Vandaag kwam per mail nog een heel aangenaam bericht binnen van Arbeidsbureau, ze hebben in maart en in april 2013 een foutje gemaakt en zij vorderen dus nog met terugwerkende kracht een half maand salaris. Kon er nog net bij, ik wil in ieder geval bezwaar aantekenen maar helaas is printerinkt op dus zal ik even moeten wachten, wil eigenlijk proberen of ze het niet in termijnen van de uitkering af kunnen houden, dat zou misschien minder zeer doen???? Marieke is ook niet happy, zij kampt ook nog steeds met diverse perikelen in verband met het dossier huurtoeslag, nu kwam er weer een medewerkster aan de telefoon die vroeg om een "verblijfsvergunning" ze zijn wat dat betreft ook echt nog een ontwikkelingsland hoor! Iemand ooit gehoord van het Schengencontract????? stelletje dombo's zijn het echt, je zou er nog zenuwziek van worden. Voor haar is het allemaal heel beroerd ze is intussen al 4 keer naar het bureau geweest, Het is een traagwerkende motor en niemand weet wat de ander doet, althans daar lijkt het op. Hoop zo dat ze het toch gaat krijgen en dan ook nog eens met terugwerkende kracht want zonder dat extraatje is het voor haar echt heel moeilijk om het allemaal te bekostigen. Die bureaucratie is echt een grote doffe ellende, zag op Facebook een Frans kennisje die kampt ook zo met al dat gedoe, we zijn echt niet de enigen.
Heb naast al dit slechte nieuws nog wel een leuk nieuwtje, want sinds een ruime week zijn we in het gelukkige bezit van een hele lieve, blonde Labrador Retriever, een echte rashond compleet met stamboom. Hij is 5 jaar oud heet DUNCAN en Wim kwam hem op leboncoin tegen. Zijn baasje zocht een nieuw adres voor hem i.v.m allergie van hun dochtertje. Na een mailtje over en weer zijn wij gaan kijken en omdat ze al veel vervelende telefoontjes hadden gehad en de boel niet meer zo vertrouwden vonden ze het fijn dat wij eerst wilden kennis maken. Zodoende afspraak gemaakt; bleek niet eens zo ver weg te zijn. Wij erheen en daar maakten we kennis, hij zat achter een hekje opgesloten, nauwelijks ruimte en was helemaal door het dolle dat hij aandacht kreeg. Mevrouw zag vrij snel dat wij het goed met hem voorhadden en heeft de papieren in orde gemaakt, we namen hem mee achter in de auto compleet met een 13 kilogram hondenvoer. Hij is echt superlief, blijft keurig achter een klein schraaghekje indien nodig en is heel erg aanhankelijk en rustig. Heel wat anders dan die gekke, hyperactieve Floyd, van wie wij nooit meer iets hebben vernomen!
Vooral Wim is er echt heel blij mee, hij miste echt het gezelschap van een hond. Maar ik moet zeggen dat ik het ook erg fijn vind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten