De allerlaatste.....

van 2011! Ondanks alle ups en downs is het jaar weer bijna voorbij. Vanavond vieren wij de jaarwisseling bij onze overburen. Hopen dat we in besloten kring zullen zijn, er zijn een paar mensen die we daar liever niet tegen komen, maar we zijn genodigd en kunnen moeilijk zeggen;`als die en die komt wij er niet zullen zijn`. Marieke is met AL en zij is door de jeugd uitgenodigd om in het stadhuis te komen vieren. Helaas is AL erg verlegen dus het zal er nog om hangen of ze wel zullen gaan. Anders zitten ze dus saampjes thuis. Ze zitten de hele week al meer boven dan dat we ze zien, alleen tijdens het avondeten komen we ze tegen! Pubers!!!!!!!
Ik heb weer oliebollen gebakken zoals ieder jaar, dit keer met een recept van FF uit de wereldkrant, ze zijn overheerlijk. Helaas eet je er vaak al te veel van, ik voel mijn buik en we moeten nog de hele avond. Wim is melken en als hij gedoucht heeft gaan we naar de overkant. Goede voornemens hebben we(nog) niet. Ik vrees dat het vinden van een baan met de week moeilijker word. Ik verlies de moed niet maar toch, het valt niet mee. Veel werkeloosheid, mijn leeftijd (ik hoop in april 60 te worden, iedereen bij deze van harte genodigd weekend 21 april!!!!, noteer het vast)en het niet voor het oprapen liggen van interessante banen. Ik blijf op de site kijken, houd mijn oren en ogen open voor alles. Mijn oppasbaantje houd officieel de 15de januari op. Ik hoorde vorige week van meneer Z dat zij gaan scheiden! Ze zijn nog maar 4 jaar samen, hebben dus 2 kindjes, wonen nog geen 5 maanden in dit huis ( de verhuisdozen zijn nog niet eens allemaal uitgepakt!) en het gaat dus niet meer. Ze zullen het huis moeten verkopen en dat zal in deze tijd niet meevallen. En dan woonruimte en voor mevrouw een fulltime baan. Ze vroeg of ik dan eventueel fulltime bij haar wilde werken, dat vind ik een prima plan, mits het niet heel erg ver weg gaat worden. Ik houd alle mogelijkheden open, we zien het allemaal wel. Ik wens namens ons drietjes, vanuit hier iedereen hele gezellige jaarwisseling en veel heil en zegen voor 2012.

De dag voor Kerstmis,

Buiten is het zacht maar grauw. Geen witte kerst dit jaar. De wasmand met de cadeautjes ( mede dankzij opa K) staat klaar voor vanavond. De traditie van het gaan naar de nachtmis en daarna kerstonbijt, met beschuit met muisjes, zit er helaas niet in. De mis is al om half negen en redelijk ver weg en dan willen zowel Marieke als Wim niet mee, dus dat is geen optie. Wim moet trouwens vanavond gewoon melken, is morgen vrij maar werkt nieuwjaarsdag. Marieke is door de jeugd van de overkant uitgenodigd voor het gezamenlijk vieren van Oud en Nieuw. Leuk voor haar denk ik.
Het was een hectische week met een heleboel ergernissen. Meneer Z wilde bij nader inzien toch graag de Renault5 kopen, hij belde dinsdagmiddag of ik het zo kon regelen dat ik met de auto kwam en dan zorgde voor vervoer terug naar huis, de buurman van de overkant was bereid mij op te halen. Het ging allemaal een beetje chaotisch, hij reed in het donker een rondje proef en kwam weer binnen met de mededeling dat hij hem graag over wilde nemen. We onderhandelden over de prijs, hij ging akkoord maar zou pas eind van de maand een deel betalen. SG haalde mij op en de R5 bleef in C. Meneer Z ging er de volgende dag mee naar zijn werk en belde halverwege de dag op dat hij wat moeite had met de choke (weet niet of je dat zo schrijft). Ik eea uitgelegd. ´s Avonds na het werk kwam hij opgewonden thuis, het was goed gegaan maar hij had bij de supermarkt de lichten laten branden en werd door een microfoon oproep daarop attent gemaakt. En even later op een parkeerplaats een andere auto geraakt, maar niets ernstigs het was allemaal een kwestie van wennen volgens hem. Donderdagavond tekenden we de papieren en hij zou de volgende dag het kentekenbewijs over laten schrijven. Nog net op tijd om een nieuwe APK te ontlopen.
Ik ging naar huis met het idee dat alles zo in orde was.
maandag kreeg ik een telefoontje, de R5 deed het niet meer en was naar een garage gesleept. Hij zag van de koop af, want er deugde iets niet met nummers en dergelijke en de auto startte niet meer. Volgens de garage was het een gestolen auto en die maakten daar hun handen niet aan vuil. Wij uiterst verbaasd. Wim zwaar over de rooie. Die reed dinsdag naar Chaumont startte de motor en die deed het gewoon. Hij werd door het garagepersoneel behandeld als was ie een crimineel, dus dat dreef zijn woede nog een beetje meer op. Thuisgekomen wilde hij meteen weer terug en dus gingen we samen en haalden wij de 5 weer op. Geen centje pijn, motor liep als een zonnetje.
Ik ging met lood in mijn schoenen oppassen die avond. Mevrouw Z. was niet op de hoogte van het hele verhaal, ze zei dat haar man momenteel een beetje op een andere golflengte zat!!!!! Toen hij thuiskwam vroeg ik of hij me de papieren terug kon geven, ja................. hij wist alleen niet waar hij die gelaten had!
Vanaf die dag heb ik er iedere dag naar gevraagd en Wim ging uit zijn dakpan van boosheid. Ik stuurde een sms aan mevrouw met de mededeling dat ze echt voor het weekend met het kentekenbewijs moesten komen want anders stond ik niet in voor de reacties van mijn echtgenoot. Vrijdagochtend nog weer een telefoontje naar meneer hij vond het allemaal lichtelijk overdreven, maar zou zijn vrouw aansporen om in huis te zoeken. Gelukkig lag het kentekenbewijs op de kast in de keuken toen ik aankwam, ze had het gevonden. Nu zitten we alleen met twee schades aan de auto en dat is minder. En staat de R5 weer gewoon voor de deur!

