Memories.......

May be beautiful and yet
What´s too painful to remember
we simply choose to forget..............................................

Vanavond onder het eten van een Bretonse artisjok kwamen allerlei herinneringen boven vandaar deze songtekst van Barbra Streisands´ Memories!
Ik weet niet of anderen dat ook hebben maar soms komt bij een bepaalde geur ineens een beeld in me op en dat deed vanavond ook de geur en de smaak van die artisjok! Ik zag me in gedachten aan tafel zitten bij de familie D. waar ik in 1970 AU PAIR was bij hun lieftallig ( maar niet heus) zoontje
Christophe, en kreeg voor het eerst te maken met het eten van een artisjok. Nooit eerder had ik zoiets gegeten en dus volgde ik nauwlettend de instructies van meneer! Ik vond het eigenlijk qua smaak niets bijzonders het was vooral de vinaigrette die het 'm deed. Meneer D. was de kok in huis, hij kon voortreffelijk koken en ik had het enorme voorrecht gewoon mee te mogen eten ook als er gasten op bezoek kwamen. Stelregel in Parijs vlees, waren we in Dinard dan aten we steevast vis! Hij vertrok dan al vroeg naar de markt en wist precies wat hij hebben wilde. Ik mocht soms brunoise snijden van wortel en selderij ed. Ik kan nog de geur van zijn tonijngerecht ruiken als ik mijn ogen dichtdoe! Helaas ben ik nooit in de gelegenheid geweest zijn recepten te vragen en de kinderen kenden zijn keukengeheimen niet.
Mijn liefde voor koken, de Franse taal en de natuur heb ik vooral van hem,
hij was zoals de Duitsers zouden zeggen "begeistert "van lekker eten, een Bougondiër. Mijn afscheiddiner ( geheel tegen zijn zin in vertrok ik vroegtijdig met, naar ik toen dacht de liefde van mijn leven) was gegrilde kreeft en ook dat leerde ik van hem eten, ik heb genoten! In Dinard gingen we die overigens zelf vangen, ik weet nog hoe bang ik in het begin was van het ge pulk in de spleten van de rotsen aan het strand. Ook het leren eten van schelpdieren die keer in Cancale zal ik nooit vergeten, een oud vrouwtje met grijs opgestoken haar verkocht in haar kraam : oesters, palourdes, en meer van dat soort diertjes. Meneer D vond dat ik alles moest leren eten en dus vroeg hij het vrouwtje mij een alikruik te laten proeven, ik wist niet hoe ik het diertje eruit moest vissen en dus gaf ze mij uiteindelijk een haarspeld uit haar grijze knot!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dit alles borrelde tijdens het oppeuzelen van de artisjok weer voor de geest en ik besefte dat daar eigenlijk een stukje oorsprong ligt van mijn voorliefde voor de Franse taal, en de Franse " joie de vivre".
Helaas kan ik meneer D. niet meer bedanken daarvoor is het te laat, hij overleed eind jaren 90.
Mijn vader beweerde vroeger altijd dat wij af zouden stammen van de Hugenoten, vandaar de achternaam Bernouw. Helaas was zijn teleurstelling groot toen we de stamboom gingen natrekken en wij van pure Nederlandse komaf bleken te zijn.
Nederlanders zullen we blijven, ook al gaan we in la France wonen, en de memories aan ons kikkerlandje zullen we nooit verdringen,
Try to remember
and if you remember
than follow......