We waren van het weekend weer even op onze geboortegrond! De heenweg was niet erg comfortabel door veel regen en dat is niet echt zo´n pretje. Toch ging het eigenlijk toch redelijk vlot. We hadden toestemming Marieke eerder van school te halen en dus konden we om twee uur weg. We brachten Marieke bij Manon en Gino en wij reden door naar BAS, even heimweevoer inslaan! Toen door naar TvW waar we onze vaste slaapplaats hebben. Met een rosétje nog flink en hevig zitten kletsen, een diepgaand gesprek maar dat kan nooit kwaad. Zaterdagochtend naar oma B. te Maassluis, zielig om te zien hoe daar alles verwaarloosd, ze redt het zelf niet meer en haar kinderen bekommeren zich niet echt om haar. Triest. Toen naar pa, helaas kregen we hem niet zover om met ons mee te gaan voor een weekje; hij denkt dat niet aan te kunnen, is te veel en te vaak op zichzelf aangewezen! Bij T een boterhammetje gegeten en weer door naar Schiedam, een rondje stad ( nou daar missen we niets aan) een drankje bij het Proostje en weer naar Manon voor het avondeten, de kado's en de taart! Was gezellig. Zondag ochtend toch nog even H en E. R ge contact en daar een kopje thee gedronken, even bijgekletst en de uitnodiging achtergelaten dat ze van harte welkom zijn met Pinksteren. (hopelijk geven ze daar gehoor aan) Met H en S naar de kas van het HC en een aantal mooie grote geraniums uitgezocht moet nog even naar DM bellen of schrijven om te bedanken en te betalen.
Marieke opgehaald en naar mijn mams gereden. Voor het eerst herkende ze ons meteen, was zo opgewekt en wist zelfs te vertellen dat ik jarig was! Ze at lekker van het stuk taart, maar werd na een drie kwartier onrustig en wilde weer naar de huiskamer terug!!!!! Dus daar ging ze........
We namen afscheid en reden in 5 uur en een kwartier heel vlot naar huis. Daar zat Perusse voor de deur te wachten! Hij had het bij zijn echte baas niet vol kunnen houden! De katten hadden in de keuken op zijn vloerkleed gepiest en op de mat hun grote behoeftes gedaan, lekker dus....................... Perusse moest overgeven, dus we waren weer meteen aan het puinruimen.
Perusse bleek de volgende dag flink ziek, Wim is met hem naar de dierenarts geweest en daar kreeg hij antibiotica, heeft koorts en is nog niet opgeknapt. Wat zou die uitgespookt hebben???
De geraniums staan buiten, lekker fleurig. Hopelijk gaat het niet meer vriezen 's nachts de ijsheiligen zijn pas in mei. Je kunt nog van alles verwachten in april. Op het moment is het mooi weer, maar de wind is echt vreselijk en volgens zeggen houden we die het hele jaar, lekker! Maandag weer aan het werk gegaan, Marieke's computer is geïnstalleerd en de muziek schalt door het huis! Wel duidelijke afspraken gemaakt over het gebruik en de maximale tijdsduur. Nu alleen af en toe checken of ze zich eraan houdt!
woensdag 22 april 2009
donderdag 16 april 2009
Mijn klantenkring......
Nu ik zo´n klein halfjaar ( jeh wat vliegt de tijd.....) rondrijd in "mijn hapkar", begin ik de klanten al aardig te kennen, hier en daar weet ik ook al wat hun boodschappen zullen zijn: deux pains de beurre, 2 yaourts nature et un morceau de gruyère à la coupe! Of " mettez moi 1 kilo!".
