In de revisie......

Sinds 14 oktober rijd ik dagelijks om 7 uur richting Bourbonne, naar de thermen voor mijn kuur. De meeste ochtenden met flinke mist en dat is verre van plesant kan ik jullie zeggen; vooral het groot licht van tegenliggers is af en toe zo verblindend en het is en blijft een vervelend traject. De kuur an sich is heerlijk, eerst in het warme water van het zwembad of op het stoeltje met waterstralen of een kwartiertje aquagym voor bejaarden, daarna ga ik naar de cabines voor het inpakken in de warme "klei" afwisselend rug en handen, of knieen, schouders en nek. 20 minuten in die warme klei is echt zo lekker. Dan ga ik naar het hydromassagebad waar ik 20 minuten lig in de bubbels of met de pulse stand van voeten tot nek wordt gemasseerd. Het personeel is erg aardig en het is niet echt verschrikkelijk druk. Meestal ben ik vroeger dan ik word verwacht, maar wachten hoef ik eigenlijk nauwelijks. Ik sta daardoor tegen half tien weer buiten. Bourbonne zelf is niet echt aantrekkelijk, op woensdag is er een piepkleine markt en de Lidl is een kruideniertje als je dat vergelijkt met de nieuwste winkel in Chaumont maar als je wat nodig hebt is het handig. Nog een week en dan zitten mijn 3 weken erop. "wat een luxe, Madame Bos"! Afgelopen dagen hadden we bezoek, G & J uit Alphen, zij kwamen deze keer ook logeren zodat G Wim kon helpen met de revisie van de R4 die ons de nodige kopzorgen heeft gekost. Ik weet niet of ik had verteld van de catastrophale rit naar de APK (???), maar goed het geval stond voor de deur , koelvloeistof overal en nergens en Wim zag er geen gat meer in. G beloofde aan de telefoon dat hij in zijn herfstvakantie bereid was om hierheen te komen om hem te helpen. Dus kwam hij samen met zijn vrouw, waar ik het ook prima mee kan vinden. Samen met Wim keek hij alles grondig na, ontroleerde de koppakking, maar die bleek okay, sloot alles weer aan en........... zondag deed de R4 het! Yeahhh iedereen blij. Omdat ze dit keer dus hier logeerden hadden we het ook 's-avonds gezellig met elkaar. Na het eten aan de keukentafel kwam het tot bijzondere gesprekken. Ze zijn beiden zo empathisch en het klikt fantastisch, wat is dat een kostbaar iets! Ik vind het bijzonder dat J en ik elkaar op die fameuze WIH dag in Oostvoorne hebben leren kennen en je nu zo'n connectie hebt. ook G en Wim kunnen prima met elkaar klussen en Wim leert bijzonder veel van hem. echt toppie. Ze zijn uiteindelijk een dag en nacht langer gebleven dan gepland was en dinsdag in de loop van de ochtend verder gereisd richting Dijon. Wim moet nog een paar kleine dingetjes doen en dan bellen we(voor de derde keer) naar de APK om een afspraak te maken en dan hopen, duimen dat het dit keer lukken gaat .

Als r een clubje is, waar IK niet (meer) bij mag horen...................................

mag ik dan bij jou???? Ja ja hoe gek kan het gaan? Dat willen jullie niet weten, ik sta nog steeds "paf", maar goed. Ik ga er niet uitgebreid op in, maar ik ben niet meer welkom op de vrijdagmiddag hobbyclub! De vrouw des huizes stoort zich eraan dat ik voorstander ben van de voertaal in het Frans. Jammer dat je dan via de mail moet lezen, dat je niet meer welkom bent in haar huis wat ze ter beschikking stelt aan het door haar opgezette "clubje". Ik had toen ik ervoor uitgenodigd werd meteen al gevraagd of het een "nederlands" clubje ging worden, want daar ben/was ik in principe geen voorstander van. Maar toen ik onlangs een Engelse introduceerde die ik had leren kennen, die is getrouwd met een Fransman en vloeiend Frans spreekt werd de voertaal dus Engels. Mijn voorstel om tijdens de middag een halfuurtje Frans te spreken, werd op een hele nadrukkelijke manier van de tafel geveegd. De gastvrouw (zij spreekt nauwelijks een woord Frans had daar dus geen oren naar) zij bepaalt, punt uit! Einde verhaal. Maar zoals we hier zeggen "tant pis", jammer dan ik kan mezelf ook heel goed amuseren en kom vaak tijd tekort dus dan maar niet op vrijdagmiddag aan het knutselen, de CCAS hervat het prachtige projekt van de multiculturele recepten eind oktober en ook dat is op de vrijdagmiddag. En deze komende donderdag begint mijn kuur in Bourbonne , drie weken elke dag heen en weer. dus druk genoeg. Nederlanders in Frankrijk; sommigen zijn aangenaam gezelschap, anderen vinden het handig dat ik de taal beheers, hen kan helpen of wegwijs maken. Ik heb dat al eens eerder aangekaart maar ik ga mezelf toch wat beter daar tegen beschermen. Deze week hoorde ik dat een stel terug keert naar Nederland, sneu voor hen dus dat het niet gelukt is, maar geen "gedag" zeggen is toch wel apart. Jl. zaterdag was het voor de vierde achtereenvolgende keer dat ik amuses-hapjes zoet en hartig mocht maken voor de schilderklub waar ook GvB actief aan deelneemt. De eerste vernissage was de opening van de tentoonstelling van o.a. haar werk in het woonhuis van H&A.W in Montigny. Ik ken een flink aantal leden van deze klub en de sfeer is erg gezellig. H&A.W zijn leuke mensen en zij hebben nu in hun prachtige huis, twee kamers ingericht als galerie. De hapjes vielen zo in de smaak dat ik de tweede keer daar ook voor mocht zorgen. Derde keer was tijdens hun algemene jaarvergadering en jl. zaterdag dus de laatste expositie van het seizoen wederom bij hen thuis. Om exclusief te blijven maakte ik allevier de keren wat anders, wat meteen bij de meesten opviel. Er staat ook iedere keer een stukje in de JHM geschreven door N.M. en zij is zo aardig om mij daar ook met naam en toenaam te vermelden!