www.blueandpinkribbon.punt.nl

Belofte maakt schuld, dus besteed ik aandacht aan een geweldig voornemen van een hele lieve vriendin van me!
A Sister´s Hope!
Zij heeft zich ingeschreven voor een 60km loop die in oktober 2012 zal plaatsvinden. Ik meen 2 x 30 kilometer. Zij moet echter om mee te kunnen doen een bedrag van 1500 euro bij elkaar sprokkelen d.m.v. ludieke acties of donaties of sponsoren. Dit alles komt ten bate van blue and pinkribbon, zij zetten zich in om het probleem borstkanker onder de aandacht te brengen. Want wat veel mensen niet weten is dat er ook heel veel gevallen van borstkanker zijn onder mannen.
Om haar te helpen heeft men een speciaal rekeningnummer waar je geld op kunt storten.
Neem eens een kijkje op haar website

Borstkanker.

Ik wil me hard gaan maken voor:
http://www.asistershope.nl/content/hometwo.htm

Ben een vrouw van 62 en gelukkig helemaal gezond!
Ik heb gekozen voor Blue and Pinkribbon, omdat ook al is dit minder bekend, bij mannen borstkanker wordt geconstateerd.

Alle donaties moeten rechtstreeks naar de organisatie, dus niet naar mij!

rekeningnr. 2947137 van de organisatie, Persoonlijknummer W703 Altijd dit nummer gebruiken!
t.a.v. Stichting A Sister's Hope.
alvast veel dank.

Dus mochten jullie het nieuwe jaar starten met een goed voornemen STORT dan ajb om dit project van VR te steunen.

Sinterklaas ging stilletjes voorbij,

Omdat Marieke nu de hele week niet thuis is, wat trouwens wel heel aangenaam rustig is, hebben we ook dit jaar het Oerhollandse Sinterklaasfeest overgeslagen. Eigenlijk wel jammer maar we doen wat kleine presentjes onder de kerstboom maar hebben wel zondagavond een stukje boterletter en onze chocoladeletter opgegeten. Alle heimweeboodschappen die Manon had meegebracht plus de grote verrassingsdoos van V&H hebben een plekje gekregen in de voorraadkasten. We kunnen dus wel weer even voorruit. We zullen Kerst stilletjes met z´n drietjes vieren vrees ik. Voor Wim zijn dat overigens toch gewone werkdagen, hij heeft nog aardig wat vakantiedagen staan maar of het zal lukken die op te nemen???? Marieke heeft van de week haar cijferlijst gekregen, ze belde afgelopen maandagavond al even op om haar gemiddelde door te geven n.a.v. de voorbespreking. Ze is nl. klassenvertegenwoordigster en neemt haar taak erg serieus. Haar gemiddelde is 13,47 op de 20 dus zeg maar op z´n Hollands een dikke 6,7 gemiddeld! Heel netjes dus. Vrijdag was het tafeltjesavond en daar was ik in de gelegenheid om met 5 van haar leerkrachten te praten o.a. haar mentor. Toen ik hem vertelde dat Marieke sinds 2007 definitief in Frankrijk woont, viel de beste man bijna van zijn stoel! Hij kon het nauwelijks geloven. Wat een topprestatie heeft ze geleverd! Men is dus helemaal niet op de hoogte van het feit dat ze geen basis heeft gehad op een franse lagere school. Chapeau dus! Ook haar docente Frans was erg onder de indruk. We kunnen dus met recht trots zijn. Ze moet iets minder kleppen tijdens de lessen en proberen dit niveau zo te houden, dan kan ze zeker blijven voor een BAC S. en hoeft ze niet van etablissement te veranderen. Zou dus echt super zijn.
Verder is er voor mij nog geen zicht op een baan, er is nauwelijks iets interessants op de sites te vinden. Ik ga dus nog trouw naar mijn babysit adres maar oh jee wat kan het daar een puinhoop zijn. Overal vuile luiers zomaar op de grond, de vuilniszakken helemaal kapot gescheurd in de voortuin, door die lieve Labrador die alles eet wat los en vast zit. De was van dagen geleden nog ongestreken op de bank, de wasmanden die uitpuilen, de afwasmachine waar je alle etensresten nog in ziet liggen van de afgelopen dagen. Een huishouden met de franse slag dus. Ik geloof dat ze het zelf niet overzien en alles belangrijker vinden dan dat! Ik doe wat ik kan en ruim op, stop alles in vuilniszakken, strijk en hang de was op. E is een scheet en kan al tot ziens zeggen. Ook vraagt hij op zijn manier of ik paard met hem wil doen, hij bedoelt dan het versje van een damespaard enz. Hij geniet van dat soort versjes en voorleesverhaaltjes. A is een engeltje, nooit zal ze huilen vindt alles best en eet wat de pot schaft. Helaas zal het na de 15de januari voorbij zijn, dan gaat namelijk het peperdure mobiele museum Pompidou verhuizen naar een andere stad in Frankrijk en is A haar baantje kwijt. We zien het wel, de camping gaat over (te veel adders onder het gras)