Eigenlijk zijn alle klanten schatten; op één na. In C. woont een meneer die vroeger medewerker is geweest op de kaasfabriek van Caprice des Dieux of terwel Bongrain Gérard. In het begin kocht hij vaak een aantal kilo's mélange en wat netjes met mini caprice maar steeds vaker begon hij over de prijzen te zeuren. Bij de fabriek, rechtstreeks, was alles véél goedkoper dan bij ons. Daar begon zijn gezanik mee. Toen ging hij mekkeren over de datum van sommige artikelen. Later werd het over het niet hebben van dingen. Vorige week mopperde hij: Vous n' avez rien dans votre boutique!" want ik had geen ham/kaasbroodjes meer die waren op!. Het lag op het puntje van mijn tong om hem eindelijk eens een kat terug te geven, maar ja de klant is koning dus je blijft beleefd! Jl. dinsdag vroeg een klant uit hetzelfde dorp:" EN hoe was het bij Monsieur B?" Ik was verbaasd en vroeg aan hem waarom hij daarnaar vroeg, hij antwoordde:" Ach Meisje, maak je geen zorgen er deugd bij Monsieur B. niets van niemand of van iets, alleen hij is geweldig!" Hij komt dagelijks bij hem koffiedrinken en dan klaagt hij steen en been over alles en de hele wereld. Maar daar wen je aan op den duur, volgens die meneer. Nou, ik geloof ik niet!
Wel een opluchting het ligt dus niet aan mij.
Mijn liefste, leukste klant is een heel schattig, vies oud vrouwtje van 91 jaar. Zij is op donderdag mijn laatste klant. Haar huisje is te vuil en te vies, er leven een tiental katten, ze heeft geen hulp in de huishouding en op de tafel en op de vloer liggen overal de bakjes van het eten van Tafeltje Dekje. Zelf hangt ze ongeveer in het houtgestokte fornuis. Met een vies jasschort, een sjaal om haar nek en eigenlijk altijd zonder kousen, maar met repen verband om haar opgezwollen benen. In overschoenen die betere tijden hebben gekend. Vanaf de allereerste keer dat ik daar binnen kwam, had ik een zwak voor haar. Ben me dan ook naar geschrokken toen ik op een donderdag voor een gesloten keukendeur stond en niemand aantrof, was er bijna van overtuigd dat ze ergens op de vloer zou liggen, was de hele week dodelijk ongerust, maar een week later was ze wel thuis en vertelde me dat ze zich wel voor haar hoofd had willen slaan dat ze geen briefje voor me had achtergelaten, ze begreep mijn bezorgdheid en was ontroerd. Met haar tandenloze mondje, kletst ze heel wat af en schaamt zich af en toe dat ze zo openhartig tegen me praat. Om de een of andere reden heb ik er geen moeite mee om op een stoel te gaan zitten, nadat ik er een stapel kranten en reclameblaadjes vanaf heb gehaald. Op het fornuis staat altijd een grote pan water op, God weet waarvoor? Haar gootsteentje staat afgeladen met vuile vaat, op de tafel een grote pillendoos en verwaarloosde planten. Alles is echt te vies om vast te pakken, de vloer is net een grote vuilnisbelt, overal ligt wel wat. Haar looprekje staat in een hoek en ze gebruikt dat voor haar wasgoed! Ze heeft altijd erg veel zin in van alles en is een goede klant, tot vorige week ik e.e.a. in haar koelkast wilde zetten wat aan bederf onderhevig was.............................. Ja en toen schrok ik me dus gewoon een ongeluk! De koelkast was afgeladen, puilde uit. Alles was verrot, zat vastgeplakt, verroeste blikjes half leeg, de groentenlade een grote bak schimmel, ik heb nog nooit van mijn leven zoiets gezien. Echt erbarmelijk, is er dan niemand van haar kinderen die daar wel eens in kijkt en de boel opruimt????? Ik heb beleefd gevraagd of ik even mocht huishouden in de koelkast en de dingen mocht weggooien die bedorven waren. Ik pakte een vuilniszak en die was in no-time vol met viezigheid en bedorven etenswaren!
