Op de camping.........

Maandag 23 juni, mijn eerste werkdag op de Camping de la Liez! Het kost iets meer dan een halfuur om van huis naar de camping te rijden, gewoon 90 km per uur en ik hoef me niet te haasten. Moet om 9 uur beginnen dus ga na het uitzwaaien van Marieke (haar laatste twee schooldagen van het jaar), het uitlaten van de hond (hebben een lijn gekocht en hij loopt keurig, zij het moeizaam het rondje mee) en nog even wat huishoudelijke klussen er van door dan is het kwart over 8. Helaas ben ik geflitst bij Frécourt dus krijg binnenkort de rekening wel gepresenteerd! Het is daar erg vern.......tief want de "cote" begint met een snelheidaanduiding van 70 km en dan komt een enorme steile helling naar beneden en kom je in de bebouwde kom, daar geldt 50km????? dus ja ik denk dat ik net 60 reed of zo, en ze stonden natuurlijk lekker verdekt opgesteld en in ene FLITS! dus ben vermoedelijk de klos en dat op je eerste werkdag, lekker begin maar niet heus! Het was mooi weer gisteren dus veel gasten die op heen of terugreis zijn hadden een plek gevonden en het was dus al best druk. Ik kreeg tijdelijk een plek achter de balie om alvast e.e.a. te bekijken op de computer ed. Op de een of andere manier pik ik nog steeds mijn compatriots er zo tussenuit, sommigen beginnen keurig in het Engels, maar als het er op aan komt , komen ze niet verder dan:"Do you have a place for one night?" en als de baliemedewerkster dan met een Frans accent antwoord begrijpen ze het toch ineens niet meer!!!! dan is het handig als er iemand Nederlands spreekt en dus werkt er ook een Nederlandse jongen, hij blijkt me net voor te zijn geweest met solliciteren, jammer dus, baliemedewerkster had me ook wel wat geleken! Maar ik ben aangenomen als "animatrice" a.u.b. niet vergelijken met de Nederlandse versie!!!!!!!!! Heb gisteren de stand van zaken opgenomen in de kast en dat is niet veel , veel rommel en weinig bruikbaars dus dat moet nog een beetje aangeschaft worden. De regelgeving is van dien aard dat ik eigenlijk met de kinderen zeker het campingterrein niet af mag en dus me op het grote terras ( met een schitterend uitzicht over het meer) mag installeren en bij slecht weer in de bar!
Van de week ga ik nog met de gérant inkopen doen voor het kruisboogschieten en wat andere sportartikelen en knutselspullen! Ik heb afgesproken mijn lunchpauze in te korten dan kan ik een half uur eerder weg! Dat is denk ik soms wel handig. Verder wil de baas dat ik de mensen ga entameren om eens hier en daar een bezoekje af te leggen bij de diverse "prestateurs" in de omgeving. Hij wil wat meer richting geven en de mensen wat sturen naar attracties in de buurt, zodat iedereen daar wat wijzer van kan worden dus mag ik alvast hier en daar kennis gaan maken en afspraken gaan maken. Heb een citroen C15 ter beschikking, mede ivm de brandstofprijzen! Ik denk dat ik een baan krijg zonder veel stress en dat komt goed uit want thuis spatten af en toe de vonken er weer af!!!!! Marieke heeft een Peugeot 103 brommertje gekocht van eigen geld en scheurt door M. soms een beetje te hard dus houd ik mijn hart vast!!!
Officieel mag het nog niet ze moet 14 zijn en een brevet hebben, dat gaat via school in de vijfde dus aankomend jaar. Tot die tijd voorzichtig aan dus!

De salon van Schaar en Mes in Nogent......

