Jl.vrijdag een jaar geleden,

Was die vreselijke dag in januari 2011 toen de tijd even stilstond en we beseften dat A.G. het niet meer waard vond om verder te leven. De film van die vreselijke dag komt af en toe, zomaar opeens weer op mijn netvlies. Op de meest vreemde momenten, o.a. als ik zijn moeder zie in de roze trui die zij die dag droeg. Alweer een jaar geleden. Niet te bevatten allemaal. Marieke zette een bos tulpen op zijn graf vrijdagavond en ik ging, samen met Wim en vele anderen zondagochtend naar de mis waarin hij genoemd werd. Het was erg koud in de kerk en na afloop hadden velen het te kwaad. Ik had toevallig vrijdagavond het tijdens het wachten op de bus van Chaumont met de moeder van AM een gesprek en vroeg aan haar of het echt typisch Haute-marnais is om je gevoelens niet te tonen, laat staan uit te spreken. Zij antwoordde dat het volgens haar vooral Frans is. Wel roddelen, dat kan men heel goed, maar je gevoelens die toon je niet. Over roddelen gesproken, onze buuf die vroeger de deur plat liep is sinds het akkefietje met hun garagedeur hier niet meer geweest. Nu missen we haar niet hoor, want als je ziet dat ze aan de overkant bij tij en ontij gewoon zonder kloppen binnenstapt en plaatsneemt aan tafel terwijl zij zitten te eten, dan kunnen wij alleen maar blij zijn dat ze zich niet meer zo met ons leven bemoeit!
Onze overburen verwerken het op hun manier, hij vooral met drank en dat is natuurlijk niet dé oplossing. Maar wat kun je doen???? niets. Er zijn indien nodig dat is het enige.
Zaterdag was ik met 3 mannen van de confrérie naar Montsaugeon, voor het feest van Saint-Vincent, de patroonheilige van de wijn. Alle genodigde confréries in hun mooie uitdossingen kwamen net uit de kerk toen wij arriveerden, na de processie kwam de wijn al op tafel bij een groot houtvuur in de voormalige hallen werd geproost. Het copieuze dejeuner was helemaal super, 210 man aan tafel maar alles heet opgediend vergezeld van de lekkerste wijnen. RD werd ingewijd en kreeg een prachtige penning, wij zullen moeten gaan overleggen hoe onze kleding er moet uit komen te zien, de zwarte polo is leuk maar we moeten minstens een cape zoals de anderen. Het was te koud om in de polo rond te lopen en dan herkent niemand je. Aanstaande donderdagavond is er een AG dan brengen we het weer ter tafel: maar 25 mensen, waarschijnlijk ook 25 meningen!

Qu-est-ce-que c´est, Tête de Veau??????

Al heel wat jaren geleden, zaten we een keer te eten op het terras van een restaurant in Contrexeville en daar zat een Nederlands stelletje. De dame zat met de menukaart en stelde aan de ober bovenstaande vraag. De ober stond met z´n mond vol tanden, Marieke en ik zaten allebei op het puntje van onze stoelen en konden ons nauwelijks inhouden om het antwoord te geven, toen de ober met zijn handen op zijn hoofd ineens begon te loeien als een koe! Wij lagen in een deuk. Tête de Veau is een specialteit die geserveerd wordt met een sauce gribiche. Volgens mijn vriendje GG eet je dat het lekkerste in L. dat is niet ver weg van hier. Een keer per drie weken op donderdag staat het daar op het menu. Al maanden hadden we het in de planning maar het kwam er steeds niet van. Afgelopen donderdag lukte het dus eindelijk om een belofte in te lossen. Een tafeltje voor 4 personen besproken en GG was dan meteen in de gelegenheid om zijn nieuwe liefde aan me voor te stellen!!!! Ik was ruim op tijd en zag de een na de andere auto een parkeerplekje zoeken,veelal werklui. GG en consorten waren verlaat en hij belde me even op mijn mobiel om te zeggen dat ze eraan kwamen. Onderwijl een beetje verkleumd van het wachten in de auto ( ik wilde niet alvast naar binnen gaan) duurde het langer dan ik dacht. Maar tegen enen stonden ze ineesn voor me. Ik werd voorgesteld aan N en we gingen naar binnen daar was het vol maar ons gereserveerde tafeltje was nog vrij. Na een aperitiefje werd de tête de veau geserveerd! Warm op een bedje van sla met de saus er rijkelijk overheen gegoten. Heel voorzichtig probeerde ik een stukje, het vlees was niet onsmakelijk en de saus zelfs lekker maar ik ontdekte ineens allerlei gelatineuse sliertjes, een beetje grauw van kleur en zo glibberig als regenwormen en ik kreeg ineens zo´n vreemd mondgevoel! De textuur beviel me helemaal niet! Heel voorzichtig legde ik mijn mes en vork neer en meldde aan mijn disgenoten dat ik dit niet verder op zou eten. Spijtig maar het was niet anders. Men begreep het gelukkig en zelfs de serveerster zei dat over het algemeen men het eet of het absoluut niet eet! Ik ben dus niet de enige, ze stelde voor me een ander voorgerecht te brengen maar dat heb ik afgeslagen. Ten eerste heb ik iedere keer weer enorme moeite om tussen de middag zulke copieuse maaltijden te eten en ten tweede er zou vast nog van alles komen. Het hoofdgerecht was een verrukkelijke boeuf bourgignon met een gratin van courgette, daarna een rijk kaasplateau en toen nog een creme caramel als dessert! Ik zat bomvol.
De vriendin van GG is een hele vriendelijke vrouw en het was best gek om hen beiden
( GG 53 en zij 62 jaar oud!) zo verliefd te zien, ik gun het hem zo!!!!!Thuisgekomen ben ik op de bank gekropen met een glas thee, uitbuiken en toen ´s avonds nog een vergadering met champagne en galette du roi. Ik kon niet meer, thuis heb ik alleen nog twee glazen thee gedronken en tonnetje rond ben ik mijn bed in gedoken. Ik kan er niet aan wennen dat vele eten tijdens de lunch en voor mij dus nooit meer Tête de veau!!!!!!

Weet je wat we doen????

We doen geen klap vandaag! Daar begint het een beetje op te lijken als je geen vaste afspraken of besognes hebt. Niet dat dat goed is natuurlijk, ik zou beter moeten weten na zo'n tijd zonder werk. Maar het begint me wel een beetje op te breken. Mijn oppasbaantje is nu voorbij en dat brak zo lekker de dag! Maar helaas, het mobiele Pompidou museum vertrekt naar Cambrai en dus is mevrouw Z. ook weer zonder baan. Huiselijk geweld is mede een van de redenen dat ze wil scheiden, trieste boel hoor.
Zodra ze een baan vindt zal ze me bellen. Daar wacht ik dan maar op. Van arbeidsbureau geen nieuws. Ik heb op een aantal advertenties gereageerd maar of dat iets zal worden???? Wel een aantal leuke dingen in het vat. Eerst met de mannen van de confrérie naar Brussel voor de toeristische beurs. De Champagne Ardennen is eregast en er is 700 m2 beschikbaar, de confrérie is dus genodigd, hotel en stand is door de Conseil General betaald. We gaan de twee laatste openingsdagen. Ik heb bij Wim het idee geopperd om me in Brussel op te pikken en dan naar de randstad door te reizen. We moeten alleen nog een goed meetingpoint uitzoeken, wat voor beide partijen niet al te ingewikkeld zal zijn. Vandaag heb ik uitgebreid op internet gekeken naar een betaalbaar ticket voor Marieke om de familie in Canada op te zoeken, misschien dat Manon met haar mee reist. Een geweldig aanbod van CV dat ze niet moet afslaan lijkt mij. Maar onze pubert heeft zo haar eigen ideeën!!!
En dan de voorpret voor mijn verjaardagsfeest(je), leuk om mee bezig te zijn; de uitnodigingen maken, het menu uitvogelen, de locatie regelen, lijstjes maken voor de boodschappen enzovoorts enzovoorts. Wat zou het leuk zijn om ook familie, vrienden en kennissen te kunnen begroeten. Ik heb al een gite gehuurd voor een echtpaar, hier vlakbij op de camping. Betaalbaar en in de buurt. Een Nederlandse kennis hier in de HM heeft ook slaapplaats aangeboden, dus mochten lezers twijfelen er zijn meer mogelijkheden op zaterdag 21 april ergens te slapen. Ben je in de buurt, op doorreis of heb je gewoon zin om elkaar weer te zien dan horen wij dat graag. Ik word maar één keer 60!!!! ( ik vind het echt zoooo vreselijk bejaard klinken, behhhhhhh!)

Voor het zingen de kerk uit.....

