Slecht nieuws.

In de tweede week van oktober kregen wij een verontrustend telefoontje van de buurvrouw van Wim's vader. Het ging daar niet goed! De buurman die een oogje in het zeil houdt had alarmerend nieuws, pa lag al drie dagen in bed en het zag er niet goed uit. In overleg met buurvrouw heeft Wim zijn spullen ingepakt en is midden in de nacht vertrokken, ik heb om 8 uur nar de huisarts gebeld om te vragen  een huisbezoek in te plannen. Wim en de dokter kwamen ongeveer gelijktijdig aan. het zag er inderdaad allemaal niet best uit. Dokter constateerde niets bijzonders!!!! Maar wilde toch dat pa werd opgenomen voor wat routineonderzoekjes en belde dus een ambulance. Omdat het niet urgent was, liet deze nog even op zich wachten. Toen ambulance broeder binnenstapte, zei deze meteen dat het toch wel wat ernstiger was dan de dokter dacht! en zij begonnen meteen met van alles, de brancard ging niet door de deur van de slaapkamer.  Het was volgens Wim een heel gedoe. Pa werd opgenomen in het nieuwe Vlietlandziekenhuis in Maassluis en daar bleek al vrij snel dat hij een beroerte had gehad en aan zijn linkerkant verlamd was. Wim keerde terug naar zijn ouderlijk huis en is naarstig gestart met puin ruimen! Het was naar zijn zeggen heel erg, heeft matras en beddengoed weg moeten gooien. Daarna is hij begonnen met schoonmaken. Wist in eerste instantie niet waar te beginnen. Het was overal erg vervuild en al snel begreep hij dat zijn vader de laatste dagen (weken? maanden?) niet echt goed meer voor zichzelf had kunnen zorgen. Hij had van een van de buurtjes een rollator geleend want lopen kon hij nauwelijks meer vanwege de pijn in zijn voeten. Zijn boodschappen deed hij via internet bij AH en daar bestelde hij heel veel van hetzelfde om aan het bedrag te komen zodat ze gratis leveren! Zijn boodschappenlijstje bestond dus uit veel limonade, veel koffiepads en veel schoonmaakartikelen.  Wim kwam naar huis en we besloten om het vorige weekend naar Nederland te rijden, Pa was inmiddels overgeplaatst naar het Zonnehuis in Vlaardingen op de "stroke-afdeling". We troffen hem aan in een rolstoel, hij mompelde in zichzelf en was erg onrustig. We zijn daarna naar huis gegaan en hebben wederom puin geruimd en dingen bij elkaar neer gezet. Ik ben geschrokken van de hoeveelheid wc-papier, koffiepads en blikjes limonade enz..! ook heel veel nieuwe kleding, ondergoed en beddengoed, nog nieuw in de verpakking. Helaas rook alles verschrikkelijk naar de indringende geur van zware shag en moest alles gewassen. We zijn met het Zonnehuis overeengekomen dat zij dat voor hun rekening zouden nemen! Dat was al een hele geruststelling. We sliepen bij TvW en hebben nog wat boodschapjes kunnen doen, M was mee met een vriend en die sliepen bij Manon, zij zouden Rotterdam bezoeken. Zondag hebben we wederom pa bezocht, situatie was nog het hetzelfde. We hebben M & A opgehaald bij Manon en zijn naar huis gereden. Volgende dag moesten we beiden werken. Voor mij was dat de laatste werkweek. Voor het eerst in 5 jaar was ik blij dat het seizoen erop zat, FM ook!
Notre chère chef, is de laatste tijd niet te genieten, delegeert al haar werk aan ons en legt het niet geweldig uit en komt er dan nog vijf zes keer op terug en wil het uiteindelijk dan toch net weer even anders! Wij zijn de laatste drie weken alleen maar bezig geweest met het kauwen en herkauwen van een 200 tal chirurgische instrumenten. Opzoeken wat het is, waarvoor het gebruikt wordt, of het een merkteken heeft, of we er al een in de collectie hebben enz.. enz.. enz.. Na een week kwam ze even kijken, had nog een paar extra kanttekeningen en hop...... daar gingen we weer!
We werden het allebei zooo zat! LG is een boek aan het schrijven, door de stad Nogent gefinancierd, ze heeft daar veel tijd voor nodig en zet al het andere dus even aan de kant. Zij heeft echter niemand die haar werk controleert dus dat is erg handig. AM neemt haar (te)veel werk uit handen en daar profiteert ze  voor de volle 100% van! Dus hebben FM en ik woensdag jl. gezegd dat we aan de 40/50 stukken die we niet hadden kunnen vinden niets meer konden doen. Daar was ze natuurlijk niet blij mee, jammer dan! We hebben donderdag met een paar gezellige mensen in de Salle de spectacle geraclet, was dikke pret. Aan het eind van de dag hebben we met z'n viertjes nog genoten van een zelfgebakken appeltaart van FM en ene glaasje cider en ik moet zeggen : het was nog een soort van gezellig ook!
Dus een mooie afronding na een paar maanden gehakketak met onze chef!  beter zo dan weggeaan met een enorme kater, toch???????