Voor de trouwe fans van mijn column, die zoals vriendinnetje E al schreef vroeger op school niet echt hun best hebben gedaan tijdens de Franse les, nog even om en nabij dezelfde tekst.
Afgelopen weekend was de salon van de messen en scharen in Nogent, toen ik op het Office werkte maakte ik er dikwijls reclame voor. De president van het Office is tevens president van het broederschap Mes en Schaar. Hij organiseerde dit evenement en ik had toendertijd spontaan mijn hulp aangeboden i.v.m het aanwezig zijn van Nederlandse en Belgische deelnemers en wellicht bezoekers. Hij mailde me of mijn aanbod nog steeds van kracht was en bood me tevens een leuke fooi aan. Nooit weg dus! Ik trof er een flink aantal bekenden aan. De sfeer was echt heel gezellig. Ik belandde uiteindelijk achter de bar, tapte voor het eerst in mijn leven heel, heel, veel biertjes. Ging me goed af. Smeerde broodjes en zette sloten koffie. Leerde hele vriendelijke mensen kennen, zag de mooiste messen en scharen, maar helaas geen cent te makken dus geen exclusieve aankopen gedaan. Heb wel twee Tagua noten gekocht, het zogenaamde plantaardige ivoor. Ik kocht ze ruw om later te polijsten. Klaar is het net ivoor; echt prachtig. Er worden sieraden van gemaakt. G.H een gerenommeerd messenmaker ( charmeur, maar goedlachs, partij humor en ook nog enorm aardig) bood spontaan zijn atelier aan om te komen schuren en polijsten. Dat was tegen geen dovemansoren gezegd dus! Zaterdagavond ging men uit eten met elkaar ik was helaas niet genodigd, heb wel nog na de beurs een apero met ze gedronken en heel veel gelachen. ( dat doet een mens goed!) Thuisgekomen was ik versleten, dus bijtijds naar bed. Zondag weer naar Nogent. Het bezoekersaantal werd tenslotte 1001 personen. Iedereen gelukkig. Ik heb me aangemeld als lid van de "confrérie", zulke leuke mensen en zo getalenteerde kunstenaars, lijkt me leuk om met hen mee te denken voor volgend jaar!
Al met al een heel leuk weekend. Mijn laatste "vrije" week dus want maandag ........ de camping!
Wim is op proef bij de baas van onze aanwaaihond, houdt zich 2 keer per dag bezig met 100 op springen staande koeien en mag helpen melken, 's-morgens en 's-avonds. Bleek dat zij al maanden zoeken naar een knecht, dus waarom dan niet proberen? Lekker dichtbij, hij zou met de fiets kunnen!!!!
Vanochtend een verplicht bezoek aan het arbeidsbureau, levert niets op maar je moet! Sta nu intussen 8 maanden ingeschreven met tussenpozen van tijdelijke baantjes, nog steeds geen recht op een uitkering, merde alors!
Daarna naar G.H voor mijn noten, nou het was echt de moeite waard want ze zijn echt prachtig geworden. Ik hoop dat het me lukt een gaatje erin te boren, zonder dat ze breken dan kan ik ze aan een ketting hangen. Ongelofelijk, ze zijn zo mooi van vorm en glimmen het zijn nu net stenen geworden. Ik zal een foto maken zodat jullie ze kunnen zien.

Le salon de couteau et des ciseaux 2008.

Le 14 et le 15 juin 2008 était prévu pour le Salon de couteau et des ciseaux à Nogent. Quand je travaillais à l´Office de Tourisme du Nogentais, je faisais déjà de la publicité pour cet évènement.
Dans ces jours j´avais dit que quand la confrérie avec besoin d´un coup de main soit un interprète il y avait que me le dire; et ils m' ont fait un mail pour demander mon assistance.
Alors je suis y aller le samedi matin et j' ai retrouvé une très bon ambiance, des compatriotes et des très belles choses!. Malheureusement ils me manque des sous, autrement.............!
J' ai surtout assister au bar, préparer des sandwichs, des cafés et les boisons. Ensemble avec l'épouse du Président de la confrérie et l' épouse de monsieur V. nous avons fait un bon affaire!
Plus de 900 visiteurs pendant les deux jours et une trentaine des exposants venant de partout de la France, de la Belgique et même du Pays Bas. Alors un vrai succès! pour l' organisation applaudissement! Tout le monde à bien aimé, même les exposants qui n' ont pas pu faire des grands affaires. Malheureusement les forgerons étaient pas gâtés parce que il pleuvait toute la journée dimanche, ils étaient trempés!
J'ai rencontré des gens super sympa, et de temps en temps j'ai pu faire des traductions quand nécessaire!
Encore une petite remarque en pays Bas quand on pose un fer à cheval, nous on le met avec
l' ouverture en haut, pour attraper le bonheur et le garder dedans, ici en France ils le met à
l' envers!!!!!!!!
On se demande pourquoi!