Ze had eigenlijk nog wel de kaasjes en dergelijke aan de katten willen geven!!!!!! En ik gooide alles weg. Maar ze begreep het wel. Ik stelde voor om eerst maar eens de dingen op te eten en dan pas weer etenswaren in te slaan. Ze vond het erg vervelend dat ik dan geen klandizie had. Vroeg wel tien keer "sans rancune?" Maar natuurlijk mevrouw A. pas de problème.Ze belooft me al enige weken dat ik een fles eau de vie van haar krijg, maar die ligt ergens op zolder en daar kan ze zelf niet meer heen, dus moet ik wachten tot er iemand de zolder opgaat. Ik heb haar gezegd dat het absoluut geen haast heeft! Weet ook niet of ik er van zou drinken, maar alcohol zuivert toch????? Vandaag vertelde ze weer een leuk verhaal over haar overleden man, je merkt aan haar manier waarop ze over hem spreekt dat het èchte liefde was tussen die twee, haar oogjes glimmen als ze over "mon Homme" vertelt! Ze is altijd erg geïnteresseerd in mijn verhaal en wenste me een goede reis voor aanstaand weekend en met een:" Kom alsjeblieft weer veilig terug, wees vooral voorzichtig en graag tot aanstaande donderdag" nam ik afscheid.
Ik ga vragen of ik van haar een foto mag maken zodat jullie ook met haar kennis kunnen maken.
Mevrouw Denise André!
Eigenlijk zijn alle klanten schatten; op één na. In C. woont een meneer die vroeger medewerker is geweest op de kaasfabriek van Caprice des Dieux of terwel Bongrain Gérard. In het begin kocht hij vaak een aantal kilo's mélange en wat netjes met mini caprice maar steeds vaker begon hij over de prijzen te zeuren. Bij de fabriek, rechtstreeks, was alles véél goedkoper dan bij ons. Daar begon zijn gezanik mee. Toen ging hij mekkeren over de datum van sommige artikelen. Later werd het over het niet hebben van dingen. Vorige week mopperde hij: Vous n' avez rien dans votre boutique!" want ik had geen ham/kaasbroodjes meer die waren op!. Het lag op het puntje van mijn tong om hem eindelijk eens een kat terug te geven, maar ja de klant is koning dus je blijft beleefd! Jl. dinsdag vroeg een klant uit hetzelfde dorp:" EN hoe was het bij Monsieur B?" Ik was verbaasd en vroeg aan hem waarom hij daarnaar vroeg, hij antwoordde:" Ach Meisje, maak je geen zorgen er deugd bij Monsieur B. niets van niemand of van iets, alleen hij is geweldig!" Hij komt dagelijks bij hem koffiedrinken en dan klaagt hij steen en been over alles en de hele wereld. Maar daar wen je aan op den duur, volgens die meneer. Nou, ik geloof ik niet!
Wel een opluchting het ligt dus niet aan mij.
Mijn liefste, leukste klant is een heel schattig, vies oud vrouwtje van 91 jaar. Zij is op donderdag mijn laatste klant. Haar huisje is te vuil en te vies, er leven een tiental katten, ze heeft geen hulp in de huishouding en op de tafel en op de vloer liggen overal de bakjes van het eten van Tafeltje Dekje. Zelf hangt ze ongeveer in het houtgestokte fornuis. Met een vies jasschort, een sjaal om haar nek en eigenlijk altijd zonder kousen, maar met repen verband om haar opgezwollen benen. In overschoenen die betere tijden hebben gekend. Vanaf de allereerste keer dat ik daar binnen kwam, had ik een zwak voor haar. Ben me dan ook naar geschrokken toen ik op een donderdag voor een gesloten keukendeur stond en niemand aantrof, was er bijna van overtuigd dat ze ergens op de vloer zou liggen, was de hele week dodelijk ongerust, maar een week later was ze wel thuis en vertelde me dat ze zich wel voor haar hoofd had willen slaan dat ze geen briefje voor me had achtergelaten, ze begreep mijn bezorgdheid en was ontroerd. Met haar tandenloze mondje, kletst ze heel wat af en schaamt zich af en toe dat ze zo openhartig tegen me praat. Om de een of andere reden heb ik er geen moeite mee om op een stoel te gaan zitten, nadat ik er een stapel kranten en reclameblaadjes vanaf heb gehaald. Op het fornuis staat altijd een grote pan water op, God weet waarvoor? Haar gootsteentje staat afgeladen met vuile vaat, op de tafel een grote pillendoos en verwaarloosde planten. Alles is echt te vies om vast te pakken, de vloer is net een grote vuilnisbelt, overal ligt wel wat. Haar looprekje staat in een hoek en ze gebruikt dat voor haar wasgoed! Ze heeft altijd erg veel zin in van alles en is een goede klant, tot vorige week ik e.e.a. in haar koelkast wilde zetten wat aan bederf onderhevig was.............................. Ja en toen schrok ik me dus gewoon een ongeluk! De koelkast was afgeladen, puilde uit. Alles was verrot, zat vastgeplakt, verroeste blikjes half leeg, de groentenlade een grote bak schimmel, ik heb nog nooit van mijn leven zoiets gezien. Echt erbarmelijk, is er dan niemand van haar kinderen die daar wel eens in kijkt en de boel opruimt????? Ik heb beleefd gevraagd of ik even mocht huishouden in de koelkast en de dingen mocht weggooien die bedorven waren. Ik pakte een vuilniszak en die was in no-time vol met viezigheid en bedorven etenswaren!
Ze had eigenlijk nog wel de kaasjes en dergelijke aan de katten willen geven!!!!!! En ik gooide alles weg. Maar ze begreep het wel. Ik stelde voor om eerst maar eens de dingen op te eten en dan pas weer etenswaren in te slaan. Ze vond het erg vervelend dat ik dan geen klandizie had. Vroeg wel tien keer "sans rancune?" Maar natuurlijk mevrouw A. pas de problème.Ze belooft me al enige weken dat ik een fles eau de vie van haar krijg, maar die ligt ergens op zolder en daar kan ze zelf niet meer heen, dus moet ik wachten tot er iemand de zolder opgaat. Ik heb haar gezegd dat het absoluut geen haast heeft! Weet ook niet of ik er van zou drinken, maar alcohol zuivert toch????? Vandaag vertelde ze weer een leuk verhaal over haar overleden man, je merkt aan haar manier waarop ze over hem spreekt dat het èchte liefde was tussen die twee, haar oogjes glimmen als ze over "mon Homme" vertelt! Ze is altijd erg geïnteresseerd in mijn verhaal en wenste me een goede reis voor aanstaand weekend en met een:" Kom alsjeblieft weer veilig terug, wees vooral voorzichtig en graag tot aanstaande donderdag" nam ik afscheid.
Ik ga vragen of ik van haar een foto mag maken zodat jullie ook met haar kennis kunnen maken.
Mevrouw Denise André!
woensdag 15 april 2009
Op z´n Paasbest!
Afgelopen weekend dus Pasen, helaas hadden we niet echt een Paasgevoel. Eieren zoeken, paasontbijt, nieuwe kleren zoals vroeger is er niet meer bij. Naar de kerk al helemaal niet! Er is in dit hele gebied slechts één hulppater, door de week buschauffeur van de schoolbus!, en die moet alle parochies langs, dus is M maar een keer per jaar aan de beurt en dat is in juli. Wil je toch naar een kerkdienst dan moet je de krant doorspitten en iets zoeken in de omgeving. Nou Wim is daar al helemaal niet voor te porren dus ging het wéér over! Ik had vrijdag mijn maandag rit erachteraan gereden, zodat ik vrij was tweede Paasdag. Uiteindelijk werd het een weekend zoals vele anderen! Mijn "etentje" viel tegen, de tournedos waren taai en het voorgerecht ging naar de gossiemijne doordat er een fles mineraalwater overheen viel! Dus Vrolijk Pasen alom!
Het is en blijft toch jammer, althans dat vind ik, dat alle tradities vreselijk verwateren. Hoe leuk was het vroeger toen Manon klein was! Naar de nachtmis......... Paasontbijt......... Palmpasen......helaas krijgt Marieke daar weinig van mee. Als ik zo mijn klanten hoor dan is dat in de moderne gezinnen veelal hetzelfde. Wel leuk is dat de Fransen er een andere draai aan hebben gegeven bij hen gaan de donderdag voor Pasen de klokken van de kerktoren op weg naar Rome om daar de eitjes te halen. Als ze op de terugweg over onze huizen vliegen, laten ze de eitjes vallen in de tuinen of tussen de planten op het balkon zodat de kinderen die op Paaszondag kunnen gaan zoeken! Vandaar dat in dorpen waar nog veel kinderen zijn, zij de taak van het luiden van de klokken overnemen en met een ratel langs de huizen gaan om 7 uur 's ochtends, om 12 uur voor het middaguur en weer om 7 uur 's avonds! Een van mijn klanten liet zo' n ratel zien en horen, het maakt een vreselijk lawaai, kan je nagaan als er zo' n tiental kids voor je deur staan met zo' n ding, dan wil je wel opstaan! ( hebben wij in Nederland niet net zoiets: Luilakken??? weet alleen niet op welke datum dat dat is!)