Franse bureaucratie.....................een regelrechte ramp.

Naast het huis staan sinds 1 oktober 2016 twee Saxo's geparkeerd; de een afgeschreven en niet meer bruikbaar, de ander in perfecte staat maar nog niet gereed om mee te kunnen rijden!
Dochterlief heeft na 18 jaar te hebben gereden in haar eerste en enige auto een nieuwer exemplaar gekocht en wil graag dat haar oude trouwe karretje in de familie blijft en heeft hem in de laatste week van september hierheen gereden. We hebben alle paperassen in orde gemaakt voor het overschrijven op Frans kenteken, maar het wil allemaal voor geen meter vlotten. De prefectuur vraagt het bijna onmogelijke en houdt zich aan de letter (men heeft lak aan het Europese hof/wet en regelgeving; nee wij zijn in Frankrijk en wij hebben onze regels!!) Dus zijn alle documenten niet in orde en wachten we nu vol spanning op de Conformiteitsverklaring! We hebben nog tot 17 oktober, is die verklaring er niet op tijd dan moeten we frauderen en nieuwe verkoop papieren opstellen. Gedoe over het kentekenbewijs, waarvan ik hoop dat ik ze kan overtuigen dat deel II niet meer bestaat!
 Intussen zit M in Epinal zonder vervoer en dat wordt niet echt op prijs gesteld! Ergens begrijpelijk, maar aan de andere kant mag M nog blij zijn dat hij al die tijd een autootje voor de deur had staan sinds zijn vertrek uit de Haute Marne. Maar de jongelui van tegenwoordig vinden alles bijna normaal dus moppert hij en is het allemaal een beetje zat.
M moet ook op zoekt naar een stageplek en dat valt ook niet mee, hij wil het liefste iets in zijn omgeving zodat hij gewoon in zijn eigen appartement kan slapen. Dan is het ook voor kater Spark aangenamer. Hopelijk lukt het hem voor 15 november. Duimen dus allemaal.
Na de slacht van een aantal kippies hebben Wim en ik gisteren 8 nieuwe kippen gehaald uit de legbatterij, vanochtend al 4 eitjes. Emo hersteld van haar verwonding, Dunkan knapt dankzij (heel wat goedkopere, bij de reguliere apotheek gekochte) medicijnen op en wordt weer wat actiever. Kruimel en Boef hebben beide een enorme verkoudheid en lopen te snotteren.
Mijn seizoenswerk in het museum zit er bijna op, museum is al dicht voor individuele bezoekers en dus zijn we allerlei andere klusjes aan het doen. Niet altijd de leukste maar het is niet anders.
Het weer is omgeslagen, koude ochtenden en avonden en zo nu en dan moeten we echt de kachel even aan zetten. We hebben al royaal 15 kilo noten geraapt. Morgen komt er iemand, die vorig jaar ook is geweest, noten kopen. Dus dat is fijn, bewaren is geen optie, maar we houden wel een aantal kilo's achter voor die en gene om weg te geven als we naar Nederland komen. Het is de bedoeling dat Wim mij het weekend van Gembloux ophaalt en dat we samen doorrijden naar Maassluis.
Er staat o.a. een bezoekje aan mijn buurmeisjes van vroeger op het programma, ben benieuwd.