Bijna 1300 kilometer meer op de teller in drie dagen!

Na uitvoerig overleg met Marieke hadden we besloten ook deze keer beter zonder haar heen en weer naar Nederland te rijden, zo´n weekend vol verplichte bezoekjes is niets voor haar en veel te vermoeiend. Achteraf blijkt een weekend in G. bij de fam. N ook supervermoeiend voor haar te zijn en bij thuiskomst in M. was ze weer even flink dwars en kon zich niet vermaken. De klacht:" ik verveel me" begint ons zo langzamerhand wel flink zorgen te baren want ze heeft straks maar liefst dik 9 weken zomervakantie en wil NIET naar een of ander vakantiekamp of zo! Hoe gaan we dat in vredesnaam oplossen?
We vertrokken donderdag nadat we haar bagage in G hadden afgegeven. Het was druk op de weg en we strandden in een megafile die naderhand veroorzaakt bleek te zijn door een protestactie van weggebruikers en een aantal tractoren die het niet eens zijn met de brandstofprijzen! logisch want het rijst echt de pan uit, ook hier in Frankrijk zijn de diesel en benzineprijs elkaar aan het inhalen. Het verschil met Luxemburg wordt ook steeds kleiner. Maar goed uiteindelijk viel de reistijd toch wel weer mee. Als eerste deden we onze boodschappen bij onze "eigen" Bas in Schiedam, het karretje zat al snel vol met de benodigde "heimweesnacks" w.o. hagelslag, pindakaas, ontbijtkoek ed. Toen nog even batterijtjes in mijn horloges bij de Chinees slechts 1 euro per stuk! en een broodje varken gegeten bij Kong. Vanuit het centrum langs Manon, mijn moederdaggeschenk opgehaald: een klein schattig olijfboompje en even bijgekletst. ( zo verrassend om te zien dat haar huis nu echt een gezinnetje huisvest want zo leeg en kaal het in het begin was, zo huiselijk vol is het nu!), toen via de bloemenwinkel naar oma A. die was blij verrast ons te zien we gingen naar haar kamer en daar zetten we een kopje thee en probeerden een gesprek aan te knopen, dat is erg moeilijk het zijn veel losse flodders en je merkt dat ze toch erg veel moeite heeft met het plaatsen van dingen. ( volgens de verzorgster gaat ze harder achteruit dan menigeen denkt, ze is onderzocht en daaruit bleek dat ze toch steeds verder dementeert, triest dus) Ze begrijpt onze verhuizing nog steeds niet. Daarna naar Maassluis waar we weer heerlijk bij T. hebben mogen slapen. Wat een gastvrijheid, echt heel fijn.
Vrijdagochtend lekker op ons gemak ontbeten en toen naar Delft, voor een bezoekje aan tante Corrie. Haar kamer ruikt niet fris meer, ze wordt erg incontinent dus even lekker met de spuitbus rondgegaan en de deur op een kier gezet. De verzorgsters zijn zo aan die lucht gewend dat ze dat vast niet meer ruiken. Ons valt het des te meer op. Tante Cor is forever strong lijkt het, ze blijft toch (haar leeftijd in acht nemend:93) helder, stelt vragen, blijf ondeugend en is belangstellend. Het blijft voor mij nog steeds een verademing om te zien hoe anders zij is, vergeleken met mijn moeder. Een enorm verschil en dat uit één nest! Even naar Hornbach en toen terug naar Maasluis voor de bezoekjes aan oma Bos en vader Kees. Toen E en H gebeld en we werden uitgenodigd te komen eten; Wim's verzoek patat en hamburgers werd gehonoreerd. Het was stikgezellig en samen met hen nog even de kas van school in geweest en planten meegenomen, heerlijk zoveel keus en wat jammer dat we niet meer mee konden nemen! Moeten toch echt iets met D gaan regelen voor volgend jaar er is hier echt handel voor en dan is het een leuk centje bijverdienen. Al met al werd het een latertje. Zaterdag via de Turkse kwartel-handelaar in Dordrecht, waar we erg veel moeite hadden om een keuze te maken en uiteindelijk met 5 dwergkarteltjes kochten, naar F teruggereden. Natuurlijk bij de grens Luxemburg/Frankrijk aangehouden door de douane. Maar toen we vertelden ieder aan zijn kant van de auto, dat we slecht even op familiebezoek waren geweest en planten hadden gekocht, mochten we zonder verder uitpakken of doorzoeken van de auto gelukkig doorrijden.
Thuisgekomen had alle beestenboel het overleefd, Perusse nergens te vinden en bleek het drie dagen alleen maar geregend te hebben, wij hadden het gelukkig droog gehad. Zondag alle planten een plek gegeven, het huis is een bloemenweelde: heerlijk om te zien. En blij om weer
"thuis" te zijn.

Beschermengelen bestaan dus!

De cursus zit erop en dus mocht ik gisteren het "papiertje" dat toegang geeft tot het starten van een eigen onderneming gaan ophalen na het voeren van een afrondend gesprek. De adviseur in kwestie een gezellige dikkerd had even een klein probleempje: ik had me nl in laten schrijven zonder echt een bepaalde richting voor ogen te hebben en ik was dus ingeschreven onder het kopje " services à la personne" wat eigenlijk niets zegt en werd dus ingedeeld onder het kopje van de bouw. Toen ik dus kwam voor het eindgesprek bleek ik in geroosterd bij de meneer van de "artisanat" en dat is een andere afdeling en dus waren er even probleempjes met name over de financiën. Maar hij loste het op en ondertekende het certificaat (stelt niets voor, geen prachtig diploma of zo maar so what!) Tijdens het gesprek heeft hij me heel wat nuttige tips meegegeven om niet te struikelen tijdens eventuele onderhandelingen en zo later niet in vervelende situaties te belanden. Wim en ik zijn jl zaterdag gaan kijken bij een eenmanszaak hier vlak in de buurt die te koop wordt aangeboden. Een zg. Resto-rapide. De zaak was een aantal jaren geleden een hele drukke pleisterplaats vooral voor vrachtwagenchauffeurs en liep erg goed. Helaas heeft de huidige eigenaresse er een potje van gemaakt. Schijnt zich af en toe een beetje op het verkeerde pad te hebben begeven en zich meer bezig hield met de potentie van de chauffeurs en dan die van haar zaak .Hahaha!!!!!! Een bijzonder typetje, bij de gezellige dikkerd van de chambre de metiers overigens een goede bekende!!!! Met zijn tips komen we wat professioneler over en dat kan geen kwaad, denk ik. Op zich zou het een haalbar iets zijn om daar iets te beginnen maar het hangt vooral af van de normen die men in Frankrijk hanteert en wat er dan allemaal voor komt kijken om die te respecteren. De keuken was nou niet echt iets waar in Nederland de "smaakpolitie" blij mee zou zijn! Dus dat vergt investering. Maar we gaan niet over een nacht ijs en hebben ook nog even geen haast. Nog 20 dagen en dan begin ik op de camping en Wim schnabbelt er een beetje bij. We hebben wel weer een flinke strop want op weg naar Chaumont jl donderdag om naar cursus te gaan kreeg ik een aanrijding. Nee, niet mijn schuld maar een hele akelige ervaring want de remmen van de Peugeot weigerden bij een verplicht stopbord op een groot en berucht kruispunt ( er staat daar zo' n bord dat er in 2008 daar al .. mensen door een ongeluk naar gener zijde zijn verhuisd!) maar mijn beschermengel heeft er voor gezorgd dat er een Renault traffic voor me reed die de klap heeft opgevangen!!!!!!!!!! Veel blikschade, bibberende knieën en dikke tranen tot gevolg. Gelukkig betaalt de verzekering de schade van de tegenpartij, mijn karretje had slechts een kapotte koplamp een deuk in de motorkap en verder niets, maar de remmen daar moet dus het nodige aan gerepareerd: Kassa ping! Ja het is nu op een dikke maand na een jaar na de verhuizing en tot nu toe heeft het dus nou nog niet echt zo meegezeten!