Marieke had toch wel graag nog eieren gezocht, maar dat ging meer om de chocolade dan om Pasen, volgens mij! Het is toch zo' n snoepkont!!!!!!!!!!!!
Aanstaande vrijdag reizen we naar Maassluis, eigenlijk was het de bedoeling Marieke in de Belgique te droppen voor een weekend Groezrock, maar M en G hebben dat gecanceld vanwege de keuze van de optredende bands, dat sprak hen niet echt aan en de vraag of Marieke het wel zou volhouden; de sfeer wordt met het jaar anders en dat zagen ze niet zo zitten. voor Marieke een domper, maar wat in het vat zit verzuurd niet, toch? Wij hebben besloten om dan toch maar naar Nederland te rijden anders wordt het weer op de lange baan geschoven en dan kunnen we meteen mijn verjaardag "vieren", nou ja vieren als je deze leeftijd bereikt weet ik niet of je het nog vieren kunt noemen!!!!!!!
Het is en blijft toch jammer, althans dat vind ik, dat alle tradities vreselijk verwateren. Hoe leuk was het vroeger toen Manon klein was! Naar de nachtmis......... Paasontbijt......... Palmpasen......helaas krijgt Marieke daar weinig van mee. Als ik zo mijn klanten hoor dan is dat in de moderne gezinnen veelal hetzelfde. Wel leuk is dat de Fransen er een andere draai aan hebben gegeven bij hen gaan de donderdag voor Pasen de klokken van de kerktoren op weg naar Rome om daar de eitjes te halen. Als ze op de terugweg over onze huizen vliegen, laten ze de eitjes vallen in de tuinen of tussen de planten op het balkon zodat de kinderen die op Paaszondag kunnen gaan zoeken! Vandaar dat in dorpen waar nog veel kinderen zijn, zij de taak van het luiden van de klokken overnemen en met een ratel langs de huizen gaan om 7 uur 's ochtends, om 12 uur voor het middaguur en weer om 7 uur 's avonds! Een van mijn klanten liet zo' n ratel zien en horen, het maakt een vreselijk lawaai, kan je nagaan als er zo' n tiental kids voor je deur staan met zo' n ding, dan wil je wel opstaan! ( hebben wij in Nederland niet net zoiets: Luilakken??? weet alleen niet op welke datum dat dat is!)
Marieke had toch wel graag nog eieren gezocht, maar dat ging meer om de chocolade dan om Pasen, volgens mij! Het is toch zo' n snoepkont!!!!!!!!!!!!
Aanstaande vrijdag reizen we naar Maassluis, eigenlijk was het de bedoeling Marieke in de Belgique te droppen voor een weekend Groezrock, maar M en G hebben dat gecanceld vanwege de keuze van de optredende bands, dat sprak hen niet echt aan en de vraag of Marieke het wel zou volhouden; de sfeer wordt met het jaar anders en dat zagen ze niet zo zitten. voor Marieke een domper, maar wat in het vat zit verzuurd niet, toch? Wij hebben besloten om dan toch maar naar Nederland te rijden anders wordt het weer op de lange baan geschoven en dan kunnen we meteen mijn verjaardag "vieren", nou ja vieren als je deze leeftijd bereikt weet ik niet of je het nog vieren kunt noemen!!!!!!!
zondag 5 april 2009
Workshop en Brocante in één weekend!
Ja schnabbelen in je vrije tijd is best leuk maar kost ook wel weer de nodige energie maar ach, ik kan het toch niet laten. Voor de workshop High Tea van gisteren kreeg ik geen beloning, maar ik heb wel reklame kunnen maken en dat is ook nooit weg! De workshop was best succesvol, veertien dames, 5 kinderen en twee heren hebben lekker gekokkereld en daarna gesmuld en doosjes gevuld voor thuis! De afwas was minder omdat iemand zich behoorlijk heeft bezeerd aan een door de hete waterstraal gesprongen slakom! ze moest meteen met een slagaderlijke bloeding afgevoerd! Zelf kwam ik er met kleerscheuren vanaf maar de hapkar ramde een plantenbak en dat kostte me de wiel kap (van dat vezelmateriaal en stelt niets voor!) maar wel superlullig omdat ik weliswaar met toestemming buiten werktijd om, er mee reed! Ga het nog maar even niet verder vertellen. Weet nog niet precies hoe ik het moet aanpakken!
Vandaag de rommelmarkt, dag begon heftig! De kofferbak van de BMW wilde nevernooit open en de centrale deurvergrendeling was helemaal van slag, Wim was al zevenentwinig keer wakkergeworden van alle lawaai die wij tweetjes ,Marieke en ik, veroorzaakten en toen ik aan hem ging vragen hoe wat en waarom met die kofferbak werd het even nog heftiger! Toch maar weggegaan; de plaats was besproken en betaald, de auto zat vol, ja dan ga je niet weer uitladen en terug naar bed!Terplaatste werden we heel vriendelijk door een ieder bijgestaan en bood men ons veel mankracht om te sjouwen aan, de kofferbak ging nog steeds niet open. We verkochten een klein kwartiertje later al de eerst spulletjes. Helaas was het een mat geheel, weinig bezoekers en tegen half vier hadden we het wel gehad, waren toen een dikke 100 euro verder! Uiteindelijk hebben we alle handel, behalve de kleding in een keer voor een zacht prijsje van de hand kunnen doen en gingen we leeg huiswaarts, ook wel lekker want dat scheelt toch weer een hoop gesjouw naar de zolder. De kleding (hoofdzakelijk van Marieke) raken we wel weer aan die en gene kwijt! Het zonnetje scheen dus nog even op de tuinstoel en marieke rondjes rijden op haar mobylette. Morgen een nieuwe Engelse les klant dit keer een dame, ben benieuwd! Mijn andere cursist heeft tijdelijk de les gestopt i.v.m een verhuizing. Volgens de laatste berichten wil hij het vanaf half april weer oppakken.
Vandaag de rommelmarkt, dag begon heftig! De kofferbak van de BMW wilde nevernooit open en de centrale deurvergrendeling was helemaal van slag, Wim was al zevenentwinig keer wakkergeworden van alle lawaai die wij tweetjes ,Marieke en ik, veroorzaakten en toen ik aan hem ging vragen hoe wat en waarom met die kofferbak werd het even nog heftiger! Toch maar weggegaan; de plaats was besproken en betaald, de auto zat vol, ja dan ga je niet weer uitladen en terug naar bed!Terplaatste werden we heel vriendelijk door een ieder bijgestaan en bood men ons veel mankracht om te sjouwen aan, de kofferbak ging nog steeds niet open. We verkochten een klein kwartiertje later al de eerst spulletjes. Helaas was het een mat geheel, weinig bezoekers en tegen half vier hadden we het wel gehad, waren toen een dikke 100 euro verder! Uiteindelijk hebben we alle handel, behalve de kleding in een keer voor een zacht prijsje van de hand kunnen doen en gingen we leeg huiswaarts, ook wel lekker want dat scheelt toch weer een hoop gesjouw naar de zolder. De kleding (hoofdzakelijk van Marieke) raken we wel weer aan die en gene kwijt! Het zonnetje scheen dus nog even op de tuinstoel en marieke rondjes rijden op haar mobylette. Morgen een nieuwe Engelse les klant dit keer een dame, ben benieuwd! Mijn andere cursist heeft tijdelijk de les gestopt i.v.m een verhuizing. Volgens de laatste berichten wil hij het vanaf half april weer oppakken.
Abonneren op:
Posts (Atom)