Vorige week kregen we toch nog onverwacht, een dag voor haar 89ste verjaardag, het overlijdensbericht van Wim's oma. Er werd in eerste instantie wat heen en weer gemaild en gebeld en werd door ons besloten alles te regelen om naar de begrafenis te kunnen. Wim's bazin om een vrij weekend gevraagd, lastig want de situatie met de andere medewerkster is niet echt rooskleurig en ze komen op alle fronten om in het werk daardoor.
(Ik had de week ervoor een uitgebreid gesprek met de bazin en tijdens dat gesprek kwam duidelijk naar voren dat ze zwaar teleurgesteld is in de bereidwilligheid, collegialiteit en werkwijze van die Truus! Ze loopt de kantjes ervan af, meldt zich op het allerlaatste moment ziek door een brief in de brievenbus te stoppen, gaat altijd voor de grote stal schoonmaak er vandoor en laat Wim er mee zitten. Ze vertikt het om ook maar een schep of wisser te hanteren en is tijdens het melken alleen maar aan het telefoneren! Nu heeft mevrouw C het natuurlijk te ver laten versloffen en e.e.a is lastig terug te draaien! Dus als ze hersteld is moet er een hartig woordje worden gesproken. Mevr.C is zich wel bewust van al Wim's overuren en ziet ook dat hij flink moe is, maar is zelf ook versleten en heeft enorm veel stress door dit alles. Ze kan de overuren niet betalen en geeft Wim een bonus ( helaas belastbaar) maar ik heb het voor elkaar gekregen dat hij bij een bepaalde winkel een duur paar laarzen mocht kopen!!! Dat is toch het minste?)
Gelukkig begreep mevr C het en had Wim het weekend vrij, toen proberen of dat er in het kennel voor Duncan een plekje was gedurende die dagen. Het kippenhok was recent verbouwd en nu kunnen de meisjes in zo'n weekend in een afgesloten stuk zitten, zonder dat wij bang hoeven zijn dat er weer een marter zijn slag kan slaan. Onze 6 nieuwe wijfies doen het goed, samen met de "enorme" haan en de 4 oude kippies.
't Zou toch zonde zijn als je terugkomt en er is weer zo'n verschrikkelijke slachtpartij geweest. Dus alles was geregeld en konden wij vrijdagochtend redelijk vroeg op pad. Het was slecht weer maar we waren ruimschoots op tijd in Maassluis. Om half twee begon de plechtigheid, we waren een beetje verrast over de aanwezigheid van een erg
gereformeerde dominee, wisten niet van Oma's kerkgang ed. De familie van Wim was op een paar na compleet en we zagen dus na ruim 5 jaar Ed weer terug! Na afloop van de dienst en de begrafenis waren er tompouces (omdat at die graag) en thee en koffie en waren de gesprekjes geanimeerd. Jammer dat je elkaar moet treffen tijdens zo'n gelegenheid! We zijn benieuwd of we iets van de tantes/ooms zullen horen, we hebben ons mailadres achtergelaten. De familie aan beide kanten wordt nu toch wel erg klein en behalve dochter Manon, opa Kees, Tineke en de aanschaf van heimweevoer plus een zaterdagochtend op de Rotterdamse markt is er weinig wat ons nog aantrekt die kant op te gaan. Iedere keer valt het ons op hoe druk, stressig en toerist-onvriendelijk het is in en om Rotterdam. Ik ga in ieder geval een brief schrijven naar de NS, een kaartje kopen voor de trein kan alleen met pinpas of contant geld, wie heeft er nou tegenwoordig nog 14 euro in contanten in zijn portemonnee munten wel te verstaan)
dus het kostte veel moeite om een treinkaartje Maassluis -Rotterdam v.v. te kunnen kopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten