dinsdag 15 december 2015

Decembermaand.

Eerst excuses, geen tijd, zin en gelegenheid gemaakt/gehad voor een blog. Het wordt dus hoogtijd er even  voor te gaan zitten. Er is veel gebeurd eerst mijn nekhernia; na twee bezoeken aan de reumatoloog en diverse inspuitingen is zo goed als over. Moet er wel aan denken, niet al te bruuske bewegingen te maken, dan is en blijft het gevoelig. Mijn ziekteverlof was tot en met 13 november en nu verval ik weer in de WW. Officieel zou ik dus voor die eerste twee weken van november een betaling moeten krijgen van de ziekenkas, helaas was de papierwinkel niet volledig en moest ik nog weer van alles ophoesten, benieuwd of er iets gestort zal gaan worden.
Na Emo, die overigens goed is hersteld van beide wonden, was Dunkan aan de beurt voor én zijn jaarlijkse vaccinatie én tegelijkertijd laten kijken naar de rare plekken op zijn vacht; dit blijkt toch een soort van schimmelinfectie te zijn en hij kreeg dus een lotion, daarmee moet hij iedere 4 dagen ingesponsd worden, het ruikt akelig en zelf vindt hij het ook niet echt leuk. Na twee weken terug naar dierenarts situatie was niet echt veel veranderd dus een shampoo en doorgaan met de lotion en een spray voor zijn oren, die waren erg erg vuil (de reden dat hij zo vaak met zijn oren over de grond ligt te schuren??)
28 november was de dag van het Grand Chapitre de notre Conférie du Bassin coutelliers de Nogent.
Vele weken van voorbereiding gingen daaraan vooraf. het is/was echt het kind van Roger G en Philiip B. maar okay ook diverse anderen hadden toch een taakje in het geheel. Ik heb de bloemstukjes gemaakt voor op de dinertafels en de varkensvlees lekkernijen bij de porcerie van Sarrey mogen verzorgen. je houdt het niet voor mogelijk maar zo'n festijn dat om 8 uur  's ochtends begint waar dan dus al worst, ham, paté, op de bar staat in combinatie met een glas witte wijn en een stuk stokbrood, daarna koffie of thee met brioche of croissant! het ging er bij iedereen in als koek, de schalen werden leeggeplunderd! de witte wijn vloeide rijkelijk in de glazen en toen moest het echte feest nog beginnen.
Onze outfit bestaat uit ene zwarte pantalon, een wit overhemd een geruite sjaal en een zwart werkjasje (dat laatste is zo verschrikkelijk stijf van de "appret" dat je het bijna rechtop in de hoek kunt zetten!)
We werden door onze peetconfrérie uit Fayl Billot ingewijd, Daarna werden diverse hotemetoten geïnaugureerd en kon de borrel beginnen en aansluitend het diner. Ik  was een beetje teleurgesteld over het cateringwerk, voor zo'n bedrag kun je volgens mij wel wat smakelijker op tafel zetten. jammer.
De medaille is groot, van brons en loodzwaar om je nek! we zijn dus nu officieel een "echte" confrérie met alle bijbehorende toeters en bellen. En ik ben trots om lid te zijn van deze club waardevolle, lieve, gezellige en enthousiaste mensen, met een prachtig beroep.
Begin december is erg slecht begonnen. Daarover ga ik hier niet verder over uitweiden. We zijn inmiddels op de helft van de decembermaand en het gaat weer wat beter. Ik heb jl donderdag weer twee workshops gegeven op de lagere school. het was dit keer slopend, te veel leerlingen, de ovens die het niet goed doen ik zal als ik weer gevraagd wal worden voor een volgende keer daar de receptuur beter op aan moeten laten sluiten. Wachten duurt voor de leerlingen té lang.
Mevrouw L. heeft me vaak nodig, maar dat is geen opoffering, haar gezondheid laat te wensen over. We zijn voor haar naar de cardioloog geweest en haar hart is een beetje "op". Maar het is en blijft een heerlijk mensje, ik vind het nog steeds een voorrecht, deel uit te kunnen maken van haar kringetje hulpverleners, het is altijd heel genoeglijk om met haar te praten, haar Franse uitspraak, haar tongval, haar volzinnen zijn een lieve lust en ik leer nog veel van haar. Ze is bij de tijd, houdt de politiek e.d nog goed in de gaten, leest veel kranten en als voormalig juriste erg intelligent. Ze zegt met regelmaat dat ze mij enorm waardeert. Prachtig toch? Morgen ga ik weer boodschappen voor haar doen, gasfles, geld pinnen, apotheek en de lege flessen/kranten wegbrengen. Ze heeft me gevraagd haar "bibliothèque" in orde te maken. We zien wel.
Aanstaande vrijdag is het kerstgebeuren van de stad Nogent, ik ben er nog niet uit of ik wel of niet zal gaan. Het is ieder jaar een gebed zonder eind, het duurt lang, het eten komt laat op tafel, Wim die niet mee wil, ik weet het nog niet.
Hoe wijzelf Kerst doorbrengen is ook nog niet echt duidelijk, Wim moet gewoon werken, wat M doet geen idee. Het is niet meer zoals het heel vroeger was; nachtmis, ontbijten en met velen bij elkaar. met z'n drietjes is nou niet echt Het Kerstgevoel voor mij. Gelukkig, ijs en weder dienende, hebben J&M voorgesteld om hier met Oud en Nieuwjaar naar toe te komen. hoop zo dat dat door zal gaan. Duimen dat het tegen die tijd op de wegen voor hen te doen zal zijn.