Ieder huisje, heeft z´n kruisje,

Vandaag maandag zojuist een afspraak gemaakt met de orthopedische afdeling
van het ziekenhuis in Neufchateau want volgens alle huisdokters had ik al twee weken in het gips moeten zitten,
De scan heeft uitgewezen dat er een breukje zit en ook een scheurtje in de polsgewrichtjes en dat had volgens hen direct gegipst moeten worden: nota bene tot over de elleboog!!!!!!!
Rampzalig dus!
Morgen weten we wellicht meer, hoop dat het allemaal met een sisser afloopt, want dan ben ik dus echt vreselijk onthand.
Nu is af en toe die spalk al een verschrikking, laat staan gips.
Even nog maar niet te veel bij stilstaan er zijn ergere dingen.
Wat uitbetaling aangaat kom ik ook geen stap verder iedereen vertelt een ander verhaal, niemand die duidelijkheid kan verschaffen, dus afwachten!
Voorlopig heb ik een verlenging van twee weken niet werken!
Het wordt dus nu wel tijd dat Wim werk vindt, want anders worden de druiven wel erg zuur.
Ik heb dus gebeld met ANPE (het arbeidsbureau, nou hoeven we daar geen wonderen van te verwachten maar je weet maar nooit) en een afspraak gemaakt, ook gebeld met de wijnboer in Coiffy die voorstelde een dagje vrijwillig proef te komen draaien in ruil voor een maaltijd of een paar flesjes wijn. Zodat hij de sfeer kan proeven en kan zien wat het werk allemaal inhoudt, ze zijn volop met de “ vendange” bezig.
Ik ben er nog niet achter of er nou wel of niet een vacature is, meneer was nogal onduidelijk en ik blijf het toch nog steeds moeilijk vinden te converseren door de telefoon.
Dat het Frans spreken en vooral lezen moeilijk is blijkt ook tijdens het verplicht lezen van
een kinderboek dat Marieke voor Franse les als opdracht heeft, de juf heeft haar toestemming gegeven dit samen met mij te doen. Het tekstverklaren en het beantwoorden van de vragen valt om de dooie dood niet mee!
Het lezen en het goed uitspreken van de woorden, gaat Marieke steeds beter af, maar het begrijpend lezen is voor ons allebei toch een hele klus. Maar je steekt er wat van op!
Voor de totaal onbekende woorden pakken we het woordenboek.
Gisteren verveelde Marieke zich, Wim was driftig aan het snoeien geslagen in de tuin en
Marieke wilde enorm graag gaan vissen. Xavier had het met ons over Andelot daar is een kweekvijver waar je forel kunt vangen, dus wij daarheen.
Het was mooi weer, een leuke tocht en een leuke stek bij een soort vennetje.
We betaalden om te mogen vissen, kochten aas en zochten een plekje. Helaas lagen er veel
bladeren in het water en die bleven natuurlijk regelmatig aan het haakje hangen, de forellen wilden niet bijten. Na drie keer van plekje te zijn verkast en dik 3 uur later had Marieke het wel gezien, ze had gehoopt een flinke vis te kunnen vangen, maar het zat haar niet mee.
Bij de kweekvijver kon je ook vissen en dan betaal je per kilo gewicht van de forel.
Een paar mensen waren daar bezig en hadden al snel 6 dikke forellen gevangen!
Met een maïskorrel aan de haak van haar hengel deed Marieke ook een poging; gevolg was dat de forel met haar dobber en al er van door ging!!!!
De tweede poging met een andere hengel en steviger draad was al vrij snel raak, geassisteerd door een heldhaftige, kordate meneer haalden zij de vis boven!
Bijna twee kilo, vuil aan de haak! Ik had al 13 euro betaald voor het mogen vissen en deze kanjer konden we voor 13 euro meenemen, schoon gemaakt, kop eraf in een plastic zak.
Jammer genoeg ben ik de enige die vis eet ( op Kruimel en Boeffie na), dus restte mij niets anders dan de vis in te pakken en in onze nieuwe vriezer te stoppen, wachtend op een
gelegenheid hem te bereiden en te nuttigen met een paar liefhebbers.
Ik zal eens in de kookboeken duiken voor een mooi recept. Hij blijft maximaal 3 maanden goed dus hoop ik dat we voor die tijd een stel slachtoffers hebben gevonden.
Intussen werkt de oven op volle toeren om de hoeveelheid appeltaarten te garen en ook deze
tot nader order in te vriezen.
Dus heeft iemand zin in forel of appeltaart, meld je bij deze!!!!

Puin, puinpoeder, puinhoop.......

Het begint er zo zoetjes aan op te lijken dat er nooit een einde komt aan puin ruimen,
Nu Wim begonnen is met het plaatsen van de deur in de keuken die ons een wat makkelijkere toegang zal verschaffen naar de tuin, blijft hij tegelijkertijd ook bezig met het afvoeren van het PUIN
De tijd dat we alles beneden bij de dechetterie konden gooien is sinds begin dit jaar voorbij, Frankrijk is eindelijk een beetje milieubewuster geworden en heeft de kleine communes verboden om nog langer het afval op een berg te storten of in een voormalige sloot te dumpen. Gevolg is echter wel dat we iedere lading eerst in de aanhangwagen moeten gooien en dan naar of Nogent of Bourbonne moeten brengen en daar weer handmatig alles uit moeten laden en in een container mogen dumpen. Van daadwerkelijke afvalscheiding is nog niet echt sprake want veel mag in de container die aangeduid wordt met een bordje `tout venant`wat inhoud dat stoelen, puin, oude potten en dergelijke allemaal bij elkaar terecht komen dus wat milieubewust en afvalscheiding?????
Wim steunt en kreunt weer volop en ik moet zeggen het valt ook niet altijd mee, veel stofzooi,
zwaar werk en tegenvallers.
Het PUINPOEDER zit dus tot in de keukenkastjes en alles is bedekt met dit vreselijke stof.
Tegenvaller is ook dat ik jl. woensdag bij binnenkomst op mijn werk, in de hal ben uitgegleden over de natte vloer en een flinke val heb gemaakt.
Ben keurig geholpen en boven bij de telefoniste hebben we op mijn elleboog en pols
Arnica gesmeerd want het werd al snel flink blauw. In de loop van de dag werd het steeds pijnlijker om bonnen te nieten en te schrijven, want natuurlijk hoe kan het ook anders het is mijn rechterarm. Donderdagochtend was de pols flink gezwollen en op weg naar mijn werk gestopt bij de apotheek en een steunverband aan laten leggen, bij de centrale kassa
attendeerde iemand mij erop dat ik maar beter een “ declaration” kon laten opstellen.
Zogezegd , zogedaan maar aangezien leclerc niet mijn werkgever is werd me aangeraden naar het uitzendbureau te gaan en het verder via daar te regelen.
Adecco reageerde vrij nuchter gaf me de nodige papieren en verwees me naar de eerste hulp in het ziekenhuis voor foto’s.
Ook daar weer veel gedoe, want we hebben nog geen sociaal nummer en nog geen verzekering!!!!!!
Foto’ s gemaakt, aardige dokter die me vertelde dat er een klein scheurtje zit in een botje van mijn polsgewricht! Dat betekent dus voorlopig 1 week niet werken ik had zelfs 3 weken mogen stoppen maar ik wil eerst even afwachten hoe het gaat, over 3 weken zit nl de periode van vervangen erop.
Gespalkt en weer terug naar Adecco, want ondanks hun uitlatingen niets te betalen (want dat hoefde niet, hadden ze me voorspeld) moest ik toch de behandeling voorschieten.
Op de vraag of ik tijdens dit verzuim doorbetaald wordt konden zij me geen antwoord geven, prettig geregeld dus!
Vanochtend veel getelefoneerd, ik zal moeten wachten tot mijn eerste salarisstrook met minimaal 60 werkuren binnen is dan pas kan ik terug naar de Caisse Maladie en met terugwerkende kracht vanaf 23 juli jl. alles regelen.
PUINHOOP dus.
Het enige voordeel is dat ik de eerste schoolweek van Marieke haar ’s morgens kan helpen en aanstaande dinsdag met haar meekan voor haar eerste echte schooldag!
Vroeg op want de bus vertrekt om 7.45 uur en ze moet 5 minuten voor die tijd bij het bushokje staan.
Zal ons benieuwen…………………..

Toch gebroken?

Jl. vrijdag naar de huisdokter geweest voor de controle van mijn pols, zij verbaasde zich erover dat ik niet in het gips zit, het schijnt een van de belangrijkste botjes van het gewricht te zijn waar een scheurtje in zit!
Moet mijn duim fixeren en er niets mee doen!!!! ( en dat na een week van schillen en wecken en sap koken ed.) Een geluk dat ze dat niet heeft gezien.Ze heeft me nog een week huisarrest gegeven en ik mag aanstaande donderdag terug naar het ziekenhuis voor een scan van de pols.
Hoop dat voor die tijd alles met de verzekering rond komt, anders word ik vast en zeker het ziekenhuis uitgezet.
Gaan maandag naar Adecco het bewuste papiertje ophalen en dan direct door naar de CPAM.
Ik blijk alleen ´s middags van 15.00 uur tot 18.00 uur het huis uit te mogen, ook dat was nieuw voor mij. Zou het dan toch betekenen dat ik word doorbetaald?????
We gaan het allemaal meemaken!
Gisteren heeft een vriendelijke meneer in Marieke´s kamer het blauwe zeil geplakt en vanochtend hebben we haar kamer weer ingericht. Het is nog niet helemaal af maar het ziet er heel leuk uit. Nog wat verven en kleine dingen en ze zit er netjes bij.
Wim heeft al het materiaal gehaald om twee treden te storten in de keuken voor in en uitgang naar de tuin. Zijn volgende project! En dan als laatste voorlopig de trap naar Marieke´s kamer, dat vergt echter nogal wat specialisme en hij ziet er een beetje tegenop om dit aan te gaan pakken.

Donderdag avond laat kwam Ed, met proviand en dit keer zonder zijn Maudje en Boris. Gelukkig maar voor Kruimel en Boef want die moeten al rekening houden met Perusse!
Vrijdag heeft hij samen met zijn “oom” na lange tijd weer gefietst!!!!!
Dat viel niet mee, intussen toch weer een paar kilo (slechts 4, ik ga alle snoep troep, drop en kaakjes verstoppen, hij blijft eten) zwaarder en weinig conditie en dan al die stukken “ vals plat”!!! Ed heeft als doping dit keer Fantomal gebruikt, iedere keer heeft hij een nieuw middel ontdekt wat hem meer energie geeft. Toch fietste hij dit keer Wim eruit.
Hoop echter dat Wim snel de draad weer oppakt, misschien kan hij dan ook wat beter slapen.
Het zou het beste zijn als hij een fietsclub vond waar hij wat mee kan toeren en dan moet hij tegelijkertijd Frans praten, dat zou de boel wat stimuleren. Tot nu toe is en blijft dat een grote handicap.
Toch moet hij nu zijn best gaan doen zich ertoe te zetten want we zitten nu begin september en hij moet toch een keer aan het echte werk en centjes binnen brengen. Het is nog steeds niet zo dat we van alleen de liefde kunnen leven!

Huisje, Boompje ,Beestje.............