Dat was mijn eerste gedachte vanmiddag toen ik samen met CD de kerk van Semilly binnenkwam en we ontdekten dat de verwarming het niet deed en er diverse ramen kapot waren en het dus echt heel heel erg onaangenaam koud was! We zouden een nieuwjaarsconcert geven en 12 nummers ten gehore brengen! Eerst een korte repetitie om in te zingen en dan na afloop galette du roi te eten met champagne voor een toost op het nieuwe jaar. Iedereen die binnenkwam werd onaangenaam verrast door de kou. Jassen bleven aan en van een repetitie was geen sprake, we wilden allemaal zo snel mogelijk beginnen om des te eerder naar de feestzaal te gaan waar de kachel wel zou branden. Er was weinig publiek maar het zingen ging lekker en men was enthousiast en daar doe je het voor. We waren aan een flinke neut toe, koude neus en hele koude voeten!!! Ik heb mijn jas aangehouden en dat voorbeeld volgenden vele koorleden.De ontvangst door de burgemeester inclusief champagne en galette was allerhartelijkst. Ik was met CD meegereden en die bracht me weer thuis.Vandaag ben ik bezig geweest met in eerste instantie Marieke´s was, zoals alle weekenden en daarna achter de computer gekropen om ideetjes op te doen voor mijn verjaardagsfeest in april. De Franse uitnodiging is zo goed als klaar. Nu de Nederlandse nog. Ik zou het echt heel leuk vinden om een aantal mensen hier te kunnen ontvangen, we hebben jammergenoeg geen slaapplaats voor iedereen, maar de salle de fête is groot genoeg voor een stel luchtbedden voor de liefhebbers. Als er mensen zijn die aan een B&B de voorkeur geven dan moet men dat maar doorgeven, er zijn er genoeg in de buurt (en niet al te duur in het voorseizoen) De datum heb ik gezet op zaterdag 21 april aanstaande vanaf 17.00 uur. Marieke is de week daarna jarig dus vieren we haar 17de tegelijkertijd.Jl. donderdag, vrijdag en zaterdag ben ik lekker in de weer geweest met het door HS meegebrachte namaak zpaghetti. De grote lampenkap is klaar en ik ben er erg mee in mijn sas. Ik zou het leuk vinden daar iets meer mee te gaan doen, het is in Frankrijk nog niet op de markt, misschien wel leuk om op braderieën lekker te gaan zitten haken en te proberen wat te verkopen óf het materiaal óf een kant en klaar product zoals een tas of een lampenkap(je). Ik blijf maar bezig met wat ik moet gaan doen als ik geen baan ga vinden. Van de burgemeester van A/B nooit meer iets gehoord over de camping!!!! Ook zo absurd! de advertentie staat weer-nog steeds- op de site.Van de week een hele leuke advertentie voor een museum, dat is helaas wel ver weg maar ik heb toch gesolliciteerd.

Kerstboom eruit......kale boel!

Zojuist Marieke naar de schoolbus gebracht, ik ben niet zo´n voorstander van het daarna weer terugkruipen in mijn bed, dus zit ik al achter de pc, zibrootje aan want het is frisjes hier. Gisteren AL naar het station gebracht. Vandaag beginnen de scholen weer nu is de rust weer terug in huis. Niet dat we van die dames veel last hebben gehad hoor, ze zijn voor 99% op Marieke´s kamer gebleven. Ik ben al begonnen met het weghalen van kerstdecoraties. Vandaag is de kerstboom aan de beurt. Ik vind het fijn om alles weer op te ruimen, maar het is dan ook altijd meteen weer éen kale bedoening. In Nederland is er royale keus voor een mooie kamerplant. Hier kost dat een vermogen dus ik steel hier en daar maar wat takken, de natuur is flink van slag het is en blijft nog steeds meer herfst dan winter. In de achtertuin staan de primulaatjes in bloei. De tulpen en narcissen bollen komen al op. De forsythia zal in een vaas al uitkomen denk ik. Het is iedere dag rond de 7 of 8 graden. De Maas is enorm buiten haar oevers getreden, bij de boerderij van Wim´s baas lijkt het wel het IJsselmeer! We hebben nog nooit zoveel water gezien. Overal is het een grote modderpoel, ook bij onze kippen, die lopen tot hun knietjes in de blub. Twee weken geleden kon ik niet eens meer op de normale weg naar huis rijden, alles was ondergelopen en afgezet ik heb dik 20 kilometer om moeten rijden en uiteindelijk toch nog door een megaplas gereden, langzaam zeker niet stoppen is dan het advies. Ik had aan weerszijden van de auto een enorme watersplash! Niet normaal. Ook best griezelig. Iedereen denkt dat de echte winter nog moet komen. Men heeft het over februari. We zien het wel, voorlopig geen last van ijzel of sneeuwoverlast en dat is ook wel weer gemakkelijk. Bij mijn oppasadresje is het een trieste boel. Bij meneer Z. kwam een royale week geleden het hoge woord eruit ze gaan scheiden! Ik was toch wel een soort van verbouwereerd. Nog geen 4 jaar samen, 2 kindjes nog zó jong! Net een beetje geinstalleerd in hun huis, sommige verhuisdozen nog niet eens uitgepakt en dan nu dit nieuws! De moed opgeven en aan mij de vraag hoe ik dat toen had gedaan. Ik vind het geen vergelijk. Manon was toen twaalf jaar en mocht zelf mee beslissen. Deze kindjes hebben geen notie van de gevolgen en zullen het denk ik niet beseffen. A wordt van de week één jaar! Mijn baantje zou per 15 januari stoppen, dan is mevrouw Z´s baan bij het mobile museum afgelopen. Ze heeft me wel gevraagd of ik eventueel fulltime wil komen werken, maar heeft zij al zicht op een baan????? Zoals al zo lang laat ik het allemaal wel over me komen. Ik schnabbel hier en daar, veel meer kan ik niet doen.