit de kooi is dan rent en vliegt hij door de kamer, kan zelfs al de traptreden nar de keuken op en daar plundert hij de etensbakjes van Kruimel en Boefie!. Hij heeft 9 van de 10 minuten een kogelrond vol buikje want hij kan blijven eten en drinken. De beide grote katers hebben er best veel moeite mee dat dat wurmpie zoveel aandacht opeist! Ze grommen en sissen tegen hem, maar die kleine heeft er mooi lak aan! Perusse vindt het allemaal best en laat letterlijk en figuurlijk over zich lopen. Het uk zit nog steeds onder de vlooien dus we kammen en poederen veelvuldig. Als hij de kans krijgt ligt ie het liefst languit in je nek, maar zijn venijnige nageltjes zijn erg scherp! In zijn kooi slaapt ie in de theemuts van oma Agnes, opgerold en lekker warm kennelijk. Het is echt een poepie, maar we hebben de indruk dat hij tzt de boel hier wel zal regeren! Marieke mocht een naam verzinnen en dat viel niet mee. Er zijn heel wat namen aan ons voorbij gegaan en uiteindelijk kozen we unaniem voor EMO.
(Emo is een muziektype dat dateert uit de jaren 80 van de 20ste eeuw. Emo combineert hardcore en punkmuziek met melodische en experimentele muziek. Vanaf eind jaren 90 evolueerde de term "emo", tegenwoordig verwijst emo ook naar een modestijl en een lifestyle voor (vooral) jongeren.)
Marieke vindt dat namelijk nogal cool vooral hun haarstijl.
Voorlopig luistert hij absoluut niet als wij hem roepen, dus suggereert Wim dat hij misschien wel doof kan zijn. Hij weet echter donders goed wat hij wel en niet wil. Dus we krijgen nog wel wat te stellen met dit kleine monstertje!!!!!

Verwennerijen,

Als ik het me goed herinner schreef ik al eerder een blogje over het feit dat ik soms vreselijk verwend wordt door mijn klanten. ( Toen onder het kopje een vliegende kraai vangt altijd wat!)
Het is de laatste weken weer echt raak. Bijna dagelijks kom ik thuis met van alles en nog wat.
Een fles eau de vie van mirabellen, een recept van crème de cassis en een fles om uit te proberen. En nu iedereen volop oogst vanuit zijn of haar moestuin is het een en al boontjes wat ik meekrijg, kersen toen het kersentijd was, valappeltjes voor appelmoes, kroppen sla, dagelijks heb ik wel iets in een doosje of zakje achterin liggen. En dan mag ik vooral de heerlijkheden van de donderdag niet vergeten; mevr. P heeft af en toe een zakje heerlijke eigen gebakken meringues klaar liggen of ze verrast me met een klein bladerdeeg gebakje met frambozen uit eigen tuin en laatst zelfs een hele emmer frambozen waar ik sap van heb gemaakt. Ook Wim's bazin schenkt ons regelmatig allerlei lekkers, na het slachten van een koe kwam Wim met een zak vlees thuis, vorige week had ze bosbessen gekocht en gaf ze me een flinke schaal. Volop genieten dus van al die heerlijkheden en verrassingen.
Morgen (donderdag) ga ik mevrouw P. verwennen met een flesje advocaat en zal ik binnenkort ijzerkoekjes voor hen bakken, als dank voor haar verwennerijen.
Jl. donderdag kwam ik in de hitte bij mevrouw A. en daar waren de katten al allemaal driftig aan het heen en weer rennen in afwachting van iets lekkers, ze weten het al! Bij sommige klanten zijn de beesten er eerder dan de klant, omdat ze inmiddels de claxon herkennen en weten dat ze waarschijnlijk iets krijgen! Ik haalde mevrouw A.'s boodschappen en kwam terug in haar stal toen ik ergens iets heel zacht hoorde piepen. Ik keek in het rond en zag een heel klein pluizebolletje klagelijk miauwen. Het werd door de grote katten weggestuurd. Ik pakte het op, mevr. A. werd kwaad. Ze heeft een 5tal katten van zichzelf, maar omdat de buurvrouwe in het ziekenhuis ligt komen die katten ook bij haar mee-eten. Ze was niet blij met dit mormeltje en zei dat ik het aan haar moest geven, ik begreep meteen wat dat zou betekenen. " Fous moi la paix" zei ze geïrriteerd! Op ik maar even op wilde zouten!!!!!! Ik zag de kleine blauwe oogjes van dit pluisje en reageerde impulsief met een Nee ik neem hem wel mee!!!! Mevr. A. vroeg of ik gek was, maar ik had hem al in mijn arm en heb voor hem een kartonnen doos in de hapkar neergezet en het beestje erin gedaan. Op dat moment me absoluut niet realiseerend dat we vrijdag naar Schiedam zouden gaan om M. op te halen!!!! Ik reed langs de boerderij van C. en wilde aan mevrouw C vragen wat ik het beestje het beste kon geven, Wim kwam net aanrijden en die was meteen ook verkocht! Mevr. C adviseerde koemelk met water, toch thuis voor de zekerheid maar even met de dierenarts gebeld en een blik moedermelk poeder gehaald. Het beestje dronk met een speentje gretig het flesje leeg. Het heeft het weekend uiteindelijk bij mevr. C doorgebracht in de konijnenkooi en ze heeft hem gruwelijk verwend. Nu loopt hij af en toe los in de kamer en kan al trapjes op en af! Het beestje heeft ook een naam gekregen we noemen hem: EMO! Kruimel en Boef vinden het nog niet echt leuk, ze blazen naar hem, maar het diertje trekt zich er weinig van aan.Het eet brokjes van de grote broers! Met Perusse hebben we geen gedoe die vindt alles prima, gisteren lag Emo zelfs even op zijn grote rug te slapen!!!!!
Iedereen is er blij mee, helaas zit ie wel onder de vlooien dus moeten we regelmatig kammen.

Vriendschap en medeleven,

Mijn tweede werkweek na onze vakantie is al weer bijna over de helft en ik kan niet anders zeggen dan dat het me enorm goed doet dat iedereen zo hartelijk is en medeleven toont. In de eerste week is mijn rit iedere dag ongeveer een dik uur uitgelopen, alleen al door alle vragen over het wel en wee van mijn moeder. Zo lief dat men zo betrokken is. Het was hart-verwarmend, niet één klant, die zonder vragen alleen maar zijn/haar boodschap deed. Wim doet dan altijd wat laatdunkend zo van:" Ja, ja dat zal wel!" maar het was echt zo. Ik had er geen moeite mee weer aan de slag te moeten, had ook wel weer behoefte aan de kletspraatjes ed.
Wim heeft het altijd wat moeilijker met dat soort dingen en die verlangde naar het verleden en zijn 6 weken vakantie. We hebben beiden nog een aanvraag lopen voor ergens in oktober nog een weekje in de hoop dat dat kan.
De logeerpartij van JL was een onverwacht succes! Na elkaar te hebben opgespoord via Hyves was het contact snel weer opgepakt en het afspreken van de logeerpartij bleek niet al te moeilijk.
Zoals ik dus vorige keer al meldde kwam hij per trein vanuit Reims naar Chaumont.
Even was de vraag waar hij moest slapen, omdat hij al is voorzien van "gas en waterleiding" zoals mijn vader dat vroeger noemde, was het even lastig. Maar ze losten het samen snel op. Bed opgemaakt op de grond bij Marieke en het feest kon beginnen!!! Ze hebben het een beetje uitgebuit, maar heel leuk gehad samen. Er is geen onvertogen woord gevallen en dat is voor Marieke een hele prestatie! meestal is ze het al snel zat of vallen er woorden, maar dit keer echt helemaal leuk. Ze ondernamen niet veel. JL vond het hier heerlijk rustig. Zaterdag hebben GvB en ik hen met de trein vanuit Chaumont naar Parijs gebracht en hen op Gare du Nord uitgezwaaid ( tegen Marieke's principes, maar toch) Ze zijn veilig maar een beetje misselijk van het achteruit rijden in Rotterdam aangekomen. Het is aan ons om haar aanstaand weekend weer naar hier te halen. G en ik hebben een heerlijke dag gehad, mooi weer lekker rondgestapt door o.a. donker Afrika, nooit geweten dat al die kleurige lappen voor hun kleding in Nederland word gedrukt! Aten heerlijke Algerijnse friandises in een salon de thé, waar vooral G enorm gecomplimenteerd werd! Eerst zagen ze ons aan voor moeder en dochter!!!! Ken je nagaan! Later heerlijk gegeten en toen terug met de trein. Dat viel tegen want er bleek iets te zijn gebeurd met een trein op onze rails en dus hadden we dik twee uur vertraging. Was uiteindelijk om half twee 's nachts weer thuis. Een dagje om graag nog eens over te doen.
Zondag kwamen W+H op bezoek. Het was mooi weer en dus brachten we een groot gedeelte van de dag buiten door. Heerlijk om elkaar weer te zien, te lachen te genieten van al het lekkers en te spreken. We deden ter plekke de boodschappen voor de avondmaaltijd in mijn hapkar, dat was ook voor H een hele belevenis! We gingen met z' n allen naar de boerderij en zagen W aan het werk, mevr. C liet nog even haar kalveren zien, haar grote passie die boerderij! Ook werd onze Renault 4 bewonderd. Al met al een hele gezellige dag. Zij moesten nog weer het hele eind terug naar de Meuse, maar hebben net als wij genoten. Hun reactie op de mail loog er niet om; ze zijn ervan overtuigd dat we de juiste stap hebben gezet!