Huisje:
Het huis is in de loop van de jaren veranderd van vier muren en twee voordeuren
naar een woning voorzien van alle comfort. Grotendeels door Wim´s eigen handen
De inrichting die we voor het merendeel via marktplaats aanschaften is eigen geworden
en we hebben veel van de oorspronkelijke dingen gelukkig kunnen behouden.
De toekomstige eet-cq televisie kamer die we in de stal willen creëren zal voor een
gedeelte gevuld worden met spullen van de Koemarkt. Ik heb mijn heerlijke luie fauteuil opnieuw laten bekleden en kan niet wachten om daar ´s avonds weer lekker in te kunnen
uitbuiken!
Sinds een week hebben we een nieuwe schotel aan de schoorsteen en kunnen we
in Marieke´s kamer weer televisie kijken, Wim wil erg graag een kaart van Kanaal digitaal zodat we dan tzt weer Nederland 1, 2, en 3 kunnen ontvangen en op die manier een beetje
het Nederlandse nieuws kunnen volgen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot nu toe de teevee niet mis, ik vind het heerlijk om bij de open haard in een boek te duiken. Helaas heb ik nu erg weinig tijd en komt het er niet echt van, maar straks als de avonden weer wat donkerder worden wil ik me daar wel weer toe zetten. Het boek wat ik nu aan het lezen ben boeit niet echt dus weinig reden tot uitlezen maar ik doe het wel!
Wim vindt lezen het herkauwen van andermans gedachten en leest dus niet of nauwelijks.
Hij is blij dat hij het programma van Edwin Evers weer kan volgen via de schotelantenne!
Ieder zijn meug zei de boer en hij kuste zijn varken!

Boompje:
Onze bomen en struiken groeien flink, de door ons vorig jaar aangeplante fruitboompjes
dragen zelfs vruchten.
We hadden twee mirabellen! Één pruim prachtig van kleur en heerlijk van smaak. De stoofpeer heeft het erg moeilijk en aan het appelboompje hangen 5 dikke cox’ en!
De oude appelboom is nog nooit zo vol vruchten geweest, dat gaan heel veel potten appelmoes worden! En natuurlijk echte Hollandse appeltaart. De buurfamilie had enorm veel mirabellen, maar dit jaar waren ze me dus voor en had ik slechts het nakijken! Het is het laatste jaar dat ze een stooklicentie hebben en daar gaan ze flink gebruik van maken!
Andere jaren kon ik nog mirabellen wecken maar dat wat ze hebben laten hangen is de moeite van het rapen niet waard. Jammer dus, volgend jaar beter opletten.
Ook hebben we veel noten, de hazelnoten vallen al op de walnoten moeten we nog een maandje wachten. Ik hoop dat ik dit jaar een gedeelte kan persen tot olie, met het persje, wel een megaklus maar ook wel de moeite van het proberen waard.

Beestje:
Onze katten hebben hier een eldorado gevonden.
Ze zijn de hele dag buiten te vinden, op zoek naar muizen en op jacht naar zwaluwen.
Vooral bij Boefie zie je dat hij van origine een buitenkat is, hij kan niet wachten tot de voordeur open gaat en weer of geen weer is hij buiten. ’s Nachts tegen vieren mauwt hij voor het slaapkamerraam dat hij erin wil. Wim die slecht slaapt laat hem meestal binnen.
Hij tankt dan bij en zodra ik ze ’s morgens eten en drinken heb gegeven kunnen ze niet wachten tot ze weer naar buiten kunnen.
Kruimel is al verschillende keren met een muis komen opdraven, die wij dan snel uit zijn klauwen redden, vaak al te laat voor het arme beestje! Ook heeft hij het druk met het vangen van sprinkhanen.
Nala de kater van de overkant heeft intussen door dat de brokken die onze katten krijgen van een betere kwaliteit zijn, dan degene die hij voorgeschoteld krijgt en dus komt hij bij ons
zijn maag vullen. We hadden dit maar steeds niet in de gaten en laten als we weggaan een raam in de voordeur open zodat Kruimel en Boef naar binnen kunnen, maar Nala had dit ook door en is met onze twee katers goede maatjes dus vandaar dat we steeds lege voerbakjes aantroffen en omdat het ook een rode kater is wij het in het begin niet eens doorhadden!
En dan natuurlijk onze hond:
Een lieve mollige golden retriever, die in de gaten heeft dat wij hem wel eten geven en een plekje voor de kachel als hij nat en koud is. Af en toe stinkt hij een uur in de wind maar hij heeft
zo’ n zielig iets over zich dat je direct voor hem zwicht. Zijn baas heeft weinig interesse in hem want anders zou hij niet altijd op pad zijn. Hij is als wij naar bed gaan niet de deur uit de
krijgen, vaak moeten we hem met alle macht de voordeur uit duwen. We vinden het wel sneu maar weten niet wat hij zal doen als we hem binnen zouden houden. We hebben hem nog nooit horen blaffen. Kruimel en Boefie accepteren hem, lopen als hij op de plavuizenvloer ligt de slapen keurig om hem heen. Alleen Kruimel heeft er moeite mee als Perusse ( zo heet hij)
een bakje voer krijgt , Kruimel komt dan heel voorzichtig in de buurt van de voerbak en Perusse laat dan een licht gegrom horen, Kruimel laat zich echter niet wegjagen en blijft voorzichtig proberen toch een graantje mee te pikken.
Over pikken gesproken onze kippetjes van het Holland College, waarschijnlijk toch twee hanen en vier hennetjes groeien goed.
Iedere avond is het toch weer een toer om ze op stok te krijgen, het liefste zitten ze in een hoekje van het nachthok boven op elkaar.
Sinds vanavond heeft Nala ze echter ook ontdekt en dus hebben we de kieren dichtgestopt met gaas, anders hebben we waarschijnlijk morgen geen kippetjes meer in de ren.
De grootste haan, ras sabelpootkriel, oefent al met kraaien vaak om een uur of zeven
Hij stottert nog een beetje, maar het zit te kommen!
Eitjes dat zal nog wel even duren want de hennen zijn nog maar een maand of vier oud.

Hamsterweken,

Dit seizoen niet bij AH , maar bij ons in M. wij letten op de kleintjes!!!
Na een flink aantal tegenvallers, want vandaag begaf de Peugeot het!, kapotte joint de ….. geen idee hoe dat ding in het Nederlands heet.
Bij de dealer een kostenplaatje van €1500 moeten we wel op de kleintjes gaan letten.
Eerst mijn pols nu dit weer , kan het nog leuker worden?????
Zijn dus aan het oogsten, volop appels, kweeperen (helaas veel met plekjes en dergelijke)
walnoten en hazelnoten.
Ben dus , met één handje aan het schillen, appelmoes aan het maken, appelgelei aan het koeken en hazel- en walnoten aan het rapen. Vorig jaar natuurlijk door veel noten te verkopen
een pers gekocht dus kunnen we in de wintermaanden aan het slingeren.
De keuken staat, ligt en is vol met voorraad, de glazen potjes niet aan te slepen en de gasfles
raakt dus vrij snel leeg!
Maar als we straks in moeilijker tijden raken hebben we in ieder geval appelmoes met walnoten en olie! en jam voor een weeshuis!
We hebben alles voorlopig op een grote plank in de kelder gezet, maar het wordt tijd dat we alles netjes op een schap gaan uitstallen, zal er prachtig uit zien lijkt me.
Wim vraagt dagelijks hoe lang je dat soort spullen kan bewaren, maar als het gesteriliseerd is blijft het heel lang houdbaar.
Hij vertrouwt het voor geen meter. Heeft het idee dat ik hem langzaam aan het vergiftigen
ben geloof ik, maar eerst moet ie nog wel effe door met klussen!
De kippetjes, er zijn twee haantjes bij, hebben het af en toe een beetje koud en kruipen dan in het nachthok, eitjes vallen er nog niet te verwachten.
Zelfvoorzienend zijn we nog niet maar we kunnen met de voorraad jam, gelei, sap, moes, soep, noten de winter in.
Morgen krijgen we bezoek uit Nederland met een voorraadje heimweevoer, waaronder
Hagelslag, drop, pindakaas, pindasaus en zure haring,
Marieke had het vandaag een beetje moeilijk de juffrouw van Frans (tevens haar mentrix) vindt dat ze anders moet schrijven, helaas heeft ze zo in Nederland leren schrijven en kent ze geen ander handschrift, heb dus een briefje geschreven en om begrip gevraagd.
Ze voelt zich nog niet echt op haar gemak, heeft wel een compliment gekregen van de juf van Engels, daar is ze erg verguld mee!
Ook is vandaag voor haar een nieuwe periode begonnen, als of het zo moest zijn is ze vandaag voor het eerst ongesteld geworden!