Nog een beetje brak,dus vanavond op tijd naar bed, schrijf ik mijn blogje want ik begreep dat er al onrust heerst onder lezers.( als het langer duurt dan een week, worden sommigen al ongerust en beginnen ze zich af te vragen of er iets aan de hand is) Nee dus! Maar ik heb dus wel een heleboel te vertellen.
Vrijdagmiddag verzamelen in MlR om kwart voor twee. Ik verwachtte een personenbusje, maar er bleek een toyota gehuurd met 5 zitplaatsen. AB kon niet mee en dus was ik de enige vrouw in het gezelschap. Ik werd hartelijk ontvangen, nam afscheid van Wim en werd op de achterbank tussen JMR en GH gezet. Iedereen had er zin in en al na een 10tal kilometers begon de pret. Zoals altijd is de sfeer heel geanimeerd. JM verraste me met een klein verguld schaartje wat ik ergens op een sjaal of revèrs kan clipsen.
Hij is een van de meest gerenommeerde scharenmakers van Frankrijk, met een hele bijzondere collectie die op het moment in het Museum van Nogent wordt getoond. Hij is nog steeds, ondanks zijn leeftijd actief en heeft in zijn carrière al heel wat meegemaakt.Hij neemt geen blad voor zijn mond, wat af en toe niet door iedereen in dank wordt afgenomen. We maakten een sanitaire stop en kwamen tegen sluitingstijd van de eerste beursdag via een bochtige route van pakweg 20 kilometer La M. aan. Ik zag groen van misselijkheid. PB, een prima chauffeur maar een schichtige rijder, houdt van het pakken van scherpe bochten en dat was voor mijn maag iets teveel van het goede.De champagne bij ontvangst heb ik afgeslagen, dat zegt genoeg! Het dorp ligt in de buurt van Thiers, we bespraken met de organisatoren e.e.a. over de zaterdag en gingen naar ons hotel. Een hotel van Logis de France wat was besproken, was enorm luxe. We hadden ieder een eigen kamer met een pracht van een badkamer, in een annex van het hotel wat nog maar een jaar geleden was opgeleverd. Voorzien van de nieuwste snufjes. We sparaken af voor het diner om half negen in de eetzaal. De menukaart loog er niet om, ikzelf vond de combinaties een beetje maar heb uiteindelijk toch te veel gegeten. De wijnen, uitgekozen zoals gebruikelijk door GH waren een echte tongstreling. Laat naar bed, met een te volle maag en bijtijds weer op. Het zetten van een wekker met mijn mobiel kreeg ik niet voor elkaar dus aan PH gevraagd of hij me wilde waarschuwen. Na een karig ontbijt, want we hadden ingeschreven voor een maaltijd om tien uur, bestaande uit tripes!!!! gingen we naar de beurs. Tafels geïnstalleerd en diverse bekenden begroet op andere stands. Het was niet echt meegadruk maar de sfeer was aangenaam en de contacten zijn altijd erg leuk.
We sloegen de tripes toch maar over en aten stokbrood met div. worst en kaas en een plasticbekertje wijn. We hebben al met al niet echt veel zaken gedaan, maar het leggen van contacten ed. is zeker ook interessant. 's Avonds na geborreld en weer in ons hotel gegeten, dit keer in gezelschap van SB uit België. JMR maakte het de serveester niet gemakkelijk, maar ze kon er aardig mee uit de voeten. We hebben heel wat afgelachen. Ik koos dit keer voor een minder copieus diner, het smaakte voor-treffelijk en ook de wijnen waren weer heerlijk. Het bleek de naamdag van GH te zijn de volgende dag en daar moest dus al op gedronken worden. Dat heb ik geweten! Zondagochtend na een ontbijt, ik hoefde slechts een nacht zelf te betalen, de diners en de wijn werd door de heren voor hun rekening genomen en nadat we de koffers hadden ingepakt, stonden we startklaar om te vertrekken maar........... toen wilde de Toyota niet starten!!!!!! Alles nagekeken, dubbelgecheckt maar helaas er was geen beweging in te krijgen. Europacar gebeld en de situatie uitgelegd, zij zouden assistentie sturen. PH had het idee dat hij het wel zou kunnen oplossen; maar niet dus! Na dik anderhalf wachten, een rondje om en in de kerk, zitten wachten op een bankje, verhalen van JM aanhorend, kwam er een voiture de dépannage, waarop de auto eventueel ook kon worden meegenomen. Dit bleek dus niet nodig want...... de Toyota had een beveiligingssysteem, dat onder het koppelingspedaal bleek te zitten en als je het koppelingspedaal niet of niet ver genoeg indrukte dat startte de auto niet!!!! Jemig wat een afgang! We vertrokken dus dik twee uur later dan de planning. Tegen het middaguur knorden de magen van de meesten onder ons en ja wat doe je dan..... Dan zoek je dus een restaurant, want een maaltijd overslaan daar doen de heren niet aan. Het restaurant in een hotel, wederom van LdF, was eigenlijk wat te chique, maar dat doet de heren niets; we komen om te eten, we hebben een portemonnee of credit card dus aan tafel en kom maar op met de menukaart. We kregen een amuse van kleine zeeschelpen met een boter/sinaasappelsausje wat zo goed beviel dat JM het serveerstertje (nauwelijks 16) voor het blok zetten nadat hij haar had gevraagd ons nog een keer hetzelfde te serveren want we waren vergeten te proeven! De dames van de bediening waren uiterst aimabel en zullen wel gedacht hebben; wat een bijzonder gezelschap. GH zocht 3 super wijnen uit en we namen het er ook dit keer weer goed van. Ik voel me dan toch altijd wel weer wat on gemakkelijk, als ik de prijzen op de menukaart zie dan vind ik het eigenlijk te gek voor woorden en kan het me niet permitteren. Toen na de koffie en thee de rekening kwam, werd me meteen verteld dat omdat zij op superbenzine rijden en ik op slaolie, ik niets hoefde te betalen!!!! Ze kennen onze situatie en hebben het allemaal gewoon erg erg goed en doen dus niet moeilijk. Ze vinden het erg gezellig dat ik mee ga en hebben het er dus blijkbaar voor over. Ik heb ze buiten allemaal met een dikke zoen bedankt en nodig iedereen binnenkort uit om hier een keer te komen eten, het minste wat ik terug kan doen. Ik heb JMR gezegd dat hij zijn annekdotes op moet schrijven, zijn verhalen zijn ongekend. Wat heeft die man een hoop meegemaakt, rijk geworden door soms op een slinkse manier te profiteren van de simpelheid van mensen, zijn know-how over messen en scharen en zijn vakkundigheid. Maar hij is niet te beroerd om dat met anderen te delen. Ik kreeg van hem een schattig ivoren zakmesje waar ik superblij mee ben en heb hem volgens gebruik daarvoor een muntje van 2 eurocent in ruil gegeven! om de vriendschap niet af te snijden. Het was dus weer genieten van al het lekkers, het gezelschap, de grappen en grollen en de broederschap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten