Jaaroverzicht 2021

Het jaar begon natuurlijk niet al te best met die vreselijk domme actie van mij om op Oudejaarsdag met de pan met kokend heet frituurolie naar buiten te lopen en uit te glijden; gevolg mijn rechterhand flink verbrand. De rest van de dag zat ik op de EHBO in Neufchateau. Het gaf het nodige ongemak, maar liep gelukkig met een sisser af. Je ziet er niets meer van. We zaten in die tijd midden in de pandemie met heel veel beperkingen, dus weinig activiteiten buitenshuis. In februari werd ik opgenomen in het CHU in Dijon voor mijn rugoperatie, dat viel niet mee, maar ik ben er uiteindelijk wel enorm van opgeknapt. Mede dankzij de hulp van de Franse thuiszorg (ADMR) ging mijn revalidatie snel en ook al moet ik voorzichtig zijn kan ik wel stellen dat ik er enorm baat bij heb. In maart begon ik met het koken van eenpersoonsmaaltijden die ik in weckbokalen steriliseer voor de verkoop, een leuke klus. Ik heb het daar behoorlijk druk mee gehad maar besefte me eigenlijk te laat dat het voor degene die de potten verkoopt meer oplevert dan voor mij! Het allergrootste nieuws was de aankondiging van Matt en Emma dat ze een kindje verwachten in november. In april kocht Wim een beige Renault 4 en begon met restaureren, helaas kwam hij veel dingen tegen waar hij zelf niet verder mee kon. Ik heb veel gemopper aangehoord als iets niet lukte en mijn adviezen waren niet altijd even welkom! Het wachten was op een bezoek Gijs, die kon hem helpen. Wij kregen in die periode onze eerste Pfizer vaccin. Eindelijk konden in mei Hans en Debbie deze kant op komen, die waren al dik ander half jaar niet in het “huis’ geweest. Fijn om weer mensen uit Nederland te kunnen ontvangen al was het met een ‘brandbrief” i.v.m alle controles bij de grens. Na een afspraak met de perserij en het kraken van kilo’s noten hadden we een mooi rendement ruim 8.5 kilo notenolie en twee grote zakken meel. In juni konden we eindelijk op bezoek bij Matt en Emma, we waren daar nog niet eerder geweest en waren benieuwd naar hun woning en de omgeving. We sliepen in een aangename B & B en hebben het erg gezellig gehad. Mooie omgeving en fijn om te zien dat het goed met hen gaat en ze al aardig de weg weten. Emma’s zwangerschap verloopt “redelijk” met wat ongemakjes en een beetje te hoog bloedsuiker. Bijzonder om te zien hoe bezorgd en lief Matt voor haar is. De salon de coutellerie ging onverwacht toch door, dus aan de bak voor het aperitief en de hapjes voor 50 personen Thuis maakte we een rozenperkje op de plek van die rare bak in de grond, er ging heel wat meer aarde in dan wij dachten, maar ik ben dolblij met het resultaat. Wim kocht een tweede Renault 4. Ook kreeg hij een heleboel extra onderdelen en die sloeg hij op in de stal. Maar dit was een maandagochtend fabricaat, niets ging zoals het zou moeten. Veel gedoe. Maar gelukkig wisten we dat Gijs en Jacqueline in de herfstvakantie zouden komen om hem te helpen. Ook werd ik vanaf augustus regelmatig gevraagd in de Galerie van Horst en Annette. Daar exposeren iedere keer twee “artiesten” en is er een vernissage. Het begon met een expositie van o.a. Gon van Bockhove en die vroeg of ik voor zoet en hartige hapjes wilde zorgen, dat beviel kennelijk zo goed dat het daarna meerdere keren is voorgekomen. (met iedere keer een vermelding in de JHM). Met Debbie ging ik drie daagjes op pad richting de tuinen van Monet, Chartres en Parijs. Het was weer heel erg gezellig, veel gezien, gelachen en toen mijn C2- tje het ineens niet meer wilde doen ook even flinke paniek! Wim was de beige Renault zat en verkocht hem binnen no-time, jammer genoeg niet met winst. (ik vind het nog steeds erg zonde, maar van het als maar buiten staan gaan ze ook flink achteruit) In september ben ik druk geweest met het huis van een Nederlands kennisje, haar gezondheid schept roet in het eten en ze wil haar huis in C. graag verkopen. Ik organiseerde een vide maison en er werd erg veel verkocht, nu wil ik nog Emmaus bellen voor de rest van de spullen. Op de kalender van oktober stond mijn drie wekenkuur in de Thermen van Bourbonne, ik reed dagelijks heen en weer ( wat toch wel beetje afzien was, vooral met bijna iedere morgen dikke mist). Maar het is en blijft wel een luxe! Gijs en Jacqueline kwamen langs want de Renault bleef een drama. Het lukte en nu is hij rijklaar en hebben we de papieren op naam en zelfs een plekje in een stal beneden in het dorp! November: Op 9 november om 14.00 uur werd Elio Bos geboren. Een prachtig kereltje, We zijn de 17de november 3 dagen op kraamvisite geweest. Wat is het fantastisch om grootouders te zijn en hoe bijzonder is het om je kind te zien in de rol van ouder! Kunnen geen genoeg krijgen van de foto’s die we iedere dag ontvangen. Kunnen niet wachten om hem weer te zien, te knuffelen en een wandelingetje te maken met de kinderwagen. En nu is het dus december en kijken we uit naar Kerstmis. Wim werkt en zodoende hebben we samen besloten dat ik woensdag voor Kerst met de trein naar Nantes reis en volgt Wim met de auto op eerste kerstdag. We hebben gelukkig een plekje voor Coco. M & E wilden hierheen komen maar voor hun twee honden was nergens plaats en die lange rit met de baby leek ons niet handig. We logeren in het hotel, de directeur heeft ons de overnachtingen cadeau gedaan. Kerstmis 2021: we kijken er naar uit. Prettige kerstdagen en een gezond en voor spoedig (Corona vrij) 2022 Houd het Paasweekend vrij, dan vieren we hopelijk een feestje.