Vervolg op het hondje,

Om alle lurkers ( ja ik ben onlangs te weten gekomen dat er een benaming bestaat voor al die mensen, die wel meelezen maar niet, nauwelijks of nooit een reactie plaatsen!) gerust te stellen na alle toestanden over het hondje van de buren even nog een stukje extra info: men is toch na heel veel heen en weer gezeul naar de dierenarts gegaan met het beestje. Daar bleek dat er erg veel inwendige verwondingen waren en er weinig meer te redden viel. Hij heeft dan ook het diertje van zijn lijden verlost met een spuitje. 's Avonds tegen 7 uur toen schoonzoon was vertrokken (eerder durfde ze kennelijk niet) belde de buuf met de vraag of ik even langs kon komen; ja wel ik trof ze allebei, moeder en dochter met hele dikke tranen aan, aan de keukentafel. Het leven werd nooit meer als voorheen, de maand juli is al zo'n vreselijke maand, want dik 15 jaar geleden overleed man/vader en een slordige 12 jaar geleden ook nog zwager/oom. Dus juli slaan ze liever over! en nu ook nog die lieve lieve lieve Poupette!!!!!!! Je houdt het toch allemaal niet voor mogelijk; stelletje aanstellers liever gezegd: dramaturgen.
Deze laatste vakantieweek hebben we niet echt veel schokkends gedaan.
maandag gingen we naar Aulnoy om de fam. B te helpen met het inzetten van het glas in de grote kozijnen, ik natuurlijk niet en dus heb ik me op andere manieren verdienstelijk gemaakt. We sloten de dag af met een gezellige, smakelijke bbq en Marieke en L. hebben heel de dag rondjes gereden op de brommers!
Dinsdag is Wim begonnen met de vloer in de logeerkamer, dat valt niet mee; alles is erg scheef, maar het grootste gedeelte ligt erin. Woensdag was het de dag van het brommercertificaat van Marieke. Ze moest om 9.30 uur op de autorijschool zijn, compleet met jas, handschoenen en helm. Daar aangekomen even geïnformeerd of er andere kandidaten waren die tussen de middag in de stad zouden blijven, maar de enige anders kandidaat (met een jampotbril en een nestharen snorretje, niet echt een snuggere) at bij zijn moeder thuis. Dus bleef ik in Neufchateau en we lunchten samen. Het viel allemaal erg mee. Handige Harry deed het niet echt super op de brommer, volgens Marieke had hij nog niet eerder brommergereden en wiebelde hij erg en was vrij onzeker. De instructeur werd regelmatig erg boos, wat voor Marieke te volgen was via de "oortjes". Ik deed de boodschappen, reed terug naar huis en weer terug. Daar aangekomen bleken beiden geslaagd te zijn. Ook Handige Harry had zijn certificaat, alhoewel de instructeur er zichtbaar moeite mee had omdat hij toch het idee had dat HH er nog niet helemaal aan toe was. Marieke vond het allemaal een eitje en trots met certificaat gingen we nog even naar Leclerc voor haar kadootje!
Donderdag geen bijzonderheden (Wim ging verder met de vloer)'s avonds kwam de fam. B Marieke feliciteren en we aten taart met z'n allen, helaas is de mobylette in repartie dus kwam er van brommer rijden niets, hopelijk is hij volgende week klaar! en vrijdag naar Chaumont om JL op te halen van het station.
Keurig op tijd, meteen herkend en dus vanaf vrijdag een logé in huis.