Herfst,

Het is inmiddels al weer 4 weken verder en zijn we beiden snotverkouden. We zijn in die weken bezig geweest met bezoeken aan de huisarts, de arboarts en de werkgevers van Wim en vandaag staat er een gesprek gepland met een maatschappelijk werkster. Het is de bedoeling dat er een dossier zal worden aangemaakt waar we tzt op terug kunnen vallen als Wim's gezondheid (hart en eventuele operatie) verder achteruit zou gaan. We hebben met zijn werkgevers een gesprek gehad en daar e.e.a. uitgelegd. De stal schoonmaken hoeft hij niet meer te doen, dat was voor hem al een hele opluchting. Hij heeft te veel last van het stof en de fysieke inspanning en kwam als een zombie, compleet versleten thuis. Verder kijkt hij het per dag aan en heeft beloofd dat als hij het niet redt hij dat aan zal geven (zijn grote valkuil, want hij is veel te loyaal/serieus). We gaan het meemaken. Afgelopen weekend gingen we naar de kids, het blijft een roteind weg maar de derde verjaardag van E viel op zaterdag en zodoende hadden we afgesproken erbij te zijn. Het fietsje viel dit keer goed in de smaak. Het feestje met zijn vriendjes van school was zaterdag middag, vrijdagavond hebben we geholpen met de versiering in het thema "werk in uitvoering" op te hangen,

zaterdag ochtend een klein taartje met drie kaarsjes en voor hem gezongen. Na het eten zijn we weggegaan en bezochten we het leuke stadje Vouvant. We aten gezamelijk en reden bijtijds naar onze airbnb in Chambretaud. Stopten bij ded mini, op schaal gemaakte, verlichte Eiffeltoren, maakten wat fotos en gingen bijtijds naar bed. Wim was toen al gammel.

Zondagochtend hebben we hen nog even een bezoekje gebracht maar iedereen was moe en beetje brak. We reden terug via Blois, een stad die de moeite waard is om nog eens uitgebreid te bezichtigen.

Toen we de peage weer opreden werd het al mistig maar tegen een uur of vijf was het niet echt prettig rijden meer. Dikke mistvlagen en de grote koplampen van de tegenliggers maakten het er niet prettiger op. Ik vond het absoluut niet fijn. Maar we zijn veilig thuisgekomen. Maandag ochtend ipv naar de commemoration vabn de 11 de november te gaan haalde ik Coco op in het pesion. Wim lag voor pampus op de bank. Inmiddels blijkt ook E ziek te zijn. Zijn wij de schuldigen??? Sneu dus.