Het vriest buiten flink, vannacht in Levécourt bij de boerderij -13° dus dat is behoorlijk met een gevoelstemperatuur van -17/18°!!!!! Wim had het dus flink koud vanochtend. Gisterenavond hebben we voor het eerst sinds 2002 de luiken allemaal dicht gedaan, ongezellig dat wel, maar het scheelt toch binnen. We wachten met spanning op het glazen paneel voor de keukendeur, dat zal vast en zeker ook een hoop kou schelen. Aan de achterkant hebben we nu een rolluik ook dat scheelt tocht.
We zijn de 14de december naar Nederland gereden, samen, eerst Dunkan naar Neufchateau gebracht door Wim zaterdags, want ik stond op de Kerstmarkt met amuses. Geen klap verkocht, maar ook niets gekost en wie weet komt er ooit nog iets uit voort, je weet maar nooit! Wel veel positieve reacties gehad. We reden naar Tilburg voor een bezoek aan J&M vdB. we waren daar nog niet eerder geweest, troffen daar ook zus en zwager aan, voor ons bekend van zijn donderdagochtend programma de Toer van Frans op Radio extra Gold, waar we als het enigszins kan trouw naar luisteren. Ook zoon was er. M. had heerlijk Turks voor ons gekookt we hebben ervan genoten. Na de thee zijn we naar Maassluis gereden. TvW was niet thuis maar zoals altijd was ons bed gespreid! Volgende ochtend kwam zij thuis en hebben we heerlijk bijgepraat. Ik had voor haar een slowcooker op de kop getikt en heb meteen "draadjesvlees" voor haar daarin klaargemaakt dat ze 's avonds al kon eten. Wij gingen bij opa C op bezoek en ook daar kletsten we bij.Tegen vijven reden we richting S'dam, maar onderweg kregen we een sms van Manon dat ze uit moest wijken naar een andere "Chinees" want haar afhaalchinees is op maandag dicht. We deden intussen de boodschappen van ons lijstje bij Lidl en reden door naar haar. We aten met z'n drietjes lekkere Babi Pangang en Tjap tjoy. Dronken nog een glas thee en reden terug naar Maassluis.
Dinsdagochtend nog uitgebreid met T geleuterd en toen naar Rotterdam om naar de markt te gaan en de nieuwe markthal te bezoeken!!! Ziet er fantastisch uit, maar duidelijk voor een ander publiek dan de marktkramen buiten!!!!
We reden diezelfde dag nog terug naar huis, het was weer een kort maar aangenaam bezoek!
Wim had in de Scenic flink last van zijn rug, de stoel is voor hem niet comfortabel en dus stopten we bij Buffalo in Nancy, met onze bonnen hebben we even lekker gegeten en uitgerust en konden toen het laatste stuk van de reis voortzetten.
Ik moest de volgende dag werken en vrijdags had ik nog de laatste keer de kleuters voor een activiteit!
Ben blij dat het erop zit en hoop dat ik m.i.v. januari 2015 wat oudere kinderen krijg toegewezen.
Op dit moment heb ik "gedwongen" vakantie want en AM en LG hebben beiden twee weken vakantie dus haal ik in januari mijn uren in. Ben in strijd met het arbeidsbureau, ze hebben zoals ieder jaar natuurlijk niet alle papieren en dus kunnen ze mij nog niet het verschil betalen!!!!!! Vanochtend was er weer een brief met een verzoek voor een paar paperassen die "ontbreken", aan men hoela ;ik stuur iedere maand alles op per post en nu blijven ze zeggen dat ze dingen missen! Ieder jaar hetzelfde liedje en gezeik. Daar ben ik lekker mee, want we hadden van de week Marieke hier voor kerst (dus cadeautjes natuurlijk) en dat heeft ons weer het nodige gekost: kind had géén winterschoenen, ze liep op een paar compleet versleten zomerschoenen, dus zijn we naar Nancy gereden en hebben daar e.e.a voor haar gekocht! We hebben het gezellig gehad en zij had voor ons allebei een heel mooi dubbelwandig theeglas gekocht met een rvs theefilter erin, waar we verrast en blij mee zijn.
Ze wilde graag zaterdag terug naar huis maar toen we wakker werden bleek het enorm te hebben gesneeuwd! Haar terug laten rijden over de nationale wegen leek ons absoluut niet verstandig dus hebben we haar de tolkaart gegeven en geld voor diesel want de tank was bijna leeg. Ze heeft mazzel gehad met de weersomstandigheden onderweg, heeft er goed aan gedaan zaterdag weg te gaan, ook voor de poezen van AL en haar, want die zaten alleen! Als ze tot zondag had gewacht was het geen fijne rit voor haar geworden, de sneeuw was hard bevroren en het was hier spekglad! Ze is veilig thuis aangekomen met flink wat tassen proviand, serviesgoed, de cadeaus en nog wat spullen die ze kon gebruiken. Intussen leven wij deze week uit de vriezer en de voorraadkasten, even geen boodschappen doen en hopen dat het arbeidsbureau snel tot een beslissing zal komen!!!
maandag 29 december 2014
dinsdag 9 december 2014
N.A.P.
De naschoolse activiteiten met de kleuters vallen me zwaar. Het eerste groepje van 6 kindjes die net vijf zijn, gaat nog wel, die kunnen wel een beetje met de opdrachtjes overweg. Maar anderhalf uur is over het algemeen gewoon TE lang. Tot nu toe hebben we, broodrolletjes gemaakt, bloemen van marshmallows, egeltjes van babybelkaasjes, en de afgelopen week een kleine pizza. Met de allerkleinsten (15!) vanaf drie jaar die als ik kom, net hun middagdutje hebben gedaan is het een heel stuk lastiger. Ze zijn nog niet helemaal uitgeslapen en een beetje duf. Handig zijn ze al helemaal niet, ik weten niet of het een idee van mij is maar ik krijg de indruk dat de meeste ouders hun kindjes niet de tijd gunnen om zelf een boterhammetje te smeren, want zelfs dat is oh zo moeilijk voor ze. Ze vergen heel veel aandacht en ik ben blij dat de juf van school me bijstaat want ik weet niet hoe ik het anders voor elkaar zou moeten krijgen om ze iets "tastbaars/eetbaars" mee te kunnen geven. Ze willen intussen als je even niet kijkt hun ingrediënten opeten, hebben geen geduld en maken er een zooitje van!
Er zitten een paar scheetjes tussen, begin ze nu al een beetje te leren kennen en sommigen zijn echt zoo grappig!
Maar het verzinnen van een activiteit die echt de volle anderhalf uur duurt is en blijft lastig, want de outillage op de scholen is heel beperkt. collega AM heeft me voor aanstaande week een soort muffinapparaat geleend daarin zou je dus cakejes en taartjes kunnen bakken, maar wat ga ik doen, laat ik ze zelf deeg maken ( ik zie de troep al voor me) of neem ik kant en klaar (tegen mijn principes) ik ben er nog niet uit. en wat maak ik dan precies er kunnen 4 cakejes tegelijkertijd in! dus voor groep 1 geen probleem voor de kleintjes dus wel. via leboncoin heb ik voor een prikkie een soortgelijk geval kunnen kopen hoop dat dat nog deze week (met de post verstuurd) binnenkomt zodat ik dat deze komende vrijdag mee kan nemen dat is meer voor brownies enzo maar dat maakt niet uit het gaat erom dat het iets echtst wordt wat ook nog te eten is. Ik heb nog geen nieuws over de volgende module na de kerstvakantie maar ik hoop echt dat dat wat grotere kinderen zullen zijn, dan kost het me net iets minder energie en kopzorgen!
Er zitten een paar scheetjes tussen, begin ze nu al een beetje te leren kennen en sommigen zijn echt zoo grappig!
Maar het verzinnen van een activiteit die echt de volle anderhalf uur duurt is en blijft lastig, want de outillage op de scholen is heel beperkt. collega AM heeft me voor aanstaande week een soort muffinapparaat geleend daarin zou je dus cakejes en taartjes kunnen bakken, maar wat ga ik doen, laat ik ze zelf deeg maken ( ik zie de troep al voor me) of neem ik kant en klaar (tegen mijn principes) ik ben er nog niet uit. en wat maak ik dan precies er kunnen 4 cakejes tegelijkertijd in! dus voor groep 1 geen probleem voor de kleintjes dus wel. via leboncoin heb ik voor een prikkie een soortgelijk geval kunnen kopen hoop dat dat nog deze week (met de post verstuurd) binnenkomt zodat ik dat deze komende vrijdag mee kan nemen dat is meer voor brownies enzo maar dat maakt niet uit het gaat erom dat het iets echtst wordt wat ook nog te eten is. Ik heb nog geen nieuws over de volgende module na de kerstvakantie maar ik hoop echt dat dat wat grotere kinderen zullen zijn, dan kost het me net iets minder energie en kopzorgen!
maandag 1 december 2014
een "feest"maal voor 104 personen.
Jl zaterdag 29 november was het dan zover; na twee dagen een waslijstboodschappen te hebben afgewerkt in diverse supermarkten zoals Géant, Super U, Insolite (voor alle disposables) en uiteindelijk op advies van AM ook de grootste hoeveelheid via de Leclerc Drive. Dat was een ervaring op zich!
Ik had een account aangemaakt op internet en alvast een beetje bekeken wat ik daar allemaal kon krijgen, soms waren nl. de hoeveelheden niet op voorraad. Donderdagochtend kreeg ik via sms de update van het definitieve aantal aanwezige gasten: 104 in het totaal.
Ik had alle receptuur een beetje grof ingeschat voor een 100-tal (dit is echter de vervelendste klus en tevens de ook de moeilijkste) dus het was een beetje gokken hier en daar voor wat betreft de aantallen en de hoeveelheden van de diverse ingrediënten.
Het menu:
was goedgekeurd en ik zou worden geassisteerd door 8 dames 's-morgens en nog eens 8 voor de middagshift.
Ik ben donderdag na alle boodschappen meteen doorgereden naar de feestzaal, (dit keer was de beheerster gelukkig wel aanwezig!) alles een plek gegeven in de koelkasten en toen bleek dat zij niet gerekend had op het uitlenen van serviesgoed samen de spullen geteld en uit de kasten gehaald. (geen idee hoe we het anders hadden moeten behappen)
Zaterdagochtend 8.00 weggegaan, dikke mist en slecht zicht , dus koos ik voor de omweg via de nationale want binnen door was met goed zicht al niet echt geweldig en nu dus al helemaal niet.
Aangekomen rest van de spullen uitgeladen en op de dames gewacht.
Na te hebben kennisgemaakt de taken een beetje verdeeld, had niet de indruk dat het echte keukenprinsesjes waren, maar okay hulp= hulp, toch???
Tegen een uur of een, was er al een flinke start gemaakt en stond er al het een en ander in de koelkast.
We aten gezamenlijk en wachtten op de middagploeg, instructies uitgedeeld en weer verder met alle voorbereidingen, de meeste receptjes gingen redelijk goed, de tzatziki was rampzalig dun en met behulp van een doek en een zeef geprobeerd het vocht er een beetje uit te laten lekken!
Tegen 17.30 uur was het grootste gedeelte toch wel bereid, maar het grote probleem van het niet hebben van genoeg ovenruimte en het daardoor vermoedelijk uitserveren van koude pitabroodjes gaf toch wel enige commotie! We gingen in conclaaf en zochten naar oplossingen. De oven was gewoon te klein en had slechts een ovenrooster!!! Maar inventief samen met François, de enige mannelijk hulp, vonden we toch een oplossing. Ik kreeg mijn gage in handen (viel een beetje tegen, maar het was in ieder geval au-black)
We hielden een kleine briefing en besloten de borden alvast in de kleine zaal ernaast op te maken voor het entree, soep was klaar en smaakte perfect. de warme happen lagen klaar om te gaan afbakken. Alles was stand-by.
Tegen 20.00 uur kwamen de eerste gasten binnen en stond iedereen startklaar.
Het eerste spektakel kon beginnen, helaas dus niet kunnen meemaken.
We schonken de sangria en na het eerste theaterstukje serveerden de dames het entree.
De rest van de avond verliep in goede harmonie, eten werd met veel enthousiasme genuttigd, complimenten kwamen me in de keuken ter oren en we waren met z'n allen trots en tevreden op onze gigaklus.
Gelukkig heb ik toch nog twee keer de artiesten mogen en kunnen meemaken, super leuke verhalen.
We werden bedankt, (verder natuurlijk geen bloemetje of iets) en ook al was het nog niet geheel afgelopen, ik sjouwde mijn spullen naar de auto (het was echt pikkedonker voor de deur en weer dikke mist) en verliet tegen half één het gebeuren.
De weg was een verschrikking, zo'n enorme mist, kwam 3 x een vos op mijn pad tegen en een in de berm staande koe!!!!, was om iets na half twee thuis met stalbenen en een heel moe en onrustig hoofd.Maar het was een succes, nu wachten of de Journal de la Haute Marne er aandacht aan besteedt. Ben benieuwd naar de bevindingen van die en gene.
Ik had een account aangemaakt op internet en alvast een beetje bekeken wat ik daar allemaal kon krijgen, soms waren nl. de hoeveelheden niet op voorraad. Donderdagochtend kreeg ik via sms de update van het definitieve aantal aanwezige gasten: 104 in het totaal.
Ik had alle receptuur een beetje grof ingeschat voor een 100-tal (dit is echter de vervelendste klus en tevens de ook de moeilijkste) dus het was een beetje gokken hier en daar voor wat betreft de aantallen en de hoeveelheden van de diverse ingrediënten.
Het menu:
- Tapas froid :
- Cappucino à la betterave
- Rillettes de crabe au Kiri dans feuille d’endive
- Wraps aux épinards, thon et tzaziki
- Caviar de petits pois
- Entremet :
- Petit soupe de potiron
- Tapas chaud :
- Empanadas viande
- Tomate farci œuf/chèvre
- Brushetta Bresola/ cêpes
- Pita merguez/houmous
- Dessert :
- Mini tiramisu
- Milkshake Marrakech
- Bodino au cacao et dattes.
- Cafe ou Thé avec Rafaello Maison
was goedgekeurd en ik zou worden geassisteerd door 8 dames 's-morgens en nog eens 8 voor de middagshift.
Ik ben donderdag na alle boodschappen meteen doorgereden naar de feestzaal, (dit keer was de beheerster gelukkig wel aanwezig!) alles een plek gegeven in de koelkasten en toen bleek dat zij niet gerekend had op het uitlenen van serviesgoed samen de spullen geteld en uit de kasten gehaald. (geen idee hoe we het anders hadden moeten behappen)
Zaterdagochtend 8.00 weggegaan, dikke mist en slecht zicht , dus koos ik voor de omweg via de nationale want binnen door was met goed zicht al niet echt geweldig en nu dus al helemaal niet.
Aangekomen rest van de spullen uitgeladen en op de dames gewacht.
Na te hebben kennisgemaakt de taken een beetje verdeeld, had niet de indruk dat het echte keukenprinsesjes waren, maar okay hulp= hulp, toch???
Tegen een uur of een, was er al een flinke start gemaakt en stond er al het een en ander in de koelkast.
We aten gezamenlijk en wachtten op de middagploeg, instructies uitgedeeld en weer verder met alle voorbereidingen, de meeste receptjes gingen redelijk goed, de tzatziki was rampzalig dun en met behulp van een doek en een zeef geprobeerd het vocht er een beetje uit te laten lekken!
Tegen 17.30 uur was het grootste gedeelte toch wel bereid, maar het grote probleem van het niet hebben van genoeg ovenruimte en het daardoor vermoedelijk uitserveren van koude pitabroodjes gaf toch wel enige commotie! We gingen in conclaaf en zochten naar oplossingen. De oven was gewoon te klein en had slechts een ovenrooster!!! Maar inventief samen met François, de enige mannelijk hulp, vonden we toch een oplossing. Ik kreeg mijn gage in handen (viel een beetje tegen, maar het was in ieder geval au-black)
We hielden een kleine briefing en besloten de borden alvast in de kleine zaal ernaast op te maken voor het entree, soep was klaar en smaakte perfect. de warme happen lagen klaar om te gaan afbakken. Alles was stand-by.
Tegen 20.00 uur kwamen de eerste gasten binnen en stond iedereen startklaar.
Het eerste spektakel kon beginnen, helaas dus niet kunnen meemaken.
We schonken de sangria en na het eerste theaterstukje serveerden de dames het entree.
De rest van de avond verliep in goede harmonie, eten werd met veel enthousiasme genuttigd, complimenten kwamen me in de keuken ter oren en we waren met z'n allen trots en tevreden op onze gigaklus.
Gelukkig heb ik toch nog twee keer de artiesten mogen en kunnen meemaken, super leuke verhalen.
We werden bedankt, (verder natuurlijk geen bloemetje of iets) en ook al was het nog niet geheel afgelopen, ik sjouwde mijn spullen naar de auto (het was echt pikkedonker voor de deur en weer dikke mist) en verliet tegen half één het gebeuren.
De weg was een verschrikking, zo'n enorme mist, kwam 3 x een vos op mijn pad tegen en een in de berm staande koe!!!!, was om iets na half twee thuis met stalbenen en een heel moe en onrustig hoofd.Maar het was een succes, nu wachten of de Journal de la Haute Marne er aandacht aan besteedt. Ben benieuwd naar de bevindingen van die en gene.
Abonneren op:
Posts (Atom)