December 2021

Ons kleine manneke groeit goed en is volgens de berichten "helder" van geest en levendig. De foto's zijn om te kwijlen. Zo jammer dat je niet even op bezoek kan. Het is een hele onderneming daar heen. Het gekke is dat het ongeveer dezelfde afstand is als naar Schiedam, maar dat lijkt het als je onderweg bent helemaal niet. De tolwegen zijn kostbaar en het is geen mooie rit. Onder Parijs door, maakt niet uit op welk tijdstip, blijft altijd druk met vrachtverkeer en opstoppingen. Toen M ons vroeg of het goed was dat zij kwamen voor de kerstdagen vonden we dat eigenljk vanwege de kleine niet zo'n goed idee, maar aan de andere kant vonden we het heerlijk om de kleine weer te kunnen zien en vasthouden. Helaas vonden ze geen plek voor de beide honden en kon het dus niet doorgaan. Wim stelde voor dat ik dan misschien wel met de trein zou kunnen gaan, hij moet helaas de kerstdagen werken, dus ging ik op internet kijken naar de mogelijkheden (alleen me de auto daar voel ik niets voor). Ik kan reizen via Parijs en dan overstappen op een tgv naar Nantes, die mogelijkheid is er, ware het niet dat het iedere dag duurder werd en treinen inmiddels al "complet" stonden vermeld en niet meer te reserveren! Wim wil dan zondag (tweede kerstdag) met de auto komen en dan rijden we maandag eind van de dag samen weer terug naar huis. Ik moest dus ook een plekje voor Coco vinden. Woensdagochtend jl. ben ik aan het bellen gegaan, ook hier viel dat niet mee maar gelukkig in Neufchateau is nog een plek voor haar. M hielp me met boeken van het treinkaartje, dat is ook nog een gedoe geweest. Daar Wim werkt kan hij me niet naar het station in Chaumont brengen en ik wil mijn C2-tje niet 6 dagen op de parkeerplaats daar laten staan. Maar ik bedacht me dat MC in Chaumont werkt en vroeg ik het aan haar en dat is geregeld. Treinkaartje is uitgeprint. Vannacht dacht ik aan de metrorit van Gare de l'Est naar Montparnasse, ik moet ervoor zorgen dat ik mijn "kostbaarheden" dit keer goed bescherm tegen zakkenrollers, die ervaring wil ik niet nog een keer meemaken! JL gaf me de tip om de storytel app aan te maken, dan heb ik afleiding in de trein. De totale reistijd is bijna 6 uur. Ik vertrek woensdag de 23ste vanuit Chaumont om iets voor tien uur en hoop in Nantes rond uur of vier aan te komen. M heeft met zijn baas kunnen regelen dat ik een kamer heb in het hotel. Omdat ik geen auto ter beschikking heb en Meneer en Mevrouw B van de B&B hun kinderen op visite krijgen slaap ik liever niet bij de jongelui op de bank en is de directeur zo vreselijk aardig me te de kamer cadeau te doen. (het is voor hen 'laag'seizoen dus weinig bezetting). Aanstaande zaterdag heb ik nog een bestelling staan voor een maaltijd Jambalaya voor 12 personen. Heb ik nog een zakcentje! Ik heb een paar weken geleden tegen de juf van de weck maaltijden uitgelegd dat ik er aan tekort kom en dat het anders moet. Daarna niets meer van haar gehoord. Ze vertelde dat ze zelf een weckketel en potten had aangeschaft om het zelf te gaan proberen, ze stelde voor dat ik bij haar in haar toko kom koken, maar dat gaat deze moeders niet doen, geef mijn recepten niet prijs. Jammer dan! Als ik verder niets meer van haar hoor wil ik wel de lege potten terug. Wel jammer want het was leuk om te doen, maar het is wel de bedoeling dat het wat oplevert i.p.v dat ik erop inlever. Van iedere offieciele factuur moet ik 22% afdragen aan de URSSAF.